Περιμένοντας τον καπνό....

Τι γίνεται βρε παιδιά?  

Δεν σας φαίνεται ότι παρατράβηξε η αναμονή????? Από το Λουκά Παπαδήμο, φτάσανε να συζητάνε για τον Απ. Κακλαμάνη και το Φιλ. Πετσάλνικο. Και μη χειρότερα.

Παιδικό γέλιο ενάντια στο χρέος

Πάνω που σκεφτόμουνα τι επιπτώσεις θα έχει το «κούρεμα», κατά 50%, του ελληνικού χρέους στην Ελλάδα, στους πολίτες της, στις Τράπεζες και κυρίως στα Ασφαλιστικά Ταμεία της και αναρωτιόμουνα αν τελικά οι «εταίροι μας» έλαβαν υπόψη, όχι μόνο τη δημοσιονομική εξυγίανση μας, αλλά και την ανάγκη εξόδου μας από την ύφεση, ήρθε η κόρη μου και μ’ έβγαλε από τις σκέψεις μου. «Μαμά, θέλεις να γελάσεις?» μου είπε. «Αν θέλω, λέει, σαν παλαβή το θέλω». Μου έβαλε ένα βίντεο. Και πράγματι γέλασα, δυνατά και ανέμελα. Ξέχασα για λίγο, το χρέος, την οικονομική ύφεση, το πρωτογενές πλεόνασμα που το περιμένουμε και δεν έρχεται, τη δημοσιονομική εξυγίανση και ό,τι αυτή συνεπάγεται…. Για να δούμε, θα γελάσετε κι εσείς?

Η κολοκυθιά

Διαβάζω από τη Ρίκα Βαγιάνη στο «ΕΘΝΟΣ»:

«Δεν φταίμε εμείς που οι σημερινοί δεκαεφτάρηδες, μια ολόκληρη γενιά, έχασε τις ελπίδες της για το αύριο».

« Τι θα πει δεν φταίτε; Και ποιος φταίει;»

«Εσείς;»

«Και γιατί να φταίμε εμείς;»

«Και ποιος φταίει;»

«Η τρόικα».

«Και ποιος έφερε την τρόικα;»

 «Ε, εεε, τα χρέη».

«Και ποιος φταίει για τα χρέη;»

«Η φοροδιαφυγή».

«Και γιατί να φταίει η φοροδιαφυγή; Φταίει η διαφθορά».

«Και γιατί να φταίει η διαφθορά; Φταίει ο κοντόφθαλμος αναπτυξιακός σχεδιασμός».

«Και γιατί να φταίει αυτός;»

«Και ποιος να φταίει;»

 «Φταίνε οι τράπεζες».

«Τα ρουσφέτια».

«Η τεμπελιά».

«Ο λαϊκισμός και η ψηφοθηρία».

«Όχι, φταίει που είχαμε τουρκοκρατία».

«Ο Αμερικάνοι, φονιάδες του ευρώ».

«Οι Κινέζοι».

«Οι πολυεθνικές και η παγκοσμιοποίηση».

«Οι μιζαδόροι».

«Οι μεσάζοντες».

«Όχι, φταίνε οι συνδικαλιστές».

«Και γιατί να φταίνε οι συνδικαλιστές; Φταίνε οι εργοδότες».

«Η Μέρκελ φταίει».

"Η «Siemens».

«Οι Εβραίοι και οι μασόνοι».

«Η παγκοσμιοποίηση».

«Ο Καραμανλής».

«Ο Παπανδρέου».

«Φταίνε όλοι οι πολιτικοί - μαζί δεν τα φάγαμε;»

«Γιατί τα φάγαμε μαζί;»

«Και ποιος τα έφαγε;»

«Εσείς!»

«Και γιατί τα φάγαμε εμείς;»

( Φέτος τα Χριστούγεννα λέω να στολίσω κολοκυθιά...)

Ρίκα μου κι εγώ κολοκυθιά θα στολίσω (αν βρω) και θα φάω γλαρόσουπα, αντί για γαλοπούλα.  

Όταν η ελληνική γλώσσα κάνει θαύματα!!!

Μαύρισε η καρδιά μας τις τελευταίες μέρες. Οι αιτίες για τη μαυρίλα πολλές. Η κατάσταση της οικονομίας που δεν είναι καθόλου καλή, η απειλή για πρόωρες εκλογές και τώρα αυτή η ιστορία με τα παγιδευμένα δέματα ήρθε κι έδεσε με το μαύρο κλίμα.

Όχι δεν θα σας μαυρίσω άλλο την ψυχή. Να γελάσει λίγο το χειλάκι σας θέλω. Ελπίζω να το πετύχω. Δέστε πιο κάτω ένα σύντομο βιντεάκι από το αλήστου μνήμης σίριαλ «Ζήνα», όπου ούτε λίγο, ούτε πολύ, ένας «ψαλμός» στα ελληνικά (?) και μάλιστα «δωρικού τύπου» (!), κάνει θαύματα!!!!!

Χαρείτε το. 

 

Υ.Γ. Λέτε ο ΓΑΠ να διαβάζει τον "ψαλμό" με ιωνικό ρυθμό, αντί του δωρικού και δεν πιάνει μέχρι τώρα?

Ο γάμος που ονειρεύεται κάθε κοπέλα..... (μ' ένα γαμπρό τράβα με κι ας κλαίω)

"Σήμερα λάμπει ο ουρανός
σήμερα λάμπει η ημέρα
σήμερα στεφανώνεται 
αητός την περιστέρα!"
Έτσι συνηθίζουμε να τραγουδούμε την ημέρα του γάμου! Στον πιο κάτω γάμο όμως που έγινε στην Ινδία, ο "αητός" κλαίει και οδύρεται, ενώ η "περιστέρα" χαμογελά αμήχανα. Ο γαμπρός, ενώ είχε ερωτικό δεσμό με τη νύφη, κάποια στιγμή εξαφανίστηκε. Τον βρήκε η Αστυνομία και τον έφερε στην οικογένεια της νύφης. Το αποτέλεσμα είναι αυτό που βλέπετε. Ένας γάμος με το ζόρι. Λυπήθηκα το γαμπρό, αλλά πιο πολύ τη νύφη. Τι "ευτυχισμένη" ζωή την περιμένει!

Υ.Γ. Το ευτυχισμένο ζευγάρι πάνω στη φωτο, φυσικά, δεν έχει καμιά σχέση με το  ζευγάρι του βίντεο.

Σας βοηθά ο σύντροφος σας στις δουλειές του σπιτιού?

Έτσι, για να ελαφρύνω λίγο την ατμόσφαιρα από την αντιπαράθεση που είχαμε (με μερικούς @φίλους) για το θέμα της προηγούμενης ανάρτησης μου, παραθέτω ένα ανέκδοτο.

Στο 10ο Πανευρωπαϊκό Συνέδριο για την ισότητα των δύο φύλων ανακοινώθηκε ότι, κατόπιν έρευνας, διαπιστώθηκε ότι οι χώρες που ήταν ακόμα χαμηλά στην επίτευξη της ισότητας άνδρα – γυναίκας όσον αφορά τις οικιακές εργασίες ήταν η Ισπανία, η Ιταλία και η Ελλάδα. Κατόπιν αυτού κλήθηκαν οι αντιπρόσωποι από τις τρεις αυτές χώρες να προσπαθήσουν για τον επόμενο χρόνο να πετύχουν όσο το δυνατόν μεγαλύτερη συμμετοχή των συζύγων τους στις οικιακές εργασίες και στην ανατροφή των παιδιών και τον επόμενο χρόνο να ανακοινώσουν τα αποτελέσματα της προσπάθειας τους.

Πράγματι την επόμενη χρονιά, στο 11ο Συνέδριο, οι τρεις αντιπρόσωποι ανέβηκαν στο βήμα να μιλήσουν για τα αποτελέσματα της προσπάθειας τους. Πρώτη ανέβηκε και μίλησε η Ισπανίδα.
-Όταν γύρισα στην πατρίδα είπα στον Χουάν ότι έπρεπε σιγά – σιγά να αρχίσει με βοηθά στο σπίτι με τις δουλειές και με τα παιδιά. Την πρώτη εβδομάδα δεν είδα κανένα αποτέλεσμα, τη δεύτερη όμως άρχισε πότε – πότε να πηγαίνει τα παιδιά στο σχολείο, την τρίτη εβδομάδα να μαγειρεύει και να βάζει πλυντήριο, μέχρι δε σήμερα μπορώ να πω ότι με βοηθά πολύ.
Μετά από θερμό χειροκρότημα όλων των συνέδρων, ανέβηκε και μίλησε η Ιταλίδα.
-Όταν γύρισα στην Ιταλία έκατσα μια μέρα και μίλησα στον Τζουσέπε και του εξήγησα ότι αφού εργαζόμαστε και οι δυο πρέπει να μοιραζόμαστε και τις δουλειές του σπιτιού. Την πρώτη εβδομάδα δεν είδα τίποτε. Τη δεύτερη τίποτε πάλι, από την τρίτη όμως εβδομάδα άρχισε δειλά – δειλά να με βοηθά. Μαγείρευε, έβγαζε τα παιδιά βόλτα κλπ. Μέχρι δε σήμερα μπορώ να πω ότι σχεδόν μοιραζόμαστε τις δουλειές.
Μπράβο, μπράβο, φώναζαν όλες οι σύνεδροι μαζί.
Τελευταία ανέβηκε να μιλήσει η Ελληνίδα.
-Όταν γύρισα στην Ελλάδα κάθησα και μίλησα στο Γιάννη. Γιάννη μου, του λέω, επειδή δουλεύω σκληρά στο σπίτι και στη δουλειά, τι θα έλεγες να με βοηθάς και συ λίγο;; Δηλαδή σαν τι να κάνω;; μου απαντά. Να, θα μπορούσες κι εσύ να πλένεις πού και πού τα πιάτα, να σκουπίζεις, να σφουγγαρίζεις…
Λοιπόν και τι έγινε;;; Ρωτά γεμάτη περιέργεια η Πρόεδρος.
-Να, την πρώτη εβδομάδα δεν έβλεπα τίποτε. Τη δεύτερη άρχισα σιγά – σιγά να βλέπω από το ένα μάτι. Την τρίτη άρχισα να βλέπω και από το άλλο. Μέχρι σήμερα μπορώ να πω ότι επανήλθε πλήρως η όραση μου.

Υ.Γ. Εμένα ο σύζυγος έχει βρει ένα τέχνασμα (κόλπο) να μη του ζητώ συχνά να συμμετέχει στις δουλειές του σπιτιού. Όχι, δεν μου μαυρίζει το μάτι. Χα χα χα! Απλώς τις κάνει τόσο άγαρμπα (τις δουλειές), που διστάζω κάθε φορά να του το ζητήσω!!

Το πρώτο και τελευταίο ποιητικό μου αριστούργημα!!

Από καιρό διαβάζω τα ποιητικά ποστ των συν-bloggers και μια ζήλια μου τσιμπάει την καρδιά και το μυαλό (για να χρησιμοποιήσω κι εγώ μια κοινότυπη ποιητική έκφραση). Γιατί? Μα επειδή απλούστατα εγώ, φύση πεζή και πραγματιστική, δεν είμαι ικανή και άξια να γράψω ποιήματα. Το μόνο ποίημα που έγραψα στη ζωή μου είναι το πιο κάτω στην Α΄ Γυμνασίου και αυτό όχι αυθόρμητα. Μετά από ένα μάθημα νέων ελληνικών που ο φιλόλογος μας έμαθε τα διάφορα τονικά μέτρα στη Νεοελληνική στιχουργική, μας ανέθεσε να γράψουμε ο καθένας ένα ποίημα σε κάποιο μέτρο. Και νάτο το πρώτο και τελευταίο ποιητικό αριστούργημα μου. Θαυμάστε ποίηση βαθυστόχαστη και πλήρη νοημάτων….. Χα χα χα!

Μέλισσες και πεταλούδες πετούν
και με χαρά τα πουλιά κελαηδούν
στο περιβόλι αυτό το πρωί
που είναι κοντά στη δική μας αυλή.

-----------------------
Υ.Γ. 1
Μη με ρωτήσετε τι τονικό μέτρο χρησιμοποίησα. Δεν είμαι σίγουρη. Αν δεν κάνω λάθος (που μπορεί και να κάνω) είναι το δαχτυλικό μέτρο (περιλαμβάνει τρεις συλλαβές από τις οποίες τονίζεται η πρώτη).
Vad μου αν κάνω λάθος κράξε με!
-----------------------------

Υ.Γ. 2
Για όποιον ενδιαφέρεται για τη νεοελληνική στιχουργική βλ. εδώ και εδώ
---------------------------------

Υ.Γ.3
Το άλλο ποίημα που ξέρει το πουλί του ΑΡΚΑ (εκτός από το «αρνάκι άσπρο και παχύ») είναι το δικό μου!!

Ώρα για γιόγκα....

Καλοκαιράκι μπήκε… Οι ζέστες πιάσανε. Ας αφήσουμε λίγο τα θλιμμένα θέματα. Ώρα για παραλία και ηρεμία. Σκέφτομαι να αρχίσω τα μπάνια. Πριν μπω όμως στη θάλασσα λίγες ασκήσεις γιόγκα για την απόλυτη νιρβάνα. Λέω να προσπαθήσω να μιμηθώ τον κύριο της φωτογραφίας.

Λέτε να τα καταφέρω?

Αν δεν τα καταφέρω θα το ρίξω στο πιοτό…..Όλο και κάποια στάση για ηρεμία θα πετύχω!!!!

Οι ικανότητες της Χίλαρι!

Μ’ αυτή την πινακίδα περίμενε ένας αμερικανός διαδηλωτής τη Χίλαρι Κλίντον. “Δεν μπόρεσε να ικανοποιήσει τον άνδρα της, δεν θα μπορέσει να ικανοποιήσει την Αμερική” (βλ. εδώ)

Εσείς τι νομίζετε;; Η σεξουαλική ζωή και κατ’ επέκταση η ιδιωτική ζωή του πολιτικού είναι δείγμα των ικανοτήτων του και στην πολιτική αρένα;;;

Τι νομίζω εγώ;; Ίσως ναι, ίσως και όχι (ειδικά ως προς τη σεξουαλική ζωή, μάλλον προς το όχι κλίνω)

"Πράσινη" η πυρηνική ενέργεια;;;;

Θύελλα προκάλεσε η επιλογή του Γιώργου Σουφλιά να υιοθετήσει το χαρακτηρισμό «πράσινη» για την πυρηνική ενέργεια κατά τη διάρκεια ομιλίας του στο Διεθνές Συνέδριο για την ενεργειακή ασφάλεια.

«Στόχος είναι η πράσινη ενέργεια και κατά την άποψή μου ορθά η Ε.Ε. έχει συμπεριλάβει σε αυτήν την κατηγορία και την πυρηνική ενέργεια» ήταν η φράση του υπουργού ΠΕΧΩΔΕ που άναψε φωτιές.

Η απάντηση του Στ. Δήμα, Επίτροπου στην Ε.Ε., υπεύθυνου για θέματα Περιβάλλοντος, ήρθε μια μέρα αργότερα, μετά το τέλος της δικής του ομιλίας στο ίδιο Συνέδριο: «Η ατομική ενέργεια δεν αποτελεί ανανεώσιμη πηγή ενέργειας», είπε ορθά κοφτά και αποχώρησε.

Μετά την παραπάνω φωτογραφία, έχει κανείς καμιά αμφιβολία ότι η Πυρηνική Ενέργεια είναι πράσινη;;;

----

Σημείωση: Την εικόνα την πήρα από το ιστολόγιο Αστείες Φωτογραφίες Επικαιρότητας

Γυναίκες οδηγοί!

Τα μάθατε;;
Απονεμήθηκαν τα βραβεία για τις γυναίκες οδηγούς του 2007
Να τα αποτελέσματα:

Το δέκατο (10ο) βραβείο παίρνει:

---------------------------------------------------------------------------------------


Το ένατο (9ο) βραβείο παίρνει:


---------------------------------------------------------------------------------------

Το όγδοο (8ο) βραβείο παίρνει:


--------------------------------------------------------------------------------

Το έβδομο (7ο) βραβείο παίρνει:

-----------------------------------------------------------------------------

Το έκτο (6ο) βραβείο παίρνει:

---------------------------------------------------------------------------------

Το πέμπτο (5ο) βραβείο παίρνει:

-----------------------------------------------------------------------------

Το τέταρτο (4ο) βραβείο παίρνει:


----------------------------------------------------------------------------------

Το χάλκινο μετάλλιο παίρνει:


-----------------------------------------------------------------------------------

Το ασημένιο μετάλλιο παίρνει:

------------------------------------------------------------------------------------


Το χρυσό μετάλλιο παίρνει:

Πάντως εγώ, αν και είμαι τριάντα χρόνια οδηγός, δεν πήρα κανένα βραβείο. Χα χα χα!

Σημείωση: Τις εικόνες μου τις έστειλες ένας φίλος μου (άντρας).
Η προσωπική μου γνώμη είναι ότι οι γυναίκες οδηγοί είναι τις πιο πολλές φορές πιο προσεκτικές και συνετές από τους άντρες.

---------------------------------------------------

Δείτε και πόσο επιδέξιες είμαστε εμείς οι γυναίκες στο παρκάρισμα (προσέξτε το άσπρο αυτοκίνητο που οδηγείται από γυναίκα και ψάχνει χώρο για παρκάρισμα):



Σημείωση: Αυτό το βίντεο μου το έστειλε ο φίλος μου ο Φλούφλης
-------------------------------------------------------------------------

Δείτε τώρα πόσο κακές μπορούμε να γίνουμε εμείς οι γυναίκες:

Βαβυλωνία!!

Φαντάζομαι θα ξέρετε το θεατρικό έργο του Δημήτρη Βυζάντιου (1790-1853) «Βαβυλωνία» που την έγραψε το έτος 1836. Εκεί λοιπόν διαπραγματεύεται τη γλωσσική ασυνεννοησία στο νεοσύστατο τότε Ελληνικό κράτος που οφείλεται στις διάφορες ελληνικές ντοπιολαλιές. Κλασσική η σκηνή μεταξύ του Κρητικού και του Αρβανίτη. Ο Κρητικός ρωτά τον τελευταίο αν έφαγε τα κουράδια του (δηλ. τα πρόβατα του) και ο Αρβανίτης νομίζοντας ότι τον ρωτά αν έφαγε σκατά, τον χτυπά με την πιστόλα του. Έρχεται μετά ο Κύπριος να διηγηθεί το επεισόδιο στον αστυνόμο, ο οποίος έκανε προανάκριση και του είπε «ρώτησε ο Κρητικός τον Αρβανίτη αν έφαγε τα κουράδια του, δηλαδή τις κουδέλλες του (τα πρόβατα στα κυπριακά)…». Ο αστυνόμος πέρασε τις κουδέλες για κορδέλες και η ασυνεννοησία συνεχίστηκε….

Πόσα από αυτά τα επεισόδια ασυνεννοησίας, λόγω διαφορετικών ντοπιολαλιών, έχει ο καθένας από μας να διηγηθεί!! Σε προηγούμενη ανάρτηση μου σας διηγήθηκα ήδη δύο με ηρωίδα την κα Τούλα. Θυμάστε; Τη συμπαθητική κυρία που α) όταν κάλεσαν τα γειτονόπουλα το γιο της να παίξει «μάπα» νόμιζε ότι το έβριζαν «βλάκα», μη ξέροντας βέβαια ότι στην κυπριακή διάλεκτο η «μάπα» είναι η μπάλα και β) παρεξήγησε τον μπακάλη όταν της ευχήθηκε «καλές Σήκωσες» νομίζοντας ότι της λέει σεξουαλικό υπονοούμενο.!

Σήμερα θυμήθηκα και μερικά άλλα περιστατικά και είπα να σας τα διηγηθώ να γελάσουμε:

Α περιστατικό: Ήμουν νεαρή τότε δικηγόρος και ήρθε ένας πελάτης να μου αναθέσει μια υπόθεση εξύβρισης. Άρχισε λοιπόν να μου διηγείται τι έγινε. «Ήρθε ο γείτονας νυχτιάτικά, μου κτύπησε την πόρτα και όταν του άνοιξα, μου επιτέθηκε φραστικά λέγοντας μου: Τι έχεις ρε τα κρεμαστάρια, πήγαινε να βάλεις φουστάνια…». Εγώ ξέροντας ότι τα κρεμαστάρια στην κυπριακή διάλεχτο είναι οι κρεμάστρες που κρεμάμε τα ρούχα, του απαντώ με μια αφέλεια «και το θεωρείτε αυτό εξύβριση;». «Ε, δεν είναι;» με ρωτά ο άλλος. «Όχι φυσικά», του απαντώ. «τα κρεμαστάρια πράγματι τα έχουμε για να βάζουμε τα φουστάνια». Ο πελάτης έμεινε να με κοιτά αποσβολωμένος. Είδε κι έπαθε να με πείσει ότι τελικά είναι εξύβριση, γιατί ο γείτονας, που φυσικά δεν ήταν Κύπριος, με τα κρεμαστάρια εννοούσε τους όρχεις….

Β περιστατικό: Αναφέροντας το πιο πάνω επεισόδιο σε ένα συνάδελφο που είναι Κρητικός μου διηγήθηκε και αυτός με τη σειρά του ένα άλλο. Σκηνή σε ένα δικαστήριο στην Κρήτη (ο δικαστής δεν ήταν Κρητικός). Στη θέση του μάρτυρα κάποιος άντρας (Κρητικός), ο οποίος διηγείτο πώς έγινε ένα αυτοκινητιστικό ατύχημα. Σε μια στιγμή ο δικαστής τον διακόπτει και του λέει «δεν μας τα είπε έτσι η σύζυγος σας που κατέθεσε πριν, αλλιώς τα είπε». Και ο άντρας του απαντά «η σύζυγος μου κ. Δικαστά όταν έγινε το ατύχημα ήταν βαρεμένη και δεν τα θυμάται καλά» (σημείωση: στην Κρήτη βαρεμένη σημαίνει έγκυος και μάλιστα στους τελευταίους μήνες της εγκυμοσύνης). Ο Δικαστής νομίζοντας ότι εννοούσε ότι κάποιος είχε βαρέσει (δείρει) τη σύζυγο τον ρωτά «από ποιον ήταν βαρεμένη η σύζυγος σας;». Ο άνδρας του απαντά φανερά εκνευρισμένος «τι εννοείτε από ποιόν, από μένα φυσικά…». Και έρχεται η παρατήρηση από το Δικαστή «μα καλά, δεν ντρέπεστε να κτυπάτε τη σύζυγο σας και να καμαρώνετε γι’ αυτό;». Εδώ πρέπει να σας πω ότι και στην Κύπρο χρησιμοποιούμε μια παρόμοια λέξη για την έγκυο στον τελευταίο μήνα: κατάβαρη.

Γ περιστατικό: Ήμουν στην Κύπρο και βλέπαμε τηλεόραση με τον πατέρα μου. Σε μια στιγμή μπαίνει μια διαφήμιση για τις συναυλίες του Κότσιρα που τότε βρισκόταν κι αυτός στο νησί και τραγουδούσε σε διάφορες πόλεις. Μόλις ακούει ο πατέρας μου το επίθετο «Κότσιρας» που στην Κύπρο σημαίνει κάτι σαν «Κουράδας» ή «Σκατάς», του πέσαν οι μασέλες. Γυρνάει εμβρόντητος προς εμένα και μου λέει «καλέ άκουσες πώς το λένε το παιδί αυτό;; Τι κρίμα κι έχει ωραία φωνή!»

Δ περιστατικό: Τη γνωστή κα Τούλα όταν καμιά φορά πέρναγε έξω από το σπίτι μας και την έβλεπε η γιαγιά μου της φώναζε «έλα κα Τούλα να κάτσεις να πνάσεις» (δηλαδή να ξεκουραστείς). Μια μέρα έρχεται η κα Τούλα στη μάνα μου και της λέει «έχω μια απορία, γιατί η μαμά σου όταν με βλέπει να περνώ μου λέει να έρθω να κάτσω να πεινάσω;;» (νόμιζε ότι της έλεγε έλα να κάτσεις, να πεινάσεις).

E περιστατικό: Αυτό μου το διηγήθηκε μια θεία μου που ένα διάστημα έζησε στην Αγγλία, στο Λονδίνο. Εκεί οι Κύπριοι έχουν αναπτύξει μια διάλεχτο δική τους Κυπριο-αγγλική. Πάει λοιπόν ένας γείτονας, Κύπριος κι αυτός, και τους λέει «το Σάββατο θα χαρτώσουμε το Κιτσούδι, θέλετε να έρθετε κατά τις 10 να μας βοηθήσετε;». Πρέπει να σας πω ότι στα κυπριακά χαρτώνω σημαίνει αρραβωνιάζω. Η θεία μου νομίζοντας ότι ήρθε να τους καλέσει στον αρραβώνα του γιου του του Κώστα και να τους παρακαλέσει να πάνε πιο μπροστά να βοηθήσουν στην προετοιμασία, του απάντησε «ευχαρίστως να ρθούμε». Το Σάββατο λοιπόν οι θείοι μου ντύθηκαν, στολίστηκαν και κατά τις 10 καταφτάνουν στο σπίτι του γείτονα με τα δώρα τους. Μόλις τους βλέπει ο γείτονας με τα καλά τους ρούχα αναφωνεί «μα καλά ήρθατε να κάνετε δουλειά με τα καλά σας;;». Τελικά δεν αρραβώνιαζε το γιο του, αλλά έβαζε wallpaper (χαρτί ταπετσαρίας) στην κουζίνα (kitchen) του και ήθελε βοήθεια……

Θεωρώ περιττό να σας διηγηθώ και επεισόδια με τη «βίλλα» που όλοι ξέρετε, φαντάζομαι, τι σημαίνει στην Κύπρο!! Θα σας πω όμως ένα ανέκδοτο πάνω σ’ αυτό. Ρωτά η δασκάλα τα παιδιά στο σχολείο να της διηγηθούν πού πάνε με την οικογένεια τους συνήθως τα Σαββατοκύριακα. Η Αννούλα απαντά «εμείς κυρία πάμε στη βίλλα μας στο Πόρτο Ράφτη». Ο Κωστάκης λέει «εμείς πάμε στη βίλλα μας στην Αίγινα». Ρωτά και τον Πανίκκο (κυπριακής καταγωγής) και αυτός απαντά «εμείς πάντως κυρία τη βίλλα μας την έχουμε πάντα μαζί μας, δεν πάμε να τη βρούμε κάθε Σαββατοκύριακο».

Σας αφήνω τώρα και σας προσκαλώ, όσους από σας έχετε παρόμοια περιστατικά, να τα διηγηθείτε στα σχόλια σας.

ΥΓ Επειδή ο Γεράσιμος δεν ήξερε τι είναι η «βίλλα» στα κυπριακά, εξηγώ για όσους δεν ξέρουν ότι είναι το αντρικό γεννητικό όργανο.

Ο ....γάμος του Γρηγόρη

Πολύ βαριεστημένο τον είδα το γιόκα μου το Σάββατο.

-Γιατί δεν τηλεφωνάς στο φίλο σου το Γρηγόρη να βγείτε, του λέω.

-Ο Γρηγόρης παντρεύεται σε λίγο και δεν μπορεί να βγούμε, μου απαντά.

-Καλά, παντρεύεται ο φίλος σου και δεν σε κάλεσε;; Τον ξαναρωτώ.

-Όχι καλέ μαμά, δεν πρόκειται για κανονικό γάμο αλλά για εικονικό.

-Και ποιος παπάς ή Δήμαρχος θα δεχτεί να κάνει εικονικό γάμο;;

-Και πάλι δεν κατάλαβες. Θα παντρευτεί εικονικά στον ηλεκτρονικό υπολογιστή στο παιχνίδι Δεύτερη Ζωή (Second Life).

-Τι είναι πάλι τούτο;;

Και τότε ο γιος μου μού εξήγησε ότι πρόκειται για ένα πρόγραμμα – παιχνίδι που κατεβάζει ο ενδιαφερόμενος παίκτης από τον υπολογιστή του Το παιχνίδι αυτό του επιτρέπει, αφού εγγραφεί, να συμμετέχει σε μια «δεύτερη ζωή» ψηφιακή αυτή τη φορά. Ο ίδιος δημιουργεί το εικονικό του είδωλο, του δίνει όποια μορφή θέλει, όποια ηλικία θέλει κλπ. Και αρχίζει εκεί να ζει μαζί με διάφορους άλλους παίκτες, από όλα τα μέρη της γης. Πηγαίνει στη δουλειά του, την οποία έχει διαλέξει ο ίδιος (χωρίς να χρειάζεται μάλιστα να έχει κουραστεί με σπουδές κλπ), κουβεντιάζει, φλερτάρει, κάνει έρωτα, παντρεύεται (καλή ώρα σαν το Γρηγόρη…). Αγοράζει ακόμα και γη λέει με εικονικά χρήματα, τα οποία όμως μπορούν μετατραπούν και σε αληθινά. Τώρα πώς γίνεται αυτό να σας πω την αλήθεια δεν το κατάλαβα…Ο φίλος δε του γιου μου έτυχε να παίζει (;) επί δεκαοχτώ συνεχείς ώρες το εν λόγω παιχνίδι, χωρίς να φάει και να κοιμηθεί!! Η νύφη;;; Από την Αργεντινή λέει!

Χριστός και Παναγία! Τρόμαξα λιγάκι με αυτά που άκουσα από το γιο μου και με άλλα που διάβασα μετά στο διαδίκτυο για να ενημερωθώ. Θυμάμαι την εποχή των φοιτητικών μου χρόνων. Μαζευόμαστε στα διάφορα σπίτια και κουβεντιάζαμε, λέγαμε ανέκδοτα, παίζαμε επιτραπέζια παιχνίδια, φλερτάραμε, ερωτευόμαστε, μαλλώναμε, τα ξαναφτιάχναμε. Βρίζαμε τους δικτάτορες, σχεδιάζαμε νέους τρόπους αντίδρασης….Δεν είχαμε ανάγκη να ζούμε μια εικονική «δεύτερη ζωή». Η ζωή μας η μία και μοναδική ήταν γεμάτη. Μεγάλη μοναξιά, ανασφάλεια και δυσκολία στην επικοινωνία πρέπει να επικρατεί στους νέους σήμερα για να καταφεύγουν σε τέτοιους είδους «δεύτερες ζωές»!!!

Από τώρα σύνταξη;

-Να πάρω από τώρα σύνταξη;; Θα αστειεύεστε βέβαια. Και τι θα κάνω μέχρι τα γεράματα;; Να κάααθομαι;; Θα με μαλλώσει ο Μαγγίνας!
-Καλέ τι ρωτάτε εμένα πώς θα βρουν δουλειά οι νέοι, αν δουλεύουν όλοι οι συνομήλικοι μου;; Ρωτήστε το Μαγγίνα! Εξάλλου είμαι ακόμα νέος, μόλις πάτησα τα ογδόντα.