Οι one hour before the trip περιοδεύουν για πρώτη φορά στην Κρήτη

Οι one hour before the trip, ένα ξεχωριστό οπτικοακουστικό σχήμα που ακολουθεί εδώ και χρόνια μια διαφορετική πορεία βασισμένη στην αυτοοργάνωση, περιοδεύουν για πρώτη φορά στην Κρήτη. Έρχονται να μας ταξιδέψουν με ατμοσφαιρικά ηχοχρώματα, δυναμικές ενορχηστρώσεις και να μας καθηλώσουν με το ρεαλιστικό οπτικό υλικό τους από τις 8 έως και τις 16 Μαΐου. 

Το πρόγραμμα των συναυλιών έχει διαμορφωθεί ως εξής:

 

Ηράκλειο :    8/5 Τετάρτη       @ Blow up. (Ψαρομηλίγκων & Ανδρέου Κρήτης)

Αγ Νικόλαος:9/5 Πέμπτη       @ Πολυχώρος Περίπου.( 28ης Οκτωβρίου 25)

Ιεράπετρα:  11/5 Σάββατο      @ Μπυραρία το ξύδι.(Εθνικής αντιστάσεως 54)

Σητεία :       14/5 Τρίτη           @ Τhe wall live bar. (Ελευθερίου Βενιζέλου 183)

Χανιά :        15/5 Τετάρτη,     @ Το Σπίτι.   ( Θεοφάνους 10)

Ρέθυμνο:     16/5 Πέμπτη       @ Μικρό θέατρο.  (Γοβατζιδάκη 17)

 

Περισσότερες πληροφορίες για το σχήμα μπορείτε να βρείτε στο παρακάτω link:http://ohbtt.gr/about-us

Επίσης στις συναυλίες θα διατίθεται η δισκογραφία του σχήματος. 

Εναλλακτικά μπορείτε να την κατεβάσετε δωρεάν από το http://ohbtt.gr/discography

Πασχαλινά πρωινά και Γενοβέφα

Εχεις παρατηρήσει την εκκωφαντική σιγή ενός πασχαλινού πρωινού;

Σχεδόν ακούγονται τα λουλούδια να φυτρώνουν και το φτερούγισμα του περιστεριού στα διακόσια μέτρα. Λίγο αργότερα, ανεβαίνοντας ο ήλιος ψηλότερα, ανεβαίνει μαζί του η κνίσσα από τις θυσίες των αμνοεριφίων και σκεπάζει βάρβαρα τις ευωδιές της φύσης. Κατά το μεσημεράκι, αρχινάν τα όργανα, εφαρμόζοντας την οριστική λήξη της ηρεμίας του πασχαλινού πρωινού. Το Πάσχα είναι μια γιορτή θορυβώδης, που θέλει ένα μικρό διάλλειμμα σιγής ανάμεσα στα βαρελότα και στα κλαρίνα.

Ανεξαρτήτως Πάσχα, εμένα μου αρέσει η Γενοβέφα.

_______________________

picture from:  http://www.saatchionline.com/art/Painting-Acrylic-Spring-Sketch/385215/1577110/view

Γενοβέφα song from: http://www.youtube.com/watch?v=5NfrZKk2S5k

Η όπερα μετακομίζει στις πλατείες

Σήμερα το βραδυ, 9:00 με 10:00, μια μικρή πλατεία της Αθήνας μεταμοσφώθηκε σε Σκάλα του Μιλάνου! Αριες απο όπερες και παλιές ελληνικές οπερέτες χάρισαν το υπέροχο ηχόχρωμά τους στα αυτάκια των τυχερών κατοίκων. Δυο τραγουδιστές όπερας (άντρας και γυναίκα), ένας μουσικός στα πλήκτρα, με εξοπλισμό ένα μικρόφωνο, μεγάφωνα, μερικές καρέκλες... αυτά τα λίγα χρειάστηκαν μόνο, αυτά τα λίγα που έγιναν πολλά!

Οι "σημειώσεις" (φωτο και κείμενα) που κράτησα στο twitter:



σημερα το βραδυ οι κατοικοι μιας μικρης γειτονιας του Παγκρατιου δεν βλεπουν τιβι.. ακούν άριες απο όπερες κ οπερετες.. Θαύμα!

χειροκροτηματα απο τον κοσμο της πλατειας, αλλα κ απο τα γυρω μπαλκονια! μοιαζει με ονειρο

στη πλατεΐτσα βρισκονται κ τα παιδακια που παίζαν αλλα βραδια, καθισμενα πανω στις μπαλες κ τα ποδηλατακια τους, ακουνε κ χειροκροτουν!

το συγκροτημα περιλαμβανει 2 τραγουδιστες οπερας [αντρας κ γυναικα] κ ενα μουσικο στα πληκτρα.. Μεγαφωνα κ μικροφωνο, λιγα καθισματα

μιλαμε για εξαιρετικες εκτελεσεις!

δεν ξερω ακομα πώς δουλευει το βιντεο.. Την επομενη φορα θα έχουμε και ήχο! :)

η ψυχολογια φτιαχτηκε στο πι και φι! δυστυχως μονο 1 ωριτσα κρατησε.. αλλα αξιζε πολλά!



ο κοσμος συγχαιρει τους αφανείς συντελεστες, συζηταει.. ειναι κατι σαν... φουαγέ της Σκάλας του Μιλάνου! :)

για ζηλειες ειμαστε τωρα; Μαζευτειτε οι γειτονες να φτιαξετε κατασταση! :)

Το Αυγό

Από τον αξέχαστο Δημήτρη Χορν, ένα κομματάκι από το διεισδυτικό έργο του Félicien Marceau: (πληροφ. για αγγλομαθείς εδώ)


http://youtu.be/FnwiiadGrPo

..και το Μαύρο Αβγό (βαλσάκι) από μένα και τον retrorius:



Ποιο είναι το ποθούμενο; να βγούμε από το Αβγό ή να μπούμε στο Αβγό;
Τη δική μου θέση πάντως τη δήλωσα ήδη τραγουδιστά σε συνεργασία με τον retrorius, που εκτός από τη φωνή του, έδωσε χρώμα στο τραγουδάκι με την εξαιρετική ενορχήστρωση. Τα γρατζουνίσματα που ακούγονται μπήκαν επίτηδες ώστε να δίνεται η εντύπωση παλιού δίσκου. Δεν ξέρω αν έχω καταφέρει πολλά πράγματα, αλλά εξακουλουθώ να προσπαθώ να βγω... Είναι λίγο σκληρό το τσόφλι βλέπετε!

Οι στίχοι του τραγουδιού πρωτοανέβηκαν εδώ στις 19/02/2005 και λείπει (πάντα) η τελευταία εναλλακτική στροφή -ακατάλληλη δι' ανηλίκους!

Ευχαριστώ, καλέ μου Ανθρωπε

Ευχαριστώ για όλα.
Για όσα μου έδειξες, για όσα μου έμαθες.
Για την αξία του γέλιου, που έκανες πράξη.
Για τη δύναμη του λυτρωτικού αυτοσαρκασμού.
Για τις δυνατότητες της αντίφασης και της ανατροπής.
Για την ευγένεια της καρδιάς.
Για τη συνέπεια λόγου και στάσης ζωής.
Για την προσωποποίηση του Ηθους.
Ευχαριστώ για το παράδειγμα που έδωσες με την ίδια σου τη ζωή, όχι μονάχα με την απατηλή ζωή που έπαιζες στο πανί και στο σανίδι. Ολόκληρη η ζωή σου ήταν μια διαρκής πάλη, όπου το καλό νικούσε, μια και δεν υπέκυψες στις διάφορες Σειρήνες και μάλιστα χωρίς να έχεις βουλωμένα αφτιά.

Να σώσουμε το Θεατρικό Μουσείο Μας

Οι εργαζόμενοι στο Θεατρικό Μουσείο κάνουν έκκληση για τη σωτηρία του, την οποία μεταφέρω με πολύ θυμό. Είμαι έξαλλη λέμε. Σα δεν ντρέπονται τα ζαγάρια... Αλλά, τι να περιμένει κανείς από ανθρώπους που γεννήθηκαν και μεγάλωσαν σε αποστειρωμένα κλουβιά; Μακριά από τον κόσμο της χώρας μας, μακριά από τον πολιτισμό μας και την Ιστορία μας, αλλά πολύ κοντά στα απολειφάδια της οικονομικίστικης Υστερίας.
Κατακαημένε έλληνα συμπολίτη μου, μεγάλα τα βάρη που μας φορτώσαν, αλλά μπορούμε να σηκώσουμε κι άλλο ένα, να σώσουμε το Θεατρικό Μουσείο Μας.
Ψηφίζουμε εδώ, ή πατάμε το σηματάκι στην πλαϊνή μπάρα.

Εκκληση Για Το Θεατρικό Μουσείο

«Στα σκουπίδια του Υπουργείου Πολιτισμού
τριών αιώνων Θεατρική Ιστορία»

Παρά τις μακροχρόνιες και επανειλημμένες εκκλήσεις προς το Υπουργείο Πολιτισμού, το μοναδικό Θεατρικό Μουσείο της χώρας που γέννησε το Θέατρο, κλείνει. Η ιδέα του θεατρικού Μουσείου που ξεκίνησε το 1938 από τον Γιάννη Σιδέρη, άντεξε τον 2ο Παγκόσμιο Πόλεμο, την Δικτατορία, και εδραιώθηκε το 1976 την εποχή της μεταπολίτευσης, εκπνέει την εποχή του ΔΝΤ, την εποχή της απόλυτης εκποίησης όχι μόνο των οικονομικών αξιών, αλλά κυρίως της εθνικής και πολιτισμικής απαξίωσης. Ως υπόδουλοι διαχειριστές οι κρατικοί λειτουργοί εκποιούν την πολιτισμική μας ταυτότητα. Είναι μοιραίο η μοναδική θεατρική κιβωτός του τόπου να κλείνει την εποχή που κυβερνάει τη χώρα ο εγγονός του ιδρυτή του Εθνικού Θεάτρου (Γεώργιος Παπανδρέου) και που υπουργός Πολιτισμού είναι ο εγγονός του ιδρυτή του Μουσείου Μπενάκη (Αντώνης Μπενάκης).

Die Fledermaus - Η Νυχτερίδα

«Τυχερός είναι όποιος αγνοεί όσα δεν μπορεί να αλλάξει»

(από την οπερέττα «Η Νυχτερίδα» του Johann Strauss II, λιμπρέττο των Karl Haffner και Richard Genée)


http://www.youtube.com/watch?v=d5fpHCHlMPM
________________________
Το ποστ αφιερώνεται στην κα Μέρκελ, αντικαθιστώντας το ρήμα "Μπορώ" με το ρήμα "Θέλω".

«Δούρειος Ιππος», η γοητεία που τυφλώνει

Παρουσιάζω μια ενδιαφέρουσα, κατά τη γνώμη μου, διαδικτυακή συνομιλία περί Δούρειου Ιππου και φόβου. Ο συνομιλητής μπλόγγερ papadoc βάζει τα πράγματα στη θέση τους, ξεμπλοκάροντας τη σκέψη που συγχέει την έννοια του Δούρειου Ιππου με το ρόλο που έπαιξε -να παγιδεύσει τους Τρώες γοητεύοντάς τους. Οι Τρώες τον δέχτηκαν ως θείο δώρο και τον έμπασαν στα τείχη τους με αποτέλεσμα την καταστροφή της Τροίας που ήταν απόρθητη για πάρα πολλά χρόνια και, πιθανότατα, δεν θα είχε εκπορθηθεί από τους Αχαιούς χωρίς το διαολεμένο τέχνασμα του Ιθακήσιου Οδυσσέα.

Ο φόβος που παρουσιάζεται σαν Δούρειος Ιππος, το Σύμφωνο Ανταγωνιστικότητας που επίσης παρουσιάζεται με τον ίδιο χαρακτηρισμό, είναι σαφείς απειλές και αμέσως αναγνωρίσιμες, είναι το *φανερό* περιεχόμενο του σύγχρονου Δούρειου Ιππου. Μένει λοιπόν να αναζητηθεί: Ποιος είναι ο Δούρειος Ιππος σήμερα; Τί είναι αυτό που δελεάζει ώστε να δεχόμαστε (έστω, με βαρειά καρδιά, με απέχθεια) τις απειλές αυτές;

Η πειστικότατη προσέγγιση του φίλτατου μπλόγγερ και (κάτω κάτω) η δική μου ασθενής αντίδραση:

papadoc:
Ο Δούρειος Ιππος ήταν τέχνασμα, εξαπάτηση, πουστιά. Δώρο που κρύβει κίνδυνο, αυγό του φιδιού, λύκος με προβιά αρνιού, φαινόμενο που απατά.

Κατ' εμέ ο «Δούρειος Ιππος» δεν είναι συνώνυμο της «εξαπάτησης» γενικώς, αλλά έχει την ειδικότερη έννοια του «τεχνάσματος».

Οι εξουσιάζοντες απροκαλύπτως καθυποτάσσουν τους εξουσιαζομένους με χρήση φόβου (και τρόμου). Το εμβάλλειν φόβον είναι τακτική της εξουσίας και όχι τέχνασμα, ούτε απάτη.
Η εξαπάτηση συνίσταται στην δημιουργία κλίματος φόβου με επίκληση ψευδών απειλών ή ανύπαρκτων κινδύνων.

Αρα η διάδοση των ψευδών είναι το αίτιο και η δημιουργία φόβου το αποτέλεσμα.
Η θεώρηση του φόβου ως «Δουρείου Ιππου» ενέχει λογικό σφάλμα, καθ’ όσον ο φόβος είναι το αποτέλεσμα, ενώ ο Δούρειος Ιππος είναι το αίτιο που επέφερε την καταστροφή της Τροίας.

Οθεν, ξεχάστε τους Δουρείους Ιππους και τ' αλόγατα!

Εδώ θα μπορούσε να αναφερθεί η «νεοφοβία» ως μερικώς ανασταλτική της εξέλιξης.
Μεταφράζεται και άνετα στην Αγγλική ως "neophobia".

Ο ελέγχων τον φόβο (του) είναι γενναίος.
Ο ελέγχων τον φόβο (των άλλων) είναι ο επιλοχίας που προτρέπει τα (φοβισμένα) φαντάρια να κάνουν ηρωϊκή επίθεση.
Ο εμβάλλων φόβο χειραγωγεί τα φοβισμένα θύματα προς ίδιον όφελος.

Μετά το τέλος της πλαστής ευδαιμονίας ορθώς έρχεται η ώρα της πληρωμής.
Ποίοι πληρώνουν; Οι πλαστώς ευδαιμονήσαντες, έμφοβοι και άφοβοι ομού.

Περάστε, γδυθείτε, οι επόμενοι!

Δεν άντεξα στον πειρασμό να μεταφέρω το άρθρο του Γιώργου Λαζόγκα* αυτούσιο. Χαρείτε το κείμενο και κλάψτε μαζί μου για την κατάντια:

Με τον εμφανή κίνδυνο να θεωρηθώ συνομωσιολόγος, θα ήθελα να μοιραστώ την ανησυχία μου για ένα ξεχαρβάλωμα της Παιδείας τουλάχιστον ως προς τον Πολιτισμό που με αφορά.

Από τον Ιούνιο του 2010 έχει τεθεί θέμα για τις συμβάσεις μοντέλων στη Σχολή Καλών Τεχνών. Ως σήμερα –στον εκσυγχρονισμένο κόσμο- τα μοντέλα επιλέγονται από τον διδάσκοντα καθηγητή με γνώμονα η εικόνα τους να υπηρετεί την ταυτότητα και τους στόχους της σπουδής και του μαθήματος. Υποθέτω ύστερα από όραμα που είδε κάποιος κυβερνητικός σκέφτονται πολύ σοβαρά την «εξυγίανση» του τομέα με την υπαγωγή της πρόσληψης στο ΑΣΕΠ! Σύμφωνα μ' αυτή τη λογική προηγούνται σε προσλήψεις οι πολύτεκνες μητέρες, ακολουθούν οι πολυκαιρισμένες άνεργες και οι οικονομικά ασθενέστερες, κλπ.

Η Σχολή ήδη συμπλήρωσε εξάμηνο υπολειτουργίας, αφού μέχρι στιγμής δεν έχουν αποφασίσει τα τρία υπουργεία που εμπλέκονται, Παιδείας, Οικονομίας, Εσωτερικών. Εδώ παπάς, εκεί παπάς το ποιος αποφασίζει για ένα θέμα λυμένο, εδώ και έναν αιώνα που αφορά αποκλειστικά στα εργαστήρια και τα κριτήρια μπαίνουν από καθηγητές και τη διεύθυνση της Σχολής. Εκτός αν ελλείψει απασχόλησης αναρμόδιων στα τρία υπουργεία θέλουν να αναλάβουν αυτό το ρόλο και να παίξουν το «γιατρό»: Περάστε, γδυθείτε, δεν προσλαμβάνεστε, οι επόμενοι.

Δεν είναι λίγα τα κυβερνητικά στελέχη που επιδεικνύουν ως πιστοποιητικό... σοσιαλιστικής παιδείας τη λογική της «κύριας πλευράς» και του «πρωτεύοντος», και δεν... προλαβαίνουν να λύσουν ένα ΗΔΗ λυμένο θέμα γιατί πάντα προηγείται κάποιο άλλο. Πώς το μυαλό μου να μην πάει... στο πονηρό;

Στην ΑΣΚΤ δεν ανάβει επαρκώς καλοριφέρ, αδυνατούμε να βάψουμε τους τοίχους – νομίζεις πως βρίσκεσαι σε υπόγειο φρενοκομείου ξένου σε κάθε είδους πολιτισμό (ακόμη και οι εκπρόσωποι των φοιτητών συμφώνησαν στο ασβέστωμα) και οι αρμόδιοι... συσκέπτονται για τα μοντέλα.

Σ' αυτό το περιβάλλον ό,τι και να προτείνεις γίνεται απαγορευτικό και ήδη ματαιωμένο.

Την μαγική εικόνα συμπλήρωσε σχετικά πρόσφατη έρευνα της εφημερίδα «Το ΒΗΜΑ» όπου διαπίστωνε πως το 93% δεν αναγνωρίζει τον υπουργό Πολιτισμού, ποσοστό που όπως θυμάμαι αναγνώριζε την αείμνηστη Μελίνα. Αλλά δεν σήμαινε τίποτα αυτή η αναγνωρησιμότητα. Μήπως τότε παρήγαμε έργο πολιτισμού ή υπήρχε μια διαφορετική σχέση του κόσμου ή των υπουργείων με τις Τέχνες; Σε καμία των περιπτώσεων. Άλλο μαζική κουλτούρα και άλλο Τέχνη ας το πληροφορηθούν οι ερευνητές δημοσκοπήσεων υψηλής τηλεθέασης και να μην μας πρήζουν με αβασάνιστα και μπουρδολόγα συμπεράσματα.

Λίγο αυτοί, λίγο τα υπουργεία, λίγο οι γραφειοκράτες, με κάνουν να πιστεύω πως είναι –πιθανόν εν αγνοία τους- να οδηγούμεθα σε ξεχαρβάλωμα καθώς μέσα σ' αυτή τη σχιζοφρένεια το Παιδείας ζητά και ντοκτορά από τους διδάσκοντες καλλιτέχνες.

______________________
* Ο ζωγράφος Γιώργος Λαζόγκας είναι Καθηγητής της Ανώτατης Σχολής Καλών Τεχνών της Αθήνας.

ψήγματα σοφίας

Σήμερα ανεβάζω μερικές σοφές κουβέντες που είπαν ή έγραψαν κάποιοι άνθρωποι που ομόρφυναν με την παρουσία τους τον πλανήτη μας διαχρονικά.
Με τυχαία σειρά, παρουσιάζονται ο Βενιαμίν Φρανκλίνος, ο John Milton, ο Johannes Kepler, ο Andrei Tarkovsky, ο Jack London, ο Paul Célan, ο Henri de Toulouse Lautrec, ο Eugène Ionesco, ο ο Joseph Conrad, Theophrastus Bombastus Hohenheim (Paracelsus), ο Νίκος Καζαντζάκης, ο Μανόλης Αναγνωστάκης, ο Ludwig van Beethoven, ο Jim Morrison, ο Rene Magritte και ο Alberto Moravia. Απολαύστε τους:

Να τι είναι ποίηση

http://www.youtube.com/watch?v=SDzikbuwqz4

O Janusz και ο Wacek συνεχίζουν να παίζουν δοκιμάζοντας καινούργιους τρόπους έκφρασης και μάλιστα σε νέους δρόμους, όπως το παιχνίδι με την εικόνα στο βίντεο. Αυτό θα πει δημιουργικότητα! Νοιώθω πολύ χαρούμενη που τους γνώρισα.

-->> youtube channel
_________________
ΣΗΜ. Ποίηση είναι να γράφεις στίχους και στιχάκια, αλλά όχι μόνον αυτό: Ποίηση είναι να ζεις και μάλιστα... να ξέρεις να ζεις!

Pessoa (επίκαιρο εικονοποίημα)

1. τίτλος:

(Fernando Pessoa)

Οχι άλλη κλάψα και αυτοκριτική

Βαρέθηκα, κουράστηκα πια να διαβάζω και να ακούω μίζερα πράγματα. Δεν ήρθε δα και η συντέλεια του κόσμου! Ησυχάστε, η Ουρανίτσα η Οφιούχος διαψεύδει και αυτή την προφητεία. Ας ακούσουμε κάτι αισιόδοξο, ας διαβάσουμε κάτι καλό, ας κοιτάξουμε να βρούμε συγκεκριμένους τρόπους αντίστασης, ας αντιδράσουμε συντεταγμένα και όχι σπασμωδικά στα γεγονότα που μας προβληματίζουν και μας ανησυχούν. Με τη σιγουριά ότι δεν είμαστε μόνοι σε αυτό τον πλανήτη, δεν βρίσκεται καθένας μοναχός του σε μια τρύπα, είμαστε όλοι μαζί και όλοι μαζί χρειάζεται να δράσουμε.

Ωραία λοιπόν, οι πολιτικοί μας ξεγέλασαν, αρκετοί μας κατακλέψανε, πολλοί εξακολουθούν να μας κοροϊδεύουν. Και τί σημασία έχει να το διαπιστώνουμε και να το επιβεβαιώνουμε ξανά και ξανά; Αρκετά με τα δελτία ειδήσεων παραπληροφόρησης, αρκετά με τα τρομολαγνικά σενάρια. Ας βάλουμε το μυαλό μας να δουλέψει, είναι τζάμπα!


Πριν από λίγο, λοιπόν, βρήκα δυο αξιοσημείωτες αναρτήσεις και θέλω να τις μοιραστώ μαζί σου, καλοί/ές μου αναγνώστες/τριες. Πρώτα πρώτα το σημαντικό ποστ για τις αγριόχηνες, που έγραψε ο Στράτος Στυλιανίδης δείχνοντας ένα τρόπο αυνεργασίας και αλληλεγγύης. Με τίτλο «Κάντο όπως οι αγριόχηνες», πληροφορεί πώς πετυχαίνουν, πετώντας σε σχηματισμό V, τη δημιουργία ανοδικού ρεύματος το οποίο προσθέτει περίπου 70% περισσότερη πτητική εμβέλεια αθροιστικά για όλο το σμήνος. Ετσι, το ταξίδι για όλες τις χήνες γίνεται πολύ πιο ξεκούραστο, από το αν κάθε χήνα πετούσε μόνη της! Στο πολυ καλό αυτό blog οδηγήθηκα από από το blog "Επισκίασις", όπου το βρήκα αναδημοσιευμένο. Η αναδημοσίευση είναι και αυτή μια καλή μέθοδος συνεργασίας και αλληλοπληροφόρησης. Ενα μικρό ενδεικτικό απόσπασμα:

Οι αγριόχηνες δίνουν το στίγμα. Η αλληλεγγύη είναι ουσιαστικό στοιχείο της συλλογικής δράσης.

Κάντο όπως οι χήνες. Ειδικότερα σε αυτή τη δύσκολη συγκυρία. Συλλογικά, δημιουργικά, ενθαρρυντικά, υπεύθυνα, αλληλέγγυα. Η κοινή κατεύθυνση και στόχευση, είναι να βγούμε όλοι μαζί και όσο το δυνατόν λιγότερο λαβωμένοι από την πολυεπίπεδη κρίση που μας μαστίζει.

Το δεύτερο ποστ το βρήκα στο metablogging.gr, με τίτλο «Η εξωστρέφεια δεν χρειάζεται να είναι εντυπωσιακή – μέρος 2ο», όπου δίνονται πληροφορίες για δραστηριοποίηση σε τομείς παραγωγής μικρών και φτηνών αντικειμένων που δίνουν χαρά. Γράφει χαρακτηριστικά ότι «οι γιαπωνέζοι δεν κάνουν διάκριση ανάμεσα σε ‘υψηλή’ και ‘χαμηλή’ τέχνη. Κάτι που σχεδιάζει ένας μεγάλος σχεδιαστής και αναπαράγεται σε χιλιάδες αντίτυπα, έχει γι αυτούς την ίδια αξία με το αν ήταν ένα και μοναδικό αντίτυπο (άρα υποκείμενο στους νόμους της αγοράς που χαρακτηρίζονται από τη σπάνη). Αυτό που θα διαφοροποιήσει την αξία είναι το κόστος των υλικών δηλ. το ποια, τι ποιότητας και ποσότητας υλικά θα απαιτηθούν για την κατασκευή.», αναφέροντας τα λόγια μιας ξεναγού στο Γκουγκενχάιμ στο Μπιλμπάο πριν 2 χρόνια.





_________________
ΣΗΜ.1. Λες γι αυτό να μου άρεσε τόσο πολύ η τηλεοπτική σειρά με τα ταξίδια του Νιλς Χόλγκερσον;
ΣΗΜ.2. Μετανοιώνω μεν που δεν είχα δώσει και πολλή σημασία στα λόγια της 4χρονης κόρης μου, όταν μου είχε ανακοινώσει την ιδέα της πριν καμμιά 25ριά χρόνια «μαμά, βρήκα τι να κάνουμε για να βγάλουμε λεφτά. Να φτιάχνουμε μικρούτσικα πραγματάκια και να τα πουλάμε πολύ πολύ φτηνά!», αλλά και τώρα δεν είναι αργά να τα κάνω πράξη. Λες;...

Le Tango Corse - ακούστε, γελάστε και χορέψτε το!

http://www.youtube.com/watch?v=m9YKrBU64xg

Le Tango Corse (στίχοι)

Au bal du petit Ajaccio
On ne danse pas le mambo
Ni le bee-bop, ni la biguine
Mais un vrais tango d'origine

Le tango Corse, c'est un tango conditionné
Le tango Corse, c'est de la sieste organisée
On se déplace pour être sur qu'on ne dort pas
On se prélasse, le tango Corse c'est comme ça !

Quand Dominique est fatigué
De voir les autres travailler
Il s'accorde un peu de repos
Juste le temps d'un petit tango.

Le tango Corse, c'est un tango conditionné
Le tango Corse, c'est l'avant goût de l'oreiller
Le Dominique se croit déjà en pyjama
C'est magnifique, le tango Corse c'est comme ça.

Un jour des musiciens du nord
On joué trop vite et trop fort
Un vrai tango de salarié !
On ne les a jamais retrouvés !

Le tango Corse, c'est un tango sélectionné
Le tango Corse, pour les courageux fatigués
Chacun s'étire en même temps que l'accordéon
Et l'on soupire, le tango Corse que c'est bon !

Quand a bout de forces
On va s'étendre une heure ou deux
Le tango Corse, c'est encore là
Qu'on le danse le mieux !
____________________________

Ο αξέχαστος και αξεπέραστος γάλλος κωμικός Φερναντέλ τραγουδά με το αμίμητο στιλ του το "Κορσικάνικο Ταγκό", ή (σε απλή μετάφραση) τον... χορό των κοιμήσηδων!
Παλιά, έτυχε να έχω μια μοναδική εμπειρία ενα Σαββατόβραδο στο χάνι ενός χωριού της παραμεθορίου, όπου ζεύγη χωρικών λικνιζόντουσαν στους ήχους του τανγκό και τους βαλς, παιγμένους απο κλαρίνα, ζουρνάδες και βιολιά.

Around the world in 80 days

http://www.youtube.com/watch?v=f4D0xXjw5_E

Υπέροχο φιλμ, ανεπανάληπτες οι ερμηνείες του David Niven και του Candinflas, αξέχαστη η μουσική του Victor Young... κι όλα αυτά χάρη στο Youtube!

πού βρίσκεται αυτός ο κόσμος;

http://www.youtube.com/watch?v=NDX0P7gPSMA

Για τον κόσμο που πέταγε γαρδένιες στα σκυλάδικα λέω. Δε ρίχνει το κόστος μερικών καλαθιών στο λογαριασμό για το χρέος να ξεμπλοκάρουμε; Στην ανάγκη, ας χορέψει ο κ. πρωθυπουργός... ένα ζεϊμπέκικο ακόμα!

Το ψυγείο

Πριν από δυο χρόνια είχα γράψει μερικά κειμενάκια που αντικατοπτρίζουν το ομιχλώδες τοπίο που ζούμε σήμερα. Δεν καταλαβαίνουμε τιποτα, αλλά πρέπει να κάνουμε ότι καταλαβαίνουμε γιατί αλλοιώς θα περάσουμε για τενεκέδες ξεγάνωτοι. Η απόγνωση για το ακατανόητο, που έχει σφηνωθεί μέσα μας, είναι αφόρητη. Το κειμενάκι με τον τίτλο "το ψυγείο", που μετέφερα εδωπέρα, είναι γραμμενο την Κυριακή, 22 Ιουνίου 2008, εδω. Φαίνεται καλύτερα εκεί που σας στέλνω, εδωπέρα "ξεχείλωσε" πολύ όταν το ανεβασα δοκιμαστικά.

Μπόρα είναι, θα περάσει, ίσως έλεγε η γιαγιά μου.. αλλά.. τώρα που βρίσκομαι στην ηλικία της περίπου, γιατί δεν μπορώ να πω το ίδιο;

Κάθε άνθρωπος και το ψυγείο του, από δω και μπρος. Ετσι πρέπει. Αυτό σημαίνει πρόοδος. Αυτό το κρύο κουτί που μας περιέχει, είναι η μοίρα μας πλέον.

«Μίλα μου για μένα»

Αυτό ακριβώς της είπε Εκείνος, να του μιλάει γι αυτόν, και μετά συμπλήρωσε «κι εγώ θα σου μιλάω για σένα, πόσο καλή είσαι, τί ωραία που μαγειρεύεις, πώς με τρελλαίνουν τα χάδια σου, πώς με ζαλίζει το άρωμα των μαλλιών σου, όλο τέτοια θα σου λέω, όχι για το πώς αισθάνομαι για σένα, αν είμαι ευτυχισμένος μαζί σου, αν σ' αγαπώ και κρυάδες, και μετά πες μου κι εσύ για μένα» κι Εκείνη του είπε «σ' αγαπώ τρελλούτσικε, ό,τι και να μου λες» κι Εκείνος άνοιξε τη μπαλκονόπορτα, βγήκε στο μπαλκόνι, ανέβασε το ενα πόδι στο κάγκελο, πέρασε και το άλλο πόδι και -παφ!- έσκασε στο πεζοδρόμιο σα μπαλόνι γεμάτο νερό, μόνο που δε γέμισε νερά ο δρόμος, αίματα γέμισε, και μια κυρία φώναζε για το καινούργιο της παλτό και ποιος θα την αποζημιώσει κι Εκείνη βγήκε στο μπαλκόνι και κοίταξε την κυρία και το παλτό και φώναξε «τί σκούζεις κυρά μου; σιγά το παλτό!» και μετά κατέβηκε κάτω και μαλλιοτραβήχτηκαν κάμποσην ώρα -πάλι αίματα και σάλια- μέχρι που έφτασε το ασθενοφόρο και τις πήρε, επειδή νόμισαν οι τραυματιοφορείς ότι για τις γυναίκες αυτές το είχαν καλέσει, και ο σκασμένος Εκείνος έμεινε λιώμα στις πλάκες και ήρθε ένας οδοκαθαριστής κι έσπρωξε τα κομμάτια στο οδόστρωμα γιατί βαριόταν, και τα διερχόμενα οχήματα πάτησαν τα κομμάτια και τα ισοπέδωσαν όπως κάνουν με τα ψόφια σκυλιά.
____________________
ΣΗΜ. Στην αρχη, ήθελα να γράψω κάτι για τα τρέχοντα θέματα, π.χ. τη συζήτηση για τον προϋπολογισμό ή κάτι παρόμοιο, δλδ για την κρίση και τα συναφή, μετά άλλαξα γνώμη και σκέφτηκα να γράψω κάτι τι αστείο να γελάσει το χειλάκι μας κυριακάτικα, αλλά τελικά αποφάσισα να στείλω τούτο δω το κειμενάκι. Νομιζω οτι αντιπροσωπεύει καλύτερα την απόγνωση για το ακατανόητο, που έχει εισβάλλει σαν οβίδα στα κρανία μας.
απο εδώ

Κάνε άλμα πιο γρήγορο από τη φθορά.mp4

Παραγωγή του Λουκά Λελόβα, 2ο Γυμνασιο Πρέβεζας, A' ΒΡΑΒΕΙΟ ΠΑΝΕΛΛΗΝΙΟΥ ΔΙΑΓΩΝΙΣΜΟΥ ΕΡΤ 2010
http://www.youtube.com/watch?v=Za3VmufijXY

for sale - έργα ζωγραφικής (abstract)

Σκέφτηκα να διαθεσω 20 έργα σε φίλους. Τα έργα βρίσκονται στην ομάδα "for sale" στο Flickr. Τίτλος και διαστάσεις αναφέρονται στο καθένα. Μπορείς να διαλέξεις ποιο σου αρέσει και να προτείνεις την αξία. Οσο δύνασαι, δεν υπάρχει κατώτατο όριο, μόνο λάβε υπόψη ότι με αυτα θα ψωνίσω καινούργια τελάρα που τελείωσαν. Μετά, ενημέρωσε στο mail που βρίσκεται άνω δεξιά στο μπλογκ. Αν υπάρξουν περισσότερες προσφορές για το ίδιο έργο, το έργο θα κατακυρωθεί στον πλειοδότη. Εδω, σε αυτό το ποστ, θα ανεβάζω τις προσφορές ανωνύμως -χωρις αναφορά σε nick name του ενδιαφερόμενου. Κάθε παρατήρηση για την άτυπη αυτή "δημοπρασία" δεκτή και συζητήσιμη.
Φυσικά, για τα υπόλοιπα (καμμιά 800αριά και βαλε) έργα δεν τίθεται θέμα ελεύθερης διάθεσης.
UPDATE: Νομίζω ότι χρειάζεται μια ημερομηνία λήξης της διαδικασίας και προτείνω να είναι σε 10 μέρες απο σήμερα, δλδ στις 24 Δεκέμβρη. Ενστάσεις δεκτές! :)