SZCZAWNO ZDRÓJ - Park Zdrojowy.

 Park zdrojowy został założony w 1812 r. a jako jego "ojca" przyjmuje się Augusta Zemplina.

Tu należy chwilę poświęcić właśnie jego osobie.

 August Zemplin urodził się w 1784 r. w Jaworze w rodzinie mistrza krawieckiego. Ponieważ był bardzo zdolny studia teologiczne ukończył w Halle, a do Szczawna trafił z pobliskiego Wałbrzycha, gdzie był nauczycielem domowych u miejscowego sędziego. Do niewielkiego i mało znanego wówczas Szczawna przyjeżdżał na wypoczynek i z ciekawości, ponieważ były już znane zdrowotne właściwości tutejszych wód co go bardzo zainteresowało i dzięki niemu miejscowe wody nabrały popularności.

 Obecnie w parku rośnie ponad 120 unikatowych gatunków drzew z różnych zakątków świata, a niektóre z nich są naprawdę unikatowe.

Wejście do parku od strony połudnowo-zachodniej.

 Główna aleja parkowa.
Od prawej: pijalnia wód, hala spacerowa, a w głębi teatr zdrojowy. Oczywiście wszystko pokarzemy dokładniej.

 Inne ujęcie na aleję.
Obiekt na pierwszym planie, to punk meteorologiczny.

 Jedna z fontann.

 W parku jest również niewielki, ale urokliwy wodospad.

 Ponieważ park jest na wzniesieniu, sporą część alejek stanowią schody.

 Są też i płaskie odcinki ;).

Ale zakończone schodami.

Niektóre alejki są naprawdę strome i trzeba się do tego przyzwyczaić.

Spora część parku ma charakter leśny.

PIECHOWICE - Pałac Pakoszów z lotu ptaka. (GPS - 50.8566 / 15.6270)

 Pałac Pakaszów w Piechowicach już omawiałem, więc nie będę się powtarzał.

 Ostatnio miałem okazję zwiedzić jego wnętrza i zrobić kilka zdjęć z drona. Muszę przyznać, że prezentuje się naprawdę wspaniale. Zdjęcia wykonałem oczywiście za zgodą i po uprzedniej rozmowie z osobami upoważnionymi.

 Zdjęcia wnętrz pałacu pokarzę przy najbliższej okazji.

 Zdjęcia głównie od strony południowej, bo od tej strony prezentuje się najlepiej, a poza tym ładnie był doświetlony przez słońce ;).

 Tu widok ze stawami.

 Trochę szersze kadry, żeby pokazać Wam najbliższe otoczenie, czyli park i stawy.

KWIETNO - Pałac Scheiblera (GPS - 51.1725 / 16.4671)

 Pałac w Kwietnie omówię tylko dla ciekawości, ponieważ zdjęcia które posiadam nie przedstawiają jego uroku w pełnej krasie, no ale cóż niektórzy nie życzą sobie fotek i trzeba to uszanować.

 Nie mniej szkoda, bo obiekt jest naprawdę piękny i do tego zadbany, więc mimo wszystko czapki z głów przed gospodarzem

 Pałac został wybudowany i zaprojektowany przez Carla Heidenreicha wrocławskiego samouka, który stworzył sporo ciekawych rezydencji na Dolnym i Górnym Śląsku, min pałac Schaffgotschów we Wrocławiu. 

 Rezydencja w Kwitnie została wybudowana w latach 1891-1892 na polecenie Karla Scheiblera.

Przy pałacu znajduje spory park z jeziorkiem, na którym są chyba trzy, czy cztery niewielkie wysepki.

 Zdjęcie wykonane od strony północnej.

 Oczywiście wszystkie zdjęcia wykonane zza ogrodzenia stąd ich jakość.

To zdjęcie wykonałem ze wzgórza w pobliżu kościoła.

 Wjazd na teren pałacu od strony parku.

KWIATÓW - Pałac rodziny von Zedlitz. (GPS - 51.2109 / 16.0026)

 Kwiatów, to stara osada, której początki sięgają XIV w.

 Pałac, który chcę Wam pokazać został wybudowany pod koniec XVIII w. prawdopodobnie na polecenie Wilhelma von Zedlitz ówczesnego zarządcy gospodarstwa, którego był punktem centralnym.

 Dokładna data oddania jego do użytku nie jest pewna, ale prawdopodobnie był to rok 1790. Co prawda Wilhelm był tylko zarządcą posiadłości, a właścicielką była Sabine von Hange, jego teściowa.

 Nie mniej jednak, to prawdopodobnie na polecenie Wilhelma postawiono pałac.

 Obiekt był jeszcze dwukrotnie modernizowany i przebudowywany. Po raz pierwszy w XIX, a następnie w XX w.

 Pierwotnie był on usytuowany na wysepce i otoczony czymś w rodzaju fosy. Jak widać pozostało po fosie tylko wspomnienie, ale można zauważyć mostek prowadzący do pałacu. Pozostał jednak ciekawy park z licznym starodrzewiem.

Widok od strony południowej.

MORAWA - Pałac rodziny von Kramst. (GPS - 50.9659 / 16.3957)

 Wieś Morawa opisana została w dokumentach już pod koniec XIV jako własność zakonu Benedyktynów.

 To właśnie ten zakon pod koniec XVIII w. wybudował tu pierwszy pałac, który był swego rodzaju ośrodkiem wypoczynkowym dla zakonników.

 W 1864 r. ośrodek wraz z przyległymi terenami został wykupiony przez rodziny von Kramst, która postanowiła wybudować tu nowoczesny pałac spełniających ich wymagania.

 W 1923 r. po śmierci ostatniej dziedziczki rodu, Marii von Kramst rezydencję odziedziczył jej daleki krewny Hans von Wietersheim.

 Rodzina ta zarządzała posiadłością aż do stycznia 1945 r.

 Po zakończeniu wojny pałac został przejęty przez P.G.R. który umiejscowił tu swoje biura, oraz szkołę, a w okresie wakacyjnym organizowano tu kolonię dla pracowników gospodarstwa.

 Po likwidacji  PGR'u obiekt przez pewien czas stał opustoszały, ale na szczęście przypomnieli sobie o nim potomkowie byłych właścicieli, którzy utworzyli tu przedszkole, a następnie dom spotkań polsko-niemieckich.

 Obecnie rezydencja wymaga niewielkiego remontu, ale ogólnie prezentuje się naprawdę dobrze, a sporo uroku dodaje jej położenie przy parku, w którym znajduje się jeziorko.

   Widok od strony południowej.

 U podstawy wieży znajduje się wejście główne do obiektu.

 Wspomniane wcześniej wejście główne.

 Widok od strony północnej.

 Kilka ujęć z wnętrza. Niestety jak wspomniałem wcześniej znajduje się tu przedszkole, więc nie bardzo miałem możliwość lepszego obfotografowania obiektu.

 W parku od strony południowej znajduje się kartusz z wizerunkiem orła, prawdopodobnie piastowskiego.

 Park przypałacowy.

MROWINY - Pałac rodziny von Adelsbach. (GPS - 50.9493 / 16.5244)

 Okazała rezydencja w Mrowinach była własnością sporej ilości wpływowych śląskich rodów, które przebudowywały i modernizowały ten piękny obiekt, ale to rodzina Adelsbach położyła pod niego podwaliny.

 Choć właściwie nie do końca, bo początki osadnictwa na tych terenach sięgają średniowiecza i to właśnie z tego okresu pochodził zamek rycerski otoczony fosą potocznie nazywany "zamkiem wodnym".

 Nie mniej jednak, to rodzina Adelsbach wzniosła tu renesansową rezydencję, która w późniejszym czasie była rozbudowywana i modernizowana m.in przez takie rody jak: von Tschrn, von Predel, von Wallenberg, von Schellendorf, a ostatnim właścicielem dóbr była rodzina von Kulmitz o której za chwilę napiszę trochę więcej.

 Pałac oczywiście w czasie przebudów otrzymywał charakter rezydencji barokowej, klasycystyczny, by ostatecznie otrzymać wygląd neorenesansowy.

 W roku 1868 posesję zakupił Karl von Kulmitz, któremu to zawdzięczamy obecny wygląd pałacu. Do realizacji swojego pomysłu na przebudowę zaprosił znanego berlińskiego architekta Hermana Fryderyka Waesemann'a, który był m.in autorem projektu czerwonego ratusza w Berlinie.

 Pałac został oddany do użytku w roku 1871, a w jego sąsiedztwie znajduje się spory, bo ponad 6,5 ha. park, który niestety jest w podobnym stanie co sama rezydencja.

 Obecnie pałac jest własnością prywatną i można go obejrzeć jedynie zza ogrodzenia.

Widok od strony południowej.

 Brama wjazdowa po prawej i pałac.

 Jak widać pałac jest sporych rozmiarów i może to jest powodem jego upadku.

 Balkon od strony południowej z ciekawą, rzadko spotykaną, kutą balustradą.