Kasutera to popularne w Japonii ciasto miodowe o strukturze przypominającej gąbkę, dość podobne do naszego biszkoptu. Ciasto to często spożywane jest podczas oyatsu, czyli lekkiego posiłku między lunchem a kolacją, mniej więcej o trzeciej po południu. Typowy oyatsu składa się z napoju (herbaty dla dorosłych oraz mleka lub soku dla dzieci) i słodkiej lub pikantnej przekąski.
Ciasto kasutera ma swoje korzenie w Portugalii lub Hiszpanii – tam znane było jako ciasto castella. W Japonii pojawiło się za sprawą europejskich misjonarzy. O ile proces chrystianizacji niezbyt się powiódł, o tyle castella została zaakceptowana przez Japończyków do tego stopnia, że dziś można to ciasto kupić praktycznie w każdym markecie. Z tego powodu rzadko piecze się to ciasto w domu.
Dobrze upieczone kasutera powinno być lekkie, puszyste i dość wilgotne. Powinno posiadać ciemną, skarmelizowaną skórkę na górze i na dole, natomiast boki odkrawa się, aby ukazać jasny miękisz ciasta. Nie ma w nim ani odrobiny tłuszczu, ani proszku do pieczenia. Kasutera z dodatkiem miodu jest smakiem tradycyjnym, ale w Japonii można kupić różne wersje tego ciasta, np. o smaku zielonej herbaty lub czekoladowym.

Ciasto zrobiłam w ramach ciekawostki. Wykorzystałam przepis z blogu Yummy Workshop. Cóż, muszę jednak szczerze przyznać, że szału nie robi. Jest smaczny, ma fajny, miodowy posmak, ale pod innymi względami jest to normalny, bardzo słodki biszkopt (choć trzeba przyznać, że nieco dłużej trzyma świeżość i następnego dnia był tak samo dobry). Ot, taki faktycznie do herbaty, dobry gdy w środku tygodnia ma się ochotę na coś słodkiego, ale na pewno nie na uroczyste okazje ;)