Pyttipanna to codzienna szwedzka potrawa, która pozwala zagospodarować resztki mięsa, wędlin i warzyw i wyczarować z coś bardzo smakowitego :)
Potrawa ta jest bardzo popularna, a odniesienia do niej można znaleźć także w szwedzkiej literaturze, choćby w kryminalnej powieści „Ofiara losu” Camilli Lackberg:

„Kelnerka podeszła do nich, by przyjąć zamówienie. 
- Zamawiajcie, co tylko chcecie. Dziś ja stawiam! – powiedział Mellberg, ku własnemu zaskoczeniu. Od razu tego pożałował, ale pełen podziwu wzrok Rose-Marie utwierdził go w przekonaniu, że zrobił dobrze, i przekonał, bodaj pierwszy raz w życiu, ile tak naprawdę warte są pieniądze. Cóż znaczy tych kilka setek wobec podziwu w oczach pięknej kobiety? Hedström i Molin spojrzeli na niego zdumieni. Prychnął gniewnie: - No już, zamawiajcie, zanim się rozmyślę i potrącę wam z pensji. 
Patrik nadal w szoku wyjąkał: - Poproszę fileta ze szkarłatnicy. 
Martin, zupełnie oniemiały, kiwnął tylko głową, że poprosi to samo.
– Ja wezmę pyttipannę – oznajmił Mellberg i spojrzał na Rose-Marie. 
– A ty, moja piękna? Jakie masz życzenie? – Patrik, który właśnie napił się wody, omal się nie zachłysnął. Mellberg spojrzał na niego z wyrzutem i pomyślał, że jeśli dorosły facet nie umie się zachować, to jest to doprawdy żenujące. Dzisiejsza młodzież bez wątpienia ma poważne braki w wychowaniu. 
- Ja z przyjemnością zjem polędwicę wieprzową – powiedziała Rose-Marie. Rozwinęła serwetkę i położyła sobie na kolanach.” 

Nazwa „pyttipanna” oznacza dosłownie „drobne kawałeczki na patelni”, ponieważ wszystkie składniki kroi się w kostkę, stopniowo wrzuca na patelnię i smaży. Prawdopodobnie każdy Szwed ma swoją własną metodę przyrządzania tej potrawy, jednak zawsze występują w niej resztki mięsa i ziemniaki. Ja swoją pyttipannę przygotowałam bazując na podstawie przepisu Jamiego Olivera z książki „Kulinarne wyprawy Jamiego”. Nie trzymałam się jednak ściśle proporcji, bo nie ma to większego sensu. Bardzo fajnym dodatkiem jest kwaskowato-musztardowy dressing, który znakomicie wzbogaca smak potrawy. Jamie proponuje podać pyttipannę z surowym przepiórczym żółtkiem, jednak sadzone kurze jajko jest znacznie bardziej popularnym rozwiązaniem i takoż i ja uczyniłam ;)

Razem ze mną pyttipannę na dzisiejszy obiad przygotowała także Ania, a to w ramach jej akcji „Kuchnia Skandynawska”.

PYTTIPANNA 
(2 porcje)
200g resztek pieczonego mięsa (u mnie była to resztka pieczonej karkówki), 
100g niezbyt tłustego wędzonego boczku, 
100g salami w kawałku, 
100g kiełbasy (u mnie była to ½ kiełbaski śląskiej), 
½ cebuli, 
1 spora marchewka, 
2 średnie ziemniaki,
tymianek i rozmaryn (świeży lub suszony), 
pieprz, 
3 łyżeczki oliwy, 
2 łyżeczki octu jabłkowego (ocet winny też może być), 
1 łyżeczka musztardy, 
świeży koperek i szczypiorek 

 Szeroką, nieprzywierającą patelnię rozgrzać na średnim ogniu. Boczek pokroić w kostkę i smażyć ok. 2 minuty, aż tłuszcz zacznie się wytapiać. W tym czasie pokroić w kostkę kiełbasę, pieczeń i salami, stopniowo dorzucając je na patelnię. Cebulę, marchewkę i ziemniaki obrać. Pokroić je w kostkę i po kolei wrzucać na patelnię. Dodać tymianek i rozmaryn. Mieszać często składniki na patelni, żeby nic się nie przypalało i równomiernie smażyło. Jeśli wędlina za szybko się przysmaża, a ziemniaki wciąż są twarde – zmniejszyć ogień. Doprawić sporą szczyptą pieprzu oraz ewentualnie solą, choć sól z wędlin powinna w zupełności wystarczyć. Potrawę smażyć ok. 20 minut, aż ziemniaki i marchew zmiękną. 
Oliwę wymieszać z octem jabłkowym, musztardą i sporą szczyptą koperku i szczypiorku. Tak powstałym dressingiem polać usmażoną pyttipannę. 
Podawać z jajkiem sadzonym i kiszonymi ogórkami.