Θέτις
καλλίστην, ὦ Δωρί, κόρην εἶδον ἐς κιβωτὸν
ὑπὸ τοῦ πατρὸς ἐμβληθεῖσαν, αὐτήν τε καὶ βρέφος αὐτῆς
ἀρτιγέννητον: ἐκέλευσε δὲ ὁ πατὴρ τοὺς ναύτας ἀναλαβόντας
[319]
τὸ κιβώτιον, ἐπειδὰν πολὺ ἀπὸ τῆς γῆς ἀποσπάσωσιν,
ἀφεῖναι ἐς τὴν θάλατταν, ὡς ἀπόλοιτο ἡ
ἀθλία, καὶ αὐτὴ καὶ τὸ βρέφος.
Δῶρις
τίνος δὲ ἕνεκα, ὦ ἀδελφή; εἰπέ, εἴ τι ἔμαθες ἀκριβῶς ἅπαντα.
Θέτις
ὁ Ἀκρίσιος ὁ πατὴρ αὐτῆς καλλίστην οὖσαν
ἐπαρθένευεν ἐς χαλκοῦν τινα θάλαμον ἐμβαλών: εἶτα,
εἰ μὲν ἀληθὲς οὐκ ἔχω εἰπεῖν, φασὶ δ᾽ οὖν τὸν Δία χρυσὸν
γενόμενον ῥυῆναι διὰ τοῦ ὀρόφου ἐπ᾽ αὐτήν, δεξαμένην
δὲ ἐκείνην ἐς τὸν κόλπον καταρρέοντα τὸν θεὸν
ἐγκύμονα γενέσθαι. τοῦτο αἰσθόμενος ὁ πατήρ, ἄγριός
τις καὶ ζηλότυπος γέρων, ἠγανάκτησε καὶ ὑπό τινος μεμοιχεῦσθαι
οἰηθεὶς αὐτὴν ἐμβάλλει ἐς τὴν κιβωτὸν ἄρτι τετοκυῖαν.
