At ducis imperiis Minyae monituque frequentes
185puppem umeris subeunt et tento poplite proni
decurrunt intrantque fretum. non clamor anhelis
nauticus aut blandus testudine defuit Orpheus.
tum laeti statuunt aras. tibi, rector aquarum,
summus honor, tibi caeruleis in litore vittis1
190et Zephyris Glaucoque bovem Thetidique iuvencam2
deicit Ancaeus. non illo certior alter
pinguia3 letifera perfringere colla bipenni.
ipse ter aequoreo libans carchesia patri
sic ait Aesonides: 'o qui spumantia nutu
195regna quatis terrasque salo complecteris omnes,
da veniam. scio me cunctis e gentibus4 unum
inlicitas temptare vias hiememque mereri:5
sed non sponte feror, nec nunc mihi iungere montes
mens tamen aut summo deposcere fulmen Olympo.
200ne Peliae te vota trahant: ille aspera iussa
repperit et Colchos in me luctumque meorum:
†illumetu6 tantum ...
... non indignantibus undis
hoc caput accipias et pressam regibus alnum.'
sic fatus pingui cumulat libamine7 flammam.
205Protulit ut crinem8 densis luctatus in extis
ignis et escendit9 salientia viscera tauri,
[p. 9]
ecce sacer totusque dei per litora Mopsus
immanis visu vittamque comamque per auras
surgentem laurusque rotat. vox reddita tandem,
210vox horrenda viris; tum facta silentia vati:
'heu quaenam aspicio. nostris modo concitus10 ausis
aequoreos vocat ecce deos Neptunus et ingens
concilium. fremere et legem defendere cuncti
hortantur. sic amplexu,11 sic pectora fratris,
215Iuno, tene; tuque o puppem ne desere, Pallas:
nunc patrui nunc flecte minas. cessere ratemque
accepere12 mari. per quot discrimina rerum
expedior. subita cur pulcher harundine crines
velat Hylas? unde urna umeris niveosque per artus13
220caeruleae vestes? unde haec tibi vulnera, Pollux?
quantus 10 tumidis taurorum e naribus ignis?
tollunt se galeae sulcisque ex omnibus hastae
et iam iamque umeri. quem circum vellera Martem
aspicio? quaenam aligeris secat anguibus auras
225caede madens? quos ense ferit? miser eripe parvos,
Aesonide. cerno et thalamos ardere iugales.'
Iamdudum... Minyas ambage ducemque14
terrificat; sed enim contra Phoebeius Idmon,15
non pallore viris, non ullo horrore comarum16
230terribilis, plenus fatis Phoeboque quieto,
cui genitor tribuit monitu praenoscere divum
omina, seu flammas seu lubrica comminus exta17
seu plenum certis interroget aera pennis,
[p. 10]
sic sociis Mopsoque18 canit: 'quantum augur Apollo
235flammaque prima docet, praeduri plena laboris
cerno equidem, patiens sed quae ratis omnia19 vincet.
ingentes durate animae dulcesque parentum
tendite ad amplexus.' lacrimae cecidere canenti,
quod sibi iam clusos invenit in ignibus Argos.