Forte deum variis per noctem territa monstris
330senserat ut pulsas tandem Medea tenebras,
rapta toris primi iubar ad placabile Phoebi
ibat et horrendas lustrantia1 flumina noctes.
namque soporatos tacitis in sedibus artus
dum premit alta quies nullaeque in virgine curae,
335visa pavens castis Hecates excedere lucis;
dumque pii petit ora patris, stetit arduus inter
pontus, et ingenti circum stupefacta profundo,
fratre tamen conante sequi.2 mox stare paventes
viderat intenta pueros nece seque trementum
[p. 119]
340spargere caede manus et lumina rumpere fletu.
his turbata minis fluvios ripamque petebat
phasidis aequali Scythidum3 comitante caterva.
florea per verni qualis iuga duxit Hymetti
aut Sicula sub rupe choros hinc gressibus haerens
345Pallados hinc carae Proserpina iuncta Dianae,
altior ac nulla comitum certante, prius quam
palluit et viso pulsus decor omnis Averno:
talis et in vittis geminae cum lumine taedae
Colchis erat nondum miseros exosa parentes.
350ut procul extremi gelidis a fluminis undis
prima viros tacito vidit procedere passu,
substitit ac maesto nutricem adfata timore est:
'quae manus haec, certo ceu me petat agmine, mater,
advenit4 haud armis, haud umquam cognita cultu?
355quaere fugam, precor, et tutos circumspice saltss'
audit virginei custos grandaeva pudoris
Henioche,5 cultus primi cui creditus aevi;
tum trepidam dictis firmans hortatur alumnam:
'non tibi ab hoste minae nec vis' ait 'ulla propinquat
360nec6 metus; externo iam flanimea murice cerno
tegmina, iam vittas frondemque inbellis olivae.
Graius adest, Graio sic cuncta simillima Phrixo.'
Sic ait. at Iuno, pulchrum longissima quando
robur cura ducis magnique edere7 labores,
365mole nova et roseae perfudit luce iuventae.
iam Talaum iamque Ampyciden astroque comantes
Tyndaridas ipse egregio supereminet ore:
non secus autumno quam cum magis asperat ignes
Sirius et saevo cum nox accenditur auro
370luciferas crinita faces, hebet8 Areas et ingens
Iuppiter; ast ilium tanto non gliscere caelo
[p. 120]
vellet ager, vellent calidis iam fontibus9 amnes.
regina, attonito quamquam pavor ore10 silentem
exanimet, mirata tamen paulumque reductis
375passibus in solo11 stupuit duce. nec minus inter
ille tot ignoti socias gregis haeret in una
defixus sentitque ducem dominamque catervae.
'si dea, si magni decus huc ades'12 inquit 'Olympi,
has ego credo faces, haec virginis ora13 Dianae,
380teque renodatam pharetris ac pace fruentem14
ad sua Caucaseae producunt flumina Nymphae.
si domus in terris atque hinc tibi gentis origo,
felix prole parens, olimque beatior ille,
qui tulerit longis et te15 sibi iunxerit annis.
385sed fer opem, regina, viris. nos16 hospita pubes
advehimur, Graium proceres tua17 tecta petentes.
duc, precor, ad vestri quicumque est ora tyranni
ac tu18 prima doce fandi tempusque modumque;
nam mihi sollicito deus ignaroque locorum
390te dedit; in te animos atque omnia nostra19 repono.'
