Qui miser in campis maerens errabat Aleis78et Nioba fingitur lapidea propter aeternum, credo, in11 luctu silentium, Hecubam12 autem putant propter animi acerbitatem quandam et rabiem fingi in canem esse conversam. sunt autem alii, quos13 in luctu cum ipsa solitudine loqui saepe delectat, ut illa apud Ennium14 nutrix:
Ipse suum cor edens,9 hominum vestigia vitans;10
Cupi/do cepit mi/seram nunc me pro/loqui
Caelo a/tque terrae Me/deai15 mi/serias.