Τί γίνεται στην Αργεντινή;

Το ΔΝΤ «έφυγε», καμπόσες κυβερνήσεις ανέβηκαν και έπεσαν, ο καπιταλισμός παρέμεινε παρά τους μάταιους αγώνες και θυσίες των Αργεντίνων, που πείστηκαν πως μπορεί και υπάρξει και διαφορετική καπιταλιστική διαχείριση, και αντί να στρέψουν τα πυρά τους στην καρδιά του κτήνους, αναλώθηκαν σε αγώνες για το πείσουν να αλλάξει την φορεσιά του. Αποτέλεσμα;
 Μπορείτε να ρίξετε μία ματιά στο παρακάτω ρεπορτάζ που αναδημοσιεύουμε από το enikos.gr, όπου φαίνεται πεντακάθαρα πως πριν προλάβει να κλείσει ο προηγούμενος κύκλος κρίσης, άνοιξε κιόλας ο επόμενος...

«Η όποια ανάκαμψη θα είναι αναιμική, σύντομη και θα οδηγήσει γρήγορα σε κύκλο νέας  μεγαλύτερης κρίσης...»

Αλέκα Παπαρήγα

Στους δρόμους η Αργεντινή 

 Εκατοντάδες χιλιάδες άνθρωποι βγήκαν χθες το βράδυ στους δρόμους του Μπουένος Άιρες και των άλλων μεγάλων πόλεων της Αργεντινής, στη μεγαλύτερη αντικυβερνητική κινητοποίηση της τελευταίας δεκαετίας για να διαμαρτυρηθούν για την κυβέρνηση της Κριστίνα Φερνάντες Κίρχνερ, για τον καλπάζοντα πληθωρισμό, την αυξανόμενη εγκληματικότητα και τη διαφθορά.
Την ίδια ώρα Αργεντίνοι οργάνωσαν διαδηλώσεις στη Νέα Υόρκη, την Ουάσινγκτον, το Παρίσι, τη Ρώμη, τη Μαδρίτη, το Τορόντο, το Μαΐάμι και το Λονδίνο.

Δουλεύοντας χωρίς αφεντικά: Πόσο εφικτό στον καπιταλισμό;

Με αφορμή την είδηση που αλιεύσαμε στο «βαθύ κόκκινο» και κάποιες κατ’ιδίαν συζητήσεις που ακολούθησαν για το εάν και κατά πόσο θα μπορούσαν ενέργειες σαν αυτή των εργαζόμενων της  «applebee's» να αποτελέσουν, εκτός από αναγκαία αυτοάμυνα των εργαζόμενων (στην οποία ο fadomduck τους εύχεται κάθε επιτυχία) απέναντι στην ανεργία, και πολιτικό πρόταγμα για την κατάληψη των μέσων παραγωγής από την εργατική τάξη. Αρχικά λοιπόν αναδημοσιεύουμε ένα παλιότερο κείμενο της «κόντρας» σε σχέση με την εμπειρία της Ζανόν στην Αργεντινή. Θα ακολουθήσει συνέχεια...