Kolejna inspiracja od Jamiego Olivera. Dobrze upieczony bakłażan jest idealnie miękki, wręcz "maślany", a posmarowanie go harissą (arabską pastą z chili) nadaje wyrazistego, pikantnego charakteru. Do tego pożywny, brązowy ryż, słodkie pomidorki koktajlowe, a całość okraszona jest soczystym granatem i chrupiącymi pistacjami. Ta wegetariańska potrawa inspirowana kuchnią arabską jest idealna na każdą porę roku :)

bakłażan zapiekany z ryżem i pomidorkami koktajlowymi

BAKŁAŻAN Z HARISSĄ, ZAPIEKANY Z RYŻEM I POMIDORKAMI KOKTAJLOWYMI
(przepis na 2 porcje)

• 1 czerwona cebula,
• 2 ząbki czosnku,
• oliwa,
• 1/2 łyżeczki kuminu,
• 150 g brązowego ryżu,
• 750 g bulionu warzywnego,
• 1 duży bakłażan,
• 2 łyżeczki harissy (kupionej lub domowej roboty)*,
• 1 łyżeczka wody różanej**,
• 8-10 czarnych oliwek bez pestek,
• 200 g pomidorków koktajlowych,
• 1 łyżka octu balsamicznego,
• 2 łyżki jogurtu naturalnego,
• 1/2 granatu,
• 2 łyżki posiekanych, solonych pistacji
• świeża kolendra do posypania

Cebulę i czosnek pokroić w plasterki. W głębokiej patelni (dostosowanej do zapiekania w piekarniku) lub w płytkim żaroodpornym garnku rozgrzać 1 łyżkę oliwy, dodać cebulę i czosnek i podsmażać na niezbyt dużym ogniu ok. 2 minuty, uważając, aby nie przypalić czosnku. Dodać kumin i wlać odrobinę wody. Dusić ok. 5 minut, mieszając od czasu do czasu, aż cebula zmięknie. Wsypać ryż, wlać bulion, całość wymieszać. Doprowadzić do wrzenia. Przykryć naczynie i gotować na małym ogniu 10 minut.
W tym czasie przekroić bakłażana wzdłuż na pół. Miąższ obu połówek ponacinać w kratkę i oprószyć solą. Harissę wymieszać z wodą różaną i tą mieszanką posmarować przecięte strony bakłażana. Ułożyć połówki bakłażana na ryżu (skórką do dołu) i całość gotować pod przykryciem jeszcze 15 minut. 
W tym czasie rozgrzać piekarnik do 200 stopni. Oliwki pokroić w plasterki, a pomidorki na połówki. Oliwki i pomidorki wymieszać w misce z octem balsamicznym.
Po 15 minutach gotowania bakłażana z ryżem, zdjąć pokrywkę i posypać potrawę pomidorkami i oliwkami. Włożyć do piekarnika i piec bez przykrycia ok. 30 minut, aż ryż będzie gotowy, płyn odparuje, a bakłażan ładnie się zapiecze. Pod koniec pieczenia można dodatkowo uruchomić funkcję grilla i ustawić naczynie na wyższym poziomie piekarnika, aby bardziej zarumienić bakłażana.
Gotowe danie rozdzielić na talerze. Każdą porcję przybrać łyżką jogurtu, ziarenkami granatu, posiekanymi pistacjami i listkami kolendry. 


* W razie problemów z zakupem harissy, można użyć innej pasty chili, np. sambal oelek albo sriracha
** Wodę różaną można kupić w sklepach z kuchniami świata lub w niektórych sklepach ze zdrową żywnością


(przepis z książki J. Olivera "Superfood na co dzień" z moimi drobnymi zmianami)

bakłażan zapiekany z ryżem i pomidorkami koktajlowymi

bakłażan z harissą, brązowy ryż, pomidory koktajlowe, oliwki i pistacje

Jagnięcina jest mięsem popularnym w wielu krajach, w Polsce jednak jest trudno dostępna - prawie cała polska jagnięcina wysyłana jest na eksport. A szkoda, bo to bardzo smaczne, aromatyczne i delikatne mięso można wykorzystać do ogromnej ilości pysznych potraw. Dziś proponuję smakowity gulasz z arabską przyprawą ras el hanout (którą można przygotować samodzielnie lub kupić w sklepach z kuchniami świata), cukinią i ciecierzycą :) 

gulasz jagnięcy z ciecierzycą i cukinią

EGIPSKI GULASZ Z JAGNIĘCINY
(przepis na 4 porcje)

• 500 g jagnięciny,
• 500 g młodej cukinii,
• 1 puszka ciecierzycy,
• 2 łyżki koncentratu pomidorowego,
• 1 duża cebula,
• 2 ząbki czosnku,
• 1,5 szklanki bulionu mięsnego,
• 2 łyżki oleju,
• 2 łyżeczki przyprawy ras el hanout,
• 1/2 łyżeczki cukru,
• sól i pieprz,
• natka pietruszki lub świeża kolendra do posypania

Mięso umyć, osuszyć i pokroić w kostkę.
W głębokiej patelni rozgrzać olej, wrzucić posiekaną cebulę, a gdy się zeszkli, dodać mięso i przeciśnięty przez praskę czosnek. Smażyć na dużym ogniu, aż mięso się zetnie. Dodać koncentrat pomidorowy, bulion, przyprawę ras-el-hanout, cukier oraz sól i pieprz do smaku. Patelnię przykryć i dusić na niedużym ogniu, aż mięso będzie miękkie (ok. 45 minut). Po tym czasie dodać pokrojoną w kostkę cukinię i odsączoną ciecierzycę, gotować jeszcze ok. 10-15 minut. W razie potrzeby ponownie doprawić do smaku.
Gulasz podawać posypany natką pietruszki lub kolendrą.


(na podstawie przepisu z książeczki "Gulasze i potrawki" H. Szymanderskiej z moimi małymi zmianami)

egipski gulasz z jagnieciny

Shakshuka to potrawa wywodząca się z Tunezji, popularna także w innych krajach północnej Afryki. Jest to nic innego jak jajka sadzone w aromatycznym pomidorowym sosie. Zazwyczaj shakshuka jest bezmięsnym daniem, ale spotkać można różne jej warianty, także te zawierające kawałki kurczaka albo malutkie klopsiki z wołowiny. Potrawa ta przyjęła się także w Hiszpanii, gdzie dość często dodaje się do niej kiełbasę chorizo. Paprykowy smak kiełbasy chorizo doskonale współgra smakiem z pozostałymi składnikami dania. Shakshuka to potrawa dająca sporo możliwości do modyfikacji: możecie użyć innej kiełbasy lub całkowicie z niej zrezygnować, zieloną paprykę zastąpić żółtą, a zamiast świeżych pomidorów - poza sezonem - użyć 1 puszki krojonych pomidorów.
Koniecznie wypróbujcie!


SHAKSHUKA Z KIEŁBASĄ CHORIZO

• 3 jajka,
• 500 g dojrzałych pomidorów,
• 120 g kiełbasy chorizo,
• 1/4 strąka zielonej papryki,
• 1/4 strąka czerwonej papryki,
• 1 ząbek czosnku,
• 1/2 łyżeczki mielonego kuminu,
• 1/2 łyżeczki suszonego oregano,
• sól i pieprz,
• natka pietruszki do posypania

Pomidory sparzyć wrzątkiem, obrać ze skórki, usunąć nasiona a miąższ pokroić w kosteczkę. 
Kiełbasę chorizo pokroić w kotkę, wrzucić na patelnię. Smażyć, a gdy zacznie wytapiać się tłuszcz, dodać pokrojoną w kostkę czerwoną i zieloną paprykę oraz przeciśnięty przez praskę czosnek. Smażyć ok. 5 minut, aż kiełbasa się zarumieni, a papryka nieco zmięknie. Dodać pomidory, doprawić kuminem, oregano, solą i pieprzem. Gotować bez przykrycia 5-7 minut, aż nadmiar wody odparuje i wytworzy się gęsty sos. Za pomocą łyżki zrobić w sosie 3 wgłębienia i wbić w nie jajka. Zmniejszyć ogień, przykryć patelnię i całość dusić jeszcze 3-4 minuty, aż biała się zetną (żółtka powinny pozostać płynne). 
Potrawę podawać posypaną natką pietruszki, z dodatkiem świeżego pieczywa.

Bardzo lubię hummus i do tej pory robiłam go w kilku wersjach, począwszy od klasycznego, poprzez hummus z pieczoną papryką, aż po hummus z burakiem, jednak zawsze podstawą tej pasty była ciecierzyca. Niedawno przygotowałam sezonową wersję hummusu, którego bazą jest bób. 
Hummus bobu to doskonały pomysł na przekąskę lub kolację w ciepły, letni wieczór w miłym towarzystwie. Idealnie sprawdzi się także jako dodatek do potraw z grilla. Polecam gorąco wszystkim wielbicielom bobu - róbcie, póki jeszcze na bazarkach można go dostać :)


HUMMUS Z BOBU 

• 600 g bobu, 
• 2 łyżki pasty sezamowej tahini, 
• 1 ząbek czosnku, 
• sok wyciśnięty z ½ cytryny, 
• ok. ½ łyżeczki soli, 
• 2-3 łyżki oliwy + trochę do polania, 
• 3-4 łyżki wody 

W garnku zagotować wodę, wrzucić bób i gotować 10 minut, następnie odcedzić, przelać zimną wodą i obrać ze skórek. Obrany bób umieścić w misce lub kielichu blendera, dodać tahini, czosnek, sok z cytryny, sól i oliwę. Zmiksować na w miarę gładką, gęstą pastę. Następnie wlać wodę i ponownie zmiksować, nadając hummusowi gładkiej, lekkiej konsystencji. 

Hummus z bobu podawać z dodatkiem pieczywa, krakersów lub pokrojonych w słupki warzyw. 

Katayif (lub też kadayif) to ciasto w kształcie bardzo cieniutkich nitek, popularne w kuchni Bliskiego Wschodu. Chociaż do złudzenia przypomina makaron, wykorzystuje się go do robienia słodkich deserów. Jakiś czas temu pokazywałam Wam przepis na słodkie gniazdka z ciasta kadayif, które były naprawdę przepyszne. W opakowaniu była jednak bardzo duża porcja tego ciasta, na szczęście bez problemu można je mrozić. Niedawno przygotowałam inny deser na bazie katayif, bardzo popularny zwłaszcza w Turcji. Chrupiące, przesmażone z orzechami ciasto przełożone jest warstwą delikatnego, mlecznego kremu, co stanowi bardzo oryginalny kontrast. Ciasto wbrew pozorom nie jest jakoś potwornie kaloryczne, ponieważ nie zawiera zbyt wiele tłuszczu, a ja dodatkowo ograniczyłam nieco ilość cukru. Masa mleczna wykonana jest na bazie domowego budyniu i śmietanki w proszku. Z reguły nie używam tego typu produktów w kuchni, ale tu ciekawość wzięła górę. Masa wyszła naprawdę fajna, lekka i nie zamulająca. Niestety użyłam trochę zbyt dużo mleka, dlatego moje ciasto ostatecznie nie trzymało zbyt dobrze kształtu, ale w przepisie podałam już odpowiednią, zmniejszoną ilość płynów ;) 


MUHALLEBI KADAYIF 

• 300g ciasta kadayif, 
• 2/3 szklanki drobno posiekanych (lub zmielonych) orzechów włoskich
• ok. 70g masła, 
• 3 łyżki cukru 
• opcjonalnie posiekane pistacje do dekoracji

masa: 

• 1 litr mleka, 
• 3 czubate łyżki skrobi kukurydzianej (nie mąki kukurydzianej), 
• 2 czubate łyżki mąki pszennej, 
• 1 czubata łyżka cukru z wanilią (lub 1 opakowanie cukru wanilinowego), 
• ¾ szklanki cukru, 
• 1 opakowanie bitej śmietany w proszku (tzw. „Śnieżki”) 

Najpierw należy przygotować budyń: Skrobię kukurydzianą i mąkę pszenną wymieszać z 1 szklanką mleka tak, aby nie było grudek. Pozostałe mleko zagotować z cukrem i cukrem waniliowym. Do gorącego mleka wlać mączną mieszankę, intensywnie mieszając, aż budyń zgęstnieje, a w smaku nie będzie wyczuwalna mąka. Budyń zdjąć z ognia i zostawić do całkowitego wystudzenia (może być np. na noc). Aby na budyniu nie zrobił się kożuch, można jego powierzchnię szczelnie okryć folią spożywczą albo posypać delikatnie cukrem pudrem). 
Ciasto kadayif porwać na mniejsze kawałki, włożyć do dużej miski i odstawić na kilka godzin, aby mógł przeschnąć (dobrze jest go przemieszać od czasu do czasu). Na dużej patelni stopić masło. Wsypać ciasto kadayif i 3 łyżki cukru. Smażyć na niedużym ogniu około 10-15 minut, mieszając, aż ciasto zacznie się równomiernie rumienić. Wsypać orzechy i przesmażać kolejne 10 minut. Ciasto powinno być złocistobrązowe i bardzo chrupiące. Zdjąć z ognia i zostawić do przestudzenia. 
Do całkiem przestudzonego budyniu wsypać „Śnieżkę” i miksować około 4-5 minut, aż masa zrobi się puszysta. 
Na dnie foremki (25 x 30 cm) lub szklanego naczynia o podobnych wymiarach wsypać połowę ciasta kadayif. Wylać masę budyniową i wyrównać powierzchnię. Wierzch posypać pozostałym ciastem. 
Ciasto wstawić do lodówki na minimum 5-6 godzin, aby masa stężała (można nawet na całą noc). 
Ja dodatkowo każdą porcję ozdobiłam posiekanymi pistacjami. 


(na podstawie przepisu Emilii)

Ser halloumi wytwarzany jest z mleka owczego lub mieszanki mleka krowiego, owczego i koziego. Jego ojczyzną jest Cypr, ale popularny jest także w Grecji, Turcji i innych krajach tego regionu. Gdybym miała porównać smak i konsystencję halloumi do jakiegoś znanego mi sera, wskazałabym na białego, parzonego oscypka – ma podobną słoność i charakterystycznie „zgrzyta” podczas jedzenia. Ser halloumi zyskał popularność z powodu swoich specyficznych właściwości – idealnie nadaje się do pieczenia i grillowania, ponieważ trzyma kształt i nie roztapia się jak większość serów.

Ta turecka sałatka pomidorowa z grillowanym halloumi to moje pierwsze spotkanie z tym serem, ale na pewno nie ostatnie. M ocenił przepis na 10/10 , a jeżeli facet ocenia tak sałatkę, to uwierzcie – coś w tym musi być ;)



SAŁATKA POMIDOROWA Z GRILLOWANYM SEREM HALLOUMI
(3 porcje)

• 250g sera halloumi, 
• 500g pomidorów (najlepiej różnych gatunków np. koktajlowe, malinowe, pomarańczowe), 
• 100g czarnych oliwek bez pestek, 
• 100g suszonych pomidorów w oliwie, 
• duża garść listków bazylii, 
• 2 łyżki orzeszków piniowych, 
• 3 łyżki oliwy, 
• ½ łyżeczki chili w płatkach, 
• ½ cytryny, 
• sól morska, 
• świeżo mielony pieprz 

Orzeszki piniowe uprażyć na suchej patelni, aż zrobią się złociste i aromatyczne. Odstawić na bok.
Pomidory pokroić na mniejsze kawałki, najlepiej nieregularne, by sałatka zyskała na różnorodności. Przełożyć je do miski. Dodać grubo posiekane oliwki i suszone pomidory, listki bazylii i połowę uprażonych pinii. Skropić całość sokiem z cytryny, oprószyć płatkami chili, solą i pieprzem, delikatnie przemieszać.
Patelnię grillową mocno rozgrzać na dużym ogniu. Ser halloumi pokroić na plastry i położyć na patelni. Smażyć około 30 sekund, aż na serze zrobią się grillowane wzorki, delikatnie odwrócić na pomocą łopatki i zgrillować z drugiej strony. Przełożyć ser na talerz i odstawić.
Sałatkę pomidorową rozdzielić na porcje, na wierzchu ułożyć ser. Skropić sałatkę oliwą, posypać pozostałymi orzeszkami pinii, dodatkowo można jeszcze raz oprószyć pieprzem. Podawać od razu.


(na podstawie przepisu stąd) 

Sigara boregi to chrupiąca turecka przekąska z ciasta nadziewanego serem typu feta. Do jego przygotowania używa się ciasta filo lub yufka. Ciasto yufka jest bardzo podobne do ciasta filo, różni się tylko tym, że jest już pocięte na gotowe trójkąty i jest (przynajmniej to moje) odrobinę grubsze. Ciasto filo można kupić w postaci mrożonej w niektórych delikatesach, ciasto yufka można nabyć w sklepach internetowych. Nadzienie z sera feta jest banalnie proste do zrobienia. 
Tradycyjnie cigara boregi smaży się na oliwie lub oleju, ja jednak upiekłam je w piekarniku, żeby oszczędzić trochę na kaloriach ;) 
Cigara boregi świetnie smakują zarówno na ciepło, jak i na zimno. Świetnie sprawdzą się zarówno jako dodatek do zupy, jak i imprezowa przekąska. 


SIGARA BOREGI 
(12 sztuk) 

• 12 arkuszy ciasta yufka lub 3 duże arkusze ciasta filo,
• 275-300g sera typu feta, 
• 3 łyżki posiekanej natki pietruszki, 
• 70g stopionego masła, 
• świeżo mielony pieprz, 
• szczypta suszonego oregano 

W przypadku używania ciasta filo, należy je najpierw ułożyć jedno na drugim i przeciąć na dwie połowy wzdłuż dłuższego boku, a następnie powstałe 6 prostokątów przeciąć na ukos – w ten sposób powstanie 12 trójkątów. Ciasto łatwo wysycha, dlatego podczas pracy powinno być cały czas przykryte ściereczką. Ser feta wymieszać z natką pietruszki, pieprzem i oregano. Każdy trójkąt z ciasta posmarować masłem za pomocą pędzelka. Nadzienie z sera układać wzdłuż podstawy każdego trójkąta, formując wałeczek. Następnie zagiąć rogi do środka i zrolować „cygara” (jak na zdjęciach poniżej). Ułożyć je na blasze wyłożonej papierem do pieczenia i posmarować pozostałym masłem. Piec w 200 stopniach przez około 20 minut, aż ciasto nabierze złocistego koloru. 

Tę zupę miałam ochotę wypróbować na długo zanim kasza bulgur wpadła w moje ręce. Właściwie to dzięki temu przepisowi dowiedziałam się o takim składniku. Kasza bulgur jest dość grubą kaszą otrzymywaną z pszenicy. Popularna jest w kuchni Bliskiego Wschodu, gdzie wykorzystuje się ją do m.in. sałatki tabbouleh. 
Ezogelin jest bardzo smaczną i pożywną zupą, idealną na chłodniejsze dni, które – niestety – niedługo pewnie nastaną. 


EZOGELIN (TURECKA ZUPA Z SOCZEWICY I KASZY BULGUR) 
(4 porcje) 

• ½ szklanki czerwonej soczewicy, 
• ¼ szklanki kaszy bulgur, 
• 5 szklanek wody lub bulionu warzywnego, 
• 1 cebula, 
• 2 ząbki czosnku, 
• 3 łyżki koncentratu pomidorowego, 
• 1 łyżka papryki w proszku (dałam słodką) + trochę do dekoracji, 
• ½ łyżeczki wędzonej papryki w proszku (opcjonalnie), 
• szczypta suszonej mięty (dałam kilka posiekanych listków świeżej), 
• 1-2 łyżki oliwy, 
• 1 łyżka mąki, natka pietruszki do dekoracji, 
• sól i pieprz 

W garnku zagotować wodę lub bulion. Soczewicę i kaszę bulgur przepłukać na sitku pod bieżącą wodą, po czym dodać do garnka. Gotować 10 minut, następnie dodać posiekaną cebulę oraz przeciśnięty przez praskę czosnek. Gotować kolejne 10-15 minut. 
W tym czasie na małej patelni lub w rondelku podgrzać oliwę, dodać mąkę i zrobić zasmażkę. Dodać koncentrat pomidorowy i wymieszać. Pomidorową zasmażkę dodać do zupy wraz z miętą i papryką w proszku. Wszystko dokładnie wymieszać i podgrzać. Doprawić do smaku solą i pieprzem. 
Przed podaniem posypać natką pietruszki i papryką w proszku. 


(na podstawie przepisu stąd, z moimi zmianami) 

Ciasto kataifi – czy też kadayif – to ciasto w kształcie cieniutkich nitek, popularne w kuchni Bliskiego Wschodu, tureckiej oraz niektórych krajów bałkańskich. Podobnie jak ciasto filo, po dodaniu masła i zapieczeniu, zyskuje fantastyczną wręcz chrupkość. Fantazyjny wygląd ciasta kataifi czyni go świetną bazą ciast i deserów, choć czasami można spotkać także wytrawne dania z jego udziałem. W Polsce ciasto kadayif jest trudne do nabycia, pozostają raczej tylko sklepy internetowe.
Ja – mając do czynienia z ciastem kataifi po raz pierwszy, przygotowałam go podobnie jak baklawę, czyli zapiekłam razem z orzechami, a następnie zalałam syropem. Aby ciastka miały ładny kształt, posłużyłam się foremką do muffinek. Spotkałam się z zasadą, że wystudzone ciasto powinno polewać się gorącym syropem lub odwrotnie (gorące ciasto wystudzonym syropem), ja jednak uważam, że nie ma to żadnego znaczenia. Swoje gorące, świeżo upieczone ciastka zalałam gorącym syropem i wcale im to nie zaszkodziło, przeciwnie – ciastka były przepysznie chrupiące i soczyste. Uwielbiam baklawę, a ten deser smakował mi chyba nawet jeszcze bardziej :) 


GNIAZDKA Z CIASTA KATAIFI/KADAYIF Z ORZECHAMI I SYROPEM 
(12 sztuk) 

• 150g ciasta kataifi/kadayif, 
• 80g drobno posiekanych orzechów włoskich, 
• 80g stopionego masła, 
• 2/3 szklanki cukru, 
• 1/3 szklanki wody, 
• ½ łyżeczki cynamonu, 
• 1 łyżeczka wody kwiatowej (można pominąć), 
• 40g posiekanych pistacji 

Wgłębienia foremek wysmarować stopionym masłem za pomocą pędzelka. Umieścić w nich ciasto, formując gniazdka. Do środka gniazdek nałożyć posiekane orzechy włoskie. Każde gniazdko skropić obficie pozostałym masłem. Wstawić do piekarnika nagrzanego do 190 stopni i piec około 20 minut, aż gniazdka nabiorą złocistego koloru. 
Cukier i wodę umieścić w rondlu, zagotować i gotować 3 minuty na niezbyt dużym ogniu. Następnie dodać cynamon i wodę kwiatową. Gorącym syropem polać ciastka jeszcze w foremkach. Odstawić do całkowitego wystudzenia (najlepiej na noc). 
Na koniec udekorować posiekanymi pistacjami. 

Pilaw z kurczakiem to idealny sposób na wykorzystanie resztek pieczonego lub ugotowanego mięsa, które pozostało np. z obiadu z poprzedniego dnia. Jest to potrawa łatwa do zrobienia i smaczna, a dodatkowych walorów smakowo-wizualnych nadają czerwone pesteczki granatu. Warto pamiętać, by dodać je dopiero przed samym podaniem, ponieważ pod wpływem ciepła tracą swój kolor. Zamiast kurczaka można użyć dowolnego innego mięsa. 


PILAW Z KURCZAKA I GRANATU 
(2 porcje) 

• 150g ryżu basmati, 
• 100g ugotowanego lub upieczonego mięsa z kurczaka, 
• 300ml bulionu z kurczaka, 
• 1 łyżka oleju, 
• ½ cebuli, 
• ¼ łyżeczki mielonego kuminu, 
• ¼ łyżeczki mielonej kolendry, 
• ¼ łyżeczki suszonego tymianku, 
• 1-2 łyżki płatków migdałowych lub orzeszków piniowych, 
• sól i pieprz, 
• 2 łyżki posiekanych świeżych ziół (natki pietruszki, kolendry, koperku), 
• 2 łyżki pestek granatu 

Płatki migdałów lub orzeszki pinii uprażyć na suchej patelni i odstawić. 
W rondlu o grubym dnie rozgrzać olej i wrzucić posiekaną cebulę. Smażyć na małym ogniu, a gdy cebula lekko się zeszkli, dodać mieloną kolendrę, kumin i tymianek. Smażyć jeszcze około minutę, wsypać ryż i dokładnie wymieszać go z cebulą i przyprawami. Wlać bulion, wymieszać i doprowadzić do wrzenia. Rondel przykryć pokrywką i gotować na małym ogniu około 12-15 minut. Dodać rozdrobnione mięso kurczaka i gotować jeszcze 3-4 minuty, aż mięso się zagrzeje. Dodać większość płatków migdałowych/orzeszków pinii, ziół i pestek granatu, wymieszać. Przełożyć pilaw do miski i udekorować resztą dodatków. 


(przepis z książki „Kuchnia” Nigelli Lawson, podpatrzony na blogu Emilii) 

Danie z serii „brzydkie a dobre” ;) Żeby ta potrawa w ogóle jakoś wyglądała, musiałam ratować się pestkami świeżego granatu... Nie bacząc jednak na wygląd, tak przygotowany kurczak smakuje naprawdę świetnie. Sos orzechowy nadaje wspaniały aromat, a syrop z granatów delikatną acz zrównoważoną kwaskowatość. Ten dość oryginalny sposób na kurczaka wart jest uwagi :) 


KURCZAK DUSZONY PO PERSKU 
(2 porcje) 

• 500g kawałków kurczaka z kośćmi (użyłam udek), 
• 70g mielonych orzechów włoskich, 
• 1 cebula, 
• 1,5 łyżki melasy z granatów, 
• 1 łyżka cukru, 
• odrobina oleju do smażenia, 
• 1,5 szklanki wody, 
• sól, 
• ziarenka granatu do dekoracji 

Mięso umyć i osuszyć, doprawić solą. Na patelni lub w szerokim rondlu rozgrzać łyżkę oleju i obsmażyć mięso na dużym ogniu z obu stron. Zlać prawie cały wytopiony tłuszcz i dodać do kurczaka posiekaną cebulę. Gdy cebula zacznie się rumienić, wlać pół szklanki wody, przykryć, zmniejszyć ogień i dusić pół godziny. Pozostałą wodę wymieszać z mielonymi orzechami, melasą z granatów, cukrem i szczyptą soli. Dodać do mięsa, wymieszać i dusić jeszcze około 20 minut, aż mięso będzie miękkie, sos zgęstnieje, a z orzechów zacznie się wydzielać olej. 
Podawać z ryżem. 


(przepis podpatrzony u Hani-Kasi) 

Turlu to rodzaj warzywnego gulaszu przygotowywanego z sezonowych warzyw. Jego turecka nazwa oznacza dosłownie „różności” i taki właśnie jest skład tej potrawy ;) W zależności od pory roku mogą się w nim znaleźć przeróżne warzywa... Jednak najlepszą porą na przygotowanie turlu jest późne lato i jesień, kiedy większość warzyw jest najsmaczniejsza i najtańsza :) 
Turlu można przygotowywać w garnku na kuchence albo w piekarniku – ja skorzystałam z tej drugiej opcji. Jest to obiad, który praktycznie robi się sam, a smakuje wyśmienicie :)
Pieczone warzywa podałam razem ze świeżo upieczonym, azerbejdżańskim chlebem tandir.



 
TURLU – PIECZONE WARZYWA PO TURECKU 
(4 porcje) 

• 1 niewielka cukinia, 
• 1 niewielki bakłażan, 
• 2 papryki (dałam 1 czerwoną i 1 żółtą), 
• 2 średnie ziemniaki, 
• duża garść fasolki szparagowej, 
• 1 czerwona cebula, 
• 2 łyżki koncentratu pomidorowego, 
• 1 łyżeczka suszonego oregano, 
• ½ łyżeczki ostrej papryki w proszku, 
• sól i pieprz, 
• 2-3 łyżki oliwy (użyłam oliwy aromatyzowanej czosnkiem) 
• olej lub oliwa do wysmarowania naczynia żaroodpornego 

Ziemniaki i cebulę obrać, z fasolki obciąć końcówki, papryki oczyścić z gniazd nasiennych. Wszystkie warzywa pokroić w dużą kostkę (wielkości kęsa) i włożyć do miski. Dodać sól, pieprz, oregano, ostrą paprykę w proszku, koncentrat pomidorowy i oliwę. Wszystko razem dokładnie wymieszać i przełożyć do żaroodpornego naczynia wysmarowanego olejem. Piec pod przykryciem w 180 stopniach przez 1 godzinę (moje naczynie nie ma przykrywki, nakryłam je więc folią aluminiową).

Tandir to prosty w wykonaniu chlebek. Posypany sezamem lub makiem, raczej płaski, idealny jako dodatek do gulaszów, mięsnych lub warzywnych potrawek i innych tego typu dań. Najsmaczniejszy jest oczywiście jeszcze ciepły :) 
Oryginalnie tandir pieczony jest w piecach typu tandoor – stąd ich nazwa. Piece tandoor przypominają ogromne donice, a chlebki przykleja się do nagrzanych ścianek i piecze nad żarem znajdującym się na dole urządzenia. Takie piece popularne są na całym obszarze od Gruzji po Indie. Zwykłe domowe piekarniki – nie ukrywajmy – to tylko namiastka... ale i tak warto upiec taki chlebek, bo domowej roboty pieczywo nie ma sobie równych :) 


TANDIR - CHLEB AZERBEJDŻAŃSKI 

• 2 szklanki mąki
• + trochę do posypania blachy, 
• ¾ szklanki ciepłej wody, 
• 5g drożdży instant, 
• 1 płaska łyżeczka soli, 
• roztrzepane jajko do posmarowania, 
• sezam i/lub mak do posypania 

Do miski wlać wodę, wsypać drożdże i wymieszać. Dodać mąkę i sól. Zagnieść ciasto – ręcznie lub przy pomocy miksera z końcówkami do ciasta drożdżowego. Gdy ciasto będzie gładkie i zacznie odlepiać się do ścianek, miskę przykryć ściereczką i pozostawić w ciepłym miejscu na około 45 minut. Wyrośnięte ciasto wyłożyć na posypany mąką blat i rozwałkować (lub rozpłaszczyć rękami) na grubość 1-2 cm. Za pomocą pędzelka posmarować chlebek roztrzepanym jajkiem i posypać sezamem lub makiem.
Piec w 200 stopniach przez około 25 minut. 


(na podstawie przepisu stąd) 

Przepyszny koktajl wyraźnie inspirowany smakami Bliskiego Wschodu. Cytrusy, jogurt i sezamowa pasta tahini tworzą razem doskonałe połączenie. Żałuję, że odkryłam ten napój dopiero teraz, kiedy kończy się lato... ale na pewno jeszcze niejeden raz do niego wrócę :) 


KOKTAJL CYTRUSOWY Z TAHINI 
(2 porcje) 

• 1 duża pomarańcza, 
• 1 czerwony grejpfrut, 
• 2 łyżeczki miodu, 
• ok. 350ml zimnego jogurtu naturalnego, 
• 1 solidna łyżeczka pasty sezamowej tahini (kupionej lub zrobionej samodzielnie),
• po odrobinie (na czubku noża) mielonego kardamonu i cynamonu 

Z pomarańczy i grejpfruta wycisnąć sok. Dodać miód, tahini, jogurt oraz przyprawy. Wszystko razem dokładnie zmiksować. Podawać od razu lub po schłodzeniu w lodówce. 


(przepis wygrzebany z jednego ze starych numerów "Poradnika Domowego")

BUŁECZKI "RÓŻYCZKI"
(24 sztuki, ja robiłam z połowy porcji)

• 4 szklanki mąki, 
• 1/2 łyżki drożdży instant, 
• 1 szklanka mleka, 
• 1/2 szklanki jogurtu naturalnego, 
• 1/2 szklanki oleju roślinnego, 
• 1 jajko, 
• 1 łyżka cukru, 
• 1/2 łyżeczki soli, 

nadzienie:

• 500 g twarogu, 
• garść pietruszki natki, 
• sól i pieprz 

• dodatkowo 1 żółtko roztrzepane z 3 łyżkami mleka do posmarowania 

Mleko podgrzać lekko podgrzać i wymieszać z jogurtem, cukrem i drożdżami. Odstawić na 10 minut. Mąkę przesiać i dodać sól. Wlać rozczyn drożdżowy, dodać jajko i olej. Mikserem z końcówkami do ciasta drożdżowego lub ręcznie zagnieść ciasto. Ciasto wyłożyć na stolnicę i wyrabiać przynajmniej 10 minut, aż będzie jednolite, lśniące i będzie odchodzić od rąk. Uformować kulę, przełożyć do miski, przykryć i odstawić do wyrośnięcia, aż podwoi swoją objętość (około 45 minut).
Przygotować nadzienie: twaróg rozgnieść widelcem i wymieszać z posiekaną natką pietruszki. Doprawić do smaku solą i pieprzem. Wyrośnięte ciasto rozwałkować cienko (na około pół centymetra) i wykrawać kółka o średnicy około 14-16 cm (ja przykładałam spodek od filiżanki i nożykiem wycinałam kółka). Każdy krążek naciąć z czterech stron na krzyż. Na środek ułożyć łyżeczkę nadzienia i zwijać różyczkę z ciasta zaczynając od przeciwstawnych "płatków" – jak na zdjęciach poniżej. Uformowane bułeczki ułożyć na blasze wyłożonej papierem do pieczenia i zostawić na około pół godziny, aż lekko podrosną.
Żółtko roztrzepać widelcem razem z mlekiem. Posmarować bułeczki. Piec w piekarniku rozgrzanym do 200 stopni około 15 minut, aż bułeczki zarumienią się.

tureckie bułeczki różyczki

(na podstawie przepisu z bloga Every cake you bake)

Lahmacun to rodzaj tureckiej pizzy na bardzo cieniutkim spodzie z drożdżowego ciasta. Charakterystyczne dla tej popularnej ulicznej przekąski jest to, że nadzienie nie zawiera sera, a jedynie przyprawione mięso mielone z niewielkim dodatkiem warzyw. Lahmacun najlepszy jest prosto z pieca i muszę potwierdzić, że bardzo nam smakował :) 

Lahmacun przygotowałam w ramach wspólnego gotowania z Zuzią, Shinju, Siankoo, Panną Malwinną, Emilią i Martynosią.



LAHMACUN 
(3-4 sztuki) 
ciasto: 

• 200g mąki, 
• 1 łyżeczka suszonych drożdży, 
• szczypta soli, 
• 1 łyżka oliwy, 
• 2/3 szklanki wody 

nadzienie: 

• 250g mielonej wołowiny, 
• baraniny lub jagnięciny (użyłam wołowiny), 
• 1 pomidor, 
• 1 łyżeczka koncentratu pomidorowego, 
• 1 zielona podłużna turecka papryka (zastąpiłam ½ białej spiczastej papryki polskiej), 
• 1 cebula, 
• 2 ząbki czosnku, 
• ½ łyżeczki kuminu,
• ½ łyżeczki ostrej papryki w proszku, 
• sól i pieprz 

Mąkę wsypać do miski, dodać drożdże, sól i oliwę. Wlać wodę i zagnieść gładkie ciasto. Miskę z ciastem przykryć ściereczką i zostawić do wyrośnięcia, aż podwoi swoją objętość (około 45 minut). 
Pomidora sparzyć wrzątkiem i obrać. Pokroić na ćwiartki i usunąć pestki. Z papryki usunąć gniazdo nasienne. Pomidora, paprykę i cebulę bardzo drobno posiekać. 
Mięso włożyć do miski, dodać posiekane warzywa, przeciśnięty przez praskę czosnek, koncentrat i wszystkie przyprawy. Całość bardzo dokładnie wyrobić dłonią, aż masa mięsna połączy się ze wszystkimi składnikami. 
Wyrośnięte ciasto podzielić na 3 części (można też na 4 mniejsze). Na podsypanym mąką blacie rozwałkować bardzo cienko owalne placki. Placki ułożyć na blasze wyłożonej papierem do pieczenia. Na każdym placu rozsmarować cienką warstwą masę mięsną (ja zrobiłam marginesy i nie nałożyłam mięsa na boki, ale jak widać na zdjęciu nie ma to sensu, bo mięso i tak się kurczy podczas pieczenia). 
Lahmacun piec w 250 stopniach przez około 15 minut, aż brzegi ciasta zrobią się złociste, a masa mięsna brązowa i wypieczona.