Donato Carrisi "Władca ciemności" [RECENZJA]

seria z Marcusem, tom 3

Jestem nagi i boli mnie w klatce piersiowej.

Gdy do jego mózgu zaczął docierać tlen, przed oczami mężczyzny zatańczyły błyszczące złośliwe kółeczka. Nie, nie utracił wzroku: to świat wokół niego został połknięty przez nicość.

Gdzie się znajduję? Kim jestem?

Poczuł się zagubiony. Kompletne ciemności otaczały go ze wszystkich stron, ale też znalazły drogę do jego wnętrza.

Kim jestem i gdzie się znajduję?

Jeśli nie liczyć dalekiego pluskania deszczu, jedyny kontakt ze światem zapewniały mu wrażenia węchowe. To miejsce śmierdziało. Zatęchłą wodą, ale także czymś innym.

Śmiercią[1].

Rzym w lutym: Muzea Kapitolińskie

luty 2016

Pewnie nie powinnam o tym głośno mówić, ani tym bardziej o tym pisać, ale wcale nie chciało mi się do Muzeów Kapitolińskich iść. Pogoda była wspaniała, spacer uliczkami przyjemny (o ile nie wędrowało się w miejscach najbardziej turystycznych, gdzie stężenie nagabywaczy i sprzedawców selfie sticków na metr kwadratowy, przybierało wartości przerażające i utrudniające ruch).

Tadeusz Biedzki "Ostatnie srebrniki" [RECENZJA]

Dociekanie prawdy może być niebezpieczne. Czy jest pan na to gotowy?*

A Wy, jesteście gotowi? Tak? No to ruszamy!

Magdalena Giedrojć "Księżyc nad Rzymem" [RECENZJA]

Wieczór był cudownie ciepły, postanowiła więc przed snem poprzyglądać się miastu z balkonu. Księżyc nad Rzymem uśmiechał się całą swoją pełnią, a światła na dole wypełniały mrok połyskując niedosłownością. W Warszawie też nie brakowało świetlnych dróg wyrysowujących nocną mapę miasta, lecz tutaj łatwiej je było podziwiać, bo chłód nie zaganiał do środka.*

Rzym w lutym: kierunek Zatybrze

luty 2016

Rok temu, o tej porze ładowałam akumulatory w Rzymie. Opisywanie tego wypadu idzie mi dość kiepsko, więc pomyślałam, że to dobry moment, by zabrać Was do tej części Rzymu, która z miejsca podbiła moje serce i stała się moim ulubionym miejscem w tym mieście. 

David Hewson "Willa Misteriów" [RECENZJA]

cykl Nico Costa, tom 2

Odkrycie zwłok trafiło na pierwsze strony gazet na całym świecie. Ktoś jakoś przemycił do mediów zdjęcie. Pokazywało ono spokojną, zastygłą twarz wydobytą z chemicznego cuchnącego torfowego bagna. To była prawdziwa zagadka. Nikt nie miał pojęcia, ile lat ciało leżało w ziemi ani czy dziewczyna zmarła z przyczyn naturalnych, czy padła ofiarą jakiejś ponurej zbrodni. W kilku włoskich tabloidach pojawiły się dzikie spekulacje na temat starożytnych kultów, których kapłani zabijali adeptów, jeśli ci zawiedli podczas obrzędów inicjacyjnych.*

Rzym w lutym: kierunek Forum Romanum

Dziś zapraszam na jedną z tych notek, w której to mało mówię, a dużo pokazuję. Dawno nie pisałam nic o lutowym wypadzie do Rzymu, a przecież tyle zdjęć stamtąd przywiozłam!

To zimowe ładowanie akumulatorów bardzo mi było potrzebne. I chyba jedynym minusem tamtego wyjazdu był dość szybko zapadający zmrok i wiążące się z tym skrócone godziny zwiedzania Forum Romanum. Ale może to i dobrze, że w pewnym momencie z megafonu dobiegł nas głos informujący o tym, że czas powoli ruszać w kierunku wyjścia? Właściwie obeszliśmy już wtedy wszystko, ale potrzebowałam motywacji, by ruszyć ku innym atrakcjom. Forum Romanum zauroczyło mnie na tyle, że nie chciałam stamtąd wychodzić.

Rzym w lutym: kierunek - Palatyn

luty 2016

Luty jak marzenie. Błękitne niebo, kilka wolnych dni, a dookoła - pozostałości antycznego świata. Rzym. Ogromny zastrzyk pozytywnej energii, która pozwoli przetrwać polskie szarości.

Virginia Baily "Rzymski poranek" Decyzja, która zmieniła wszystko

Virginia Baily
Rzymski poranek
Wyd. Czarna Owca
2016
400 stron

Wszystko potoczyło się błyskawicznie. Nim Chiara Ravello zdążyła zastanowić się, co właściwie robi, już ściskała w dłoni rączkę kilkuletniego, żydowskiego chłopca. Nie będzie przesady w stwierdzeniu, że ten spontaniczny gest zmienił całe jej życie. I nie tylko jej.

Rzym w lutym: kierunek - Koloseum

luty 2016

Miał być karnawał z Bazylei, ale jedyne co nam się w tej kwestii udało, to uśmiać się z cen szwajcarskiej bazy noclegowej. Uznaliśmy, że w tej chwili aż tak nam na tym wyjeździe nie zależy, w końcu miejsc, których jeszcze nie widzieliśmy, a które można zwiedzić niższym kosztem, jest sporo.

Początek listopada, szybkie spojrzenie na ofertę tanich linii lotniczych i wszystko jasne.

Lecimy do Rzymu! 

Filmowy Rzym: "Wielkie piękno"

Tym razem w ramach cyklu Filmowy Rzym, zwiedzimy Wieczne Miasto w nastroju nieco refleksyjnym, krokiem dość spokojnym, co nie znaczy wcale, że zabraknie nam emocji. Jest jeszcze coś, czego zabraknąć nam podczas tej podróży nie może - doznań estetycznych.

Wielkie piękno Paolo Sorrentino to uczta dla oczu nagrodzona trzema cenionymi w filmowym świecie statuetkami: nagrodą BAFTA (najlepszy film nieanglojęzyczny), Złotym Globem (najlepszy film zagraniczny) i Oscarem (najlepszy film nieanglojęzyczny). Rozważania egzystencjalne snute z malowniczym Rzymem w tle, są ucztą dla umysłu i oczu, a przez magazyn Variety, reżyser został ogłoszony drugim Fellinim. 

From Rome with love, czyli Rzym w zdjęciach

Niecałe cztery dni, a ile pozytywnych wrażeń! Obiecuję stopniowo męczyć Was fotorelacjami, a na razie podrzucam fotki, których miało być tylko kilka, no ale...

Zobaczcie jak wygląda Rzym w lutym!

Filmowy Rzym: "Omamamia"

Co warto zobaczyć i przeczytać przed wyjazdem do Rzymu? Oczywiście filmy i książki z Rzymem w tle.

Trafiłam na ten film przypadkiem. Czegoś szukałam, nie znalazłam, za to odkryłam coś innego, niemiecką komedię Omamamia.

Z książką po... współczesnym Rzymie i Watykanie

Było już z książką po Andaluzji, było z książką po Barcelonie. Czas na Rzym i Watykan! Zależało mi na fabułach osadzonych we współczesności, dających szansę na wyruszenie śladami bohaterów. Na końcu znajdziecie też kilka nietypowych przewodników po Wiecznym Mieście.

Być może powstanie post na temat Starożytnego Rzymu, ale to już plan na bliżej nieokreślone kiedyś. Dopiszecie coś do tej listy? A może polecacie któryś z tytułów?

Zobaczcie zestawienie książek o współczesnym Rzymie i Watykanie!

Filmowy Rzym: "Zakochani w Rzymie"

Wszystkie zdjęcia pochodzą ze strony: sosmoviers.com

Dziś będziemy zwiedzać Rzym z Woodym Allenem i bohaterami filmu Zakochani w Rzymie. Jedno miasto, kilka opowieści. Podobno w Wiecznym Mieście każda twarz to historia. 

Filmowy Rzym: "Anioły i demony"

Rzymskich podróży filmowych ciąg dalszy...

Tym razem wszystko zaczyna się od grupy ludzi, którzy przerzucają się mądrymi słowami wpatrując w podekscytowaniu w ekrany komputerów. Dla widzów ma to być jasny sygnał: mamy przed sobą stadko naukowców, którzy na naszych oczach dokonują czegoś wielkiego. Chwilę później jesteśmy mądrzejsi o trzy informacje. 

Filmowy Rzym: "Rzymskie wakacje"

Czy miłość, która rozkwitła w Wiecznym Mieście ma szansę trwać... wiecznie?

David Hewson "Pora na śmierć" Zginąć jak męczennik

David Hewson
Pora na śmierć
Wyd. Marginesy
2015
408 stron

- Pani Farnese - powiedział cicho. Wszyscy, z którymi pani spała, są podejrzani. Wszyscy, z którymi pani spała, są potencjalnymi ofiarami. Potrzebujemy ich nazwisk. Także ze względu na nich, nie tylko ze względu na nas. Na pewno to pani rozumie[1].

Jakkolwiek dziwnie to brzmi, coś jest na rzeczy. Być może to przypadek, że wśród ofiar jakiegoś świra, są ludzie, których Sarah Farnese zna z miłosnych zapasów w alkowie, ale też nie można zignorować faktu, że każda kolejna skatowana ofiara swego czasu utrzymywała z tą kobietą bliskie hmm... stosunki. 

Tamtego dnia, gdy to wszystko się zaczęło, upał był taki, jaki nęka nas od poniedziałku. Ciężki, gęsty. Słońce grzało bezlitośnie. Sarah Farnese spędzała sierpniowe popołudnie w czytelni Biblioteki Watykańskiej. Na blacie mahoniowego biurka rozłożyła bezcenny manuskrypt, w ciszy oddawała się lekturze. Krzyk przerwał nagle ów spokój, a później zdarzenia potoczyły się już szybko. Do pomieszczenia wpadł kolega Sarah z uniwersytetu. Stefano szedł z bronią jednej ręce, reklamówką w drugiej, a na jego twarzy malowały się emocje, które równie dobrze mogły być strachem jak i gniewem.

Rosita Steenbeek "W Rzymie jak w domu" Życia nie wystarczy, żeby to wszystko poznać

Rosita Steenbeek
W Rzymie jak w domu
Wyd. Marginesy
2014
294 strony

Rzym przynosi jednocześnie spokój i ekscytację, potrafi ukoić i pobudzić do działania[1].

Niewiele brakowało, abym tegoroczne wakacje spędziła we włoskiej stolicy. Miłość do Barcelony (i zdecydowanie korzystniejsze ceny biletów) okazała się jednak silniejsza. Nie zmienia to faktu, że Rzym działa na moją wyobraźnię. Mam wrażenie, że wróciłabym stamtąd z oczami wyrażającymi czysty zachwyt i tysiącami zdjęć. A przed powrotem, na wszelki wypadek, wrzuciłabym do Fontanny di Trevi monetę zapewniającą mi powrót do Wiecznego Miasta.