Ουδέν κρυπτόν υπό τον ήλιον του διαδικτύου

μπα! εδω τα καλά παιδιά!

Αυτή η εικόνα διαδόθηκε τις προηγούμενες μέρες στα δίκτυα και, παρόλο που ο κ. Τσιόδρας δεν είχε (καθώς έμαθα ψάχνοντας το θέμα) ανάμειξη στο σκάνδαλο των εμβολίων, δεν είδα να γίνεται κάποια διάψευση.

Παραβίαση μέτρων για την πρόληψη ασθενειών (Άρθρο 285 ΠΚ)

Άρθρο 285 ΠΚ
Παραβίαση μέτρων για την πρόληψη ασθενειών

1. Όποιος παραβιάζει τα μέτρα που έχει διατάξει ο νόμος ή η αρμόδια αρχή για να αποτραπεί η εισβολή ή η διάδοση μιας μεταδοτικής ασθένειας τιμωρείται: α) με φυλάκιση έως τρία έτη ή χρηματική ποινή αν από την πράξη μπορεί να προκύψει κοινός κίνδυνος για ζώα, β) με φυλάκιση και χρηματική ποινή αν από την πράξη μπορεί να προκύψει κίνδυνος μετάδοσης της ασθένειας σε αόριστο αριθμό ανθρώπων.

2. Αν η παραβίαση είχε ως αποτέλεσμα μεταδοθεί η ασθένεια σε ζώα, επιβάλλεται φυλάκιση τουλάχιστον τριών ετών και χρηματική ποινή, και αν είχε ως αποτέλεσμα να μεταδοθεί σε άνθρωπο, επιβάλλεται κάθειρξη έως δέκα έτη.

3. Αν η παραβίαση είχε ως αποτέλεσμα το θάνατο άλλου επιβάλλεται κάθειρξη τουλάχιστον δέκα ετών και αν προκλήθηκε ο θάνατος μεγάλου αριθμού ανθρώπων, το δικαστήριο μπορεί να επιβάλει ισόβια κάθειρξη.

4. Όποιος στις περιπτώσεις της παραγράφου 1 παραβιάζει τα μέτρα από αμέλεια, τιμωρείται: α) στην περίπτωση του στοιχείου α΄ με χρηματική ποινή ή παροχή κοινωφελούς εργασίας και β) στην περίπτωση του στοιχείου β΄ με φυλάκιση έως δύο έτη ή χρηματική ποινή.

(Νόμος 4619/2019, νέος Ποινικός Κώδικας)
__________________________
ΣΗΜ.1. υπάρχει εισαγγελέας να τους τσακώσει; υπάρχει δικαστής να τους χώσει μέσα όλους αυτους που παραπληροφορούν τον κόσμο στέλνοντάς τον π.χ. να μη λαβαίνει τις απαραίτητες προφυλάξεις ή να μεταλάβει;
ΣΗΜ.2. το θεμα ειναι αν αυτη η παραβίαση διωκεται αυτεπαγγέλτως ή πρεπει να γινει μηνυση. Μήπως το έγκλημα θεωρείται... "στιγμιαίο"..?

μια στο καρφί και μια στο πέταλο

Eτσι καλλιγώναν τ' άλογα παλιά ,
για να μη τα πονάνε και πολύ,
για το καλό τους,
αλλά και για το καλό του πεταλωτή,
μη φάει καμμιά άτσαλη κλωτσιά στη μούρη .

Το ίδιο κάνει και ο οδοντίατρος:
σταματά κάθε λίγο ρωτώντας "πονάτε;" και συνεχίζει αφού πάρει ο ασθενής μια μικρήν ανάσα .

Το ίδιο κάνει και η κυβέρνηση:
μετά τη μπόμπα Κουρουμπλή, αμολάει μερικά θετικά σχέδια/όνειρα για την αγροτική ανάπτυξη.

το pedy του Adoni-DOS

Ακολουθώντας την παράδοση των ελλήνων θεών -του Δία κυρίως- διακρινόμεθα εις την ανδρογένεσιν. Οπως ο Ζεύς γέννησε την Αθηνά από το κεφάλι του και τον Ερμή από το πόδι του, έτσι και ο σύγχρονος θεός της Ιατρικής ανακοίνωσε ότι θα γεννήσει το δικό του παιδί σε κάνα μήνα. Αναμένομεν λοιπόν... Το παιδάκι του Γεννηματά, το ΕΣΥ, στάθηκε πιο τυχερό και έφτασε στην εφηβία, μόνο που πριν συμπληρώσει τα τριάντα του χρόνια το είπαν απροσάρμοστο και το διέγραψαν οι σοφοί λογιστές. Αλήθεια, πότε θα νομοθετηθεί το ασύμβατον μεταξύ λογιστικής και ιατρικής; ε;

Φτάνει να μη το δολοφονήσει άμα τη γενέσει, όπως θνησιγενές ήτο το παιδί του κ. Λοβέρδου στον τομέα των κοινωνικών ασφαλίσεων... ο καημένος ο ΕΟΠΥΥ μας άφησε χρόνους και δεν φάγαμε κόλυβα ούτε και γνωρίζουμε τον τόπο της ταφής του να πάμε λουλούδια... Ανησυχώ επειδή ακούω να διαδίδεται διεθνώς ο νόμος περί θανατώσεως (με "ευθανασία") των παιδιών που ασθενούν. Ηδη, όπως με ενημέρωσε φίλος από Καναδά, εκειπέρα ο σχετικός νόμος βρίσκεται προ των πυλών -ίσως τώρα δα που γράφω να έχει ψηφιστεί κιόλας.

Τί να γράψω τώρα για την ευθανασία των παιδιών; Πίσσα στα κόκκαλα οποιανού σκέφτηκε αυτό το μακάβριο πράγμα, την αποθέωση της βίας, την επιτύμβιο πλάκα του πολιτισμένου κόσμου μας... ΝΤΡΟΠΗ λέμε._

_________

ΣΗΜ. για DOS δες εδω Κάτι σε μαυρόασπρο είναι.

κάλλιο πλούσιος και υγιής παρά πτωχός και ασθενής

ανησυχώ εντόνως δια την υγείαν του προσώπου αυτού.. εσείς αγαπημένοι/ες μου αναγνώστες/τριες τι λέτε; μήπως είναι προτιμότερο να ανησυχώ για τη δική μου υγεία; μη πάθω τπτ δλδ και δεν υπάρχει νοσοκομείο για νοσοκομείο και γιατρός για γιατρός λέμε... άσε που είδα και όνειρο πως εξαερώθηκαν τα πάντα και η χώρα έγινε ολόκληρη αέρας και μας πήρε και μας σήκωσε... καλά, βρε παιδί μου, βρισκόμαστε σε κρίση, δε λέω, [λέω δλδ αλλά ποιος μ'ακούει, ότι κρίση είναι ενα φανταστικό σχέδιο παραπλάνησης ή/και αποπλάνησης] και το λογικό θα ήταν μέσα σε τέτοια ζοφερή κατάσταση να υπάρχει αύξηση των παροχών υγείας.. κάνω πάλι λάθος; τεσπά, αφού το θέλει τόσο πολύ ο υπουργος υγείας, ας μείνει χωρίς χαρτοφυλάκιο μια και επιμένει να εξαερώνει την υγεία, ε; αλλά πάλι... εμείς τί θα γίνουμε; χωρίς υπουργό, πάει στα κομμάτια, μπορούμε να ζήσουμε [δεν μπορούμε;] αλλά χωρίς υγεία λιγουλάκι δύσκολο το κόβω... άμα δλδ πάθεις κάτι -ένα τροχαίο, ας πούμε- και το ΚΑΤ έχει κλείσει, τί γίνεται; πας κατευθείαν [και σε κομματάκια] στο κέντρο μεταμοσχεύσεων; τώρα πονηρεύομαι την πρεμούρα για τις δωρεές οργάνων.. εχμ.. να τρέξω να δηλώσω ότι αρνούμαι να δώσω όργανα; σιγά που θα το λάβει κανείς υπόψη.. αν και, εδώ που τα λέμε, το μεγάλο πρόβλημα θα τό'χουν οι χαπακωνόμενοι που δε θα βρίσκουν γιατρό να τους γράφει χάπια.. και οι χρονίως πάσχοντες τί θα γίνουν; να πάνε να ψοφήσουν για να μάθουν τί εστί βερύκοκκο; τί να σας πώ, δεν ξέρω... φράκαρε ο μυαλός πλέον και δεν κατεβάζει ιδέες.. συγγνώμη αγαπημένο μου αναγνωστικό κοινό, μάλλον προς ψυχιατρείο με βλέπω.. τρέχω να κοιταχτώ στον καθρέφτη να βεβαιωθώ ότι το ύφος μου δεν έχει γίνει σαν και του αλλουνού του δυστυχισμένου ατόμου.. στη φωτό λέμε...

____________________________

ΣΗΜ. το ρητό δεν είναι ακριβώς όπως αναφέρεται στον τίτλο, απλώς το έχω εκσυγχρονίσει για να καταλαβαινόμαστε.. όπως έπραξα και με το «κάλλιο δέκα και στο χέρι παρά πέντε και καρτέρει» φυσικά

Ποιες εντολές έχει λάβει το ΙΚΑ και ταλαιπωρεί ανθρώπους αναπήρους;

Ελαβα πριν από λίγες μέρες ένα ηλεκτρονικό μήνυμα από παλιό μπλόγγερ που δεν γράφει πια. Γνώριζα πως έχει πρόβλημα υγείας και χάρηκα που έδωσε σημεία ζωής. Το χαμόγελό μου πάγωσε όμως, όταν ξεκίνησα την ανάγνωση. Διάβασα τί τραβάει ένας συνάνθρωπος που υποφέρει και τα βάσανά του "εμπλουτίζονται" με την αισχρή συμπεριφορά των υπαλλήλων που εμείς πληρώνουμε και, αντί να είναι ταγμένοι στην υπηρεσία μας, υπηρετούν αλλότρια και σκοτεινά συμφέροντα. Απάντησα αμέσως και ζήτησα την άδεια να ανεβάσω σχετικό ποστ, περίμενα, και μόλις πριν από λίγο έλαβα την απάντηση με μερικές επιφυλάξεις, να μη γίνει δηλαδή η περίπτωσή του αφορμή για απαξίωση του ΕΣΥ.

Επειδή είμαι σίγουρη πως, όλοι εμείς οι αδύναμοι άνθρωποι, στο ΕΣΥ στηρίζουμε τις ελπίδες μας για τη φροντίδα του υπέρτατου αγαθού Υγεία, έχω τη γνώμη ότι δεν θα τον απογοητεύσουμε αλλά θα βρούμε τρόπους να υποστηρίξουμε τις προσπάθειές του. Ολοι μαζί, μια γροθιά. Με ιδέες και όχι μόνο λόγια του αέρα. Διάβασε, καλέ/ή μου αναγνώστη/τρια το γράμμα και αν έχεις κάποια καλή ιδέα περί του τί να πράξει αυτός ο άνθρωπος ή για το πώς να αντιμετωπίζει παρόμοιες ανάρμοστες συμπεριφορές, ενημέρωσε παρακαλώ.

Τώρα, μόλις ξεμπέρδεψα από τη σημερινή περιπέτειά μου με τίτλο "Περιπέτειες στο δρόμο της εξαφάνισης του ΙΚΑ". Απ' ό,τι έχω καταλάβει δεν είμαι ο μόνος που παίζει σ' αυτό το σήριαλ. Βλέπω πλήθος κομπάρσων με ανάλογες περιπέτειες που είτε αναλώνονται στην γκρίνια για την κατάντια των πραγμάτων είτε αναζητούν τρόπο για να βγουν οι ίδιοι από το αδιέξοδο (ο γνωστός εκείνου του γνωστού κλπ). Δεν κρίνω κανέναν, απλά δεν θέλω να τους μοιάσω.

Σήμερα λοιπόν έπρεπε να κάνω κάποιες εξετάσεις που έπρεπε να γίνουν οπωσδήποτε σήμερα. Εχω το παραπεμπτικό από γιατρό συμβεβλημένο με το ΙΚΑ, στον οποίο έχουν δοθεί οδηγίες που λένε ότι το παραπεμπτικό δεν χρειάζεται άλλη έγκριση. Στο μικροβιολογικό εργαστήριο όμως δεν μπορούν να εκτελέσουν την εντολή χωρίς έγκριση από ελεγκτή του ΙΚΑ.

Βρίσκομαι σε αδιέξοδο.

Πηγαίνω στο υποκατάστημα του ΙΚΑ όπου ανήκω (ουρές και άλλα αυτονόητα δεδομένα του ΙΚΑ τα παραλείπω) και φτάνω στον υποδιευθυντή.

Μπαίνω στο γραφείο, δίνω το παραπεμπτικό του γιατρού και του εξηγώ πως ο γιατρός είχε οδηγίες ότι οι συγκριμένες εξετάσεις δεν χρειάζονται περαιτέρω έγκριση.
Κρατώντας το παραπεμπτικό στα χέρια του, λέει με ύφος «Αυτός ο γιατρός δεν είναι συμβεβλημένος με το ΙΚΑ». Τον κοιτάζω με ύφος ανάλογο του δικού του και απαντώ «Οχι, είναι χάκερ που έσπασε του κωδικούς και έγραψε σε παραπεμπτικό του ΙΚΑ». Ρίχνει μια δεύτερη, ακόμα πιο πρόχειρη από την πρώτη, ματιά στο χαρτί και μου λέει: «Μπορεί και να έχει σύμβαση με το ΙΚΑ αλλά δεν γράφει διάγνωση». Οι λίγες τρίχες που μου έχουν μείνει σηκώθηκαν όλες όρθιες. Με προσποιητά ευγενικό ύφος (μόνο αυτό απόμεινε κι εκείνο το άλλο με τα μπινελίκια) του λέω: «Αν κοιτάξετε το χαρτί που έχετε μπροστά σας γράφει 'ηπατική ανεπάρκεια'. Αυτό δεν είναι διάγνωση»;

Ολο αυτά ήταν απαραίτητο να προηγηθούν για να δει το παραπεμπτικό που του είχα δώσει. Με τι αποτέλεσμα; «Οι εξετάσεις που ζητάει δεν είναι επείγουσες. Να κλείσετε ραντεβού για να τις κάνετε σ' ένα μήνα» είπε.

Το μόνο που κατάφερα να κάνω είναι να ανοίξω την πόρτα, να φύγω και να αρχίσω να παίρνω τηλέφωνα για να βρω από ποιον θα δανειστώ για να πληρώσω τις εξετάσεις. Όλο αυτό χωρίς να έχω φάει κάτι γιατί η συγκεκριμένη εξέταση απαιτούσε να είμαι νηστικός και με 9,5 πίεση.

Σε ένα μήνα θα πρέπει να τις επαναλάβω.

Για να καταλάβεις, περιμένω εδώ και πάνω από 1,5 χρόνο να περάσω από επιτροπή για σύνταξη αναπηρίας. Εχω περάσει ήδη από την πρώτη επιτροπή και έχω κατοχυρώσει το δικαίωμα συνταξιοδότησης, αλλά η επόμενη θα καθορίσει το ποσοστό αναπηρίας και το ποσό της συνταξης. Ετσι, με τα αναδρομικά που θα λάβω, υπολογίζω να πληρώσω τα δανεικά με τα οποία ζω σήμερα. Αφού κάποιες στιγμές σκέφτομαι να πω στους δικούς μου, έτσι και μου συμβεί κάτι νωρίτερα, να κρύψουν το πτώμα μέχρι να βγουν τα αναδρομικά για να αποπληρώσουν τα χρέη.

__________________
ΣΗΜ.1. Η επιστολή συμπληρώνεται με το σημερινό προβληματισμό του φίλου, μη τυχόν δώσει λαβές να χρησιμοποιηθεί ο λόγος του υπέρ της ιδιωτικής υγείας και κατά της δημόσιας δωρεάν περίθαλψης, που μπορεί να βρίσκεται σε κώμα αλλά δεν έχει ακόμα εκπνεύσει...
ΣΗΜ.2. Μετά την οικονομία στα φάρμακα, μετά τις περικοπές μισθών και συντάξεων, έρχεται καπάκι και η φυσική μας εξόντωση; Μέσα από την αθλιότητα θεσμών ταγμένων στη φροντίδα των ασθενών και αναπήρων συνανθρώπων μας; Μέσα από τις υπηρεσίες ασφάλισης, που πληρώναμε επί πολλές δεκαετίες με το αίμα μας; Είμαι έξαλλη λέμε.

pil-pilule-χάπι-həb-пилюля-ยาเม็ด

Τί έχει πάθει ο κόσμος κι όλο χάπια καταπίνει; Γιατί γεμίζει χημικά την ύπαρξή του; Χωρίς αιτία, εννοείται, αυτόν σημειώνω, τον χαπάκια, τον χαπακλή, τον χαπακαταβόθρα! Μπαΐλντισα πια, όλο για χάπια διαφημίσεις να λαβαίνω. Σε λίγο θα κυκλοφορεί τελάλης με ντουντούκα, «χάπια!» να σκούζει, αντί «πατάτες!» και «καρπούζια!» και οι κυράδες να προβάλλουν στα μπαλκόνια, να παραγγέλνουν τα μοντέρνα εξ Εσπερίας.
_______________
ΣΗΜ.1. στον τίτλο, το χάπι στα: αγγλικά, γαλλικά, ελληνικά, αζερμπαϊτζανέζικα, ρώσικα, ταϋλανδέζικα
ΣΗΜ.2. η φαντασία μου λέει ότι το χάπι στη γλώσσα των αζέρων βρίσκεται πολύ κοντά στο δικό μας. Κάνω λάθος; Ας ενημερώσει μια απο τις διαδικτυακές μου κόρες.. πληζζζ... (διαδικτυακό γιο στο Αζερμπαϊτζάν, δεν θυμάμαι να έχω)

Με τις υγείες σας κ. υπουργέ και καλή χώνεψη

Διάβασε οπωσδήποτε αυτό που έγραψε ο Ερμιππος. Για ορεκτικό, μια εικονίτσα κι ένα μικρούτσικο απόσπασμα:

Τι έκανε η φουκαριάρα (σ.σ. η πολυεθνική εταιρεία Johnson & Johnson) και έχει τέτοιους μπελάδες; Τίποτε σπουδαίο. Λάδωνε γιατρούς στην Ελλάδα. Και λιγουλάκι στην Ρουμανία. Ώστε να πουλάει τα προϊόντα της λίγο παραπάνω από την πραγματική τους εμπορική αξία. Περίπου 800% παραπάνω. Εδώ, για μας είναι το 800. Όχι για την Ρουμανία.

____________________________
Ο τίτλος απευθύνεται προς τον κ. Πάγκαλο, βεβαίως, και τους συνδαιτημόνες του. Επειδή αυτός έχει βάλει στο τραπέζι το θέμα "φαγητό". Μεγάλη μάσα λέμε...

Ενας παρολίγον δότης οργάνων

Ο φίλος μου ο Γιάννης φτηνά τη γλίτωσε, πριν δυοτρεις δεκαετίες, όταν έπεσε από μεγάλο ύψος σε μια οικοδομή που επέβλεπε. Οχι επειδή είχε άγγελο, που λένε, ούτε επειδή έγινε θαύμα, ούτε επειδή είχε το Θεό μαζί του. Είχε κάτι καλύτερο: έναν αδελφό χειρουργό σε μεγάλο νοσοκομείο, ο οποίος βρισκόταν στη βάρδια του όταν μεταφέρθηκε ο Γιάννης με το νοσοκομειακό εκεί πέρα.

Οι γονείς του ενημέρωσαν το γραφείο ότι «ο Γιάννης έπαθε ένα ατύχημα και θα έλειπε αρκετό διάστημα από τη δουλειά», απαντησαμε «να λείψει όσο χρειαστεί, τι λόγος» και το θέμα "Γιάννης" ξεχάστηκε μετά την πρώτη αναστάτωση. Δεν θα ήταν και ο πρώτος μηχανικός που θα έχανε τη ζωή του σε παρόμοιο ατύχημα. Ετσι είναι, μια στραβή στιγμή, μια απροσεξία, ένα στραβοπάτημα και πάει, πάπαλα. Είχα φάει και'γώ μια γλίστρα κι έπεσα από 4 μέτρα στην αγκαλιά ενός εργάτη, αντί να πέσω στο βάραθρο των νεοσκαμμένων θεμελίων --ευτυχώς! Μετά, κέρασα δυο κασόνια μπίρες, δεν ήμουν ποτέ εκατομμυριούχος γυνή, βλέπεις, και στο εξής πρόσεχα περισσότερο.

Τεσπά, μετά από ένα εξάμηνο περίπου, ήρθε ο Γιάννης στο γραφείο με το κεφάλι κοντοκουρεμένο --δυο πόντους μαλλί-- και χωρισμένο, σημαδεμένο σαν με κόκκινο χοντρό μαρκαδόρο, σε εξ-εφτά κομμάτια. Μείναμε ξεροί και, αν και είχαμε παράδοση μελέτης την επομένη --το θυμάμαι σαν και τώρα-- καθήσαμε να ακούσουμε την ιστορία του.

Το αμερικανικό όνειρο που έγινε... εφιάλτης!

Δεν αστειεύομαι, αν και θα ήθελα πολύ να πρόκειται για αστείο. Πρόκειται για το ιατροφαρμακευτικό σύστημα περίθαλψης στις ΗΠΑ. Καμμιά περίθαλψη, γιατροί ομολογούν ότι εργαζονται για το κέρδος των ασφαληστρικών εταιρειών, σε βάρος της υγείας των ασφαλισμένων που αρρωσταίνουν, κλπ κλπ, τραγικά και φρικώδη πράγματα, που άρχισαν το 1971 επί προεδρίας Νίξον -αν θυμάστε. Οποιος αντέχει, ας παρακολουθήσει το συγκλονιστικό αυτό φιλμ του Μάικλ Μουρ -2 ωριτσες, αλλά αξιζουν!



http://www.rodostube.gr/video/e24a3d8c7d1e8e9/Sicko
_______________________
ΣΗΜ.1. Αυτό που με τρομάζει είναι η ιδέα μήπως εκεί οδηγηθεί και η δική μας κοινωνία με τις "πολιτικές" του κυβερνήτη της χώρας που κάποτε ήταν δική μας...
Πού είναι η ευρωπαϊκή πολιτική; Ευρώπη υπναρού, ξύπνα λέμε!
Ξεπουλιόμαστε αδέρφια!!!
ΣHM.2. Μετά, μιλάμε για διαφθορά και μίζες και χρηματισμό στην Ελλαδίτσα και στα υπόλοιπα "γουρούνια"... Εχουμε πόλεμο! Πόλεμο φθοράς και όχι μόνο διαφθοράς. Ε-έ-έρχονται οι έξυπνοι*! Ξυπνάτε ωρε!

* για τους έξυπνους, σε επόμενο ποστ που ετοιμαζεται

Διατροφή: η ύπουλη λέξη

Τι σημαίνει η προσθήκη αυτής της λέξης στον τίτλο του Υπουργείου Υγείας;

Πόσα τσιγάρα δρόμος;

- Πόσο μακριά είναι το χωριό μπάρμπα;
- Δυο τσιγάρα δρόμο.

Υποθέσαμε ότι θά'ταν κανα τέταρτο της ώρας, άντε είκοσι λεπτά, άντε το πολύ κάνα μισάωρο, αλλά το χωριό απείχε πάνω από δυο ώρες περπάτημα. Πάνω στο μουλάρι καθισμένος ο Γιάννης με το στραμπουληγμένο πόδι, το σκοινί το κράταγα εγώ επειδή σε μένα είχε εμπιστευτεί το ζωντανό η κυρά του και μου είχε δώσει οδηγίες πώς να του κραίνω μην αγριέψει, πίσω ακολουθούσαν οι δυο άλλοι συμφοιτητές.

- Πολύ αραιά τα καπνίζει τα τσιγάρα του ο μπάρμπας, είπε ο Γιάννης όταν πέρασε το πρώτο ημίωρο και δεν φαινόταν ούτε καπνός από χωριό, εκεί πάνω στις ερημιές της παραμεθορίου.
- Τι σε νοιάζει εσένα; Σάμπως περπατάς; Σαν μπέης έχεις κάτσει πάνω στο μουλάρι, τι να πούμε κι εμείς; είπε ένας εκ των δύο ακολούθων του μπέη, ο πιο ευαισθητούλης Κωστής.
- Για σας το λέω... μουρμούρισε ο Γιάννης.

Περπατούσαμε στη λασπουριά, σχεδόν αμίλητοι, χωρίς τα γέλια και τα πειράγματα των περασμένων ημερών. Οι γαλότσες βαριές, τίναζαν λάσπη στο κάθε βήμα. Ο πιο ευαίσθητος Κωστής φόραγε σκαρπίνια. Τις πρώτες μέρες τα πρόσεχε σαν και τί, όλο τα καθάριζε και τα ξελάσπωνε κάθε πέντε βήματα, αλλά μετά το πήρε απόφαση και πλατσούριζε πιο πολύ κι από μας τους υπόλοιπους. Εκανε σαν το άτακτο παιδάκι που ξέφυγε από την προσοχή της μαμάς του.

- Να το χωριό! είπα μόλις ξεχώρισαν μακριά, στον απέναντι λοφίσκο, ανάμεσα σε συννεφένιους καπνούς, μερικές γκρίζες πέτρινες στέγες.
- Ναι, αυτό θά'ναι! αλλά είναι μακριά ακόμα...
- Να ρωτήσουμε το παιδί.

Στο δρόμο, που ο θεός να τον κάνει δρόμο, φάνηκε νά'ρχεται ένα παιδί πάνω σε ένα άλογο. Το ρωτήσαμε και είπε ότι «όχι, δεν είναι αυτό το χωριό που ζητάτε, σε ένα τσιγάρο δρόμο θα πρέπει να κόψετε αριστερά», ο Γιάννης ρώτησε πόσο βαστάει ένα τσιγάρο στα μέρη του, είπε «δεν έχω ρολόι πατριώτη» και χάθηκε καλπάζοντας.

Δεν χρονομέτρησα σε πόση ώρα πέσαμε στου δρόμου τη διχάλα, πάντως στρίψαμε κατά τις οδηγίες. Κάτι στέγες κεραμιδένιες φάνηκαν χαμηλά μπροστά μας.

- Επιτέλους! ανέκραξε ο μέχρι εκείνη τη στιγμή αμίλητος Νίκος, ο κρητικός που τό'παιζε σκληροτράχηλος και κουβάλαγε το σακκίδιο στην πλάτη. Δεν ήθελε να το φορτώσει στο μουλάρι, όπως είχαμε κάνει εμείς, γιατί «εδώ μεσα έχω το ημερολόγιό μου», όπως είχε πει.
- Ναι, αυτο θα είναι.. μακάρι να είναι αυτό! φώναξε ο Κωστής πηδώντας άγαρμπα μεσα σε μια λακκούβα και τινάζοντας μπόλικα νερά.

Το μουλάρι τρόμαξε και, παρά τα "ότch ότch" που του απηύθηνα με καθησυχαστική φωνή κατά τις οδηγίες της κυράς του, πέταξε κάτω το Γιάννη που στραμπούληξε και το άλλο πόδι, και όρμησε τρέχοντας σαν τρελλό μαζί με τα σακκίδια προς το άγνωστο. Σηκώσαμε τον πολλαπλώς τραυματία με προσοχή, τον ξελασπώσαμε όσο γινόταν και, βαστώντας τον προσεχτικά οι άλλοι δυο από τις μασχάλες, προχωρούσαμε πλέον σαν τον κάβουρα προς την κατηφόρα μέχρι που φάνηκε ξανά το παιδί με το άλογο σαν από μηχανής θεός.

- Τι έγινε πατριώτες; ρώτησε, απαντήσαμε τα περί φυγής εν εξάλλω του ζωντανού, μας είπε «μην ανησυχείτε, περιμένετε εκεί που είστε» και σε λίγα λεπτά γύρισε θριαμβευτικά σέρνοντας το μουλάρι πίσω από το άλογό του.

Ξαναφορτώσαμε το Γιάννη που βογγούσε πάνω στο ζώο και κινήσαμε προς το στόχο μας. Μισό τσιγάρο δρόμος απόμενε, τί στο καλό, κάποτε θα φτάναμε! Και φτάσαμε.

Νεστόριο Καστοριάς, πριν από πολλά πολλά χρόνια. Ενας φούρνος που από πάνω είχε Χάνι. Με δυο δωμάτια κι ένα φαρδύ διάδρομο με τέσσερα κρεββάτια σκεπασμένα με χοντρές βελέντζες. Το ένα δωμάτιο το είχε ο δάσκαλος. Ηρθε η χανιτζού και απεφάνθη «τα πιδιά στού δουμάτιου κι του κουρίτσ' στου διάδρουμου», εγώ εξανέστην κι έβαλε ένα απο τα κρεββάτια του διαδρόμου στο δεύτερο δωμάτιο. Ισα που χώραγε, σκέπαζε και το τζάκι και θα ψοφάγαμε στο κρύο, αλλά "ανάγκα και θεοί πείθονται". Κανείς δε μπορεί να τά'χει όλα σε αυτή την παλιοζωή.

Το φαγητό ήταν εξαιρετικό, μοσχαράκι ντόπιο, ραγού μαγειρεμένο στη γάστρα. Κάναμε τη βόλτα μας και είδαμε πινακίδες μικρές σε κολώνες και σε δέντρα να διαφημίζουν τη βραδινή εκδήλωση «ΣΗΜΕΡΑ ΣΑΒΒΑΤΟ ΒΡΑΔΥ ΤΑ ΟΡΓΑΝΑ ΣΤΟ ΜΑΓΑΖΙ ΤΟΥ ΤΑΚΗ» και είπαμε να πάμε να δούμε. Και πήγαμε και είδαμε και ακούσαμε. Δεν έπεφτε καρφίτσα. Ολο το χωριό παρόν. Καθήσαμε, τιμής ένεκεν, στο τραπέζι του γραμματέα της κοινότητας. Κοψίδια κοψίδια κοψίδια και τσίπουρο, αλλά τότε δεν έπινα -ούτε κάπνιζα- ήμουν καλό κορίτσι. Τα όργανα βαρούσαν γερά, βαλσάκια και ταγκά με κλαρίνα και βιολιά. Σηκώθηκαν μερικές κυρίες με δαντελωτούς γιακάδες και βαρύτιμα σκουλαρίκια και χόρεψαν με τους συζύγους -τι χορός, ένα περα-δώθε ήταν, ένα σκαμπανέβασμα πάνω σε ψηλοτάκουνα όπου ισορροπούσαν βαριά σώματα ποτισμένα με βαριά αρώματα και οι καπετάνιοι να συγκρατούν τις γαλέρες μη ντεραπάρουν. Τελοσπάντων, σε λίγο άλλαξε το σκηνικό, τα κλαρίνα και τα βιολιά βρήκαν το δρόμο τους, ένας φαντάρος -ο Σελίμ απο την Ξάνθη, ένα πανύψηλο παληκάρι- σηκώθηκε και χόρεψε ένα χορό που δεν λέει να ξεκολλήσει από τη μνήμη μου και αν υπάρξει ποτέ ένας αποκρυπτογραφητής εγκεφάλων θα μπορέσω να τον μοιραστώ ευχαρίστως. Ολοι φωνάζαν «ζήτω ο τούρκος» και «ένα τσιπουρο στον τούρκο» κι από τα πολλά κεράσματα το παληκάρι θά'γινε ντέφι. Παραπάταγε όταν σηκωθήκαμε να φύγουμε, «γιατί φεύγετε;» ρώτησε ο κ. γραμματέας «πρέπει να σηκωθούμε πολύ νωρίς το πρωί» απαντήσαμε «μα γιατί; αύριο είναι Κυριακή» επέμενε και του εξηγήσαμε ότι πρέπει να τελειώσουμε τη δουλειά μας και να φύγουμε γιατί μας περιμένει ο κύριος καθηγητής και δεν επέμενε άλλο. Πώς να του εξηγούσαμε ότι δεν αντέχαμε το πολιτιστικό σοκ;

Πίσω στο Χάνι λοιπόν, όπου βρήκαμε το ένα από τα κρεββάτια του διαδρόμου φουσκωμένο να σκάει στο κλάμμα. Κάποιος βρισκόταν κάτω από τις βελέντζες. Ο πιο θαρραλέος -ο κρητικός, φυσικά- πλησίασε και σήκωσε λίγο τα σκεπάσματα. Από κάτω φάνηκε να ξεπροβάλλει ένα αγορίστικο μουτρο αναψοκοκκινισμένο, ξανθόμαλλο με ανοιχτογάλανα μάτια που είχαν γίνει κόκκινα από το κλάμμα. Τα αγόρια τον περικύκλωσαν, κάθισαν στις βελέντζες, άκουγαν την ιστορία του και τον παρηγορούσαν. Μπηκα στο δωμάτιο να προλάβω να ξεντυθώ να πέσω για ύπνο. Κοιμήθηκα αμέσως σαν ξερή, «η μέρα είχε πολλές συγκινήσεις που με είχαν κουράσει», όπως θα έγραφε σύγχρονη μυθιστοριογράφος του συρμού.

Το άλλο πρωί έμαθα τα καθέκαστα για τον κλαψιάρη νεαρό. Είχε έρθει, λέει, από το χωριό του, λέει, για να παντρευτεί, λέει, αλλά βρήκε την κοπέλλα που θα παντρευόταν, λέει, να έχει παντρευτεί έναν άλλον, λέει, την περασμένη Κυριακή και έτσι, λέει, θα πήγαινε να παρουσιαστεί φαντάρος χωρίς να παντρευτεί, λέει. Ηταν βοσκός, μόλις δεκαοχτώ χρονών, δυο χρόνια μικρότερος από μας. Τον ρώτησαν «γιατί θες να παντρευτείς τόσο μικρός; την αγαπούσες; γιατί κλαίς;» και απάντησε «για να φυλάει τα πρόβατα όσο λείψω στο στρατό, όχι, δεν την ξέρω καν, ο κουμπάρος μου τη βρήκε, κλαίω που με γέλασε ο κουμπάρος και τώρα δεν προλαβαίνω να βρω άλλη» κι έτσι έμαθα μια νέα παράμετρο των ανθρώπινων σχέσων, πολύ μακριά από τα ρομαντικά μυθιστορήματα που γνώριζα ίσαμε τότε.

Στο επόμενο χωριό ξέχασα τη φωτογραφική μου μηχανή στο σπιτι του παπά του χωριού, αλλά αυτή είναι άλλη ιστορία, όπως άλλη ιστορία είναι και εκείνη όπου φιλοξενηθήκαμε στο σπίτι του ντόπιου ΤΕΑτζή με ντουφέκια κρεμασμένα πάνω από τα κεφαλάρια των κρεββατιών των στρωμμένων με λινά γαλάζια υπέροχα σεντόνια.

______________________
ΣΗΜ.1. σε συνέχεια του ακριβώς προηγούμενου ποστ περί αριθμητικών πράξεων. Διαίρεσις επετεύχθη. Στοπ.Τσιγάρο στοπ. Στοπ.
ΣΗΜ.2. ακούστε και το παλιό σατιρικό τραγουδάκι μου για το θέμα:

______________________
UPDATE: Εγραφα περισυ, Πέμπτη, 9 Ιουλίου 2009 στο ποστ Ενας ακαταλαβίστικος Νόμος για να μη γράψω "βλακώδης" «Να ξέρει τι να κάνει ο μικροεπαγγελματίας...» και σήμερα δίνεται η απάντηση στο πιάτο: νά τι να κάνει: ΝΑ ΚΛΕΙΣΕΙ!

Καλό και ανέφελο Φθινόπωρο εύχομαι. Μόνο συννεφάκια καπνού επιτρέπονται. :)

Το όριο της ζωοφιλίας & το όριο της φιλανθρωπίας

Τη φιλη μου τη δαγκωσε ενα αγριοσκυλο χτες και επεστρεψε επειγοντως απο τις διακοπες της με μπανταρισμενο ποδι, 4 ραμματα, αντιλυσσικο ορο, κλπ. Οταν τη ρωτησα αν καταγγειλε το σκυλι, αν εδωσε περιγραφη, κλπ, για να ληφθουν μετρα, απαντησε «ε, το καημενο το σκυλι τί φταιει;» και οταν της ειπα οτι μπορει να κινδυνεψουν παιδακια αν πανε στο ιδιο μερος, μουγκαθηκε. Ειπαμε φιλόζωοι ναι, αλλα υπαρχουν και ορια. Το κυρίως όριο ειναι ο ανθρωπος.

Ένας 68χρονος πυροβόλησε και σκότωσε ένα ζευγάρι ηλικίας 55 και 53 ετών στις Ράχες Φθιώτιδας, κλπ κλπ. Γιατι δεν ανακοινωνεται το ονομα του δολοφονου; Τι μανια πια αυτη η αναφορα στην ηλικια; Τι θα πει "68χρονος"; Να φοβομαστε, δλδ, ολους τους 68χρονους ραχιωτες; Αμαν πια, η ευγενεια θα μας φαει. Τι ειναι αυτο; Φιλανθρωπία;

UPDATE-->> Ο δολοφόνος είναι ο Δημήτρης Πιλάλης. Το άτυχο ζευγάρι είναι οι Κώστας και Σωτηρία Αντωνίου κι οι τραυματισμένοι Θέμης Πουλόπουλος και Κατερίνα Παπά. Ευτυχώς υπάρχει και τo FaceBook.

Μια ιστορία φιλίας

Συνέβη πριν από πολλά χρόνια, αλλά την έχω στην καρδιά μου φυλαγμένη αυτη τη μικρη ιστορία και σήμερα νοιώθω την ανάγκη να την εκθέσω. Γιατί; Ισως επειδή μπορεί να φανεί χρήσιμη. Τα αναφερόμενα ονόματα είναι άσχετα, εννοείται. Πάμε λοιπόν.

Ετυχε να γνωρίσω την Ελενα μερικές μέρες μετά τη γνωμάτευση του ειδικού γιατρού που της "έδινε" ένα εξάμηνο ζωής -το πολύ. Βρισκόταν σε κατάσταση απελπισίας, με το βλέμμα να λιώνει προς τα μέσα, το βλέμμα του πανικού, της αυτολύπησης και της απόγνωσης. Αβάσταχτος πόνος και θλίψη, είχε και ένα παιδάκι ανήλικο και μάλλον πονούσε περισσότερο για την ορφάνεια που θα του έδινε παρά για το δικό της το χαμό. Κανονίσαμε να πάμε ένα μεγαλούτσικο ταξίδι με παρέα στενών φίλων και το μικρό μαζι. Η Ελενα ήταν απαρηγόρητη -και ποιος άραγε να ήταν ο τρόπος να λιγοστέψει η απελπισία της; Ομολογώ ότι δεν έκανα τίποτα προς αυτη την κατεύθυνση, παρηγοριές και τέτοια, δηλαδή. Σαν να είμαστε όλοι μας συνεννοημένοι, δεν αναφερθήκαμε καθόλου στην κατάσταση και περάσαμε θαυμάσιες μέρες κοντά στη θάλασσα. Επιανα συχνά τον εαυτό μου να διηγείται ιστορίες δικές μου και την Ελενα να ακούει προσεχτικά. Μερικα πράγματα την είχαν εντυπωσιάσει και μερικά την ταρακούνησαν για τα καλά, τόσο που με απόφευγε τις τελευταίες μέρες του ταξιδιού. Το απέδωσα στη θλίψη της, αλλα είχα άδικο. Δεν ήταν η θλίψη που την είχε απομακρύνει απο μένα, αλλά η απόφαση να αλλάξει τη ζωή της, να μη παραδοθεί στο "μοιραίο" -κατά την ιατρική διάγνωση. «Αφού τόλμησες εσύ, γιατί να μη τολμήσω κι εγώ;» μου είπε όταν συναντηθήκαμε μετά από μερικές εβδομάδες που με κάλεσε σπίτι της. Η Ελενα τολμησε να ερωτευτεί, να μετακομίσει, να αλλάξει δουλειά και αυτοκίνητο, να κάνει πράγματα που δεν τολμούσε να κάνει για κάμποσα χρόνια. Το αποτέλεσμα ήταν να ζήσει άλλα οχτώ χρόνια και μάλιστα χρόνια γεμάτα και ευτυχισμενα -όσο μπορεί να ευτυχήσει ένας άνθρωπος- και να κάνει και τους ανθρωπους γύρω της χαρούμενους και ευτυχισμένους. Μου έλεγε συχνά πόσο την είχαν βοηθήσει οι διηγήσεις μου, αλλά δεν καταλαβαινα τότε ποιες διηγήσεις ακριβώς -τόσο στούρνος ήμουν! Σήμερα, μπορώ να καταλάβω και να χαρώ που υπήρξα χρήσιμη.
Οταν θυμάμαι την Ελενα πονάω. Μου λείπει αφάνταστα η παρουσία της, ο λόγος της, η φωνή της στο τηλέφωνο. Μιλώ με το παιδί, που τώρα έγινε πια ολόκληρος άντρας, αλλά δεν είναι το ίδιο. Μιλώ και με τον αγαπημένο της, μοιραζόμαστε αναμνήσεις απο χαρούμενες στιγμές, αλλά μετά νοιώθω περισσότερο την απώλεια.
Το θαυμαστό στην ιστορία αυτή είναι η παράταση ζωής και η ποιότητα που απέκτησε η ζωή στην παράταση αυτή. Πιθανοτατα να είχε κάνει λάθος ο γιατρός και άλλο τόσο πιθανό να ήρθε η παράταση εξαιτίας των αλλαγών που έγιναν ή εξαιτίας των αποφάσεων που έλαβε η Ελενα και δεν παραιτήθηκε απο την προσπαθεια να ζήσει και μάλιστα με τον τρόπο που επιθυμούσε απο καιρό να ζει αλλά δεν τολμούσε. Ποιος ξερει...

Α! και να πα να γαμηθουν οι γιατροί που δίνουν προθεσμίες.

Η σκόνη του ισλανδικού ηφαιστείου πάνω από ευρωπαϊκές χώρες

acquired April 16, 2010
-->> earthobservatory.nasa.gov/NaturalHazards

Ash from Iceland’s erupting Eyjafjallajökull Volcano had drifted over northern Europe by April 16, 2010. The brown ash is mixed with clouds in this photo-like image taken by the Moderate Resolution Imaging Spectroradiometer (MODIS) on NASA’s Terra satellite at 12:45 p.m. local time (GMT +2). The visible ash sweeps in an arc across the Netherlands, Germany, Poland, and Russia. It is likely that the clouds mask additional ash.

The airborne ash grounded flights across much of northern and western Europe starting on April 15. As the ash moved south, more countries began to close their airspace. Fine volcanic ash can clog jet engines, causing the engines to stall. Many airports anticipated remaining closed through Saturday, April 17, reported BBC News. Ash had been reported over Norway, Sweden, northwestern Russia, northern Poland, northern Germany, northern France and the southern United Kingdom, said the Icelandic Met Office.

Το Πολυτεχνείο του χτες και τα "Πολυτεχνεια" του σημερα

Φέτος, λέω να μη γραψω για το παλιό Πολυτεχνείο. H "Τσουκνίδα" μου εκανε τη τιμη να αναμεταδωσει το ποστ που είχα ανεβασει το Νοέμβρη του 2006 και φέτος δεν εχω να γραψω κάτι. Παραπέμπω και στο μπλογκ του κ. Πολσεμάννεν, όπου έχει και δυο κατατοπιστικά βιντεάκια μαζί με την ενδιαφέρουσα άποψη που εκφράζει συγκρίνοντας τα εδώ πράγματα με τα της Σκανδιναβίας...

Παει λοιπόν το Πολυτεχνείο, που για μένα είναι σαν να συνέβη χτες, πέρασε στη σφαίρα των Συμβόλων. Μένει ζωντανό στη μνήμη και στη καρδιά μας, αλλά δεν λέει σχεδόν τίποτα στον άνθρωπο που ζει και μεγαλώνει σήμερα στη χώρα μας.
Πώς να νοιώσει ο νέος άνθρωπος την ατμόσφαιρα του ζόφου, μέσα στην οποία ζούσαμε τότε;

Αλλωστε, ούτε'γώ μπορώ να νοιώσω πώς είναι να πεθαίνουν οι άνθρωποι από πείνα και να μαζεύουν τα πτώματα με χειράμαξες απο τους δρόμους του Κολονακίου, πράγματα και καταστάσεις που μου διηγείται η μάνα μου για το χειμώνα της πείνας μέσα στη γερμανική Κατοχή.

Ετσι είναι. Αν δεν ζήσει ο ίδιος ο άνθρωπος, δεν μπορεί να καταλάβει απολύτως, καταλαβαίνει μοναχά με το μυαλό χωρίς να έχει πλήρη συναίσθηση, που λένε. Γι αυτό χρειάζονται οι ημέρες Σταθμοί και Σύμβολα. Για να θυμάται ο νους του ανθρώπου και να αποφεύγει τις... επαναλήψεις!

(εδώ ακριβώς, σκεφτηκα να ανοίξω μια παρένθεση αναφέροντας μερικές ανοησίες που ειπώθηκαν απο κοινοβουλευτικό εκπρόσωπο του κόμματος που προτιμά τη δικτατορία κατόπιν εκλογών(!), αλλά το σκέφτηκα καλύτερα και θα αναφερθώ σε επόμενο ποστ στα λεγόμενά του)

Αν πάψει το μυαλό να καταλαβαίνει, κλάφτα Χαράλαμπε! Ισως για τούτο να γίνονται και να ξαναγίνονται πόλεμοι: Επειδή οι άνθρωποι ξεχνούν -ή δεν θελουν να θυμούνται τα δυσάρεστα, το ίδιο κάνει.




Τη μνήμη (αλλά και την αντίληψη) βοηθούν οι διάφορες απεικονίσεις, απο τις οποίες ξεχωρίζω το φιλμ των Γιώργου Τσεμπερόπουλου και Σάκη Μανιάτη με τίτλο ΜΕΓΑΡΑ. Αναφέρεται σε ένα "παράπλευρο" γεγονός, αν μπορεί να χαρακτηριστεί έτσι η καταστροφή της πεδιάδας των Μεγάρων, του Δήμου των αρχαίων Μεγαρέων. Είναι συγκλονιστική η αποτύπωση της συμπεριφοράς της δικτατορίας, η οποία δεν δίστασε να προβεί σε αυτή τη καταστροφή, αφήνοντας ξεκρέμαστους εκατοντάδες αγρότες κατοίκους της περιοχής για χατήρι του εφοπλιστή κ. Ανδρεάδη. Μάλιστα, τόσο απλά.



Το φιλμ αυτό θα έπρεπε να διδάσκεται στα σχολεία, να μοιραστεί δωρεάν στους πολίτες αυτης της χώρας, είναι συνταρακτικές οι εικόνες και οι μαρτυρίες που έχουν αποτυπωθεί απο τους δημιουργους του. Μιλουν πολυ καλυτερα και πειστικότερα απο οποιαδήποτε ομιλία για την επέτειο. Δίνουν ανάγλυφα το κλίμα που επικρατούσε. Προτρέπουν σε σκέψεις... Να μη ξανασυμβούν παρόμοια πράγματα στον τόπο μας. Στοπ στο ξεπούλημα γης και ανθρώπων.

Στο Youtube απο piazzapopolo πέντε βιντεακια για τις μερες εκείνες.
Εδω το πρώτο, τα υπόλοιπα βρείτε τα, είναι εύκολο. Να πάρετε μια ιδέα οι νεότεροι, πού αντιστάθηκαν και γιατί εξεγέρθηκαν οι νέοι τότε.
-->> Η καθημερινή ζωή στα χρόνια της χούντας #01

Η καθημερινή ζωή σήμερα είναι απείρως καλύτερη από παλιά, κάθε μέρα όλο και κάτι καλύτερο συμβαίνει. Προχωρούμε με βήμα σημειωτόν, αλλά προχωρούμε. Το παλεύουμε, πώς το λένε! Μην ακούτε, ή μάλλον να είστε επιφυλακτικοί προς όσους λένε το αντίθετο...

Ας περάσω όμως τώρα στους σημερινούς αγώνες για κοινωνική φροντίδα, που είναι (γνωμη μου) οι σημαντικότεροι για να χτιστεί η κοινωνία της αλληλεγγύης μεταξύ των ανθρώπων που την αποτελούμε.

Αγώνες για τη ψυχικη υγεια-->>

1.
Το κείμενο που ακολουθεί αποτελεί απόσπασμα μιας προφορικής μαρτυρίας του ψυχίατρου Γιώργου Λυκέτσου (από το βιβλίο: "Ιερά οδός 343. Μαρτυρίες από το Δρομοκαϊτειο" της Μαρίας Φαφαλιού).
Για την ιδρυματική περίθαλψη το 1947 με το 2009, δεν είναι τόσο μακρυά:

2. Χωματερές για ξεχασμένους ανθρώπους (video)

3. Μια παράσταση για τον εγκλεισμό στο άσυλο

"Πουθενά αλλού το αίσθημα της ερημιάς, της απομονώσεως, δεν είνε τόσο οδυνηρά καταθλιπτικόν όσο εις το άσυλο των παραφρόνων. Ο,τι χαρακτηρίζει την τρέλλαν είνε ένας απόλυτος και αθώος εγωισμός που αιχμαλωτίζει αδιέξοδα την ψυχήν μέσα εις τον ίλιγγον των υποκειμενικών παραισθήσεών της. Καμμιά επικοινωνία με την πραγματικότητα, καμμιά επαφή με τους "άλλους", κανένας τρόπος συνεννοήσεως μεταξύ του ενός και του άλλου τρελλού".
Ρώμος Φιλύρας

Αγώνες για τους αναπηρους-->>

Αποκλεισμένο το Ι.Κ.Α. Νεαπόλεως της Θεσσαλονίκης από κάδους απορριμμάτων που έχουν παρκάρει στον χώρο στάθμευσης και στάσης των ασθενοφόρων του Ι.Κ.Α. ενώ στις φωτογραφίες που βρίσκονται στη διεύθυνση http://www.disabled.gr/lib/?p=23582 θα δείτε και τα σκουπίδια να πολιορκούν το Ι.Κ.Α. αλλά και τον ασφαλισμένο έτοιμο να πετάξει από το ασθενοφόρο στο Ι.Κ.Α. για να εξεταστεί.

Και άλλα πολλά και ενδιαφεροντα άρθρα εδω:-->> http://www.disabled.gr/lib/?cat=1

10 Οκτώβρη: Παγκόσμια ημέρα Ψυχικής Υγείας

Αθήνα:
Ημερίδα με θέμα «Η πολλαπλότητα προσεγγίσεων στην προαγωγή της ψυχικής υγείας» θα πραγματοποιηθεί στις 10 Οκτωβρίου (ώρα 12.00) στο Εθνικό Ίδρυμα Ερευνών, με αφορμή την Παγκόσμια Ημέρα Ψυχικής Υγείας.

Art for More ένα καινοτόμο διεθνές φεστιβάλ αφιερωμένο στην Τέχνη και τη Ψυχική Υγεία, από 9 έως 11 Οκτωβρίου με αφορμή την Παγκόσμια Ημέρα Ψυχικής στο Art House (Kων/πόλεως 46, Γκάζι). Οργάνωση: Κ.Σ.Δ.Ε.Ο. «ΕΔΡΑ».

Πάτρα:
Ο σύλλογος για την Ψυχική Υγεία Σ.Ο.Ψ.Υ. Πάτρας διοργανώνει εκδήλωση το Σάββατο 10 Οκτώβρη (ώρες 10.00 - 15.00) στην πλατεία Γεωργίου Α'.

Αλεξανδρούπολη:
Η Εταιρία Κοινωνικής Ψυχιατρικής και Ψυχικής Υγείας διοργανώνει εκδήλωση για την Ψυχική Υγεία την Παρασκευή 9 Οκτωβρίου (ώρες 10:00 - 13:00), μπροστά στο Δημαρχείο Αλεξανδρούπολης.

Πρέβεζα:
Οι δομές ψυχοκοινωνικής αποκατάστασης - πρόγραμμα Ψυχαργώς - του Γενικού Νοσοκομείου Πρέβεζας, διοργανώνουν αφιέρωμα στην Παγκόσμια Ημέρα Ψυχικής Υγείας, το Σάββατο 10 Οκτώβρη (ώρα 19:00) στη "Θεοφάνειο" αίθουσα.
_____________________
-->> http://psi-action.blogspot.com/2009/10/blog-post_09.html

Grippe=Influenza=Catarro Epidemico=Lucro=Γρίππη=???

-->> Πανδημία ανακριβειών και συνωμοσιολογίας (grep Alt) http://malvumaldit.wordpress.com/2009/08/04/a-pandemic-of-misstatements-and-conspiracy-theories/
-->> ΚΕΕΛΠΝΟ: ο Θεός να μας φυλάει http://tinyurl.com/kqcqbe

Αφού μελέτησα αυτά τα άρθρα, μαζί με τα σχόλιά τους, σε περίπτωση πανδημίας χολέρας -ή και πανούκλας!- εναποθέτω τις ελπίδες μου στο θεραπευτή της γειτονιάς μου! Δεν υπάρχει θεραπευτής στη γειτονιά μου; Μήπως να ιδρύσω ένα ΜΚΙΓΑΓ; Θα έχω και Νομικό Σύμβουλο λέμε!
(Μη Κυβερνητικό Ιδρυμα Για Αντιμετώπιση Γριππών)

πανδημία γρίπης ή πανδηµία κέρδους;

Κάθε χρόνο παγκοσµίως πεθαίνουν δύο εκατοµµύρια άνθρωποι από µαλάρια, κάτι το οποίο θα µπορούσε να αποφευχθεί µε µια κουνουπιέρα.

Οι δηµοσιογράφοι δεν λένε τίποτα γι αυτό.

Κάθε χρόνο παγκοσµίως πεθαίνουν δύο εκατοµµύρια παιδιά από διάρροια, κάτι το οποίο θα µπορούσε να αποφευχθεί µε ένα σιρόπι των 25 σέντς.

Και οι δηµοσιογράφοι δεν λένε τίποτα γι αυτό.

Ιλαρά, πνευµονία, ασθένειες θεραπεύσιµες µε φτηνά εµβόλια είναι υπεύθυνες για το θάνατο δεκάδων εκατοµµυρίων ανθρώπων παγκοσµίως κάθε χρόνο.

Και οι δηµοσιογράφοι δεν λένε τίποτα.

Είναι κάποια χρόνια που εµφανίστηκε η γνωστή πια γρίπη των πουλερικών.

Παγκοσµίως οι δηµοσιογράφοι µας πληµµύρισαν µε πληροφορίες, πανικό, σήµατα κινδύνου.

Επιδηµία, η πιο επικίνδυνη από όλες, µια πανδηµία!!!

Μιλάγανε µόνο για την τροµακτική αυτή ασθένεια των πουλερικών.

Και βέβαια, η γρίπη των πουλερικών προκάλεσε το θάνατο µόλις 250 ατόµων παγκοσµίως. 250 θάνατοι σε 10 χρόνια, δηλαδή αναλογικά 25 θάνατοι το χρόνο.

Η κοινή γρίπη σκοτώνει µισό εκατοµµύριο ανθρώπων το χρόνο παγκοσµίως.

Μισό εκατοµµύριο έναντι 25.

Για ένα λεπτό. Τότε γιατί τόση φασαρία µε τη γρίπη των πουλερικών;

Γιατί πίσω από αυτά τα κοτόπουλα υπήρχε ένας «κόκορας», ένας κόκορας µε µεγάλο λειρί.

Η διεθνής φαρµακευτική Roche µε το πασίγνωστο Tamiflú της πούλησε εκατοµµύρια δόσεων στις Ασιατικές χώρες.


Ακόµα και αν το Tamiflú έχει αµφίßολη αποτελεσµατικότητα, η Βρετανική Κυβέρνηση αγόρασε 14 εκατοµµύρια δόσεις για την πρόληψη του πληθυσµού της.


Με την γρίπη των πτηνών, η Roche και η Relenza, οι δύο µεγάλες φαρµακευτικές εταιρείες που προµηθεύουν την αγορά µε αντιγριπικά, κέρδισαν χιλιάδες εκατοµµύρια δολάρια.


Πρώτα µε τα πουλερικά και τώρα µε τα χοιρινά.

Ναι, τώρα ξεκίνησε η ψύχωση της γρίπης των χοίρων. Και όλοι οι δηµοσιογράφοι του κόσµου µιλάνε µόνο γι αυτό.

Πια δεν λένε τίποτα για την οικονοµική κρίση ούτε τους βασανισµένους στο Guantánamo.


Μόνο για τη γρίπη των χοίρων.


Και διερωτώµαι: αν πίσω από τα πτηνά υπήρχε ένας «κόκορας», πίσω από τα γουρουνάκια να µην υπάρχει ένα «µεγάλο γουρούνι»;


Ας δούµε τι λέει ένας υπεύθυνος των εργαστηρίων της Roche:

ROCHE: Εµάς µας απασχολεί πολύ αυτή η πανδηµία, τόσος πόνος, γι αυτό δίνουµε στην αγορά το θαυµατουργό Tamiflú.

- Και πόσο πωλείται το «θαυµατουργό» Tamiflú;

- Λοιπόν, είναι 50 δολάρια το κουτί.

- 50 δολάρια το κουτί µε τις κάψουλες;

- Πρέπει να καταλάβετε κυρία ότι τα θαύµατα πληρώνονται ακριßά.

- Αυτό που καταλαβαίνω είναι ότι αυτές οι εταιρείες βγάζουν µεγάλα κέρδη από τον δικό µας πόνο.

Η εταιρεία Gilead Sciences της Β. Αµερικής έχει την πατέντα του Tamiflú.

Ο κύριος µέτοχος αυτής της εταιρείας δεν είναι τίποτα περισσότερο από µία προσωπικότητα της αριστερής πολιτικής, τον Donald Rumsfeld, γραµµατέα αµύνης του George Bush, υπεύθυνο για τον πόλεµο κατά του Ιράκ.

Οι µέτοχοι των φαρµακευτικών Roche και Relenza τρίßουν τα χέρια τους, είναι ευτυχείς µε τις πωλήσεις τους, που για άλλη µια φορά φέρουν εκατοµµύρια, του αµφίβολου Tamiflú. Η πραγµατική πανδηµία είναι η απληστία, τα τεράστια κέρδη αυτών των ιδιοτελών της υγείας.

Δεν αρνούµαστε τα απαραίτητα µέτρα πρόληψης που λαµßάνει η κάθε χώρα.

Αλλά αν η γρίπη των χοιρινών είναι µια φοßερή πανδηµία από ό,τι λένε τα µέσα ενηµέρωσης, εάν τον Παγκόσµιο Οργανισµό Υγείας τον απασχολεί τόσο πολύ αυτή η ασθένεια, γιατί δεν τη δηλώνει ως παγκόσµιο πρόβληµα της δηµόσιας υγείας και να δώσει εντολή να παρασκευασθούν γενικά φάρµακα για την αντιµετώπισή της; Να απορρίψει τις πατέντες της Roche και της Relenza και να κάνει διανοµή δωρεάν γενικών φαρµάκων σε όλες τις χώρες και ειδικά στις πιο φτωχές. Αυτή θα ήταν η καλύτερη λύση.

ΠΡΟΩΘΕΙΣΤΕ ΑΥΤΟ ΤΟ ΜΗΝΥΜΑ ΣΕ ΟΛΟΥΣ, ΣΑΝ ΝΑ ΕΠΡΟΚΕΙΤΟ ΓΙΑ ΕΝΑ ΕΜΒΟΛΙΟ, ΕΤΣΙ ΩΣΤΕ ΝΑ ΜΑΘΟΥΝ ΟΛΟΙ ΤΗΝ ΑΛΗΘΕΙΑ ΓΙΑ ΑΥΤΗ ΤΗΝ «ΠΑΝΔΗΜΙΑ».

_____________________________________
ΣΗΜ. Ελαβα πριν από λίγο αυτό το μήνυμα, έψαξα να βρω πού έχει πρωτοδημοσιευτεί και από ποιόν, αλλά δεν βρήκα τίποτα συγκεκριμένο, αν και είδα να είναι αναρτημένο σε πολλές σελίδες, έτσι το ανέβασα επίσης. Επειδή έχει διατυπωθεί εδώ το αυτονόητο και τίποτα περισσότερο, τίποτα παράξενο, τίποτα που να μην είναι γνωστό. Ευχαριστώ λοιπόν τον άγνωστο συντάκτη, που έγραψε πολύ απλά και ωραία όσα σκέφτονται πολλοί άνθρωποι. :)
-->> ο κ. Δήμαρχος Αθηναίων (φωτο ανω) δήλωσε ότι πρώτα πρώτα θα εμβολιασθούν οι άστεγοι και οι μετανάστες. Παρακαλώ όποιον καταλαβαίνει το λόγο της δήλωσης αυτής, να ενημερώσει.

UPDATE, Δευτέρα 3 Αυγούστου -->>

Θέτω σε αμφισβήτηση όσα σημεία του ποστ έχω διαγράψει, μετά από τα σχόλια:

1. Stazybο Hοrn -->>
Με μια γρήγορη αναζήτηση, ο γούγλης δίνει παλιότερη αναφορά στις 15/7 εδώ:
http://polsilas1.blogspot.com/2009/07/blog-post_15.html
κι από κει και πέρα ο γνωστός ζικ-ζακ δρόμος: αντίβαρο, ιντιμίντια, παπαθεμελήδες, αρχαιόκαυλοι και ΕΛ, πασκ, φόρουμ γονέων, απ' όλα έχει ο μπαχτσές...
Να δω τι γίνεται και στα αγγλικά, αν έχω χρόνο.

2. Vagelford -->>
Συγνώμη παιδιά, αλλά να μην τα μπλέκουμε τα πράγματα. Το Tamiflú δεν έχει καμία σχέση με τα εμβόλια και την πρόληψη με εμβολιασμούς. Το Tamiflú είναι για την αντιμετώπιση αφού έχεις κολλήσει τη γρίπη.
..απλά λέω ότι άλλο τα εμβόλια και άλλο το Tamiflú.

3. Stazybο Hοrn -->>
Αυτό που θέλησα να πω πλαγίως είναι ότι θεωρώ τους ισχυρισμούς στην ανάρτηση ολίγον ανυπόστατους και αλλοπρόσαλλους ... Νομίζω το ίδιο λέει, επίσης, ευγενικά ο Vagelford...

4. Stazybο Hοrn -->>
Μερικά σπέρματα της συνομωσιολογίας, προφανώς θα βρίσκαμε στους εμπόρους των «εναλλακτικών θεραπειών».
http://tuberose.com/Avian_Flu_Hoax.html
Βρίσκεις δυο τρία τέτοια ακόμη, κόβεις από δω, ράβεις από κει, ανακατεύεις, όπως αναφέρθηκε, πρόληψη με θεραπεία, δυο τρεις πρέζες συμφέροντος, παγκοσμιοποίησης, καταδίωξης των ΕΛ, κι έτοιμη η συνταγή.
Στέλνεις 100-200 μηνύματα, περιμένεις έναν δυο να τα κοπιπαστάρουν σε κάποιο σχόλιο ενός μπλογκ, ή σε κάποιο φόρουμ, θα βρεθεί ο επόμενος που θα το αναδείξει ως ποστ, θα το πιασει το πρωκτικό, θα τσιμπήσει και κανένας «σοβαρός», πάντα με αποποίηση ευθύνης, κι έχει ξεκινήσει ο κύκλος...

5. L'Enfant de la Haute Mer -->>
guardian, Friday 31 July 2009 10.46 BST : Half of children taking Tamiflu have side-effects
http://www.guardian.co.uk/society/2009/jul/31/tamiflu-side-effects-children

-->> Παρακαλώ, ενημερώστε για ό,τι άλλο έχετε αντιληφθεί, να υπάρξει πληροφόρηση και όχι μεγαλοστομίες. Δυστυχώς, την ψιλοπάτησα...

UPDATE, Τρίτη, 4 Αυγούστου -->>

Παρακαλώ, μελετήστε και αυτά τα άρθρα:

-->> Πανδημία ανακριβειών και συνωμοσιολογίας (grep Alt) http://malvumaldit.wordpress.com/2009/08/04/a-pandemic-of-misstatements-and-conspiracy-theories/
-->> ΚΕΕΛΠΝΟ: ο Θεός να μας φυλάει http://tinyurl.com/kqcqbe

UPDATE, Παρασκευή 3 Ιουνίου 2011 -->>
Σήμερα, γνωρίζουμε όλοι ότι πρόκειται περί μούφας, ότι το "εμβόλιο" ειναι μια απάτη, τίνος απάτη είναι, ποιος τα κονόμησε γερά απο όλο αυτό το διεθνώς απατηλό φαινόμενο. Αν δεν πρόσεξες/είδες/διαβασες/άκουσες ενημερωτικά δελτία ειδήσεων και μέσα που αναπαρήγαν το γεγονός, το γραφει το βιβλίο της Ναόμι Κλάιν «Το Δόγμα του Σοκ».

Πίστη vs Επιστήμη, νέος αγών εν όψει, προπωλήσεις εισιτηρίων: Πρακτορείον «Ο Ανθιμος»

Η επικαιρότητα με παίρνει φαλάγγι... με ξεπερνά, πώς το λένε!

Πάνω που ετοίμαζα κάτι νόστιμο (το έσωσα για πιθανή μελλοντική χρήση) τσουπ! νάτος νάτος πετιέται ο... Ανθιμος!

Με μια κοτσάνα ολκής -τυφλα νά'χουν τα μυδραλιοβόλλα κι οι ρουκέττες Χίου λέμε- όπου αναπτύσσει τη φιλοσοφία του σε μια μικρή φρασούλα:

Πρόσθεσε ακόμη ότι και από την πλευρά της πίστης, η Εκκλησία δεν δέχεται ότι μπορεί να γίνει μετάδοση (Σημ. του ιού της γρίππης των χοίρων) λέγοντας πως «είναι σαν να λέμε ότι δεν θα χρησιμοποιήσουμε κουτάλια στα σπίτια και στα εστιατόρια, διότι μπορεί να μεταδοθεί η γρίπη».

Και μπορεί να έχει δίκιο: Μήπως ήρθε η ώρα να καταργήσουμε το σαπούνι και να γλείφουν οι προηγούμενοι τα μαχαιροπίρουνα που θα χρησιμοποιήσουν οι επόμενοι;
Αν συμβεί αυτό, δύο τα πλεονεκτήματα:
1. θα μειωθεί η μόλυνση που προκαλούν τα απορρυπαντικά στις θάλασσες
2. θα μειωθεί ο αριθμός των πιστών που μας πρήζουν τα ούμπαλα (των ανεγκέφαλων, δλδ)

Α! επιπλέον, θα αναβαθμιστεί το επάγγελμα του Γλείφτη!

______________________
-->> «Τα πραγματα ειναι απλα: αν πιστευεις στην Ανασταση, δεν φοβασαι καμια γριπη και η ολη κουβεντα ειναι περιττη. Αν δεν πιστευεις, δεν εχεις κανενα λογο να κοινωνησεις.» γράφει ο plagal
-->> αναρωτιέμαι... Είναι πράγματι σοβαρό το επιχείρημα που επικαλέστηκαν για την απαγόρευση του καπνίσματος περί οικονομίας στις δαπάνες για την Υγεία, τη στιγμή που τα νοσοκομεία θα φουλάρουν (καθώς φαίνεται) από πιστούς χριστιανούς;