Co w wydawnictwach piszczy (luty 2017 - cz. 1)

*** subiektywne zestawienie najlepszych premier i wznowień z pierwszej połowy miesiąca ***

Agora

Marcin Kącki Plaża za szafą. Polska kryminalna - 1.02

Choć reportaże wciągają dynamiczną akcją i uwodzą tajemnicą, są przede wszystkim opowieścią o Polsce, w której zbrodnia bywa aktem rozpaczy, nadziei albo ostatnią szansą.

Marcin Kącki zabiera nas w kryminalną podróż po Polsce: do Wdzydzów, gdzie dwóch przyjaciół zaplanowało terrorystyczny atak na międzynarodowy koncern, do Konstancina, gdzie mieszkała przebiegła pogromczyni celebrytów, Sanoka, gdzie gangiem rządziła kobieta, i Poznania, gdzie złodziej za szafą urządził sobie muzeum jednego, za to wybitnego obrazu. Te historie mrożą krew w żyłach, a jeszcze bardziej zdumiewają. Bo Polska kryminalna to jedno z najdziwniejszych miejsc na światowej mapie zbrodni.

[1] Hiszpania 2016: Barcelona - Turó de la Rovira

Powrót do Hiszpanii jest tym, co niezmiennie wywołuje u mnie szeroki uśmiech. Już do samych zdjęć i wspomnień śmieję się całą paszczą, ale ich gromadzenie jest tym, co wywołuje u mnie stan nieopisanego szczęścia.

Ruth Ware "W ciemnym, mrocznym lesie" [RECENZJA]

To wyglądało jak scena z kiepskiego horroru - tuż zanim psychopata wpadnie do środka i zacznie dźgać ludzi. Brakowało nam tylko parki nastolatków obściskujących się w domku przy basenie, którzy jako pierwsi padliby ofiarami mordercy.*

Ucz się skutecznie języków obcych, czyli moje zmagania z hiszpańskim

Od nieskutecznej nauki jestem ekspertką. Tę skuteczną trenuję od niedawna. Dlatego właśnie powstał ten post. Z chęci podzielenia się własnymi pomysłami na to jak zacząć i nie skończyć zbyt szybko. I w nadziei na to, że i Wy dorzucicie coś od siebie.

Dziś będzie o hiszpańskim, bo zawsze chciałam się go nauczyć, a jakoś nie szło. Kupowałam kolejne podręczniki i płyty, korzystałam z rozmaitych stron i kursów, zaopatrywałam się w fiszki, czasopisma, książki. Zapał szybko mijał, materiały pokrywał kurz.

Dominik Fórmanowicz "Mężczyzna w chwili, gdy zostaje sam" [RECENZJA]

Droga, każda droga, zmusza do konfrontacji ze światem, porywa nas takimi, jakimi jesteśmy. Niewiele da się ukryć przed światem, chcąc go poznań. To transakcja wymienna. Im bardziej chcemy coś odkryć, tym bardziej musimy odkryć się sami[1].

Droga św. Jakuba. Camino de Santiago. Jest to szlak pielgrzymkowy, który prowadzi do położonego w Galicji Santiago de Compostela. Do celu można dojść z różnych miejsc, na różne sposoby, mając różne pobudki.

My wybierzemy się tam razem z bohaterem debiutanckiej powieści Dominika Fórmanowicza, Mężczyzna w chwili, gdy zostaje sam.

Na co do kina? * luty 2017 *

Subiektywne zestawienie potencjalnie dobrych filmów,
czyli najciekawsze premiery lutego.

3 lutego

Pablo Larraín Jackie

Jacqueline Bouvier Kennedy ma 34 lata, kiedy jej mąż zostaje wybrany na Prezydenta Stanów Zjednoczonych. Elegancka i stylowa, od razu staje się globalną ikoną, jedną z najbardziej znanych kobiet na świecie. Jej intuicja i smak w kwestiach mody, sztuki i wystroju wnętrz są powszechnie podziwiane. Jednak 22 listopada 1963 roku poukładany świat Pierwszej Damy rozsypuje się na kawałki. Podczas wyborczej podróży do Dallas, ginie John F. Kennedy, a pogrążona w żałobie Jacqueline, na pokładzie Air Force One, powraca do Waszyngtonu. Mierząc się z tragedią, postanawia kontynuować dzieło męża. W ciągu kilku dni nie tylko dopisze triumfalny koniec do mitu JFK, ale też ugruntuje legendę, której na imię... Jackie.
(opis dystrybutora)

Anna Sakowicz "Niedomówienia" [RECENZJA]

Jeżeli można było wzdychać do rozczochranego piosenkarza z plakatu, to można było i do Gutenberga[1].

Krótko mówiąc, każdy ma jakiegoś bzika, a bzikiem Janki, bohaterki powieści obyczajowej Niedomówienia Anny Sakowicz, jest wszystko to, co związane z Gutenbergiem i drukarskim światkiem. Sama jest współwłaścicielką niewielkiej drukarni, której poświęca czas, myśli i serce.

Właściwy człowiek, na właściwym miejscu.

Na stosiku książki rosną #44

Hej, heloł! Zapraszam na pierwszą tegoroczną notkę stosikową. Wprawdzie nie mam gdzie książek upychać, ale wciąż coś przybywa. Próbuję dojrzeć do sprzedaży książek, do których już nie wrócę, ale cóż... Nie wychodzi.

Tomasz Sekielski "Zapach suszy" [RECENZJA]

trylogia Susza, tom 1

Wydawnictwo Tomasza Sekielskiego bez książki Tomasza Sekielskiego? Nie może być!

Na szczęście najwyraźniej znany dziennikarz i nie mniej znany pisarz doszedł do tego samego wniosku, bo niedawno pojawił się Zapach suszy, pierwszy tom jego najnowszej trylogii Susza.

Jest to powrót z przytupem. Głośny. Wybuchowy, można by rzec. I to dosłownie.

Czeski weekend: Praga - spacer nad Wełtawą

2015

Spacer nad rzeką, mostami, bulwarami, ścieżkami, to jeden z tych momentów, które w zwiedzaniu obcych miast lubię najbardziej. Dziś nie będę pisać zbyt wiele, po prostu zapraszam Was na krótki spacer po Pradze, wzdłuż Wełtawy.

Luca D'Andrea "Istota zła" [RECENZJA]

Tak jest zawsze. W głębi lodowca najpierw słyszy się głos Bestii, potem się umiera.*

Przykuwająca uwagę okładka, prawa do tłumaczenia sprzedane do ponad 30 krajów, hit londyńskich targów książki, obiecujące recenzje, blurb zapowiadający wywołującą dreszcze historię z pogranicza thrillera i horroru oraz góry jako miejsce akcji. Tak zmotywowana po raz pierwszy sięgnęłam po włoską powieść z zagadką kryminalną. Z wielką nadzieją na mocne wrażenia, oczywiście.

Kino hiszpańskie: "Łatwiej jest nie patrzeć"

Nie wiem, czy to ja tak trafiam, czy też kino hiszpańskie to jednak głównie klimatyczne thrillery, wywołujące ciarki kino grozy oraz przejmujące dramaty. Znane mi hiszpańskie produkcje z choćby kilkoma nutkami humoru mogłabym wyliczyć na palcach dwóch rąk, a do wyliczenia tych typowo komediowych, wystarczyłaby pewnie jedna. Hmm... Chyba muszę zgłębić ten temat.

Łatwiej jest nie patrzeć to wprawdzie nie komedia, choć moim zdaniem także i nie dramat (jak sklasyfikował tę produkcję Filmweb). Powiedzmy, że prawda jest gdzieś pośrodku. Dla mnie film Davida Trueby to mądry, ciepły film obyczajowy - odrobinę o zabarwieniu dramatycznym, ale i niepozbawionym scen wywołujących uśmiech.

To po prostu bardzo, ale to bardzo pozytywna produkcja.

13 najlepszych niekryminalnych książek przeczytanych w 2016 roku

O tym, jakie kryminały i thrillery zapewniły mi najwięcej emocji w ubiegłym roku możecie poczytać w notce 13 najlepszych kryminałów przeczytanych w 2016 roku. Dziś chciałam Wam polecić kilka innych, już niekryminalnych książek, które w tamtym czasie wpadły mi w ręce.

Misz-masz jest tu ogromny, bo i literatura faktu i beletrystyka, i powieści i opowiadania, i nawet coś z fantastyki się trafiło, a sami wiecie - nie jest to gatunek, po który sięgam zbyt często.

Zdaję sobie sprawę, że nie ma tu wielu ważnych ubiegłorocznych premier, ale jest za to dwanaście pozycji, które wpadły w moje ręce i które chciałabym polecić i Wam.

Polscy kryminaliści w natarciu, czyli "Rewers" [RECENZJA]

zbiór opowiadań
Rewers
2016
Wyd. Czwarta Strona
540 stron

Jedenaście nazwisk. Jedenaście miejscowości. Jedenaście historii.

Wspólny mianownik?

ZBRODNIA.

[26] Andaluzyjska przygoda: powrót do Granady i pożegnanie z Andaluzją

Nerja była przedostatnim przystankiem na naszej andaluzyjskiej trasie. Nie byliśmy pewni jak wypełnić pozostały do wylotu czas (samolot startował skoro świt z Malagi, a samochód zdawaliśmy na tamtejszym lotnisku). Myślałam, że zwiedzanie Malagi będzie najlepszą opcją, ale mój mąż wyskoczył z zupełnie innym pomysłem.

I tak ponownie znaleźliśmy się w Granadzie.

Nick Jans "Wilk zwany Romeo" [RECENZJA]

Nick Jans
Wilk zwany Romeo
Wydawnictwo Marginesy
2016
368 stron

Po pierwsze: wilki

Po drugie: rekomendacja Mikołaja Golachowskiego

Po trzecie: historia

Wilk zwany Romeo autorstwa Nicka Jansa i trzy argumenty przemawiające za tym, żeby tę książkę przeczytać, jakie przyszły mi na myśl w pierwszej chwili, gdy zobaczyłam jej zapowiedź.

Później okazało się, że całość jest ilustrowana (czarno-biało, ale w przypadku czarnego wilka w ośnieżonej Alasce nie jest to problem), więc pozostało mi podskoczyć z radości i zabrać się za lekturę.

Trzydzieści pytań na trzydzieste urodziny wywiad z Remigiuszem Mrozem

30 stycznia 2014 roku odebrałam maila, który zaczynał się słowami Dzień dobry Pani Anno i dotyczył propozycji zrecenzowania pewnej książki. Napisał go młody, nieznany mi wówczas autor. Remigiusz Mróz miał wtedy na koncie dwie powieści, Wieżę milczenia i Parabellum. Prędkość ucieczki. Drugi tom cyklu Parabellum. Horyzont zdarzeń, miał się pojawić niebawem.

W październiku tamtego roku spotkaliśmy się po raz pierwszy na żywo na Targach Książki w Krakowie. Podeszłam jak gdyby nigdy nic z egzemplarzem do podpisu, porozmawiałam spokojnie z autorem, podczas gdy wokół nas zebrała się kilkuosobowa grupa oczekująca na autograf i rozmowę.

Katarzyna Puzyńska "Dom czwarty" [RECENZJA]

Katarzyna Puzyńska
Dom czwarty
Wyd. Prószyński i S-ka
2016
576 stron

Cykl Policjanci z Lipowa, tom 7

Jedni do Lipowa wracają (czyli ja), inni nagle stamtąd znikają (czyli Klementyna Kopp). Dziś o moim powrocie, a przede wszystkim cudzym zniknięciu. W końcu trudno, by zagadkowa nieobecność jednej z najważniejszych postaci cyklu Policjanci z Lipowa, Katarzyny Puzyńskiej, przeszła bez echa.

Co w wydawnictwach piszczy (styczeń 2017 - cz. 2)

*** subiektywne zestawienie najlepszych premier i wznowień z drugiej połowy miesiąca ***

Agora

Anna Malinowska Brunatna kołysanka. Historie uprowadzonych dzieci - 18.01

Wstrząsająca opowieść o polskich dzieciach, porwanych przez nazistów i zniemczanych, w założonych przez Himmlera ośrodkach Lebensbornu.

Po latach ofiary tamtych zdarzeń opowiadają autorce swoje zdumiewające, dramatyczne i pełne zaskakujących konsekwencji historie…

A więc można było i tak: mieć jasne włosy, błękitne oczy, odpowiedni rozmiar czaszki i kości policzkowych. Być kochaną przez mamę, rozpieszczanym przez tatę i mimo to, któregoś dnia, zostać uprowadzonym z domu do III Rzeszy wprost w objęcia nowych, niemieckich rodziców. Anna Malinowska opowiada przejmująco o losach germanizowanych dzieci, które po wojnie odnajdowane i oddawane polskim rodzicom już nigdy nie umiały odnaleźć się w życiu. Przywraca też pamięć wybitnego adwokata Romana Hrabara, który odkrył przed światem zbrodniczą działalność ośrodków hodowli nordyckiej rasy i poświęcił życie na niesienie pomocy ich ofiarom.

13 najlepszych kryminałów przeczytanych w 2016 roku

Zastanawiałam się, czy robienie tego zestawienia ma sens, bo przecież w grudniu polecałam Wam kryminały pod choinkę, do notki wybierając najciekawsze książki tego gatunku, ale ostatecznie uznałam, że co złota dziesiątka trzynastka to złota trzynastka, a na dodatek, do zestawienia załapała się też pozycja czytana w grudniu, której w tamtym poście nie było.

Kino hiszpańskie: "Krwawe gody"

Dawno nie widziałam tak ładnie zrobionego filmu. Niesamowicie plastycznego, ze zgaszonymi kolorami, grą świateł, klimatem niemal magicznym. Nic więc dziwnego, że Miguel Ángel Amoedo za zdjęcia do produkcji La Novia został wyróżniony najważniejszą hiszpańską nagrodą, Nagrodą Goya. 

Gregory David Roberts "Cień góry" [RECENZJA]

Gregory David Roberts
Cień góry
2016
Wyd. Marginesy
802 strony

kontynuacja Shantaram

- (...) Jesteś tu mile widziany. Ale muszę powiedzieć, że w tych okolicznościach powinieneś opuścić Bombaj.

- Może, bracie - rzuciłem, odchodząc. - Ale czy Bombaj pozwoli mi odejść?[1]

Długo to trwało, ale w końcu wróciłam do Bombaju, mając za przewodników Gregory'ego Davida Robertsa i stworzonych przez niego bohaterów. Tych, których poznałam dzięki rewelacyjnej powieści Shantaram i tych, którzy pojawili się dopiero teraz. 

Długo się do Cienia góry zabierałam i równie długo go czytałam. Niestety, nie tylko dlatego, że duży format książki nie sprzyjał wożeniu jej w torebce.

Podróżnicze podsumowanie 2016 roku

Przede mną podróż niedaleka, ale za to z wszystkimi gratami, więc ciągle nie mam kiedy usiąść do podsumowań. Mam nadzieję, że w najbliższym czasie ogarnę się na tyle, żeby napisać Wam o najlepszych książkach ubiegłego roku, a tymczasem kilka słów o ubiegłorocznych podróżach.

Jane Harper "Susza" [RECENZJA]

Jane Harper
Susza
Wyd. Czarna Owca
2016
376 stron

premiera: 11 stycznia

Śmierć na farmie nie była przecież niczym niezwykłym, a muchy nie wybrzydzały. Nie było dla nich różnicy między ciałem ludzkim a padliną.
(...)
Przynajmniej muchy były zadowolone. Chociaż ich łup tego dnia był dość niezwykły. Mniejszy i delikatniejszy. Nie było to jednak decydujące. W istotnych kwestiach nie było różnicy. Szkliste oczy. Lepkie rany*.

Witamy w Kiewarrze, australijskim miasteczku dotkniętym największą suszą od stu lat. W miejscu pełnym zwątpienia i mieszkańców niepewnie spoglądających w przyszłość. To tu wydarzył się dramat, o którym będzie się szeptać jeszcze przez wiele, wiele lat.

Berlin 2016: Trabi Museum, czyli zaglądamy do Muzeum Trabanta

Podczas grudniowego, jednodniowego pobytu w Berlinie, zajrzeliśmy do Muzeum Trabanta. Niewielkie Trabi Museum mieści się w pobliżu Checkpoint Charlie, ważnego punktu na historycznej, a obecnie także i turystycznej, mapie miasta. W okresie zimnej wojny, to właśnie tu znajdowało się jedno z najpopularniejszych przejść granicznych pomiędzy Berlinem Zachodnim a Niemiecką Republiką Demokratyczną  (NRD).

Jørn Lier Horst "Gdy mrok zapada" [RECENZJA]

Jørn Lier Horst
Gdy mrok zapada
Wyd. Smak Słowa
2016
200 stron

cykl z Williamem Wistingiem, tom 0

Wisting skończył swoją zwyczajową przemowę, ale wciąż stał na podium, uderzając lekko kopertą o otwartą dłoń. Komendant zerknął na niego, oczekując, że zaraz odda mu głos.

- Chciałbym jeszcze... - powiedział zamiast tego Wisting - ...zaprosić was do wspólnego rozwiązania zagadki kryminalnej sprzed niemal stu lat[1].

I choć zaproszenie to dotyczy kadetów z akademii policyjnej, także i wy możecie się przyłączyć.

[25] Andaluzyjska przygoda: Nerja

2015

Powoli kończy się nasza andaluzyjska przygoda. Na ostatnią dobę szukaliśmy atrakcji w pobliżu Malagi, skąd następnego dnia, skoro świt, wracaliśmy do Polski. Ostatecznie nasz wybór padł na nadmorską miejscowość Nerja, położony na wzgórzu turystyczny kurort z kilkoma niewielkimi plażami i licznymi hotelami, w którym dla nas największą atrakcją była... jaskinia.

Karolina Wilczyńska "Serce z bibuły" [RECENZJA]

Karolina Wilczyńska
Stacja Jagodno. Serce z bibuły
Wyd. Czwarta Strona
2016
320 stron

cykl Stacja Jagodno, tom 4

Jagodno. Moja mała odskocznia od kryminałów. Życiowe problemy, mądrość babci Róży, dom gdzieś na świętokrzyskiej prowincji. Jeden z tych, w których można znaleźć cieszę, ciepło, dobrych ludzi.

Czekałam na finał tej opowieści o Tamarze, Marysi, Róży, Zofii i bliskich im osobach. Byłam ciekawa tajemnic hrabianek, Łukasza, Ewy. Polubiłam Kamila, kibicowałam Małgorzacie. Nic więc dziwnego, że bardzo chciałam wiedzieć w jaki sposób autorka zamknie ich wątki.

Zdarzyło się w grudniu 2016

Wielu blogerów zdążyło już podsumować ubiegły rok, a ja dopiero śpieszę z podsumowaniem grudnia. Mam na grudniowym koncie 11 przeczytanych książek, 5 obejrzanych filmów i 2 wyjazdy - do rodziców w Bieszczady na Święta i do Berlina na jarmarki. I mimo, że miesiąca nie zamknęłam huczną imprezą w jakimś wyjątkowym miejscu, to z czystym sumieniem mogę go uznać za udany.

Michael Cunningham "Dziki łabędź i inne baśnie" [RECENZJA]

Michael Cunningham
Dziki łabędź i inne baśnie
Wyd. Rebis
2016
160 stron

Czasem wystarczy tylko wiedzieć, gdzie są ukryte drzwi i jak je otworzyć. Całe czary-mary[1].

Nie zaczynają się od "dawno, dawno temu" ani od "za górami, za lasami". Nie przenoszą nas w odległą przeszłość. Przeciwnie, są bliskim tu i teraz, potwierdzeniem uniwersalności dobrze nam znanych baśni. Bo przecież gdzieś już słyszeliśmy o Roszpunce, ołowianym żołnierzyku czy Jasiu i magicznej fasoli.

Michael Cunningham, zbiorem Dziki łabędź i inne baśnie, udowadnia ponadczasowość tych opowieści.

2017 To będzie dobry rok!

Tak. Po raz trzeci powtórzę. To będzie dobry rok! Z takim nastawieniem żegnam całkiem niezły rok 2016 i uśmiecham się do jego następcy. Bo przecież pozytywne nastawienie to pierwszy krok do spełnienia marzeń, których mam sporo. Chcę, żeby był lepszy, bardziej owocny. Ciekawszy, inspirujący. I będę do tego dążyć.