Zaczytanie

Łódzkie klimaty. Ulica Piotrkowska [Piotrkowska Street, Łodź]
| Sony A700 | MAF 28-135/4-4,5 | ISO 200 | 100 mm | f/4,5 | 1/90 s |

W kiernoskim parku

Piękno jest jednocześnie kształtem czegoś i czegoś zasłoną, drogą i zbłądzeniem z tej drogi. 

[Henryk Elzenberg]

Ścieżka w parku pałacowym w Kiernozi [Footpath in the palace park in Kiernozia]
| Sony A700 | SAL 16-105/3,5-5,6 | ISO 200 | 70 mm | f/7,1 | 1/90 s | -0,7EV |

Powstanie parku poddworskiego w Kiernozi datuje się na koniec XVIII w. kiedy to miejscowość i pałac należały do rodziny Łączyńskich. Park początkowo miał założenie barokowe w drugiej połowie XIX w. zaś został przekształcony i rozbudowany jako krajobrazowy.

Po parkowych ścieżkach przechadzała się najsłynniejsza bodajże Kiernozianka, urodzona w 1789 r. szambelanowa Maria z Łączyńskich-Walewska, słynna kochanka cesarza Francuzów – Napoleona.

Miejscowe legendy mówią o Mikołaju Koperniku, który podróżując ze swym wujem biskupem Łukaszem, zatrzymał się w Kiernozi i pił wodę ze studni stojącej do dziś na środku rynku i na pamiątkę tego wydarzenia nosi on nazwę Rynku Kopernika.

Prawdopodobnie u starosty Łączyńskiego bywał w gościnie Tadeusz Kościuszko, którego pamięć mieszkańcy uczcili usypując w 1917 r. kopiec zwany Kopcem Kościuszki. W 1967 roku kopiec, który znajdował się pół kilometra za Kiernozią został przeniesiony do parku. Ufundowano również pamiątkową płytę z inskrypcją „Tadeuszowi Kościuszce Bohaterowi Narodowemu Wdzięczni Rodacy 1817 - 1917 - 1967”.

Źródło: Park krajobrazowy w Kiernozi (na stronie Parki i ogrody)

Groty Nagórzyckie

Nagórzyckie groty położone w pobliżu Tomaszowa Mazowieckiego są wyrobiskiem wydrążonym złożu piaskowcowym. Kilka lat temu zostały one udostępnione do zwiedzania jako Podziemna Trasa Turystyczna „Groty Nagórzyckie”
O grotach nagórzyckich krążą różne opowieści. Jedna z nich głosi:
"Raz w nocy poszedł tam kopać piasek jeden chłop. Gdy zapalił latarnię i zaczął kopać, zobaczył, że zbliża się do niego jakiś pan, który miał ubranie w kratkę, czerwone pończochy, a na głowie czarny kapelusz, koło którego latały nietoperze. Był to diabeł. - Co robisz? – zapytał. – A kopię. A po co? Żeby zarobić, bo nie mam pieniędzy.- odparł chłop. – To ja ci je dam, ale przyrzeknij mi, że od dzisiaj będziesz spał w dzień powszedni, a w niedzielę pracował – powiedział nieznajomy. Po tych słowach poznał chłop z kim ma do czynienia. Rzucił łopatę, uciekł z groty i odtąd nie chodził do Nagórzyc po piach."

 Źródło: Groty Nagórzyckie

Groty Nagórzyckie [Nagórzyce Caves]
| Sony A700 | Tamron 17-50/2,8 | ISO 800 | 35 mm | f/3,5 | 1/8 s |