Szansa - siostra Nadziei

      Szansa i nadzieja łączą się ze sobą, 

posiadają wspólny nakład emocjonalny 

- obie dążą do lepszego jutra. 

      Każda lalka, porzucona, samotna i zapomniana, ma nadzieję, że otrzyma drugą szansę. Każda lalka otrzymuje tę szansę, jeśli tylko trafi w ręce lalkoluba - wtedy jej nadzieja staje się rzeczywistością. 

      Dzisiejszy wpis będzie z rodzaju tych, które pieją z uznaniem i zachwytem nad pomysłodawcami ciucholandów. Dzięki nim każdy przedmiot otrzymuje drugą szansę i to jest piękne. 

      Ponieważ nałożyłam ostatnio na siebie pieniężny szlaban na nowe, zapudełkowane lalki, szukam ujścia dla swoich lalkowych potrzeb w ciucholandach - zresztą, w sumie nic nowego... Tym sposobem przytuliłam za kilka złotych dwie lalkowe biedoty:

Obie kudłate, brudne, wylęknione, stęsknione za człowiekiem...

Cóż było robić, mus było brać!

Panny przeszły wszelkie zabiegi pielęgnacyjne, 

otrzymały nowe ubrania i... odżyły!

Okazało się, że Panna Blondyneczka 

to Odetta z Jeziora Łabędziego,

a jej strój od kilku lat czekał w moim domu na swoją właścicielkę. 

Strój zdobyty także w ciucholandzie

(jedynie korona należała do innej panny).

Dziewczynka dostała drugą szansę i z niej korzysta!

Piękna prawda?

I choć nie lubię lalkowych księżniczek - ta podbiła moje serce

(pewnie dlatego, że kosztowała niewiele ;-) )

Druga panna też ma się dobrze...

...choć z jej oryginalnego stroju uchowały się jedynie buty.

Żaden to problem dla miłośnika lalek - zawsze znajdzie się jakiś zastępczy ciuch. 

:-)

Lalusza to Skipper,
pochodzi z serii Barbie Sisters Safari,

a w oryginale wyglądała tak:

https://images-na.ssl-images-amazon.com/images/I/710oFr1hWAL._SY679_.jpg

Odnoszę wrażenie, że trudy lalkowego życia odcisnęły piętno na mojej pannie.

 Oryginalne zdjęcie Mattela prezentuje dziewczynkę.

Moja panna wydaje się dojrzalsza...

Skipper odnalazła swoją rodzinę!

Kuzynkę:

 i 

dwie siostry!

Czyż to nie jest cudowny  HAPPY END?

:-) 

A jak tam Wasze lalkowanie?

Lubicie dawać szansę starym lalkom, które ciągle mają nadzieję? 

Uściski!

Panna z flokiem, czyli fashionistka nr 3

      Wiem, że ją znacie, pewnie nawet znacznie lepiej ode mnie... Wielu z Was posiada przecież tę pannę w swoich zbiorach... Ja, tytułową lalę, nabyłam stosunkowo niedawno. Niektórzy z Was, którzy uważnie przyglądali się moim blogowym fotkom, mogli ją już dostrzec na jednym ze zdjęć, podczas prezentacji w ramach postu Liebster Award. Jednak taka zdawkowa i zbiorowa fotka, to nie to samo, co indywidualna, oficjalna prezentacja... Wiadomo, że lalki lubią mieć swoje 5 minut na blogach. Znacie ten rozkoszny ból, prawda? W sekrecie Wam powiem, że w kolejce stoją jeszcze dwie inne lalki... Ale to już odrębne wpisy... ;)

Przy okazji dzisiejszego postu

 panienka zaprezentuje Wam sukienkę, jaką dla niej uszyłam 

(firmowe ubranko niezbyt przypadło mi do gustu)

Sukienka to materiał i elementy wykorzystane ze starej tuniki.

Nakrycie głowy również wykorzystane ze wspomnianego materiału. 

No, a buciki już chyba znacie...?

Lalka znajdowała się na mojej liście życzeń, od kiedy ujrzałam jej łepetynę w sieci.

Takiej panny nie chciałam ominąć... Jednak nigdzie nie mogłam jej znaleźć.

 

Któregoś dnia, przy okazji dokonywania jakichś drobnych 

zakupów spożywczych w jednym z supermarketów,

zajrzałam na stoisko z zabawkami. 

Nawet nie liczyłam na to, że cokolwiek znajdę tam nowego...

Nagle nieoczekiwanie zobaczyłam 

JĄ

No i wróciłam do domu z warzywami i... z Panną z flokiem... 

Sukienka jest bardzo prosta, szału nie ma,
ale myślę, że ten kolor bardzo lali pasuje,

Z czasem pomyślę o jakichś większych modyfikacjach wyglądowych,

bowiem  "gryzą" mnie trochę te jej różowe pasemka w włosach...
Dlaczego akurat różowe?

W każdym razie 

panna została wstępnie oswojona i udomowiona, a to bardzo mnie cieszy

:)