Kitap Fuari'ndan edindigim nimetlerin bir digerini gectigimiz gunlerde bitirdim. Kitabi, standlar arasinda dolasirken gorup arka kapak yazisi ve fiyat kombinasyonu hosuma gittigi icin almistim. Tam bir kor dalisiydi anlayacaginiz. Hatta yazarin adini bile duymamistim! Daha sonra ogrendim ki P.J. Parrish adiyla un kazanan iki kiz kardesin kitabiymis. Her ne kadar iki kisinin bir kitabi nasil yazabilecegini tasavvur edemesem de coktan almistim kitabi bir kere!
Ölüm Şarkısı, kiz kardesi oldurulen ve kardesinin iPod'una katil tarafindan yuklenen bir sarkinin pesinde kardesinin katilinin izini suren bir gazetecinin hikayesini anlatiyor. Attigi her adimda yeni bir cinayetin ortaya cikmasina neden olan Matt, bir sure sonra katilin hedefi haline geliyor. Katil ise bir Cellist ve henuz calinmamis notalarin canini aliyor.
Kitabi arada sirada katilin ama genellikle Matt'in agzindan okuyoruz. Betimlemeler guzel, dili sade, cevirisi cok basarili. Kitap, ozellikle benim gibi Klasik Rock sevenlere daha cok hitap edecektir zira bahsi gecen sarkilarin sozlerini kitaptan okumaya gerek kalmaksizin bilmem kitabin icine daha kolay girebilmemi sagladi. Hele bahsi gecen ilk sarki Rolling Stones'un bir sarkisi olunca daha da bir keyiflendim.
Ölüm Şarkısı yalinligina karsin bir oturusta bitirilebilecek bir kitap degil ama yine de merakla okudum. Her ne kadar bazi kisimlarin ustun koru gecildigini dusunsem de kitabin temposu hic dusmediginden soz konusu durumdan cok da rahatsiz olmadim. Sonuc olarak bu kitap bir basyapit degil ancak gercekten guzel bir kitap. Hele benim mevcut durumda icinden gectigim gibi yogun ve yorucu bir donemden gecenlere ilac gibi gelebilir. Sayfalari cevirdikce zihninizin takili kaldigi yerden kurtuldugunu hissediyorsunuz.
En azindan en iyi terapinin okumak olduguna inanan ben, boyle hissettim.
Keyifli okumalar!
Amalth.
