LEGNICA - Fortyfikacje miejskie.

 Chcę trochę nadrobić zaległości dotyczące fortyfikacji miejskich, więc po niedawno prezentowanym Lubaniu zaglądniemy do "mojej" Legnicy.

 Niestety muszę się mocno streścić pisząc o fortyfikacjach tego miasta, ponieważ pierwsze wzmianki na ich temat pochodzą już z drugiej połowy XIII w. i od tego czasu były kilkakrotnie przebudowywane, rozbudowywane i rozbierane i nie mam tu na myśli XIX w. rozbiórki, która była wymuszona rozwojem miasta, ale rozbiórkę związaną z likwidacją XVI w. twierdzy.

 Miasto było zbyt mocno ufortyfikowane, a to mogło stanowić zagrożenie po jego utracie. 

W momencie szczytowym miasto posiadało mur obronny o łącznej wysokości 8 m. Sam mur miał 6 m. a doliczyć trzeba do tego dwu metrową kurtynę. Grubość murów wynosiła prawie 2,5 m.

 Wzmocnienie stanowiło ok. 30 baszt obronnych i 4 wieże usytuowane przy bramach wjazdowych. Do miasta można było dostać się jeszcze dwoma furtami.

 Obronę wzmacniała również fosa i wał ziemny, który u podstawy miał 22 m. i jak niektóre źródła podają posiadał katakumby z których można było prowadzić ogień.

 Do czasów współczesnych zachowały się tylko niewielkie fragmenty murów obronnych i dwie wieże bram głogowskiej i chojnowskiej, oraz zamek, który stanowił integralną część fortyfikacji.

 Na początek wieża bramy głogowskiej. Ta którą oglądamy obecnie została wybudowana na początku XV w. na miejscu wcześniejszej.

 To już nowsze zdjęcie wykonane po remoncie.

 Wieża bramy głogowskiej znajduje się nieopodal bramy wjazdowej do zamku.

 Widok na centralny punk fortyfikacji miejskich, czyli zamek piastowski, spod wieży bramy głogowskiej.

 To już druga ocalała wieża strzegąca niegdyś bramy chojnowskiej. Wieża została wybudowana na początku XV w.

 Przy tej wieży zachował się spory fragment muru obronnego. Oczywiście nie jest to stan jak za czasów świetności, ale zawsze to coś .

 Tu po prawej stronie, za gałęzią widać niewielki wykusz i specjalnie zrobiłem na niego zbliżenie.

 To taka ciekawostka, bo większość ludzi nie ma pojęcia co to takiego, a to po prostu ... wykusz kloaczny, czyli ... toaleta.

 Drugi, większy fragment muru znajduje się przy ulicy Św. Piotra i przylega do byłe strażnicy.

 Wg niektórych źródeł jest fragment najstarszej części fortyfikacji.

 To już sama strażnica.

 To opisywany wcześniej fragment muru.

 Niektórych może zaskoczyć wklejenie przeze mnie kościoła mariackiego, ale ... Po lewej stronie znajduje się prezbiterium, a pod nim przejście, które niegdyś biegło przy samym murze.

 Na tym zbliżeniu widać wyróżniający się fragment muru, który był niegdyś integralną częścią fortyfikacji, a kilkadziesiąt metrów od tego miejsca, w kierunku północnym usytuowana była wieża bramy wrocławskiej.

 Fragment muru znajdujący się w podwórku przy wjeździe na dziedziniec I L.O.

 Pozostałość po jedynej ocalałem baszcie. W głębi widać wieżę zamkową Św. Piotra, zwaną też głodową.

LUBAŃ - Fortyfikacje miejskie.

 Budowę fortyfikacji miejskich dla miasta Lubania rozpoczęto na początku XIV w. 

 Początkowo był, to jeden pierścień murów obronnych wysokimi na 8 m. i szerokimi na 2.5 m. wzmocnionych 17 basztami.

 Jak widać już ten jeden pierścień murów stanowił potężne umocnienie, a na przełomie XIV i XV w. dobudowano drugi, trochę mniejszy pierścień. 

 Miał on 3.5 m wysokości i 1 m grubości. Posiadał również 15 baszt wzmacniających linię obrony.

 Do tak strzeżonego miasta można było się dostać przez cztery bramy miejskie, które były osłaniane przez wieże , a dwie z nich, Bracka i Nowogrocka dodatkowo były osłonięte barbakanem. 

 Większość fortyfikacji zostało rozebranych w czasie XIX w. rozbudowy miasta, ale na szczęście przetrwały dość spore fragmenty murów i najważniejsza z wież, wieża bramy Brackiej, która strzegła nie tylko dostępu do miasta, ale i pobliskiego klasztor.

 Widok na fragment muru od ulicy Podwale. Północna część Śródmieścia.

 W głębi pokazywany już przeze mnie kościół Św. Trójcy.

 W tym miejscu usytuowane było miejskie więzienie wybudowane pod koniec XVI w.

 Fragment murów więziennych.

 Jedna z furt.

 Dochodzimy do najokazalszego punktu fortyfikacji, czyli wieży bramy Brackiej, która ze względu na swoją wysokość (ok 45 m.) stanowiła również punkt obserwacyjny, a w jej dolnej części znajdowało się więzienie.

 Wieża bramy brackiej ze względu na swoje rozmiary mogła również stanowić samodzielny punkt oporu, gdyż znajdowała się tu również zbrojownia.

ŹRÓDŁA - Kościół obronny pw. Podwyższenia Krzyża Świętego. (GPS - 51.1587 / 16.7232)

 Kościół obronny w Źródłach, to również ciekawa budowla, chociażby ze względu na obronną formę ogradzającego go muru.

 Sam kościół jest późnoromańską budowlą i choć nie bardzo to po nim widać, to zachowały się mury z tego okresu.

 Świątynia została wybudowana na początku XIII w. Jak podają niektóre źródła budowlę datuje się na lata 1220-1230, ale najbezpieczniej przyjąć początek XIII w. ;)

 Obecną formę kościół otrzymał prawdopodobnie w wieku XVIII podczas ostatniej przebudowy, ale już wcześniejsza XVII wieczna rozbudowa mogła zatrzeć romański charakter obiektu.

 Należy dodać, że świątynia była centrum Luteranizmu na Śląsku i za sprawą rządzącej tu rodziny von Zedlitz odbywały się tu liczne spotkania wyznaniowe.

 Wracając do muru obronnego, to powstał on w XVII w. prawdopodobnie w okresie wojen trzydziestoletnich. 

 Mur otacza cały obszar kościoła, a na jego rogach umieszczono basteje z lukami strzelniczymi.

Widok od strony południowej.

 Widok od strony północnej przez tern prywatny ... widok znad ogrodzenia.

 Tu po prawej stronie widać drewnianą dzwonnicę.

 To widok od strony prezbiterium.

 Wspomniana wcześniej przeze mnie drewniana dzwonnica.

 Tablice nagrobne z XVI w. Postaci przedstawiają prawdopodobnie członków rodzini von Zedlitz.

 Jeden z dwóch obelisków ustawionych pod kościołem od strony prezbiterium. Niestety nie znam powodu, ani celu dla którego został ustawiony.

 Kilka zdjęć z wnętrza. Niestety jak w większości przypadków zrobionych przez kratę, ale coś tam widać ;).
 Po lewej empora organowa.

 Jak widać we wnętrzu również usytuowane są tablice nagrobne.

 Po prawej chyba jeden z cenniejszych elementów wystroju, a mianowicie romańska chrzcielnica, której dzieje sięgają początków świątyni.
                              

GÓRA - Zamek. (GPS - 51.6675 / 16.5367)

 O samym mieście nie będę pisał, ponieważ krótko wspomniałem o jego historii podczas opisywania fortyfikacji miejskich.

 Niestety zamek (właściwie palatio) nie zachował się do dzisiejszych czasów, ale należy o nim wspomnieć ze względu na zachowane budynki pomocnicze, a konkretnie wieżę i przylegającą doń zbrojownię.

 Dzieje zamku sięgają przełomu XIV i XV w. i to właściwie byłoby wszystko co można napisać o tym gotyckim obiekcie.

 Oczywiście działo się tu na pewno sporo, jak z resztą w każdym zamczysku, ale nie ma żadnych przekazów, dzięki którym można by to udokumentować. Jedyne co zachowało się na jego temat, to wspomnienie o nim w dokumencie pisanym z 1409 r.

 Jako ciekawostkę należy dodać, że od 1491 r. miasto jako składowa księstwa głogowskiego należało do Jana Olbrachta późniejszego króla Polski (1492-1501), więc jest całkiem prawdopodobne, że mógł on gościć w tym zamku.

 Należy jeszcze dodać, że główne zabudowania zamkowe zostały rozebrany w XVIII w, a w XIX w. pozostałą zbrojownię przebudowano na więzienie.

 Niestety nie mam informacji na temat obecnego stanu prawnego tego obiektu.

Widok od północy.