Με θλίψη άκουσα σήμερα το πρωί το άγγελμα του πρόωρου θανάτου από καρκίνο του συμπατριώτη μου Μάριου Τόκα, ενός γλυκύτατου και δημιουργικού ανθρώπου. Το Μάριο γνώρισα προσωπικά στα πρώτα του βήματα στην Ελλάδα. Ήταν συμφοιτητής της αδελφής μου στη Φιλοσοφική Σχολή. Η αδελφή μου μάλιστα συμμετείχε στις πρώτες ερασιτεχνικές του συναυλίες ως μέλος της χορωδίας.
Ο Μάριος γεννήθηκε στις 8 Ιουνίου του 1954 στη Λεμεσό. Ήρθε να σπουδάσει στην Ελλάδα το έτος 1975, μετά την τουρκική εισβολή. Όπως όλοι οι Κύπριοι, είχε υπηρετήσει πρώτα τη στρατιωτική του θητεία, είχε μάλιστα ζήσει ως στρατιώτης την εισβολή των τουρκικών στρατευμάτων στην Κύπρο. Παράλληλα με τις σπουδές του στη Φιλοσοφική Σχολή, έκανε και μουσικές σπουδές στο Εθνικό Ωδείο. Δεν άργησε να αναγνωριστεί το ταλέντο του. Στα πρώτα του βήματα τον βοήθησε ένας άλλος κυπριακής καταγωγής μεγάλος μουσικοσυνθέτης. Ο Μάνος Λοϊζος, πρόωρα χαμένος κι αυτός. Το 1978 κυκλοφόρησε την πρώτη του δισκογραφική δουλειά "Τα τραγούδια της παρέας" σε δικούς του στίχους και μουσική με ερμηνευτή το Μανώλη Μητσιά. Ακολούθησε ο δίσκος τα "Μικρά ερωτικά" με ερμηνευτή τον Αντώνη Καλογιάννη και κατόπιν το "Στη λεωφόρο της αγάπης" με ερμηνευτές τον Γιάννη Πάριο, τη Χαρούλα Αλεξίου, τη Δήμητρα Γαλάνη και το Διονύση Θεοδόση. Συνεργάστηκε επίσης με μεγάλη επιτυχία με τον Γιάννη Πάριο στο "Σαν τρελό φορτηγό", το Δημήτρη Μητροπάνο στο "Η εθνική μας μοναξιά", στο "Παρέα μ' ένα ήλιο" και με άλλους σημαντικούς ερμηνευτές (Πασχάλη Τερζή κλπ).
Το Μάριο απασχολούσε πάντα το Κυπριακό πρόβλημα. Μέσα του έκαιγε ο πόθος για κοινή ειρηνική και ενωμένη πατρίδα. Στα πρώτα του έργα μελοποίησε και ποιήματα του πατέρα του που αφορούσαν τις καλές σχέσεις Ελληνοκυπρίων και Τουρκοκυπρίων. Λίγο αργότερα μελοποίησε το ποίημα της νεαρής Τουρκοκύπριας ποιήτριας Νεσιέ Γιασίν «Η δική μου πατρίδα έχει μοιραστεί στα δύο»
Λένε πως ο άνθρωπος πρέπει την πατρίδα ν' αγαπά
έτσι λέει κι ο πατέρας μου συχνά
Η δική μου η πατρίδα έχει μοιραστεί στα δυο
ποιο από τα δυο κομμάτια πρέπει ν' αγαπώ;
Ας το απολαύσουμε εδώ τραγουδισμένο από ένα παιδί, τη Πολύμνια Προβάδου
Έφυγε πρόωρα ο Μάριος και δεν πρόλαβε να δει τη βασανισμένη μας πατρίδα να ενώνεται και πάλι.
Πιο κάτω απολαύστε δύο από τα αγαπημένα μου τραγούδια: "Τα Λαδάδικα" και το "Θάλασσες" με το Δημήτρη Μητροπάνο
-----------------------------------------
Για αποχαιρετισμό έβαλα πάνω δεξιά μερικά ακόμη από τα ωραιότερα τραγούδια του Μάριου. Ένα απ' αυτά είναι το "Άσπρο Μαντήλι Ανέμιζε" (2007) με ερμηνευτή τον Κρητικό Βασίλη Σκουλά. Είναι μια ωραία προσπάθεια του πρόωρα χαμένου Συνθέτη να πλησιάσει μουσικά την Κρήτη.
Διασκευάζοντας στίχους του τραγουδιού αυτού Μάριε μου σου τραγουδώ κι εγώ αποχαιρετώντας σε
Πού χάθηκες; Πού πέταξες;
Πού κίνησες; Πού πήγες;
Όπου και αν πήγες ΚΑΛΟ ΣΟΥ ΤΑΞΙΔΙ
Εμάς εδώ θα μας ταξιδεύεις πάντα με τα τραγούδια σου
---------------------
Υ.Γ. Διαβάστε εδώ την επιστολή του γιατρού του για να δείτε τι άνθρωπος ήταν ο Μάριος
Ο Μάριος γεννήθηκε στις 8 Ιουνίου του 1954 στη Λεμεσό. Ήρθε να σπουδάσει στην Ελλάδα το έτος 1975, μετά την τουρκική εισβολή. Όπως όλοι οι Κύπριοι, είχε υπηρετήσει πρώτα τη στρατιωτική του θητεία, είχε μάλιστα ζήσει ως στρατιώτης την εισβολή των τουρκικών στρατευμάτων στην Κύπρο. Παράλληλα με τις σπουδές του στη Φιλοσοφική Σχολή, έκανε και μουσικές σπουδές στο Εθνικό Ωδείο. Δεν άργησε να αναγνωριστεί το ταλέντο του. Στα πρώτα του βήματα τον βοήθησε ένας άλλος κυπριακής καταγωγής μεγάλος μουσικοσυνθέτης. Ο Μάνος Λοϊζος, πρόωρα χαμένος κι αυτός. Το 1978 κυκλοφόρησε την πρώτη του δισκογραφική δουλειά "Τα τραγούδια της παρέας" σε δικούς του στίχους και μουσική με ερμηνευτή το Μανώλη Μητσιά. Ακολούθησε ο δίσκος τα "Μικρά ερωτικά" με ερμηνευτή τον Αντώνη Καλογιάννη και κατόπιν το "Στη λεωφόρο της αγάπης" με ερμηνευτές τον Γιάννη Πάριο, τη Χαρούλα Αλεξίου, τη Δήμητρα Γαλάνη και το Διονύση Θεοδόση. Συνεργάστηκε επίσης με μεγάλη επιτυχία με τον Γιάννη Πάριο στο "Σαν τρελό φορτηγό", το Δημήτρη Μητροπάνο στο "Η εθνική μας μοναξιά", στο "Παρέα μ' ένα ήλιο" και με άλλους σημαντικούς ερμηνευτές (Πασχάλη Τερζή κλπ).
Το Μάριο απασχολούσε πάντα το Κυπριακό πρόβλημα. Μέσα του έκαιγε ο πόθος για κοινή ειρηνική και ενωμένη πατρίδα. Στα πρώτα του έργα μελοποίησε και ποιήματα του πατέρα του που αφορούσαν τις καλές σχέσεις Ελληνοκυπρίων και Τουρκοκυπρίων. Λίγο αργότερα μελοποίησε το ποίημα της νεαρής Τουρκοκύπριας ποιήτριας Νεσιέ Γιασίν «Η δική μου πατρίδα έχει μοιραστεί στα δύο»
Λένε πως ο άνθρωπος πρέπει την πατρίδα ν' αγαπά
έτσι λέει κι ο πατέρας μου συχνά
Η δική μου η πατρίδα έχει μοιραστεί στα δυο
ποιο από τα δυο κομμάτια πρέπει ν' αγαπώ;
Ας το απολαύσουμε εδώ τραγουδισμένο από ένα παιδί, τη Πολύμνια Προβάδου
Έφυγε πρόωρα ο Μάριος και δεν πρόλαβε να δει τη βασανισμένη μας πατρίδα να ενώνεται και πάλι.
Πιο κάτω απολαύστε δύο από τα αγαπημένα μου τραγούδια: "Τα Λαδάδικα" και το "Θάλασσες" με το Δημήτρη Μητροπάνο
-----------------------------------------
Για αποχαιρετισμό έβαλα πάνω δεξιά μερικά ακόμη από τα ωραιότερα τραγούδια του Μάριου. Ένα απ' αυτά είναι το "Άσπρο Μαντήλι Ανέμιζε" (2007) με ερμηνευτή τον Κρητικό Βασίλη Σκουλά. Είναι μια ωραία προσπάθεια του πρόωρα χαμένου Συνθέτη να πλησιάσει μουσικά την Κρήτη.
Διασκευάζοντας στίχους του τραγουδιού αυτού Μάριε μου σου τραγουδώ κι εγώ αποχαιρετώντας σε
Πού χάθηκες; Πού πέταξες;
Πού κίνησες; Πού πήγες;
Όπου και αν πήγες ΚΑΛΟ ΣΟΥ ΤΑΞΙΔΙ
Εμάς εδώ θα μας ταξιδεύεις πάντα με τα τραγούδια σου
---------------------
Υ.Γ. Διαβάστε εδώ την επιστολή του γιατρού του για να δείτε τι άνθρωπος ήταν ο Μάριος
