OI TOKOGLYFITZIDES

The First Bathroom Theater Παρουσιάζει:



http://www.youtube.com/watch?v=UckIq2r9xvo

Added 23 April 2009
from zygomalas

Εκφράζοντας τη λαϊκή αγανάκτηση για το έγκλημα που συντελείται απο μεριάς των τραπεζών σε βάρος του λαού και με τη συναίνεση του ξεπουλημένου κράτους σε παγκόσμιο επίπεδο, ο Χρήστος Ζυγομαλάς θύμα και ο ίδιος, τους κάνει πλάκα, πιστός στο δρόμο που χάραξε με τομ Νικόλα και το σύνθημα που εκφράζει τον ίδιο "ΟΧΙ ΣΤΗ ΒΙΑ ΝΑΙ ΣΤΗΝ ΚΟΡΟΪΔΙΑ" που δεν είναι άλλο απο εκείνο το παληό "Ενα γέλιο θα σας θάψει".
Τα πρώτα αποτελέσματα είναι ήδη ορατά στο rating ένα μόλις 24ωρο απο την δημοσίευση του παρόντος πονήματος: Ποιος άλλος απο έναν που είναι απο τη μεριά των τοκογλυφιτζήδων θα έβαζε αρνητικό (1 αστέρι) στην αξιολόγηση του τραγουδιού και χωρίς σχόλιο μάλιστα; Μήπως καμμιά θεούσα που ενοχλήθηκε απο την αυτολογοκριμένη λέξη; κανένας ευλαβής ρεμπετοπιστός;
Οχι βέβαια.
ΜΑΓΓΕΣ ΠΙΑΣΤΕ ΤΑ ΓΙΟΦΥΡΙΑ

_________________________________
-->> Αυτά γράφει ο Χρήστος Ζυγομαλάς στην παρουσίαση του φρέσκου φρέσκου σοβαρότατου πονήματός του και δεν βρίσκω τπτ να προσθέσω. Απολαύστε το!!! Με καρδιά!!!
-->> Το αστέρι μου το έριξα, κοπιαστε παιδιά να το φέρουμε στα ύψη ακροαματικότητας!!!
-->> απαγορεύονται αι δανειολήπτριαι υποστηρίκτριαι πασών_των_τραπεζών και αι τραπεζικαί καθαρίστριαι, μη χάσουν αι μεν τα δάνεια και αι δε την εργασία των -εννοείται!
-->> διαφωνώ με την αυτολογοκρισία λέξεων, δεν υπάρχουν "κακές" λέξεις, υπάρχουν "πονηρά" μυαλά. Η λεξη (υποθέτω) είναι στο στίχο «κύριε τοκογλυφιτζή μου, πάρε τώρα το καυλί μου» και είναι απολύτως δικαιολογημένη, μια και δεν μένει τίποτε άλλο να δώσει ένας χρεωμένος ίσαμε το λαιμό... Νομίζω;

ΤΟ ΡΟΚ-ΕΝ-ΡΟΛ ΤΟΥ ΝΟΕΜΒΡΗ (X. Ζυγομαλάς)

http://www.youtube.com/watch?v=GDaLLLyWWGA

From: zygomalas
Added: October 21, 2008

Για το βίντεο αυτό, γράφει ο Χ. Ζυγομαλάς:

Για χρόνια μετά τα γεγονότα του Νοέμβρη του 1973 που τα είχα ζήσει από μέσα σαν πρωτοετής φοιτητής της Καλών Τεχνών, ονειρευόμουνα να γράψω ένα τραγούδι για εκείνη τη νύχτα, αλλά όλο κάτι γινότανε και μου αποσπούσε την προσοχή. Ήτανε βλέπεις τα χρόνια της φωτιάς μαζί με τον Νικόλα, και είχε πέσει πολλή «δουλειά». . Ώσπου δώδεκα χρόνια μετά, έναν άλλο Νοέμβρη, του 1985, τη νύχτα που σκοτώσανε τον Καλτεζά, και που ήμουνα κάτω στα οδοφράγματα, γυρίζοντας σπίτι, μην έχοντας πειά επαφή με τίποτα παληό και με τη συναισθηματική φόρτιση της βραδυάς έγινε το κλικ και βγήκε αυτό το τραγουδάκι. Το έπαιξα κανα δυό φορές στο στέκι που είχε δημιουργήσει τότε ο Γιώργης Οικονομόπουλος και μετά, κάποια μέρα το ηχογράφησα σε ένα απλό κασσετόφωνο.

Λίγο καιρό μετά, πήγα ένα βράδυ και είδα τον Βαγγέλη Γερμανό στο σπίτι του και του άφησα την κασσέτα αυτή για να την ακούσει και να μου πει τη γνώμη του. Στη συνέχεια έμπλεξα με πολλά και διάφορα και η κασσέτα αυτή ξεχάστηκε για έντεκα ολόκληρα χρόνια. Το 1996 την ξαναθυμήθηκα και πήρα τον Βαγγέλη τηλέφωνο και αυτός προς τιμήν του την είχε φυλάξει όλα αυτά τα χρόνια σε ένα ράφι άθικτη. Πάω και την παίρνω και με έκπληξη ανακαλύπτω κάτι συνθέσεις του 1985 που τις είχα ξεχάσει εντελώς, μεταξύ αυτών και το συγκεκριμένο τραγούδι. Κάπου άλλα δέκα χρόνια μετά επιλέγω και βάζω κάποια τραγούδια της στο χειροποίητο CD «Μπαλλάντες για έξω» με καθαρισμένες παλιές ηχογραφήσεις 1977-1985. Έτσι πραγματοποίησα το όνειρό μου να κάνω κι εγώ ένα τραγούδι για κείνη τη βραδυά.
Το αφιερώνω στους χαμένους μου φίλους.

Υ.Γ. Εκείνες τις ταραγμένες μέρες του '73 είχα συναντήσει στο μπαλκόνι της Αρχιτεκτονικής που είναι ακριβως φάτσα απο την Πόρτα, τον Μαυρογένη που τον είχα θαυμάσει να ρητορεύει στο φαρμακευτικό τμήμα λίγες μέρες πρίν. Μου έλεγε λοιπόν ο Μαυρογένης να βρώ όσους μπορώ απο την Σχολή μου γιά να οργανώσουμε κάτι. Δεν βρήκα κανέναν γιατί δεν ήμουνα σε κανένα μαντρί, όπως άλλωστε και αυτός, όμως οι ξεκάρφωτοι άν και δεν κατακτάνε ούτε και επιδιώκουνε οφίτσια, δίνουνε νόημα σε αυτά τα γεγονότα που τα κοπρίζουνε οι βολεμένοι με σκοπό να τα στείλουνε στον απόπατο. Ας τους εμποδίσουμε.

Του Χρήστου Ζυγομαλά το ΗΛΕΚΤΡΙΚΟ ΡΕΜΠΕΤΙΚΟ και άλλα

Πληροφορίες από το κείμενο που συνοδεύει "ΤΟ ΗΛΕΚΤΡΙΚΟ ΡΕΜΠΕΤΙΚΟ" στο Youtube:

Ο Χρήστος Ζυγομαλάς ασχολείται με το είδος του τσιμπητού ρεμπέτικου απο το 1981.
Επαιξε γιά πολλά χρόνια σε ακουστικές και κλασσικές κιθάρες, αλλά ένα πρόβλημα στο αριστερό χέρι τον ανάγκασε τα τελευταία δύο χρόνια να παίζει μόνο στην ηλεκτρική κιθάρα που έχει λεπτότερο τάστο και μαλακότερες χορδές.
Ο ηλεκτρικός ήχος έχει και αυτός τη γοητεία του και όπως δίπλα στα ακουστικά μπλούζ εμφανιστήκανε και καθιερωθήκανε και τα ηλεκτρικά μπλόυζ, έτσι και εδώ γίνεται μιά πειραματική προσπάθεια με τον παραπάνω αδόκιμο όρο. Οπωσδήποτε αυτό το είδος, αν μπορεί να ονομαστεί έτσι, δεν αντικαθιστά τον παραδοσιακό τρόπο, όπως και η μοτοσυκλέττα δεν αντικατέστησε το ποδήλατο, αλλά είναι μιά άποψη που πρέπει να δουλευτεί χρόνια γιά να καταλήξει κάπου. Μερικά προσφέρονται γιά μεγάλη παραμόρφωση και άλλα μόνο με λίγο εφφέ. Υπάρχουνε κομμάτια που θα μπορούσανε κάλλιστα να παιχτούνε και χεβυμεταλλάδικα γιατί είναι πολύ βαρειά όπως το «ρε μάγκα το μαχαίρι σου» ή το «κάντονε Σταύρο κάντονε» όπως και το «Αντιλαλούν οι φυλακές» που πρίν απο χρόνια παίχτηκε απο ένα ροκ γκρουπάκι χωρίς το ενδιάμεσο σόλο. Σίγουρα όμως τα περισσότερα «κλασσικά» ρεμπέτικα δεν σηκώνουνε και πολλή παραμόρφωση παρά μόνο λίγο εφφέ γιατί έχουνε καθιερωθεί με τη φόρμα του μπουζουκιού , ενώ στα πολύ παληα μικρασιάτικα και σμυρνείκα που δεν υπάρχει παράδοση μπουζουκιού, όπως και σε ωρισμένα του Γιοβάν Τσαούς που έχουνε περισσότερο δημοτικό χαρακτήρα, το εφφέ μπορεί να είναι εντονότερο.
Συμπερασματικά γίνεται μιά προσπάθεια προχωρήματος της φόρμας χωρίς να αλλοιωθεί ή ακρωτηριαστεί το αίσθημα που βγάζουνε αυτά τα τραγούδια που έχουμε όλοι αγαπήσει. Και τούτο γιατί με το λίμνασμα σε μιά μόνο εκδοχή, γίνονται στο τέλος βορά άλλων ντόπιων ή ξένων μουσικών συμφερόντων που δεν διαθέτουνε το ανάλογο τάκτ.
Ο Χρήστος Ζυγομαλάς γλύπτης και συνθέτης με καταγωγή απο τη Σμύρνη και έχοντας ένα δίσκο με ανασκευασμένα σμυρνέΪκα στο ενεργητικό του, «ΑΠΟ ΤΗ ΣΜΥΡΝΗ ΣΤΗΝ ΑΘΗΝΑ» το 1994 και συνεχή παρουσία ση μουσική απο το 1976, τα χρόνια 1977-1983 με τον Νικόλα τον Ασιμο, το 1984 με το ethnic-new wave «ΑΣΠΡΟ-ΜΑΥΡΟ», έχει την άποψη του επίσης μικρασιάτη και μεγάλου Ιωνα φιλσόφου, του Ηράκλειτου, που ορίζει πως «Στην αλλαγή βρίσκουν τα πράγματα ανάπαυση».
Πέρα όμως από όλα αυτά είναι πάνω απ΄όλα, βρίσκονται το βίωμα και η αίσθηση, γιά να μην παραμείνουν τα ανωτέρω μιά διανοητική σαλάτα. Οταν κάποιος έχει μεγαλώσει μέσα στο ρόκ και το ρεμπέτικο και τα έχει αγαπήσει και τα δυό, του έρχεται πολύ φυσικό να τα βλέπει και να τα παίζει ενωμένα. Αλλωστε εκείνο που μετράει είναι το "feeling" και όχι η δογματική αντίληψη. Εν πάση περιπτώσει, μιά πρόταση βρίσκεται στο τραπέζι και έτσι κι αλλοιώς έχει πάρει το δρόμο της.
Y.Γ. Ευχαριστώ τον φίλο που το αξιολόγησε ως boring, είναι κι αυτό μιά αρχή και παράλληλα μου έδωσε την ιδέα να προσθέσω την αξιολόγσή του στον τίτλο γιά να τον τιμήσω.

ΤΟ ΗΛΕΚΤΡΙΚΟ ΡΕΜΠΕΤΙΚΟ
http://www.youtube.com/watch?v=fVKB9IJzRmQ

Μερικά ακόμα, εδώ:-->>
ΓΥΜΝΑ ΚΛΑΡΙΑ
http://www.youtube.com/watch?v=ybW5BH_SOwc
Η ΦΥΛΑΚΗ
http://www.youtube.com/watch?v=dnK3omhuRus
ΟΔΟΙΠΟΡΙΚΟ '77
http://www.youtube.com/watch?v=U-Jc1HrmEr8

-->> η σελίδα του -->> http://www.youtube.com/user/zygomalas
-->> το blog του -->> http://aeizwonpyr.blogspot.com/
-->> οι ζωγραφιές του εδώ -->> http://www.flickr.com/photos/24048500@N08/
και εδώ -->> http://www.flickr.com/photos/24048500@N08/page2/
-->> οι αφίσες του -->> http://www.flickr.com/search/?q=zygomalas

Ο Χρ. Ζυγομαλάς δεν είναι μόνο μουσικός. Είναι ζωγράφος και γλύπτης, ένας καλλιτέχνης με τη βούλα δηλαδή. Θα μάθω περισσότερα και θα ενημερώσω. Αυτά που γνωρίζω είναι ότι: -->>
1. Στην Ηπειρο, σε κάποιο χωριό, υπάρχει ένα γλυπτό του: ΤΟ ΨΑΡΙ ΤΟΥ ΒΟΥΝΟΥ.
2. Πριν μερικά χρόνια έλαβε μέρος στο σχετικό διαγωνισμό του Υπ. Πολιτισμού, φιλοτέχνησε μια μαρμάρινη προτομή της Μελίνας, αλλά δεν ήταν τυχερός ώστε να προκριθεί το γλυπτό του.
3. Κάποια καλοκαίρια έβγαζε μεροκάματο σε νησιά των Κυκλάδων ζωγραφίζοντας γραφικά σοκάκια και τουρίστες.
4. Στη ζωγραφική του χρησιμοποιεί δικές του εκπληκτικές τεχνικές, φτιάχνει χρώματα από απίστευτες πηγές.

-->> ΣΗΜ.1. βρίσκω πολύ άδικο να αγνοεί η Πολιτεία τους ευαίσθητους ανθρώπους, όλους όσοι μοχθούν στο μεγάλο ζυμωτήρι του δρόμου.
-->> ΣΗΜ.2. μου αρέσει που βρίσκουν μια θέση στο διαδίκτυο όλοι οι άνθρωποι, ιδίως εκείνοι που επιμένουν διακριτικά στο "περιθώριο"... Στο χέρι μας είναι να τους εντάξουμε στην κοινωνία εμείς, όλοι όσοι αντιδρούμε στα φανταχτερά παγώνια που λάμπουν μονάχα κάτω από το φως της δημοσιότητας των ΜΜΕ.