De laatste roos van 'Mme Isaac Pereire', bijna verwelkt maar toch nog zo mooi.......
The last rose of 'Mme Isaac Pereire', nearly wilted but yet so beautiful.......
Zo ziet het middenstuk van de tuin er nu uit. Helemaal rechts op de foto stond de roos 'Mme Isaac Pereire'. Die heb ik er gisteren uitgespit, de wortels waren niet zo omvangrijk, maar hopelijk voldoende om weer aan te slaan. Er zat nog één eenzame roos aan, bijna uitgebloeid. Die knipte ik er af om er even mijn neus in te stoppen, heerlijk wat een geur. Heb hem op een glas gezet om er nog even van te kunnen genieten.
De roos die er naast stond, 'Ville de Bruxelles' mocht mijn man F. doen, die had een doorsnee van wel 60 cm, heel veel diepe wortels en nauwelijks hanteerbaar voor dit 'ouwe vrouwtje'. De klinkertjes van de paadjes heeft F. er ook allemaal uitgehaald, links zie je er een heel klein bergje van liggen. Hij maakt ze allemaal schoon met water en een harde borstel en stapelt ze netjes op naast de schuur, hij is nog lang niet klaar....... Dat kan ik zelf natuurlijk ook best, maar........ik heb niet zoveel geduld en hij weet dat wanneer ik ze er uit gehaald zou hebben, de stenen nu vuil op een berg naast de schuur gegooid zouden zijn.
On the picture above you see the centerpiece of the garden at this moment. On the far right of the photo was Rosa 'Mme Isaac Pereire. Yesterday I dug the rose out, the roots were not that voluminous, but hopefully sufficient to catch on again. There still was one lonely flower, almost wilted. I picked the rose to sniff the fragrance, it was still delightful, I have put it on a glass to enjoy some longer inside.
The rose next to it, 'Ville de Bruxelles' I left for my husband F to dig, this one had a diameter of about 60 cm. (2 feet), was deeply rooted and hardly manageable for this 'old woman'. The clinclers of the paths are also removed by F, on the left you see a small pile of them. He cleans them with water and stiff brush and stacks them neatly next to the garage, he is far from finished.......Of course I can do that myself, but.........I have not the patience. He knows when I should have removed the stones, I should have thrown them muddy and all on a pile beside the garage.
Een nieuwe plek voor mijn favoriete roos in de border gevonden.
I found a new spot in the border for my favourite rose.
Verplant met wat koemest korrels, vermengd door de grond in het plantgat, en kort gesnoeid, hoop ik dat de roos goed de winter doorkomt en in het voorjaar nieuwe scheuten laat zien.
Lukt het niet, dan heb ik in de kas nog stekken.
Replanted with some granulated cow manure in the planting hole and a short cut, I hope the rose will be fine for the time being and give new growth in spring.
When it does not work, I have cuttings in the greenhouse.
Binnen staat de verwelkende roos nog mooi. Ik heb ze verhuist van de schoorsteenmantel naar de serre, daar is het wat koeler.
Inside the fading rose is still beautiful. I moved her from the mantelpiece to the conservatory, because it is somewhat cooler.
Wil je meer weten over de roos 'Madame Isaac Pereire', zie mijn post van 21 juni 2012.
Would you like to know and see more about the rose 'Mme Isaac Pereire', see my special post about it of June 21st 2012.