Δεν θα με πιστέψει κανένας ότι διάβασα τον Οδυσσέα του James Joyce.
Προσπάθησα μάλιστα πήρα και βοηθήματα μπας και πάρω πρέφα.Καλά ,όπως κάθε αναγνώστης στο τέλος κατασκέυασα την δικιά μου ημιτελή ανάγνωση και έχω επαναπαυθεί σ'συτήν.
Ενα μυθιστόρημα σχεδόν χίλιες σελίδες ,που αφορά είκοσι τέσερεις ώρες ένος τερατώδους τύπου ,του Leopold Bloom.Και μόνο να το σκεφτείς να το γράψεις πρέπει να έχεις την ιδιοφυία σου,και μάλλον δεν είναι τύχη που κατατάσσουν στον James στους μεγάλους του προηγούμενου αιώνα.
Ο Leopold και οι τριγύρω του,μας κατακλύουν με δαιδαλώδεις σκέψεις,πληροφορίες,οπτικές γωνιές, σε ένα κείμενο πληθωρικό,χαοτικό γιγαντιαίο,για ένα μόνο εικοσιτετράωρο της ζωής ενός ανθρώπου.
Και μόνο για να γνωρίσεις το Δουβλίνο στις αρχές του 20ου ,αξίζει να ξεφυλίσεις τον Οδυσσέα.
Φαίνεται ότι οι δαιδαλώδεις λογισμοί του Leopold τον οδήγησαν σε ένα μεγαλοπρεπές όχι.
Να πω την αλήθεια με έφερε σε αμηχανία ο Ιρλανδός.
Το όχι του είναι σαν το κείμενο που ξεπήδησε
Κανείς δε θα ασχοληθεί με προσοχή ,και όλοι θα συμπεράνουν αυτό που θέλουν.
Και ξέρετε τι θα γίνει ,σαν τον Οδυσσέα του Joyce ,όλοι θα έχουν δίκιο.
Η φιλοευρωπαική αριστερά ,σου λέει θα ήθελα δημοψήφισμα για να ψηφίσω ναι
Η σκεπτιστική αριστερά σου λέει οχι σε όλα ,έτσι για να δείτε ότι δεν περνάμε καλά
Η λαικιστική δεξιά ομοίως
Η δεξιά ελευθεριακότητα ,σου λέει κόφτε τις πολιτικές ενοποιήσεις ,και αφήστε τις αγορές να δράσουν οχι δαγκωτό.
Οι mainstream συντηρητικοί ,σου λένε μην σταματήσουμε στη μέση,γιατί οι ισορροπίες είναι δύσκολες ,είμαστε και εικοσιεπτά πανάθεμα μας,ρίξτε ένα ναι να τελειώνουμε.
Οι Βρυξελόβιοι ,δαγκωτό ναι,μην χάσουν τις θεσούλες και τις τηγανιτές πατάτες.
Η Ευρώπη ,οι αβλώσεις,ο περιορισμός της μπύρας,η ακρίβεια,η ανεργία,οι τιμές του πετρελαίου,όλα μαζί μπήκαν σέ μια κάλπη στο Δουβλίνο,και έβγαλαν αποτέλεσμα.
Πολλοί πανυγηρίζουν και πιο πολλοί κρυφοπανηγυρίζουν
Αλλοι το έριξαν στην μουρμούρα ,και την εργασιοθεραπεία που πληρώνουμε οι ευρωφορολογούμενοι.
Ο αδέσποτος ιστολόγος είναι αμήχανος,γιατί το κουβάρι μπλέκεται και άλλο
Ξεχάσαμε όλοι ότι μετά το όχι στην Γαλλία (αλήθεια γιατί ξεχάσαμε ότι ο Negri κάλεσε σε ναι τότε;) δεν είδαμε το πράγμα να ξεδιαλύνει.Τον άντρα της Μπρούνι είδα στην βουλή και όχι τον άντρα της μαθητριας του Derrida (sorry ξεχασα το όνομα της κυρίας Ζοσπεν)
Το επιχείρημα για τα δημοψηφίσματα φαίνεται πειστικό,αρκεί βέβαια το όχι στην Αθήνα να έχει να κάνει με το όχι στην Κοπενχάγη.Αλλιώς θα γίνουμε βαβυλωνία,όπως τότε με το Ευρώ.
Ψηφίζάνε όχι οι Δανοί ,για να αποφύγουν να μετακυλήσουν πόρους στους "παγαπόντηδες" του νότου,και εμείς χαιρόμασταν γιατί νομίζαμε ότι ψηφίζαν για τον ευρωπαικό σοσιαλισμό
Α ρε Leopold σε μπελάδες μας έβαλες.Δεν καθόσουν στις σελίδες σου καλύτερα....
Για τους σελιδοφάγους,κλικ στον τίτλο και έχεις όλες τις πληροφορίες για τον Οδυσσέα και όλο το κείμενο στα αγγλικά.Κυκλοφορεί και σε CD με απαγγελία σε Ιρλανδέζικο ιδίωμα,για όσους αρέσκονται σε εκκεντρικότητες.
Posts
