Z milosci. Knedle z truskawkami.

Wrocil moj Mezczyzna z wyprawy w gory, zmeczony, strudzony, ale z usmiechem na ustach. Usmiech ten jeszcze sie poszerzyl, kiedy chlopisko zobaczylo, co mu przygotowalam.
A przygotowalam knedle. Nie byle jakie, bo sezonowe, z truskawkami, wedlug tego przepisu z Kwestii Smaku. Ja na takie slodkie kluseczki rzadko miewam szczegolna ochote. Wczoraj nie mialam, ale czego sie nie robi z milosci? 

Knedle z truskawkami
Skladniki:
- 500 g ugotowanych ziemniakow (moga byc w mundurkach)
- 300 g maki pszennej
- po szczypcie soli i cukru
- 2 jajka

Nadzienie:
- 400 g truskawek (zuzylam mniej, jakies 250 g, reszte bezwstydnie zjadlam saute :))

Dodatki:
- 4 lyzki posiekanych orzechow wloskich (mialam laskowe)
- 2 lyzki brazowego cukru
- 4 lyzki masla
- gesta smietana 12% (uzylam single cream, ale byla troche za rzadka i splynela po knedlach jak woda po kaczce)

Obrane ziemniaki przecisnac przez praske, dodac make, sol, cukier i jajka. Skladniki dokladnie wymieszac i polaczyc ze soba, formujac walek. Nozem odcinac niewielkie kawalki ciasta, formowac na dloni placuszki, w srodek wkladac truskawki (male w calosci, wieksze pokrojone w kawalki). Zlepiac brzegi jak na pierogi i formowac kulki. Wkladac partiami do osolonej wrzacej wody i gotowac 3-4 minuty.
Na patelni lekko zrumienic orzechy z cukrem, dodac maslo i, mieszajac, podsmazyc chwile razem. Ugotowane knedle obtoczyc w orzechowej panierce. Podawac polane smietana.

Weekendowa Piekarnia. Chleb z ricotta i suszonymi pomidorami.

Minelo sporo czasu, odkad ostatni raz udalo mi sie dolaczyc do Weekendowej Piekarni. W tym tygodniu jednak nie moglam sobie odpuscic. Po pierwsze dlatego, ze mialam mase wolnego czasu (winic za to nalezy moja dziwaczna sklonnosc do wstawania bladym switem, w efekcie czego, zanim dzien sie na dobre zacznie, ja zdaze juz duzo zrobic), a po drugie...
No wlasnie: nie moglam sie oprzec temu przepisowi. Ricotta? Suszone pomidory? A to wszystko zaklete w pieknym, rumianym bochenku? Chleb zapowiadal sie fantastycznie.
Kiedy zabralam sie za wyrabianie ciasta i zaczelam dodawac serek i pomidory, ogarnelo mnie przerazenie. Bo ciasto zrobilo sie nagle bardzo wilgotne, sliskie i dalekie od tego, co przywyklam uwazac za ideal ciasta chlebowego. Zanim jednak zaczelam sie na dobre martwic, ze nie bede w stanie uformowac z niego bochenka, moj wierny Kenwood wygniotl je porzadnie i usmiech zadowolenia powrocil na moja twarz.
Poszerzyl sie jeszcze, kiedy sprobowalam chleba. Jest przepyszny: delikatny, lekko slodkawy dzieki serkowi ricotta, z wyrazistymi kontrapunktami w postaci pomidorow. Nastepnym razem dam ich troche wiecej, bo takich smakowitych niespodzianek nigdy dosc.



Chleb z ricotta i suszonymi pomidorami
Na zaczyn:
- 30 g zakwasu zytniego
- 140 g maki pszennej typ 650 (z racji tego, ze w UK nie ma numeracji maki, uzylam po prostu pszennej chlebowej)
- 20 g maki zytniej (najlepiej grubo mielonej)
- 90 g letniej wody
Na ciasto:
- 400 g maki pszennej typ 650 (u mnie pszenna chlebowa)
- 30 g maki zytniej
- 220 g wody
- 1/2 lyzki soli
- caly zaczyn
- 5 duzych suszonych pomidorow w oleju, pokrojonych
- 125 g serka ricotta


Skladniki zaczynu wymieszac, odstawic przykryte na 12-14 godzin w temperaturze pokojowej.
Nastepnego dnia wymieszac make z woda i zaczynem do polaczenia skladnikow, dodac sol, przez kilka minut zagniatac srednio zbite ciasto. Pozostawic w cieplym miejscu na 1 godzine. Nastepnie ciasto wylozyc na omaczony blat, odgazowac i po trochu dodawac ser i suszone pomidory, wyrabiajac tak dlugo, az dodatki przestana "uciekac". Gdy ciasto bedzie wygladalo na naoliwione, ugniatac poprzed uderzanie go o blat az do uzyskania gladkiej, rownej powierzchni. (Ja do wyrabiania ciasta zatrudnilam mojego niestrudzonego Kenwooda.) Gdy ciasto bedzie gotowe, uformowac bochenek i zostawic do wyrastania w koszyku albo durszlaku wylozonym omaczona sciereczka na 2-2,5 godziny. Przed pieczeniem naciac. Piec z para w 240 stopniach ok. 35-45 minut.






I tym sposobem dolaczam do Weekendowej Piekarni.

Udana niedziela i Foodies Festival.

Londyn to fantastyczne miejsce dla milosnikow kulinarnych eksperymentow. Powszechna dostepnosc produktow, ich roznorodnosc i ceny, ktore nie przyprawiaja o zawal serca to tylko niektore z czynnikow, ktore sprawiaja, ze gotowanie jest, przynajmniej dla mnie, czysta przyjemnoscia. Do tego zas dochodza wszelkie jarmarki i imprezy zwiazane z kuchnia, ktore sa niewyczerpanym zrodlem pomyslow.

W ramach poszukiwania inspiracji, a takze (czy moze przede wszystkim) po to, by w przyjemny sposob spedzic niedziele, wybralam sie dzisiaj z kolezanka na Foodies Festival do Hampton Court. I choc pogoda nie nastrajala optymistycznie, a szare chmury zbieraly sie nad nami, dzien zaliczam do bardzo udanych.

Nie wiem jak wy, ale ja nie potrafie sie oprzec degustacjom. Czasy, kiedy bylo mi glupio podejsc do stoiska i sprobowac sprzedawanych na nim produktow, juz dawno minely. Udalo mi sie w koncu zakarbowac sobie, ze sprzedawcy wlasnie po to wystawiaja probki na stoly. Wybilam tez sobie z glowy przekonanie, ze jesli sprobuje i nie kupie, sprzedawca obrzuci mnie wrednym spojrzeniem w najlepszym przypadku, a stekiem obelg w najgorszym. Efekt? Dzis sprobowalam wszystkiego, od oliwy aromatyzowanej koperkiem przez pyszne sery az po angielska fudge o smaku limonki i kokosu. Zrobilam male zakupy (chorizo, salami, wspanialy kozi ser obtaczany w popiele, herbata rooibos z imbirem i rabarbarem) i podpatrzylam kilka ciekawych pomyslow (do ktorych pewnie za jakis czas wroce). Na chwile przysiadlam w jednym z namiotow, w ktorym akurat konczyla sie kulinarna prezentacja. Niestety, nie udalo mi sie wziac udzialu w zadnych warsztatach - ale nic straconego, bo juz w lipcu kolejny Foodies Festival, tym razem blizej domu, na Battersea. Grzechem byloby sie nie wybrac!

Daj mi 15 minut. Makaron, kurczak, brokuly.

Trudno mi sobie wyobrazic zycie bez makaronu. To wyjatkowo wdzieczne tlo dla wszystkiego, co nam przyjdzie do glowy. A do tego wiele potraw z jego udzialem mozna przygotowac w mgnieniu oka. Nie potrzeba skomplikowanych przepisow i specjalnych skladnikow. W kazdej lodowce znajdzie sie cos, co bedzie gralo z makaronem.
W mojej byl kurczak i brokuly. Bylo troche gruboziarnistej musztardy. Czosnek jest zawsze. Z miski z owocami wylowilam ostatnia pomarancze. Poszperalam w segregatorze i znalazlam odpowiedni przepis. Szybki, prosty i, jak sie okazalo, bardzo smaczny. Nawet Mezczyzna, ktory wielkim makaroniarzem nie jest, stwierdzil, ze ta kombinacja jest "naprawde niezla".
A ja sie z nim zgadzam.

Makaron z kurczakiem w 15 minut
Skladniki:
(na 4 osoby; robilam z polowy porcji)
- 350 g makaronu farfalle (kokardek)
- 300 g brokulow, podzielonych na male rozyczki
- 1 lyzka oliwy z oliwek
- 3 duze filety z piersi kurczaka, pokrojone na kawalki na jeden kes
- 2 zabki czosnku, przepuszczone przez praske
- 2 lyzki gruboziarnistej musztardy
- sok z 1 duzej albo 2 malych pomaranczy
- 25 g prazonych platkow migdalowych (nie mialam, a ze chcialam, by cos chrupalo, zastapilam pestkami dyni)

Makaron ugotowac wedlug instrukcji na opakowaniu, na 3 minuty przed koncem gotowania dodac brokuly. W miedzyczasie rozgrzac olej na patelni, podsmazyc kurczaka, az sie lekko zarumieni, czyli przez jakies 8-10 minut, na 2 minuty przed koncem gotowania dodajac czosnek. W miseczce wymieszac sok z pomaranczy i musztarde, zalac mieszanina kurczaka i smazyc jeszcze przez 1-2 minuty na malym ogniu.
Makaron z brokulami odcedzic, zachowujac 3 lyzki wody, w ktorej sie gotowal, po czym wrzucic go z powrotem do garnka. Dodac kurczaka i musztardowy sos, wymieszac, dodac odlozona wode i platki migdalow, wymieszac jeszcze raz. Podawac na goraco; mozna posypac parmezanem.





Przepis dodaje do akcji Viva la Pasta! 2

Sernik chalwowy. Na niepogode.

Po kilku pieknych, cieplych i slonecznych tygodniach wreszcie przychodzi deszcz. I to nie byle jaki. Krople wielkosci ziaren grochu padaja prawie poziomo, smagane porywistym wiatrem. Wracam do domu przemoczona do nitki, ze splywajacym makijazem. Zamykam okna, scieram wode z parapetow, slucham grzmotow w oddali. W koncu robie kawe. Otwieram ksiazke. I nakladam sobie duzy kawalek chalwowego sernika.
Znaleziony u Doroty, dlugo byl na mojej liscie przepisow do wyprobowania. Ale ze chalwa w Wielkiej Brytanii tania nie jest, a o twarog nielatwo, odkladalam go na blizej nieokreslona przyszlosc. Az wreszcie nadarzyla sie okazja: Andzia przywiozla mi z Polski spory bloczek chalwy, a wkrotce potem zupelnie przypadkowo znalazlam sie w poblizu polskiego sklepu i nabylam twarog do sernikow, taki w wiaderku, bo maszynki do mielenia nie posiadam.
Jaki jest ten sernik? Na pewno troche inny niz wszystkie. Ma ciezka, zbita strukture i intensywnie chalwowy smak. Najlepsza jest chyba polewa, ktora - przyznaje sie bez bicia - moglabym wyjadac lyzkami z garnuszka. Zmniejszylam troche ilosc cukru, by sernik nie byl mdlaco slodki, i uwazam, ze dobrze zrobilam. Tym, ktorzy przepadaja za chalwa, polecam serdecznie.



Sernik chalwowy
Skladniki na spod:
- 100 g ciastek digestive 
- 40 g roztopionego masla

Ciasteczka pokruszyc na piasek walkiem lub malakserem, dodac roztopione maslo i wymieszac. Tortownice o srednicy 23 cm wylozyc papierem do pieczenia, na spod wysypac mase ciasteczkowa, wyrownac i odstawic.

Masa serowa:
- 800 g sera twarogowego, zmielonego przynajmniej dwukrotnie (uzylam twarogu na serniki z wiaderka)
- 3/4 szklanki drobnego cukru do wypiekow (dalam 1/2 szklanki)
- 4 duze jajka
- 125 ml smietany kremowki
- 2 lyzki maki ziemniaczanej
- 300 g chalwy sezamowej o dowolnym smaku, pokruszonej na grubsze kawalki (uzylam waniliowej)
- 2 lyzeczki ekstraktu z wanilii lub nasionka z 1 laski wanilii

Wszystkie skladniki powinny byc w temperaturze pokojowej.
Ser utrzec z cukrem w misie miksera, dodawac jajka, jedno po drugim, krotko miksujac po kazdym dodaniu. Dodac pozostale skladniki, zmiksowac do ich polaczenia. Na koncu przy pomocy szpatulki wmieszac pokruszona chalwe. Wylac na ciasteczkowy spod, wyrownac.
Rozgrzac piekarnik do 170 stopni. Na najnizszej polce postawic naczynie wypelnione woda. Na wyzszej polowyc forme z sernikiem. Piec przez okolo 1 godzine, wystudzic w lekko uchylonym piekarniku, wyjac, wystudzic do konca.

Polewa chalwowa:
- 150 g chalwy sezamowej o dowolnym smaku (u mnie waniliowa)
- 125 ml smietany kremowki

Chalwe pokruszyc i wsypac do malego garnuszka. Dodac kremowke i wymieszac, by nie bylo grudek (podobnie jak Dorota, zmiksowalam blenderem). Podgrzac, by polewa lekko zgestniala, mieszajac, by sie nie przypalila. Zdjac z palnika, lekko przestudzic i wylac na calkowicie wystudzony sernik, po czym wstawic go do lodowki na 12 godzin.





Sernik, choc moze specjalnie letni nie jest, dodaje do letniej edycji sernikowej akcji Oliwii.

Ostro! Sopa de lima.

Meksykanska akcja Shinju powoli zbliza sie ku koncowi. Mialam mnostwo planow i pomyslow z nia zwiazanych, ale notoryczny brak czasu skutecznie uniemozliwil mi realizacje wiekszosci z nich. Koniec akcji nie oznacza jednak dla mnie pozegnania z Meksykiem. Tamtejsza kuchnie lubie bowiem bardzo i na pewno czesto bede do niej wracac.
W ramach kulinarnej podrozy po Meksyku Shinju, Eve i ja ponownie spotkalysmy sie w kuchni. Tym razem przygotowalysmy wywodzaca sie z kuchni Jukatanu Sopa de Lima. Ta niepozorna zupka, na ktora przepis znalazlam tutaj, wyglada troche jak polski rosol, ale niech was to nie zwedzie. Jak (prawie) wszystko, co meksykanskie, jest piekielnie ostra i lekko kwaskowa dzieki dodatkowi limonki. Paski tortilli, ktore zazwyczaj dodaje sie do zupy jako ozdobe, troche lagodza jej smak. Ale tylko troche.

Sopa de Lima
Skladniki:
(na 8 osob; robilam z polowy porcji)
- okolo 2 l bulionu z kurczaka
- 5 pojedynczych piersi z kurczaka
- 1 duza czerwona cebula, pokrojona w cwiartki
- 5 zabkow czosnku, posiekanych
- 3 g suszonego oregano
- 6 g soli
- 2 g mielonego czarnego pieprzu
- szczypta suszoneg tymianku
- 1 lyzka oleju roslinnego
- 4 szczypiorki, posiekane
- 1 duza zielona papryka chilli, oczyszczona z nasion i posiekana (dalam dwie male)
- 2 duze pomidory, obrane i posiekane
- sok z 6 limonek + 1/2 limonki
- 25 g posiekanych listkow kolendry
- placki tortilla pokrojone w paski do dekoracji (nie mialam, wiec pominelam)

Zagotowac bulion z kurczakiem, cebula, czosnkiem, oregano, sola, pieprzem i tymiankiem. Zmniejszyc ogien i gotowac przez okolo 15-20 minut, az mieso bedzie gotowe. Wyjac kurczaka z garnka, pokroic na kawalki na jeden kes i wrzucic z powrotem do zupy.
Na patelni, na srednim ogniu, rozgrzac olej i podsmazyc na nim chilli i szczypiorek przez okolo 5 minut. Dodac pomidory, smazyc, az zmiekna. Zawartosc patelni przelozyc do garnka z zupa, dodac sok z limonki i polowe limonki, gotowac na wolnym ogniu przez okolo 10 minut. Zdjac z ognia, wyjac limonke, dodac posiekana kolendre. Podawac udekorowana paskami tortilli.



Przepis dodaje do akcji Hola Mexico!

Tosty, pomidory, pesto. Na sniadanie.

Uwaga, bedzie wyznanie: nie umiem sobie wyobrazic wyjscia z domu bez chocby lekkiego sniadania. Wiem, ze niektorzy maja problem z przelknieciem czegokolwiek wczesnym rankiem, ale ja do tych osob nie naleze. Wiecej, jesli sniadania nie zjem, robie sie zrzedliwa i nie potrafie sie na niczym skupic. Dla mnie sniadanie, chocby lekkie, to koniecznosc.
Dzisiejsze sniadanie, na ktore pomysl wypatrzylam tutaj, bylo lekkie, ale bardzo aromatyczne. Balagan na talerzu? A kto by sie nim przejmowal, majac przed soba pachnace, gorace pomidory i chrupiacy chleb posmarowany zielonym pesto?

Grillowane pomidory z pesto i tostami
Skladniki:
(dla 1 osoby; robilam z potrojnej porcji)
- 2 srednie pomidory
- 1 lyzka zielonego pesto
- 1 kromka chleba 

Pomidory przekroic na pol. Pesto rozcienczyc odrobina wody, pomidory posmarowac polowa mieszanki. Piec pod rozgrzanym grillem przez 5-7 minut. W miedzyczasie podpiec chleb w tosterze i posmarowac go reszta pesto. Ulozyc na nim grillowane pomidory, lekko je splaszczajac, i podawac gorace.

Odpoczynek od zwiedzania. Cytrynowy losos z kuskusem.

Dziwne uczucie, byc turystka we wlasnym miescie. W towarzystwie Andzi przemierzam londynskie ulice, uzbrojona w aparat. Dostrzegam nowe, zachwycam sie starym. Wciaz zakochana w Londynie, nie moge sie nim nacieszyc. Wciaz nie mam dosc.
W przerwie miedzy jednym dlugim spacerem i nastepnym robie kolacje. Szybka, lekka, bezstresowa, z przepisu Nigelli z Kitchen: Recipes from the Heart of the Home. Danie jest pyszne: cytrynowy losos zachwyca delikatnoscia, mocno pachnacy czerwona cebula kuskus dodaje charakteru. A po kolacji wciaz mamy sporo czasu na rozmowy i wspomnienia...

Cytrynowy losos z kuskusem z pomidorkami koktajlowymi
Skladniki:
(dla 4 osob)
- 200 g kuskusu
- 3 lyzeczki platkow soli morskiej albo 1 1/2 lyzeczki zwyklej soli
- 1/2 lyzeczki papryki
- 1 lyzka startego swiezego korzenia imbiru
- 250 ml goracej wody
- 1/2 malej czerwonej cebulki, drobno posiekanej
- skorka i sok z 1 cytryny
- 1 lyzka + 1 lyzeczka oliwy czosnkowej (zastapilam oliwa z oliwek)
- 300 g pomidorkow koktajlowych
- 4 filety z lososia
- 4 lyzki posiekanej swiezej kolendry

Kuskus wsypac do miski wraz z 2 lyzeczkami soli morskiej (albo 1 lyzeczka zwyklej), 1/4 lyzeczki papryki i imbirem. Wymieszac i zalac woda. Zakryc miske folia i odstawic na okolo 10 minut, az kuskus napecznieje.
Do duzego naczynia zetrzec skorke z cytryny. Dodac pozostala sol i papryke, wymieszac z 1 lyzka oliwy czosnkowej. W tak powstalej mieszance obtoczyc filety z obu stron. W innej misce umiescic posiekana cebule. Dodac do niej sok wycisniety z cytryny. Pomidorki koktajlowe pokroic na polowki i wrzucic do kolejnej miski, zalac 1 lyzeczka oliwy czosnkowej, odstawic.
Rybe smazyc na suchej, rozgrzanej patelni ok. 2-3 minuty z kazdej strony, w zaleznosci od grubosci. W miedzyczasie wymieszac kuskus z cebula i sokiem, pomidorkami i wiekszoscia posiekanej kolendry. Przed podaniem posypac pozostala kolendra.

Ciasto Mleczna Kanapka

Znalazlam je u Doroty i, jak to czesto bywa, nie moglam przestac o nim myslec. Snilo mi sie po nocach i wiedzialam, ze po prostu musze je zrobic. A ze mialam akurat mleko w proszku, postanowilam wcielic moj plan w zycie.
Przy robieniu biszkoptu (choc nie wiem, czy to dobra nazwa, bo ciasto jest dosc zbite i ciezkie) wszystko poszlo gladko i bezproblemowo. Schody zaczely sie, gdy dodalam do masy mleka w proszku, a ta nijak nie chciala zrobic sie na tyle gesta, by mozna bylo nia przelozyc ciasto. Z pomoca przyszla mi zelatyna w listkach: nie wplynela w zaden sposob na smak kremu, jednoczesnie sprawiajac, ze nie rozlewa sie na wszystkie strony. Podejrzewam, ze przyczyna moich klopotow byl fakt, ze mleko w proszku powinno byc pelnotluste, a moje bylo chude. Najlepiej wiec trzymac sie przepisu, a wszystko pojdzie dobrze.
Ciasto smakowalo wszystkim, nie tylko najmlodszym. Milosnicy mocno mlecznych wypiekow (i wiadomego produktu, ktoremu ciacho zawdziecza nazwe) beda zachwyceni!

Ciasto Mleczna Kanapka
Skladniki na biszkopt:
- 6 jajek
- 3/4 szklanki cukru
- 1/2 szklanki maki pszennej
- 1/2 szklanki maki ziemniaczanej 
- 1 lyzeczka proszku do pieczenia
- 3 lyzki kakao 
- 2 lyzki oleju 

Bialka ubic na sztywna piane, dodajac pod koniec ubijania cukier, a nastepnie zoltka. Zmiksowac. Dodac olej i dalej miksowac. Make przesiac, wymieszac z proszkiem do pieczenia i kakao, wmieszac delikatnie do masy jajecznej. Ciasto wylozyc do wczesniej wylozonej papierem do pieczenia formy o wymiarach 25 x 34 cm i piec ok. 20-25 minut w 170 stopniach. Ciasto jest gotowe, kiedy patyczek wlozony w jego srodek bedzie po wyjeciu suchy.

Masa mleczna:
- 1/2 szklanki mleka
- 2 szklanki pelnotlustego mleka w proszku
- 2/3 szklanki cukru
- 350 g masla
- 16 g cukru wanilinowego (dalam cukier z wanilia)

Mleko zagotowac z cukrem i cukrem wanilinowym, ostudzic. Maslo utrzec, powoli dodawac do niego wystudzone mleko, dalej ucierajac. Wsypac przesiane mleko w proszku i ucierac do gladkosci. Ostudzony biszkopt przekroic wzdluz i przelozyc gotowa masa.

Polewa:
- 100 g gorzkiej lub mlecznej czekolady
- 70 g masla

Maslo i czekolade rozpuscic w kapieli wodnej, przestudzic. Polac ciasto i odstawic do zastygniecia (moje stalo w lodowce, ale dobrze wyjac je na godzine, dwie przed podaniem, by masa zrobila sie mniej twarda.)

GP Hiszpanii i kurczak w dobrym towarzystwie

Przyjechala do mnie Andzia, kolezanka z Gdanska, z ktora znamy sie praktycznie od zawsze. Czas uplywa nam na zwiedzaniu Londynu, robieniu zdjec i rozmowach o wszystkim i niczym. Owszem, wciaz gotuje. Ba, fotografuje to, co ugotowalam. Tylko pisac jakos nie ma kiedy.
Nie sadzilam wiec, ze uda mi sie opublikowac jakis przepis w zwiazku z GP Hiszpanii. Ale ten kurczak jest tak dobry, ze grzechem byloby zachowac go dla siebie.
Wydaje mi sie, ze kluczowa role odgrywa tu sherry. To dzieki niemu ziemniaczki sa takie aromatyczne. W polaczeniu z pieczonym czosnkiem smakuja bosko i stanowia swietne tlo dla pieczonego kurczaka.

Hiszpanski kurczak z ziemniakami, czosnkiem i sherry
Skladniki:
(dla 4 osob)
- oliwa z oliwek
- 8 ud z kurczaka ze skora albo 1 caly kurczak podzielony na 8 porcji
- 600 g malych ziemniaczkow, pokrojonych w plastry
- 3 cale glowki czosnku, podzielone, ale nie obrane
- 8 galazek tymianku
- 125 ml wytrawnej sherry

Na duzej patelni nadajacej sie do uzywania w piekarniku rozgrzac 2 lyzki oliwy. Podsmazyc na niej przyprawionego sola i pieprzem kurczaka tak, by skorka zrobila sie brazowozlota z kazdej strony. Odlozyc na pozniej.
Piekarnik rozgrzac do 190 stopni (170 z termoobiegiem). Ziemniaki ulozyc na dnie patelni, dodac czosnek, tymianek, sol i pieprz i dokladnie wymieszac, by wszystko pokrylo sie sokami z kurczaka. Ulozyc na wierzchu mieso skorka do gory, dodac sherry i zagotowac, po czym przelozyc do piekarnika (ja pieklam w naczyniu zaroodpornym, bo nie mam odpowiedniej patelni) i piec przez 40-50 minut, az kurczak bedzie chrupiacy i zlocisty, a ziemniaki miekkie.




Ten przepis jest moja propozycja na GP Hiszpanii w akcji F1 od Kuchni.

Hola Mexico! Chimichangas ze szpinakiem i grzybami.

Za kuchnia meksykanska przepadam, a Mezczyzna chyba jeszcze bardziej. Sama sie dziwie, ze dopiero teraz dodaje pierwszy - i z pewnoscia nie ostatni - przepis do meksykanskiej akcji zorganizowanej przez Shinju.
Przepis wygrzebalam w jednej z moich mini-ksiazeczek wydawnictwa Parragon z serii "Everyday...". Czesto do nich siegam, bo sa pelne prostych przepisow, z ktorymi poradzi sobie nawet poczatkujacy kucharz taki jak ja. W ksiazeczce poswieconej kuchni meksykanskiej jest tyle inspirujacych dan, ze trudno sie zdecydowac, co przyrzadzic.
Dzis padlo na chimichangas, czyli, krotko mowiac, smazone w glebokim oleju burritos.
Wikipedia twierdzi, ze danie to wywodzi sie z kuchni tex-mex, choc jest popularne rowniez w meksykanskich stanach Sinaloa i Sonora. Pomysly na farsz sa bardzo rozne, ale najczesciej pojawia sie wolowina, ser, ryz lub kurczak. Moja dzisiejsza wersja jest bezmiesna. Do srodka trafily: szpinak, pieczarki i ser Cheddar z dodatkiem papryki jalapeno. Bo skoro Meksyk, to musi byc ostro.



Chimichangas ze szpinakiem i grzybami
Skladniki:
(na 4 osoby; robilam z polowy)
- 2 lyzki oliwy z oliwek
- 1 duza cebula, drobno posiekana
- 225 g malych pieczarek, pokrojonych w cienkie plastry
- 2 swieze lagodne zielone papryczki chilli, oczyszczone z nasion i drobno posiekane
- 250 g lisci szpinaku, porwanych, jesli sa duze
- 175 g startego sera Cheddar
- 8 tortilli
- olej roslinny do smazenia


Rozgrzac olej na duzej patelni. Dodac cebule i smazyc na srednim ogniu przez 5 minut, az zmieknie. Dodac grzyby, chilli i czosnek i smazyc przez okolo 5 minut, az grzyby lekko sie zrumienia. Dorzucic szpinak i smazyc przez 1-2 minuty, az liscie zmiekna, a potem dodac ser i wymieszac, az sie rozpusci.
Na srodek kazdej tortilli polozyc porcje nadzienia, zlozyc brzegi do srodka, a potem zwinac tak, by farsz nie wyplynal przy smazeniu. Rozgrzac olej w duzym garnku i smazyc chimichangas na zloty kolor przez 5-6 minut, przewracajac w polowie smazenia. Odsaczyc z nadmiaru tluszczu na reczniku papierowym.




Przepis dodaje do akcji Hola Mexico.

Zwyczajnie pyszny. Lees Sourdough.

Choc pieke chleby juz od jakiegos czasu, to jednak formowanie pieknych bochenkow nadal jest dla mnie wyzwaniem. Dlatego, kiedy uda mi sie znalezc przepis na chleb, z ktorego nawet ja potrafie uksztaltowac okragly bochen, ciesze sie jak dziecko.
Lees Sourdough, znaleziony u Tatter, jest jednym z takich chlebow. Zwyczajny pszenny zakwasowiec z domieszka zytniej maki, neutralny w smaku, z miekkim, dosc zwartym miazszem i cudownie chrupiaca skorka, jest jednym z tych chlebow, do ktorych na pewno bede wracac. Nie nacielam bochenka przed wlozeniem do piekarnika, wiec troche popekal, ale w niczym to nie przeszkadza. Ba, osobiscie uwazam, ze nawet dodaje mu uroku.

Lees Sourdough
Skladniki:
- 240 g aktywnego zakwasu zytniego lub pszennego 100% hydracji
- 280 g wody
- 390 g bialej pszennej maki chlebowej
- 90 g maki zytniej razowej
- 11 g soli

W duzej misce wymieszac zakwas z woda, dodac obie maki, dobrze wymieszac. Przykryc szczelnie i odstawic na 20 minut do autolizy. Po uplywie tego czasu dodac sol i wyrobic gladkie, troche lepkie ciasto. Umiescic je w naoliwionej misce, przykryc i odstawic na 2,5 godziny, skladajac raz w polowie czasu fermentacji.
Z wyrosnietego ciasta uformowac kulke, przykryc i zostawic na 20 minut. Potem uksztaltowac bochenek i wlozyc do koszyka (albo, jak ja, do wylozonego omaczona sciereczka durszlaka) zlaczeniem w gore na 2,5 godziny.
Piec z kamieniem rozgrzac do 250 stopni, chleb przelozyc na lopate, naciac i zsunac na goracy kamien. Piec z para przez 25-30 minut, az chleb zrumieni sie, a popukany od spodu wyda gluchy odglos. Studzic na kratce.

Ku pokrzepieniu. Crumble z rabarbarem.

Jest jakas niezwykla magia w owocowych deserach na cieplo. Kojarza sie z domem, ze spokojem, z zaciszna przystania, w ktorej mozna sie zrelaksowac. Kiedy wracam do domu z rowerowej wycieczki, wysmagana wiatrem i przyjemnie zmeczona, jestem spragniona czegos, co pokrzepi, rozleje sie na podniebieniu, owinie mnie harmonia smakow jak cieplym kocem. Rabarbarowe crumble spelnia wszystkie te warunki.
Nie ma w tym nic skomplikowanego: troche owocow, troche cukru, kruszonka. Ale czasem to wlasnie najprostsze rozwiazania sa najlepsze. Wlasciwie nie potrzeba przepisu, ale ja, dla ulatwienia, korzystalam z tego, dzielac proporcje na pol.

Crumble z rabarbarem
Skladniki: 
(na 8 ramekinow)
- 500 g rabarbaru
- 70 g cukru
- 2 lyzeczki cukru z wanilia
Kruszonka:
- 80 g maki pszennej
- 80 g zmielonych migdalow
- 80 g cukru
- szczypta soli
- 1/2 lyzeczki cynamonu
- 100 g zimnego masla
Dodatkowo:
- maslo do smarowania foremek

Rabarbar umyc, obrac i pokroic na male kawalki wielkosci ok. 1 cm. Wymieszac z cukrem i cukrem waniliowym. Wysmarowac maslem 8 ramekinow (albo jedna duza okragla forme o srednicy 26 cm) i ulozyc w nich rabarbar. Skladniki na kruszonke umiescic w misce i zagniesc, rozlozyc na rabarbarze. Piec przez 30 minut w 180 stopniach. Po wyjeciu z piekarnika odczekac 5-10 minut i podawac - mozna z lodami, lyzka bitej smietany lub jogurtu, mozna tez bez dodatkow, bo crumble samo w sobie jest pyszne!





Przepis dodaje do ra-bar-bar-owej akcji Olcika.

Majowe pierogi

Wystarczyl jeden rzut oka na propozycje Pierogarni na ten miesiac - i juz wiedzialam, ze tym razem na pewno dolacze do zabawy. No bo jak tu sie oprzec idealnemu polaczeniu smakow, jakie tworza pomidory, mozzarella i bazylia? Do tego wykwintna, pyszna szynka parmenska, ktora jest bez dwoch zdan moja ulubiona wedlina. I ciasto francuskie, ktorego nigdy nie brakuje w mojej lodowce.
Pierogi wyszly pyszne, choc brzegi ciasta, posmarowane jajkiem, nie chcialy sie sklejac. Sprobowalam bez smarowania - i voila, brzegi zamknely sie jak muszla, a farsz byl bezpieczny w ciastowym kokonie. Przed pieczeniem posmarowalam ciasto roztrzepanym jajkiem, by nadac mu piekny, zlocisty kolor.
Pierogi sa duze, solidne, co naprawde ulatwia prace z nimi ludziom pozbawionym jakichkolwiek zdolnosci manualnych, takim jak ja. Upieczone pierogi mozna zapakowac na lunch albo piknik.

Pierogi z szynka parmenska, mozzarella i pomidorami
(przepis Jamiego Olivera)
Skladniki:
(na 8 duzych pierogow)
- 560 g ciasta francuskiego
- 8 plastrow szynki parmenskiej
- 8 kulek (ok. 125 g) mozzarelli
- 8 pomidorkow koktajlowych
- swieza bazylia
- sol i pieprz
- 1 roztrzepane jajko do smarowania

Ciasto rozwalkowac na 8 okraglych plackow o srednicy 18 cm. Na polowie kazdego krazka polozyc plaster szynki, a na nim kawalek mozzarelli wielkosci kciuka (albo jedna jej kulke). Na wierzchu umiescic rozgniecionego pomidorka, na nim polozyc kilka listkow swiezej bazylii, doprawic sola i swiezo zmielonym pieprzem. Caly farsz owinac szynka, zeby sie nie rozlecial, nastepnie posmarowac jajkiem (czego nie zrobilam, bo posmarowane ciasto nie chcialo sie sklejac) i zlozyc w polowie - prawie jak pasztecik kornwalijski. Zlepic brzegi ciasta, aby nadzienie nie wypadlo, i piec w 220 stopniach, az pierogi beda zlociste i chrupiace (u mnie ok. 15 minut).

 

Przepis dodaje do majowej Pierogarni i do piknikowej akcji Usagi.
Urtica, dzieki za pomoc w odzyskaniu posta! 

Tabbouleh, halloumi i inne obce slowa

To byla milosc od pierwszego wejrzenia. Trafilam na ten przepis i od razu wiedzialam, ze ja i ta salatka wkrotce sie spotkamy. Wiedzialam tez, ze bedzie to udane spotkanie.
I mialam racje.
Na tabbouleh przepisow jest cale mnostwo. W tym spodobala mi sie spora ilosc miety i pietruszki, dodatek ogorka i dressing na bazie soku z cytryny, lekki, letni i orzezwiajacy. No i halloumi... Na surowo gumowaty, za slony, nieszczegolnie smaczny, zyskuje po bliskim kontakcie z patelnia i staje sie prawdziwym przysmakiem. Trzeba bardzo uwazac, by go nie przypalic, zwlaszcza, jesli smazy sie bez tluszczu, halloumi ma bowiem sklonnosc do przywierania do patelni i nabierania czarnej barwy, kiedy tylko spuscimy go z oka. Jesli bedziemy o tym pamietac, ser odwdzieczy sie nam fantastycznym smakiem i lekko rozpadajaca sie tekstura.

Ziolowa salatka tabbouleh z grilowanym halloumi
Skladniki:
(teoretycznie na 4 porcje, moim zdaniem raczej dla 2 dosc glodnych osob)
- 150 g komosy ryzowej
- sok z 2 cytryn i dodatkowe 2, przekrojone na pol, do dekoracji (dekoracje pominelam)
- oliwa z oliwek
- 6 szczypiorkow, pokrojonych w plasterki
- maly peczek pietruszki, drobno posiekany
- maly peczek miety, drobno posiekany
- 150 g pomidorkow koktajlowych, przekrojonych na pol
- 1/2 ogorka, pokrojonego w kostke
- 250 g sera halloumi, pokrojonego w 8 plasterkow

Komose ryzowa wsypac do miski i zalac 250 ml wrzacej wody. Odstawic na 10 minut, wymieszac widelcem. W drugiej misce wymieszac sok z cytryny, 2 lyzki oliwy z oliwek, szczypiorek i wieksza czesc ziol, doprawic sola i pieprzem, wymieszac. Odlozyc 2-3 lyzki dressingu na pozniej, reszta polac komose ryzowa, dorzucic pomidory, ogorka i pozostale ziola. Doprawic do smaku sola i cytryna.
Na patelni rozgrzac odrobine oleju (ja smazylam bez tluszczu na patelni grillowej) i zrumienic plastry sera halloumi z obu stron. Podawac z tabbouleh, polane reszta dressingu i udekorowane polowkami cytryny.

A ze salatka idealnie sie nadaje na majowy piknik, dodaje ja do akcji Usagi.

Z hinduska nuta. Kaczka i pilaf z pomidorami.

Choc przepadam za miesem kaczki, to nie jego obecnosc urzekla mnie w tym przepisie, a dodatek w postaci pilafu. Nie jest tajemnica, ze lubie azjatyckie smaki i potrawy pelne aromatycznych przypraw. Dlatego wystarczylo jedno spojrzenie na liste skladnikow - i juz wiedzialam, ze moje kubki smakowe beda zachwycone.
Mialam racje: pilaf jest naprawde pyszny, pelen wyrazistych nut, ktore razem tworza wspaniala kompozycje. Kurkuma i pomidory nadaja ryzowi pieknego, slonecznego, pomaranczowego koloru. Wydaje mi sie, ze kaczke mozna by rownie dobrze zastapic kurczakiem. Ba, jak dla mnie mogloby w ogole nie byc zadnego miesnego elementu, tylko ten ryz. To on, choc teoretycznie jest tylko dodatkiem, gra tutaj pierwsze skrzypce.

Smazona kacza piers i pomidorowy pilaf
Skladniki:
(dla 1 osoby; robilam z podwojnej porcji, nie podwajalam tylko ilosci cynamonu)
Pilaf:
- 100 g dlugoziarnistego ryzu
- 1 laska cynamonu
- 2 nasiona kardamonu, lekko zgniecione
- 2 gozdziki
- 1 lisc laurowy
- odrobina oleju roslinnego
- 1 lyzka nasion kolendry, uprazonych i zgniecionych
- 15 g swiezego korzenia imbiru, obranego i drobno posiekanego
- 1/4 lyzeczki kurkumy
- 2 pomidory, posiekane
- mala garsc swiezej kolendry, posiekanej (nie mialam, wiec pominelam)
- szczypta drobnego cukru
Kaczka:
- 1 kacza piers
- sol i swiezo zmielony czarny pieprz

Ryz, cynamon, jedno nasiono kardamonu, gozdziki i lisc laurowy umiescic w garnku, zalac woda, doprowadzic do wrzenia, a potem gotowac pod przykryciem przez ok. 10 minut, az ryz zrobi sie miekki. Odcedzic i wrzucic z powrotem do garnka.
Olej roslinny rozgrzac w garnku, dodac nasiona kolendry, imbir, pozostaly kardamon i kurkume i smazyc na malym ogniu przez 1-2 minuty. Dodac do ryzu. Pomidory i polowe kolendry zblendowac lekko w malakserze. Dodac cukier i dorzucic pomidorowa miksture do ryzu, wymieszac. Dodac pozostala kolendre, zdjac z ognia, doprawic do smaku.
Porzadnie rozgrzac mala patelnie. Naciac skore na piersi kaczki ostrym nozem, doprawic sola i pieprzem i polozyc mieso na patelni skora do dolu. Smazyc przez 5-7 minut, az skorka zrobi sie zlotobrazowa i lekko chrupiaca. Przewrocic, zmniejszyc ogien i smazyc jeszcze przez okolo 5 minut, tak, by mieso bylo nadal lekko rozowe w srodku. Odstawic na 5 minut, a pote pokroic w grube plastry i podawac na ryzu.

Lekko i letnio. Kebab z halloumi.

Srodziemnomorskie warzywa, nuta cytryny, troche tymianku... Takie smaki jednoznacznie kojarza mi sie ze slonecznym, upalnym latem. Dzisiejszy przepis, ktory znalazlam tutaj, powinien przypasc do gustu nie tylko wegetarianom. Przygotowanie tych lekkich, bezmiesnych kebabow to zadna filozofia, wystarczy im kilka minut pod rozgrzanym grillem i sa gotowe.
Zmienilam tylko jedna rzecz: zastapilam niskokaloryczny ser halloumi zwyczajnym. Tak jakos bowiem sie sklada, ze choc ja nie jestem strasznie przeciwna wszelkim produktom "light", to Mezczyzna wyczuwa je na mile i jest w stanie rozpoznac. A ze chcialam, by byl zadowolony...
No i byl: stwierdzil, ze danie smakuje wspaniale. Sadzac po tempie, w jakim zniklo, chyba nie klamal.
Kebaby mozna przygotowac rano, a upiec po poludniu; marynate tez mozna przyrzadzic wczesniej.

Kebaby z halloumi w tymiankowo-cytrynowej marynacie
Skladniki:
(na 4 porcje, robilam z polowy)
- 2 srednie cukinie
- 1 duza czerwona cebula
- 250 g niskokalorycznego (albo i nie) sera halloumi, pokrojonego w 16 kostek
- 16 pomidorkow koktajlowych
Na marynate:
- 1 lyzka oliwy z oliwek
- 2 lyzki soku z cytryny
- 2 lyzeczki swiezych lisci tymianku
- 1 lyzeczka musztardy Dijon
- sol i pieprz, do smaku

Cukinie przekroic wzdluz na pol i pokroic w grube plastry. Pokroic cebule w kliny i rozwarstwic. Na patyczki nadziewac na przemian ser halloumi, pomidorki, cukinie i cebule.
Wymieszac skladniki marynaty w malej misce i tak przyrzadzona mieszanka posmarowac kebaby. Piec pod porzadnie rozgrzanym grillem przez 4-5 minut, przewracajac co jakis czas, az ser zacznie sie robic zlocisty, a warzywa nieco zmiekna. Podawac z cieplym chlebem pita.

Sniadanie po turecku. Menemen.

Co przychodzi wam do glowy, kiedy slyszycie slowo "sniadanie"? Kanapka z serem i szynka? Jajecznica ze szczypiorkiem? Owsianka?
W Turcji popularna odpowiedzia bylaby: menemen. To danie skladajace sie z papryki, pomidorow, cebuli, chilli i jajek, podsmazonych na patelni i podawanych z chlebem, od razu skojarzylo mi sie z meksykanskimi huevos rancheros i arabska shakshouka, wiedzialam wiec, ze na pewno bedzie pyszne.
Na codzien nieco zbyt czasochlonne dla przecietnego, spieszacego sie do pracy czlowieka, sprawdzi sie idealnie jako weekendowe sniadanie. Zadowoli kubki smakowe milosnikow pikantnych, wyrazistych potraw. Sycace, a przy tym lekkie i zdrowe, bo pelne paprykowo-pomidorowej dobroci. Warte kazdej chwili!
Przepis stad, zmienilam tylko proporcje.

Menemen
Skladniki:
(dla 4 osob)
- 2 lyzki oliwy z oliwek
- 2 cebule, pokrojone w plasterki
- 1 czerwona albo zielona papryka, przekrojona na pol, oczyszczona z nasion i pokrojona w plastry
- 1-2 czerwone papryczki chilli, oczyszczone z nasion, pokrojone w plasterki
- 400 g posiekanych pomidorow z puszki
- 1-2 lyzeczki drobnego cukru
- 4 jajka
- maly peczek pietruszki, posiekany
- 6 lyzek gestego naturalnego jogurtu
- 2 zabki czosnku, przepuszczone przez praske

Oliwe rozgrzac na patelni i wrzucic na nia cebule, papryke i chilli. Smazyc, az papryka lekko zmieknie. Dodac pomidory z puszki i cukier, smazyc, az plyn sie zredukuje, doprawic do smaku sola i pieprzem. Drewniana lyzka zrobic cztery dziury w pomidorowo-paprykowej mieszance, w kazda z nich wbic jajko. Smazyc pod przykryciem, az jajka sie zetna. Posypac pietruszka.
Jogurt wymieszac z czosnkiem, doprawic do smaku. Wylozyc na podsmazone jajka albo podawac w oddzielnej miseczce.

Przepis bierze udzial w akcji F1 od Kuchni.

Tagliatelle ze szpinakiem, anchois i pomidorami

Tlumacze sobie, ze nie po to dzis szorowalam i pucowalam kuchenne blaty, by od razu zapackac je maka i ciastem. Probuje przekonac siebie, ze to wlasnie dlatego, zamiast domowego makaronu, uzylam w tym przepisie gotowego (swiezego, nie suszonego, ale jednak).
Prawda jest jednak troche inna: zwyczajnie stchorzylam.
Nigdy jeszcze nie robilam makaronu. Podejrzewam, ze nie taki diabel straszny, ale i tak sie boje. Najbardziej - walkowania, bo sily w rekach nie mam chyba wystarczajaco duzo, by rozwalkowac ciasto odpowiednio cienko. Dlatego postanowilam odlozyc makaronowanie do czasu, kiedy sprawie sobie odpowiednia przystawke do mojego Kenwooda.
Albo przynajmniej do momentu, w ktorym nie bedzie mi zal swiezo wyczyszczonych blatow.
A tymczasem... Sos do mojego gotowego makaronu (tagliatelle, nie - jak w oryginale - papardelle) okazal sie strzalem w dziesiatke. Nie mialam zreszta watpliwosci, ze tak wlasnie bedzie, skoro na liscie skladnikow znajduja sie fileciki anchois, szpinak i koktajlowe pomidorki. A do tego biale wino, ktore nadaje wszystkiemu cudowny aromat. Danie proste, a jednoczesnie wykwintne i niebanalne. Polecam wszystkim milosnikom wloskich smakow.

Tagliatelle ze szpinakiem, anchois i pomidorami
Skladniki:
(dla jednej osoby)
- 80 g makaronu tagliatelle
- 2 lyzki oliwy z oliwek
- 1/2 cebuli, drobno posiekanej
- 8 pomidorkow koktajlowych (cherry), przekrojonych na pol
- 5 filecikow anchois z puszki, odsaczonych z oleju i posiekanych
- 100 ml wytrawnego bialego wina
- garsc mlodych lisci szpinaku
- swiezo zmielony czarny pieprz
- kilka lisci bazylii, do dekoracji

Ugotowac makaron wedlug instrukcji na opakowaniu, odcedzic i odstawic na bok. Oliwe rozgrzac w garnku i smazyc na niej cebule przez 2-3 minuty, dodac pomidory, anchois i wino. Gotowac przez 3-4 minuty, az sie odrobine zredukuje, a potem dodac szpinak i podgrzewac przez chwile. Dodac ugotowany makaron, porzadnie wymieszac. Podawac ze swiezo mielonym czarnym pieprzem, udekorowany listkami bazylii.

Przepis dodaje do akcji Viva la Pasta! 2

Rabarbarowe szalenstwo. Smietanowe ciasto.

To byla milosc od pierwszego wejrzenia. Kiedy tylko zobaczylam to ciasto na blogu Kasi, wiedzialam, ze po prostu musze je zrobic. Bo nie dosc, ze z rabarbarem, na ktorego punkcie mam ostatnio bzika, to jeszcze na smietanie, a wiec wilgotne, takie, jak lubie. Bylam pewna, ze bedzie pyszne.
I mialam racje. Juz podczas pieczenia w kuchni roznosil sie cudowny aromat, a po wyjeciu z piekarnika nie moglismy sie doczekac, az wystygnie, i spalaszowalismy spory kawal jeszcze cieplego ciasta. Milosnicy rabarbaru na pewno sie nie zawioda: jego wyrazisty smak, dodatkowo podkreslony kwasna smietana, jest wyraznie wyczuwalny. Zdecydowalam sie na wersje z cynamonem, bo, jak slusznie zauwazyla Kasia, cynamon i rabarbar bardzo sie lubia.

Ciasto smietanowo-rabarbarowe
Skladniki:
- 350 g maki
- 1 1/2 lyzeczki proszku do pieczenia
- 70 g miekkiego masla
- 300 g cukru
- 2 jajka
- 240 g kwasnej smietany 18% tluszczu
- 4 szklanki drobno posiekanego rabarbaru
- opcjonalnie 1 lyzeczka cynamonu i szczypta galki muszkatolowej


Make polaczyc z proszkiem (i ewentualnie przyprawami). Maslo utrzec z cukrem na puszysta mase, a nastepnie dodac jajka i miksowac przez chwile. Do masy jajecznej dodac smietane, wymieszac do polaczenia skladnikow, a potem dodawac make i zmiksowac na gladka mase. Dodac rabarbar, wymieszac lyzka i wlac do wylozonej papierem do pieczenia i natluszczonej tortownicy o srednicy 28 cm (ja pieklam w kwadratowej silikonowej formie o boku 30 cm, pewnie dlatego ciasto wyszlo nieco nizsze niz u Kasi). Wstawic do piekarnika rozgrzanego do 180 stopni i piec przez 75-90 minut (u mnie 75) - ciasto jest gotowe, kiedy patyczek wlozony w jego srodek bedzie czysty po wyjeciu. Jesli wierzch rumieni sie za szybko, mozna przykryc go papierem albo folia. Po przestudzeniu mozna posypac cukrem pudrem.

A ze ciasto to swietnie nadaje sie na piknik, dodaje je do akcji Usagi.

Croque madame. Zaproszenie do gryzienia.

Na czym jak na czym, ale na kuchni Francuzi znaja sie jak malo kto. Nawet ze skromnej kanapki potrafia zrobic cos specjalnego. Popularny croque monsieur, czyli w doslownym tlumaczeniu "ugryz pana", jest tego doskonalym przykladem, a jego wzbogacona o sadzone jajko wersja, czyli croque madame ("ugryz pania"), smakuje rownie pysznie. W czym tkwi sekret? Czy to kwestia odpowiedniego chleba, a moze dobrej szynki? Czy to dzieki roztopionemu serowi, czy moze dzieki musztardzie ta kanapka smakuje tak oblednie?
Pewna nie jestem. Wiem za to, ze warto ja przygotowac na szybka, sycaca kolacje. Mysle, ze kazdy, kto spedzil w zyciu chociaz piec minut przy garach, poradzi sobie z tym zadaniem. Co wiecej, jest to jedno z tych dan, na ktore skladniki znajda sie chyba w kazdym domu. Do towarzystwa szpinakowa salatka z malymi, koktajlowymi korniszonami - i smaczny posilek gotowy.
Korzystalam z tego przepisu, ale croque madame mozna z powodzeniem robic "na oko".

Croque madame ze szpinakowa salatka
Skladniki:
(dla jednej osoby)
- 1 gruba kromka bialego chleba

- 1 1/2 lyzeczki musztardy gruboziarnistej albo Dijon (ja uzylam tej drugiej, ale nastepnym razem wykorzystam jakas lagodniejsza)
- 2 cienkie plasterki szynki
- 50 g dojrzalego sera cheddar (albo innego, ktory latwo sie topi)
- 1/2 lyzeczki octu cydrowego albo bialego octu winnego
- 1 lyzeczka oliwy z oliwek, plus odrobina do smazenia
- 1 jajko
- garsc lisci szpinaku
- kilka malych korniszonow (opcjonalnie)

Rozgrzac grill w piekarniku i opiec chleb z obu stron. Jedna strone posmarowac 1 lyzeczka musztardy, polozyc na niej szynke i ser. Pozostala musztarde wymieszac z 1 lyzeczka oliwy i octem, doprawic do smaku. Dressingiem zalac szpinak i korniszony, wymieszac.
Chleb zapiekac pod rozgrzanym grillem przez okolo 3 minuty, az ser sie rozpusci. W miedzyczasie rozgrzac patelnie, wlac na nia troche oliwy i wbic jajko. Usmazyc tak jak lubisz i polozyc na grzance.

Powrot do rzeczywistosci i hiszpanskie krewetki

Nie zrozumcie mnie zle, bardzo lubie miec duzo wolnego od pracy, ale za kazdym razem mam ten sam problem: trudno mi pozniej wrocic do zwyczajnego zycia. Gubie rytm, nie moge sie odnalezc. I dochodze do wniosku, ze nawet najdluzszy weekend jest za krotki.
Ten miniony byl niezwykly: wypad w walijskie gory, intensywne zdobywanie szczytow i przemierzanie przeleczy, a to wszystko w towarzystwie fantastycznych ludzi. Wieczorami gitara, spiew, smiech i rozmowy. Az chcialoby sie to powtorzyc, mozliwie jak najszybciej.
Ale nic nie trwa wiecznie i kiedys trzeba w koncu powrocic do normalnego rytmu dni. Gotowanie pomaga. Sprawia, ze troche mniej sie nie chce. Jest jak puchata poduszka, ktora amortyzuje uderzenie.
Tak wiec - wracam do garow. Czy moze raczej: do piekarnika, bo dzis przyrzadzilam krewetki wedlug tego przepisu. Lekkie, aromatyczne, pikantne, pyszne. Nie zaspokoja wielkiego glodu, ale w zupelnosci wystarcza na kolacje. Do tego dobry chleb z chrupiaca skorka. Czego wiecej chciec?

Hiszpanskie pieczone krewetki
Skladniki:
(dla 2 osob)
- 300 g surowych, obranych i pozbawionych zylki krewetek krolewskich
- mala garsc posiekanej natki pietruszki
- spora szczypta platkow chilli
- 2 lyzki oliwy z oliwek
- 2 zabki czosnku, pokrojone w cienkie plastry
- 2 lyzki wytrawnego sherry

Piekarnik rozgrzac do 220 stopni (200 z termoobiegiem). Krewetki, czosnek, chilli, sherry i oliwe umiescic w dwoch malych zaroodpornych naczyniach (albo, jak ja, jednym troche wiekszym) i piec przez 6-8 minut, az zrobia sie rozowe. Posypac natka pietruszki (ja doprawilam rowniez sola) i podawac z chlebem.