Bida, co?

Anszuje z bagietka. Bida, prawda? Fakt, trochę mało, ale wystarczająco, aby zwykłą warzywną sałatkę wynieść do poziomu bardzo ekscytującego posiłku. Ale może zacznę od początku...

Oglądając serię, a potem czytając książkę "Two Greedy Italians" moją szczególną uwagę zwróciły dania wywodzące się z la cucina povera, czyli kuchni która powstała na skutek biedy. Były proste, sezonowe, wykorzystujące lokalne składniki, często z dodatkiem chleba (najczęściej czerstwego, aby go nie wyrzucać), jako łatwo dostępnego i relatywnie taniego wypełniacza. Jednym z takich klasycznych dań, które swoje źródła miały w niedostatku, jest sałatka z czerstwego chleba i pomidorów - panzanella. Możecie sobie wyobrazić dojrzałe w słońcu pomidory, dobrej jakości chleb wypiekany w piecu opalanym drewnem lub słomą, aromatyczną oliwę i ocet. Czasem dodaje się do tego zestawu bazylię czy cebulę, choć liczy się prostota. 

W tym przypadku Contaldo postanowił wykonać sałatkę inspirowaną panzanella, ale z większą ilością warzyw i w słodko - kwaśnej tonacji. Zakochałam się w niej już oglądając ją na ekranie, ale gdy ją przyrządziłam to nie mogłam się jej nachwalić. Umówmy się - z tą ilością składników, to nie jest już kuchnia biedoty, ale inspiracji nie sposób nie zauważyć. 

W oryginalnym przepisie użyto chleba, który piecze się dwa razy i ma konsystencję sucharów - frasella (inaczej także freselle, frisedde, fresedde, frise). Było to pieczywo, które mogło m.in. wytrzymać długie podróże morskie, i było dodawane do zup, aby uczynić je bardziej sycącymi. W przepisie chleb ten został  uprzednio skropiony wodą i pokruszony na spore kęsy. Nie miałam tego składnika, ale użyłam dwudniowej bagietki na zaczynie, która przypiekłam w tosterze. (Tu na nie mówi się pieczywo w wiejskim stylu, chodzi o to, że ma być dobrej jakości, a nie watowate.)

Słodko-kwaśna sałatka z chlebem

2 porcje 

1 mała marchewka, obrana i pokrojona julienne*

2 kawałki selera naciowego, j.w.

50ml oliwy 

2 fileciki anchois

1 szalotka, obrana i pokrojona w cienkie plasterki 

1 ząbek czosnku, obrany i drobno posiekany 

½ czerwonej papryki, pokrojonej julienne 

½ żółtej papryki, j.w.

½ niedużego bakłażana, j.w.

1 mała cukinia, j.w. 

2 gałązki tymianku, listki obrane (użyłam cytrynowego)

1 łyżeczka cukru 

2 łyżki octu białego winnego 

sól

świeżo zmielony czarny pieprz

nieduży kawałek bagietki, pokrojonej w kromki i tostowanej lub podpieczonej w piekarniku 

garść liści bazylii 

Seler naciowy i marchewkę wrzuciłam do posolonej gotującej się wody i gotowałam 3 minuty, odcedziłam i od razu wstawiłam do miski z zimną wodą, aby zapobiec dalszemu gotowaniu się warzyw. Odcedziłam ponownie i odstawiłam na bok. 

Rozgrzałam dużą patelnię i dodałam do niej anchois, smażyłam mieszając, aż fileciki rozpadły się. Następnie dodałam szalotkę i czosnek i smażyłam na niedużym ogniu, aż szalotka nieco zmiękła. Kolejno dodałam paprykę, cukinię, bakłażana i smażyłam mieszając przez ok. 3 minuty, a następnie dorzuciłam listki tymianku, nieco soli i sporo pieprzu, cukier i ocet i dokładnie wymieszałam. Na koniec dodałam blanszowaną marchewkę z selerem i delikatnie wymieszałam, aby nie połamać warzyw. Trzymałam na ogniu 3 minuty, a potem odstawiłam z ognia. 

Na talerzu położyłam połowę porwanej na kawałki chrupiącej bagietki, przykryłam warzywami i posypałam resztą bagietki. Na górę dodałam kilka listków bazylii i skropiłam odrobiną oliwy. Jedliśmy ciepłą, choć można ją serwować na zimno. 

* na kawałki wielkości zapałki