Ο ΙΤΑΛΙΑΣ ΓΕΝΝΑΔΙΟΣ ΓΙΑ ΤΙΣ ΣΥΝΑΝΤΗΣΕΙΣ ΤΟΥ ΟΙΚΟΥΜΕΝΙΚΟΥ ΠΑΤΡΙΑΡΧΟΥ ΒΑΡΘΟΛΟΜΑΙΟΥ ΜΕ ΤΟΝ ΠΑΠΑ ΦΡΑΓΚΙΣΚΟ

Ο ΘΕΟΣ ΕΥΛΟΓΕΙ ΚΑΙ ΔΟΞΑΖΕΙ ΤΟ ΣΕΠΤΟΝ ΚΕΝΤΡΟΝ ΤΗΣ ΟΡΘΟΔΟΞΙΑΣ ΜΕ ΤΗΝ ΑΓΑΠΗ ΤΟΥ 

ὑπό τοῦ Σεβ. Μητροπολίτου Ἰταλίας καί Μελίτης κ. Γενναδίου 

Πρυτανεύει καί κυριαρχεῖ ἡ Ἀγάπη τοῦ Θεοῦ κατά τήν Ἱστορικήν, ἀδελφικήν, εὐπρόσδεκτον καί εὐλογημένην ἀπό τόν Θεόν Συνάντησιν τῶν δύο Προκαθημένων Ἀνατολῆς καί Δύσεως, Οἰκουμενικοῦ Πατριάρχου Βαρθολομαίου καί Πάπα Ρώμης Φραγκίσκου. 

Ἡ θεϊκή ἀγάπη δίδει εἰς αὐτούς ἀνυπέρβλητην δύναμιν καί πνευματικήν ζωτικότητα ὥστε νά συνεργασθοῦν εἰλικρινά καί ἐποικοδομητικά καί εἰς τό μέλλον ἔτι περισσότερον καί ἐπιμελέστερον, διά τήν πλήρη ἑνότητα τῶν Χριστιανῶν καί ὁ πόνος νά γίνῃ ὄργανον ἀληθινῆς συμπνοίας εἰς τήν συμπόρευσιν πρός τήν «Θεϊκήν Διαθήκην»: «ἵνα πάντες ἕν ὦσιν». Ἡ θεϊκή αὐτή ἀγάπη τούς ἑνώνει, ἔτι περισσότερον καί τούς φωτίζει νά προχωρήσουν εἰς ἕνα ἐποικοδομητικόν Διάλογον μέ τό Ἰσλάμ: «Νά ἐργασθοῦμεν μαζί διά τήν εἰρήνην, τήν δικαιοσύνην καί τήν ἀξιοπρέπειαν κάθε ἀνθρώπου». Ὑπογραμμίζεται, ὅλως ἰδιαιτέρως, εἰς τήν «Κοινήν Δήλωσιν» ὁ Διάλογος μέ τό Ἰσλάμ, προσεύχονται καί προσδοκοῦν: «Οἱ Μουσουλμάνοι καί οἱ Χριστιανοί ἐκλήθησαν νά ἐργασθοῦν μαζί μέ ἀγάπην διά τήν δικαιοσύνην, τήν εἰρήνην, τά δικαιώματα κάθε ἀνθρώπου», διακηρύττουν. Μεγίστης σημασίας καί σπουδαιότητος ἔχουν διά τήν Εὐαγγελικήν αὐτήν πορείαν τῆς συμπορεύσεως πρός τήν «Θεϊκήν Διαθήκην» τοῦ Σωτήρος ἡμῶν Χριστοῦ «ἱνα πάντες ἑν ὦσιν» οἱ μυσταγωγικοί καί κατανυκτικοί λόγοι τῶν δύο Σεπτῶν Ἡγετῶν τῆς Χριστιανοσύνης, οἱ ὁποῖοι μέ τήν ἀπλούστατην αὐτῶν ζωήν καί τήν ταπεινήν αὐτῶν διακονίαν ἀποτελοῦν διά τόν ἄνθρωπον τῆς σήμερον μοναδικόν παράδειγμα ταπεινώσεως καί ὑπομονῆς, ἀγάπης καί ἀδελφοσύνης: «Ὅπως οἱ μάρτυρες εἶναι ὁ πλούσιος σπόρος διά τήν Χριστιανικήν ζωήν, οὕτω καί ὁ οἰκουμενισμός τοῦ πόνου βοηθεῖ τήν πορείαν πρός τήν ἑνότητα», «Ὅπως τό αἷμα τῶν μαρτύρων ἔγινε σπόρος δυνάμεως καί εὐφορίας διά τήν Ἐκκλησίαν, οὑτω καί ἡ συμμετοχή εἰς τούς καθημερινούς πόνους δύναται νά εἶναι ἕνα δυναμικόν ὄργανον τῆς ἑνότητος», ἀντικείμενον προσευχῆς καί ἀγάπης πορεία, ἀπό τόν Θεόν εὐλογημένη, καθόσον «τῷ δέ δυναμένῳ ὑπέρ πάντα ποιῆσαι ὑπερεκπερισσοῦ ὧν αἰτούμεθα ἤ νοοῦμεν κατά τήν δύναμιν τήν ἐνεργουμένην ἐν ἡμῖν». (Ἐφ. 3,20-21). 

Οἱ δύο, λοιπόν, ἀκούραστοι καί θεοτίμητοι Διάκονοι τῆς ἀγάπης καί τῆς εἰρήνης, πιστοί εἰς τό θέλημα τοῦ Θεοῦ, ἔφθασαν εἰς τό σημεῖον ἀφ’ ἑνός μέν νά σμικρύνουν τήν μεταξύ αὐτῶν, διά μέσου τῶν αἰώνων μακράν ἀπόστασιν, ἀφ’ ἑτέρου δέ ὡς ἀδελφοί ἐν Χριστῷ νά περιπατήσουν ἀπόφασιστικά εἰς τήν πρός τά πρόσσω, ἀλλά καί εἰς τό μέλλον ἀδελφικήν ἐπικοινωνίαν καί βαθυτέραν αὐτῶν γνωριμίαν. Σχίζουν τό «παλαιόν Χειρόγραφον» τῆς ἐχθρότητος καί τῆς πολεμικῆς καί μέ τό Πατερικόν αὐτῶν παράδειγμα καταδεικνύουν περιτράνως ὅτι οἱ Χριστιανοί δύνανται νά πορευθοῦν καί νά ἀπολαύσουν τούς πολυτίμους καρπούς τῆς Πρώτης Χιλιετίας καί οὕτω νά συμπορευθοῦν μέ τήν ἀγάπην καί τήν ἀλήθειαν εἰς τήν ἱερωτάτην πραγματοποίησιν τοῦ «Πορευθέντες μαθητεύσατε πάντα τά ἐθνη, βαπτίζοντες αὐτούς...», διά νά πιστεύσῃ ὁ κόσμος, ὁ ὁποῖος ἀνυπομόνως ἀναμένει νά ἰδῃ καί νά ἀκούσῃ. Κάθε ἐπικοινωνία καί συνάντησις εἰς τό ὄνομα τοῦ Ἰησοῦ Χριστοῦ εἶναι «εὐλογία τοῦ Θεοῦ», καί ἑπομένως ἡ ἐμμονή μας εἰς τά παλαιά καί ἀρνητικά διεστῶτα, ὁπωσδήποτε, δέν εἶναι ἡ ἀκριβής καί βεβαία πυξίς, ἡ ὁποία θά καθοδηγήσῃ ἡμᾶς εἰς τήν ἀλήθειαν, εἰς τήν ἀγάπην πρός τόν πατέρα καί δημιουργόν ἡμῶν Θεόν, πρός τόν πλησίον ἡμῶν, ὁ ὁποῖος εἶναι «εἰκών τοῦ Θεοῦ». 

Καί εἰς τό σημεῖον τοῦτο προσθέτομεν τά κατωτέρω, λίαν σημαντικά: Οἱ δύο πλούσιοι εἰς τήν καρδίαν, Πάπας Ρώμης Φραγκίσκος καί Οἰκουμενικός Πατριάρχης Βαρθολομαῖος, περιπατοῦν ἐν ἀγάπῃ. Ἡ ἀγάπη περιλαμβάνει καί τήν Ἀλήθειαν, ὁ Θεός εἶναι ἀγάπη, ἡ ὁποία εἶναι φῶς, ἀλήθεια, ταπείνωσις, σωτηρία, αἰώνιος ζωή. Δέν εἶναι δυνατόν νά ὑπάρχῃ εἰς τόν πιστόν ἡ ἀγάπη τοῦ Θεοῦ καί νά μήν ὑπάρχη ἡ ἀλήθεια. Ἡ ἀλήθεια εἶναι τό περιεχόμενον καί τό ἀποτέλεσμα τῆς ἀγάπης. Σφάλλουν, νομίζω, ἐκεῖνοι οἱ ὁποῖοι κατηγοροῦν καί κρίνουν τούς ἄλλους, οἱ ὁποῖοι δῆθεν ὁμιλοῦν μόνον διά τήν ἀγάπην, ἀποφεύγουν δέ νά ὁμιλήσουν διά τήν ἀλήθειαν. Τοῦτο, πολλάκις, γίνεται, διά τόν ἁπλούστατον λόγον ὅτι ἡ ἀγάπη εἶναι καί ἀλήθεια. Εἶναι Αὐτός ὁ Θεός, ὁ Ὁποῖος εἶναι Ἀγάπη, ἡ ὁποία ἔσωσε τήν ἀνθρωπότητα. 

Χάρις εἰς τά χαρισματικά αὐτά δῶρα, ὁ Πάπας καταδεικνύει τάς εἰλικρινείς διαθέσεις του: Πλησιάζει μέ τήν ἀνυπόκριτον καρδίαν του τόν Οἰκουμενικόν Πατριάρχην καί ζητεῖ ἀπό Αὐτόν τήν εὐλογίαν Του: «Santità εὐλόγησε ἐμέ καί τήν ἐκκλησίαν μου». Μετά τό φίλημα τῆς χειρός τοῦ Πατριάρχου εἰς τά Ἱεροσόλυμα ἔρχεται ὁ Πάπας τώρα, εἰς τήν Καθέδραν τοῦ Πατριάρχου, εἰς τήν Πόλιν τῆς Ὑπερμάχου Στρατηγοῦ, τῆς Παναγίας, νά ἀποκαλύψῃ μίαν νέαν ἐκκλησιαστικήν κατάστασιν: τόν βαθύτατον Αὐτοῦ σεβασμόν πρός τόν Πατριάρχην, τήν ἀναγνώρισιν τῆς Ἀποστολικῆς Αὐτοῦ Διαδοχῆς, ἀλλά καί τήν ἀναγνώρισιν τῆς Πατριαρχικῆς Αὐτοῦ ἀξίας. Τό «φίλημα» ἀπό τόν Πάπα τῆς σεπτῆς δεξιᾶς τοῦ Πατριάρχου, καθώς καί ἡ ἀδελφική παράκλησις τοῦ Πάπα ὅπως «εὐλογήσῃ Αὐτόν» ὁ Πατριάρχης, τό «φίλημα τῆς κεφαλῆς» τοῦ Πάπα ἀπό τόν Πατριάρχην, γεγονότα γενόμενα διά πρώτην φοράν, ἐκπλήσσουν καί συγκινοῦν, δίδουν ἐλπίδα καί ἐμπιστοσύνην εἰς τήν πορείαν τῆς συμπορεύσεως πρός τό θέλημα τοῦ Θεοῦ. 

Τό Φανάριον γίνεται καί πάλιν ἐνδοξότατον, εἰς τούς φοβερούς καιρούς τῆς κρίσεως καί τῆς σημερινῆς τραγωδίας τοῦ ἀνθρώπου. Ὁ λαός τοῦ Θεοῦ πλήρης ἐλπίδος, ἐνδυναμούμενος ἀπό τήν Ἄνωθεν ἐνίσχυσιν, συγκεκινημένος, προσβλέπει μέ θαυμασμόν πρός τήν Κορυφήν τῆς Ὀρθοδόξου Ἐκκλησίας, τόν Προκαθήμενον τῆς Ἐκκλησίας Κωνσταντινουπόλεως, ἀπολαμβάνει τήν τιμήν καί τήν δόξαν τοῦ Κέντρου τῆς Ὀρθοδοξίας, τῆς ὁποίας αἴτιος ἀληθινός εἶναι ὁ Πατριάρχης τοῦ Γένους, ὁ Οἰκουμενικός Πατριάρχης Βαρθολομαῖος, ὁ μέγας ρυθμιστής τῆς Πανορθοδόξου ἑνότητος, ὁ Πατριάρχης τῆς ἀγάπης, τῆς εἰρήνης καί τοῦ διαλόγου, ὁ ὁποῖος ἔκαμε τήν Καθέδραν Του Κέντρον Θεολογικοῦ Διαλόγου, Κέντρον Θεολογικῶν Συναντήσεων καί Ἐκκλησιαστικῶν ἐξελίξεων, Κέντρον Πολιτιστικῶν καί Διπλωματικῶν ἐπισκέψεων. 

Ὁ Πάπας καί ὁ Πατριάρχης δέν φοβοῦνται, συνδέονται μέ τόν σύνδεσμον τῆς ἀγάπης καί τῆς εἰρήνης, καί ἀγωνίζονται διά τήν δημιουργίαν «Γεφυρῶν», διά τό κρέμισμα τῶν τειχῶν καί τήν ἀπομάκρυνσιν τῆς ἐσωστρεφείας καί τοῦ αὐτισμοῦ, ἀλλά καί διά τήν προώθησιν τοῦ διαλόγου μέ τό Ἰσλάμ, «ἐπί τῇ βάσει ἀμοιβαίου σεβασμοῦ καί φιλίας»: «Μουσουλμάνοι καί Χριστιανοί καλοῦνται νά ἐργασθοῦν ἀπό κοινοῦ χάριν τῆς δικαιοσύνης, τῆς εἰρήνης καί τοῦ σεβασμοῦ τῆς ἀξιοπρεπείας καί τῶν δικαιωμάτων κάθε προσώπου, ἰδιαιτέρως εἰς τάς περιοχάς ἐκείνας, ὅπου ἄλλοτε ζοῦσαν ἐπί αἰῶνας μέ εἰρηνικήν συνύπαρξιν, καί ἤδη ὑφίστανται ἀπό κοινοῦ τήν τραγικότητα τῆς φρίκης τοῦ πολέμου ... ὡς Χριστιανοί Ἡγέται καλοῦμεν ὅλους τούς θρησκευτικούς ἡγέτας νά ἐπιδιώξουν καί ἐνισχύσουν τόν διαθρησκειακόν διάλογον καί νά καταβάλουν κάθε προσπάθειαν διά τήν οἰκοδόμησιν ἑνός πολιτισμοῦ εἰρήνης καί ἀλληλεγγύης μεταξύ τῶν ἀνθρώπων καί λαῶν. Ἐνθυμούμεθα, ἐπίσης, ὅλους τούς λαούς, οἱ ὁποίοι δοκιμάζονται ἀπό τά δεινά τοῦ πολέμου. Ἰδιαιτέρως προσευχόμεθα διά τήν εἰρήνην εἰς τήν Οὐκρανίαν, χώραν μέ ἀρχαίαν Χριστιανικήν παράδοσιν, καί ἀπευθύνομεν ἔκκλησιν πρός ὅλα τά ἐμπλεκόμενα μέρη νά ἀκολουθήσουν τήν ὁδόν τοῦ διαλόγου καί τοῦ σεβασμοῦ τοῦ Διεθνοῦς Δικαίου πρός τόν σκοπόν τοῦ τερματισμοῦ τῶν συγκρούσεων, ὁ ὁποῖος θά ἐπιτρέψῃ εἰς ὅλους τούς Οὐκρανούς νά ζήσουν μέ ἀρμονίαν». 

Εἶναι μεγίστης ἀξίας ἡ «Δήλωσις» τοῦ Πάπα Φραγκίσκου καί τοῦ Πατριάρχου Βαρθολομαίου, διά τήν εἰλικρινῆ της ὑπόστασιν, διά τήν καρδιακήν της ἀποφασιστικότητα, διά τάς σεβασμίους προθέσεις καί διαθέσεις της, ἡ δέ «μνήμη τῶν Ἀποστόλων, οἱ ὁποῖοι ἐκήρυξαν τήν καλήν ἀγγελίαν τοῦ Εὐαγγελίου εἰς τόν κόσμον διά τοῦ κηρύγματος καί τῆς μαρτυρίας τοῦ μαρτυρίου των, ἐνισχύει ἐντός ἡμῶν τήν ἐπιθυμίαν νά συνεχίσωμεν τήν κοινήν ἡμῶν πορείαν πρός τήν ὑπέρβασιν, ἐν ἀγάπῃ καί άληθείᾳ, τῶν ἐμποδίων, τά ὁποῖα μᾶς διαιροῦν». Καί διά τούς Δύο ἡ προσευχή ἀποτελεῖ μεγίστην δύναμιν, διό καί προσεύχονται καί ζητοῦν ἀπό τούς πιστούς νά ἐνώσουν τάς προσευχάς των μέ τάς ἰδικάς των «ἵνα πάντες ἕν ὦσιν, ἵνα ὁ κόσμος πιστεύσῃ» (Ἰωάν. 17,21). Οἱ καιροί, ἐπαλαμβάνουν, «ἀπαιτοῦν τήν ἀλληλεγγύην ὅλων τῶν ἀνθρώπων καλῆς θελήσεως», ἡ δέ «... τρομερή κατάστασις τῶν Χριστιανῶν ὅλων ὅσοι ὑποφέρουν εἰς τήν Μέσην Ἀνατολήν καλεῖ ὄχι μόνον εἰς συνεχῆ προσευχήν, ἀλλά καί εἰς τήν κατάλληλον ἀνταπόκρισιν ἐκ μέρους τῆς διεθνοῦς Κοινότητος». Ἀμφότεροι ἀναμιμνήσκονται τῆς ἱστορικῆς Συναντήσεως τοῦ Πατριάρχου Ἀθηναγόρου μετά τοῦ Πάπα Παύλου ΣΤ΄ καί ὁ Οἰκουμενικός Πατριάρχης δέν παραλείπει νά ὑπογραμμίσῃ ὅλως ἰδιαιτέρως ὅτι «πρό πεντήκοντα ἐτῶν συναντήσεως ἐκείνων ἐν τῇ Ἁγίᾳ Πόλει ὁ ροῦς τῆς ἱστορίας ἤλλαξε κατεύθυνσιν, αἱ παράλληλοι καί ἐνίοτε συγκρουόμεναι πορεῖαι τῶν Ἐκκλησιῶν ἡμῶν συνηντήθησαν εἰις τό κοινόν ὅραμα τῆς ἐπανευρέσεως τῆς ἀπολεσθείσης ἑνότητος αὐτῶν, ἡ ψυγεῖσα ἀγάπη ἀνεζωπυρώθη καί ἐχαλυβδώθη ἡ θέλησις ἡμῶν ὅπως πράξωμεν πᾶν τό καθ’ ἡμᾶς ἵνα ἐκ νέου ἀνατείλῃ ἡ ἐν τῇ αὐτῇ πίστει καί τῷ κοινῷ ποτηρίῳ κοινωνία ἡμῶν». Ἀπό τότε «ἤνοιξε ἡ ὁδός πρός Ἐμμαούς, ὁδός πιθανῶς μακρά καί ἐνίοτε δύσβατος, πλήν ἀνεπίστροφος, ἀοράτως τοῦ Κυρίου συμπορευομένου μεθ’ ἡμῶν, ἄχρις οὖ Οὗτος ἀποκαλυφθῇ ἡμῖν «ἐν τῇ κλάσει τοῦ ἄρτου» (Λουκ. 24,35). Καί συνεχίζει ἐξόχως ὁ Οἰκουμενικός Πατριάρχης εἰς τήν ὁμιλίαν Αὐτοῦ κατά τήν Πατριαρχικήν καί Συνοδικήν Θείαν Λειτουργίαν, (30.11.2014), νά λέγῃ ὅτι ἡ πίστις αὐτή, τήν ὁποίαν «διεφυλάξαμεν κοινήν ἐν τῇ ἀνατολῇ καί ἐν τῇ δύσει ἐπί μίαν Χιλιετίαν, καλούμεθα καί πάλιν νά θέσωμεν ὡς βάσιν τῆς ἑνότητος ἡμῶν, ὥστε «σύμψυχοι, τό ἕν φρονοῦντες», (Φιλ. 2,2-3), νά χωρίσωμεν μετά τοῦ Παύλου ἐπί τά πρόσσω, «τά μέν ὀπίσω ἐπιλανθανόμενοι, τοῖς δέ ἔμπροσθεν ἐπεκτεινόμενοι» (Φιλ. 3,14). Εἶναι ἐπιτακτική ἀνάγκη ὅπως «τείνωμεν ἀπό κοινοῦ τήν χεῖρα πρός τόν σύγχρονον ἄνθρωπον, τήν χεῖρα Τοῦ μόνου δυναμένου νά τόν σώσῃ διά τοῦ Σταυροῦ καί τῆς Ἀναστάσεως», διακηρύττει μέ ἀγάπην καί εἰρήνην ὁ Οἰκουμενικός Πατριάρχης. 

Ἡ ἀπλούστατη καί συμπαθέστατη Μορφή τοῦ Πάπα, μέ τά ἐξαίσια λόγια Του, καί μέ ἐκεῖνα τά ὁποῖα ἤκουσεν ὁ λαός τοῦ Θεοῦ ἀπό τόν Οἰκουμενικόν Πατριάρχην, ἐνθαρρύνουν, ἐνισχύουν, δίδουν ἐλπίδα καί παρακινοῦν εἰς τήν προσευχήν, κρεμνίζουν τά τείχη τοῦ φανατισμοῦ καί τοῦ μίσους, κτίζουν γεφύρας καί συμπορεύονται ἀμφότεροι πρός τήν «Θεϊκήν Διαθήκην», ἡ ὁποία ἀναμένει τήν συμπόρευσιν ὅλων εἰς ταύτην «ἵνα πάντες ἕν ὦσιν». Ὁ Πάπας Φραγκίσκος εἰς τήν ὁμιλίαν Του, κατά τήν Πατριαρχικήν καί Συνοδικήν Θείαν Λειτουργίαν εἰς τόν Πάνσεπτον Πατριαρχικόν Ναόν, σημειώνει μέ σαφήνειαν: «Τό νά συναντηθοῦμεν καί νά κοιτάξῃ ὁ ἕνας τό πρόσωπον τοῦ ἄλλου, τό νά ἀνταλλάξωμεν τόν ἀσπασμόν τῆς εἰρήνης, τό νά προσευχηθοῦμεν ὁ ἕνας διά τόν ἄλλον, ἀποτελοῦν οὐσιαστικάς διαστάσεις τῆςπορείας ἐκείνης πρός τήν ἀποκατάστασιν τῆς πλήρους κοινωνίας πρός τήν ὁποίαν τείνομεν. Ὅλα αὐτά προηγοῦνται καί συνοδεύουν σταθερά ἐκείνην τήν ἄλλην οὐσιαστικήν διάστασιν αὐτῆς, ἡ ὁποία εἶναι ὁ Θεολογικός Διάλογος». Καί συνεχίζει ὁ Πάπας Φραγκίσκος, κατά θαυμαστόν τρόπον νά λέγῃ: «Ἕνας αὐθεντικός διάλογος εἶναι πάντοτε μεταξύ προσώπων μέ ἕνα ὄνομα, μέ μίαν ὄψιν, μέ μία ἱστορίαν καί ὄχι μόνον μέ ἀνταλλαγήν ἰδεῶν». Πράγματι, εἶναι γεγονός ἀναντίρρητον ὅτι δι’ ἡμᾶς τούς Χριστιανούς «ἡ ἀλήθεια εἶναι τό πρόσωπον τοῦ Ἰησοῦ Χριστοῦ»; «Εὑρήκαμεν τόν Μεσσίαν, - ὅ ἐστιν μεθερμηνευόμενον Χριστόν», καί ἤγαγεν αὐτόν (τόν ἀδελφόν του) πρός τόν Ἰησοῦν» (Ἰωάν. 1,40-42). «Ἡ γάρ ἀγάπη τοῦ Χριστοῦ συνέχει ἡμᾶς» (Β΄ Κορ. 5,14-15), καί σώζει τόν ἄνθρωπον, ὅταν ἀγαπᾷ τόν Χριστόν. 

Σήμερον ὑπάρχουν μικροί καί μεγάλοι διώκται τοῦ Χριστιανισμοῦ, σημαντικοί καί ἀσήμαντοι, μηδαμινοί καί ἐπικίνδυνοι ἀλλά καί ἄλλα προβλήματα, πλήν ὅμως, πάντα ταῦτα τά ὁποῖα «ἡ ἱστορική συγκυρία ὀρθώνει σήμερον πρό τῶν Ἐκκλησιῶν ἡμῶν, ἐπιτάσσουν εἰς ἡμᾶς τήν ὑπέρβασιν τῆς ἐνδοστρεφείας καί τήν ἀντιμετώπισιν αὐτῶν δι’ ὅσον τό δυνατόν στενοτέρας συνεργασίας. Δέν ἔχομεν πλέον τήν πολυτέλειαν τῆς μεμονωμένης δράσεως», βροντοφωνεῖ ὁ Πατριάρχης τῆς Ὀρθοδοξίας. 

Συμπέρασμα: 

Τό μεγαλεῖον καί ἡ δύναμις τῆς ἀγάπης εἰς τό Σεπτόν Κέντρον τῆς Ὀρθοδοξίας ὄχι μόνον ἐπιβεβαιώνει τόν διάλογον, ἀλλά ἡ ἐπίσημος ὁμολογία τοῦ Πάπα εἶναι μεγίστης σημασίας: Ἡ «ἀποκαστάστασις τῆς πλήρους κοινωνίας δέν σημαίνει ὑποταγήν τοῦ ἑνός εἰς τόν ἄλλον, οὔτε ἀφομοίωσις, ἀλλά μάλλον ἀποδοχήν ὅλων τῶν δωρεῶν...». Μία τοιαύτη κοινωνία, βεβαίως, θά εἶναι πάντοτε καρπός τῆς ἀγάπης», ἡ ὁποία ἐκκέχυται ἐν ταῖς καρδίαις ἡμῶν διά πνεύματος ἁγίου, τοῦ δοθέντος ἡμῖν» (Ρωμ. 5,5), ἀγάπης ἀδελφικῆς, ἡ ὁποία δίδει τήν ἔκφρασιν εἰς τόν πνευματικόν καί ὑπερβατικόν δεσμόν, ὁ ὁποῖος ἑνώνει ἡμᾶς ὡς μαθητάς τοῦ Κυρίου». 

Εἰς τήν Πόλιν Κωνσταντίνου τοῦ Μεγάλου ἡ συμπόρευσις πρός τήν ἑνότητα ἐν ἀγάπῃ, ἑλπίδι καί ἀληθείᾳ, ἐπιβεβαιώνεται καί ἡ συνέχεια αὐτῆς γίνεται πλέον δυναμική καί ἀποφασιστική διά τήν πραγματοποίησιν τῆς «Διαθήκης τοῦ Θεοῦ»: «ἵνα πάντες ἕν ὦσιν». 

Εἰς τήν πάνσεπτον Ἕδραν τοῦ Οἰκουμενικοῦ Πατριάρχου μέ ἰδιαιτέραν προσοχήν καί ἀνάλογον ἐνδιαφέρον, μέ ἀγωνιστικήν φροντίδα καί θαυμαστήν ἐπιμέλειαν, ἤκουσαν καί ἠξιολόγησαν ὁ Πάπας καί ὁ Πατριάρχης μίαν ἐκ τῶν πολλῶν φωνῶν, αἱ ὁποῖαι ἀκούονται εἰς τό προσκήνιον τῆς ζωῆς, τήν «φωνήν τῶν πτωχῶν», διό καί ἐκάλεσαν τούς Χριστιανούς νά κατατροπώσουν «ἀπό κοινοῦ τήν παγκοσμιοποίησιν, (secolarizzazione), ἐκείνης τῆς ἀδιαφορίας, ἡ ὁποία σήμερον φαίνεται νά ἔχῃ τήν ὑπεροχήν, ἀλλ’ ὅμως πρέπει νά οἰκοδομήσωμεν ἕνα νέον πολιτισμόν ἀγάπης καί ἀλληλεγγύης» (Ὁμιλία Πάπα Φραγκίσκου). Ὡσαύτως, αἱ δύο Σεπταί Μορφαί τῆς Ἐκκλησίας τοῦ Χριστοῦ, ὑπεγράμμισαν καί διετράνωσαν ζωηρότατα μίαν ἄλλην φωνήν, ἡ ὁποία ἀκούεται εἰς πολλά μέρη καί εἶναι ἡ φωνή τῶν Θυμάτων», τῶν συγκρούσεων καί τῶν πολέμων. Καί ὁ σεβασμός πρός τόν ἄνθρωπον, ὁ ὁποῖος εἶναι «εἰκών τοῦ Θεοῦ», καί πάντα τά ἄλλα ἀπαιτοῦν τήν δημιουργίαν γεφύρας συμφιλιώσεως καί κοινωνίας. Καί ἀκολούθως ἡ ἐρώτησις: Πῶς εἶναι δυνατόν νά «κηρύξωμεν τό μήνυμα τῆς εἰρήνης, τό ὁποῖον προέρχεται ἀπό τόν Χριστόν, ἐάν μεταξύ μας ὑπάρχουν ἀνταγωνισμοί καί ἀντιδικίαι» (Paolo VI, Esort. Ap. Evangelii nuntiandi, 77). 

Τό μήνυμα πρός τούς νέους δέν παύει νά εἶναι ζωτικώτατον καί ἐλπιδοφόρον. Τά προβλήματα τῶν νέων ἀποτελοῦν διά τούς Εἰρηνοποιούς, καί τῆς Ἀγάπης μαθητάς, ἐπιτακτικήν ἀνάγκην πρός ἀντιμετώπισιν καί λύσιν αὐτῶν. Δέν λησμονοῦν τούς νέους, οἱ ὁποίοι ζοῦν χωρίς τήν ἐλπίδα, κτυπημένοι ἀπό τήν ἀπογοήτευσιν, τήν ἀπελπισίαν, τήν ἀνεργίαν, τήν ἀδικίαν καί τήν ἀναμονήν. Πολλοί νέοι ἀναζητοῦν τήν χαράν εἰς τά ὑλικά ἀγαθά, ἀλλ’ εἰς μάτην, διότι ἡ ἐπίδρασις ἀπό τούς βεβαρυμένους καιρούς τῆς ἀμηχανίας, ἀνησυχίας καί ἀδιαφορίας, καί γενικά ἀπό τήν secolarizzazione καί τήν ἀπομάκρυνσιν ἀπό τήν κανονικήν καί φυσικήν ζωήν, δέν θά ἀφήσουν αὐτούς νά εἶναι ἐλεύθεροι καί νά διατηρήσουν ζῶσαν τήν ἐλπίδα καί θαρραλέαν τήν ἀπόφασιν διά νά πορευθοῦν πρός τόν ὀρθόν καί γαλήνιον δρόμον τῆς ἀληθινῆς εὐτυχίας, τῆς εὐσυνειδήτου καί εἰρηνικῆς ζωῆς. 

Τήν φωνήν τῶν νέων ὀφείλει ἡ Ἐκκλησία νά ἀκούσῃ καί νά προσφέρῃ εἰς αὐτούς τήν ἀγάπην, τήν ταπείνωσιν, τήν εἰρήνην, τό φῶς, τήν ἀλήθειαν, τά ὁποῖα πηγάζουν ἀπό τό Εὐαγγέλιον καί τήν Πατερικήν ζωήν. Οἱ νέοι ἐξ ἄλλου εἶναι ἡ συνέχειά ἡμῶν, τό μέλλον ἡμῶν, ὁ πολυτιμότατος θησαυρός τοῦ κόσμου. Ὁ ἄνθρωπος εἶναι τέκνον τῆς Ἐκκλησίας, αὕτη δέ ὑπάρχει διά τόν ἄνθρωπον καί τόν κόσμον. Ἡ Ἐκκλησία πρέπει νά διδάξῃ τό κήρυγμα τῆς ἀγάπης, τῆς καταλλαγῆς, τῆς εἰρήνης, τῆς δικαιοσύνης «ἵνα ὁ κόσμος πιστεύσῃ» (Ἰωάν. 17,21). 

Καί κλείω τό ταπεινόν τοῦτο ἄρθρον, πρῶτον, μέ τούς λόγους τοῦ Οἰκουμενικοῦ Πατριάρχου Βαρθολομαίου: 

«Σύν τοῖς ἄλλοις, προσφέρετε (δηλαδή ὁ Πάπας Φραγκίσκος) εἰς τούς Ὀρθοδόξους ἀδελφούς Σας τήν ἐλπίδα ὅτι ἐπί τῶν ἡμερῶν Σας ἡ προσέγγισις τῶν δύο μεγάλων ἀρχαίων Ἐκκλησιῶν ἡμῶν θά συνεχισθῇ οἰκοδομουμένη ἐπί τῶν στερεῶν θεμελίων τῆς Κοινῆς ἡμῶν Παραδόσεως, ἥτις ἀνέκαθεν ἐτήρει καί ἀνεγνώριζεν ἐν τῇ δομῇ τῆς Ἐκκλησίας Πρωτεῖον ἀγάπης, τιμῆς καί διακονίας ἐν τῷ πλαισίῳ τῆς συνοδικότητος, ὥστε «ἐν ἑνί στόματι καί μιᾷ καρδίᾳ» νά ὁμολογῆται ὁ ἐν Τριάδι Θεός καί νά διαχέηται ἡ ἀγάπη Αὐτοῦ πρός τόν κόσμον» (30.11.2014). 

Καί δεύτερον, κλείω μέ τούς λόγους τοῦ Πάπα Ρώμης Φραγκίσκου, ὁ ὁποῖος λαμβάνει τό περιεχόμενον τῶν λόγων του ἀπό τό Διάταγμα τῆς Δευτέρας Συνόδου τοῦ Βατικανοῦ Unitatis Redintegratio: «... εἶναι ὑψίστης σημασίας νά διατηρηθῇ καί νά ὑποστηριχθῇ ἡ πλουσιοτάτη παρακαταθήκη τῶν Ἐκκλησιῶν τῆς ἀνατολῆς, ὄχι μόνον εἰς ὅ,τι ἀφορᾷ τάς λειτουργικάς καί πνευματικάς παραδόσεις, ἀλλά ἐπίσης τήν κανονικήν τάξιν, τήν ὁποίαν ἐθέσπισαν οἱ Ἅγιοι Πατέρες καί αἱ Σύνοδοι, ἡ τάξις δέ αὐτή ρυθμίζει τόν βίον τῶν Ἐκκλησιῶν αὐτῶν». «Παναγιώτατε, εἴμεθα ἤδη ἐν πορείᾳ πρός τήν πλήρη κοινωνίαν... Βεβαίως, εἰς τόν μακρύν τοῦτον δρόμον εἰμεθα ἐνισχυμένοι ἀπό τήν μεσιτείαν τοῦ ἀποστόλου Ἀνδρέου καί τοῦ ἀδελφοῦ του Πέτρου, θεωρούμενοι ἀπό τήν Παράδοσιν ὡς οἱ ἱδρυταί τῶν Ἐκκλησιῶν Κωνσταντινουπόλεως καί Ρώμης». 

Πάντα ταῦτα καταγεγραμμένα εἰς τό Βιβλίον τῆς Ἱστορίας τῆς ἀγάπης, τῆς καταλλαγῆς καί τῆς συμφιλιώσεως τῶν δύο Ἐκκλησιῶν, μέ κορωνίδα τήν ὑπόκλισιν τοῦ Πάπα Ρώμης Φραγκίσκου ἔμπροσθεν τοῦ Οἰκουμενικοῦ Πατριάρχου Βαρθολομαίου ὅπως εὐλογήσῃ Αὐτόν, τόν Ὁποῖον εὐλόγησεν εἰς τήν κεφαλήν, πλουτίζουν τήν μαρτυρικήν πορείαν τῆς Ἁγίας τοῦ Χριστοῦ Μεγάλης Ἐκκλησίας, ἡ ὁποία ἤρχισε πρό 50 ἐτῶν, μέ τήν ἱστορικήν Συνάντησιν τῶν ἀοιδίμων Πατριάρχου Ἀθηναγόρου καί Πάπα Παύλου ΣΤ΄ εἰς τήν Ἁγίαν Γῆν, καί ἡ ὁποία μαρτυρεῖ ὅτι τό Φῶς Της, ἡ Ἀλήθειά Της, ἡ Ἀγάπη Της, ἡ Πίστις Της, ἡ Ἐλπίδα Της, εἶναι τά αἰώνια σύμβολα καί μηνύματα Αὐτῆς πρός τόν ἄνθρωπον, ὁ ὁποῖος εἶναι «Εἰκών τοῦ Θεοῦ» καί διά τόν ὁποῖον ἐγεννήθη, ἐσταυρώθη καί ἀνέστη ὁ Σωτήρ ἡμῶν Χριστός, καί γενικά πρός τόν κόσμον, τόν ὁποῖον ἡ Ἐκκλησία ὀφείλει νά προστατεύσῃ, νά περιθάλψῃ, νά διδάξῃ, νά φωτίσῃ καί νά σώσῃ.

Ο ΑΜΕΡΙΚΗΣ ΔΗΜΗΤΡΙΟΣ ΓΙΑ ΤΗΝ ΣΥΝΑΝΤΗΣΗ ΠΑΤΡΙΑΡΧΗ ΚΑΙ ΠΑΠΑ ΣΤΑ ΙΕΡΟΣΟΛΥΜΑ

φωτογραφία: Gali Tibbon

Του Αριστείδη Βικέτου 

Τα σημαντικότερα στοιχεία από τις συναντήσεις στα Ιεροσόλυμα, στις 25 και 26 Μαΐου, του Οικουμενικού Πατριάρχη Βαρθολομαίου και του Πάπα Φραγκίσκου, 50 χρόνια μετά τη συνάντηση στην ίδια πόλη των προκατόχων τους Αθηναγόρα και Παύλου Στ', αναδεικνύει ο αρχιεπίσκοπος Αμερικής Δημήτριος. 

Μιλώντας στο ΑΠΕ- ΜΠΕ, ο κ. Δημήτριος, ο οποίος ήταν μέλος της συνοδείας του Οικουμενικού Πατριάρχη, σημειώνει: 

«Κρίνοντας από την ποιότητα της εξ' απόψεως ανθρωπίνης συμμετοχής, ειλικρινείας και ουσιαστικής συζητήσεως, μπορούμε να εκτιμήσουμε ότι θα έχουμε αγαθά αποτελέσματα και μάλιστα πολύ περισσότερα και ουσιαστικότερα από αυτά, τα οποία εκ πρώτης όψεως φαίνονται». 

Ο αρχιεπίσκοπος Αμερικής τονίζει μεταξύ άλλων ότι οι απόψεις διατυπώθηκαν εκατέρωθεν χωρίς αντιπαλότητα και πως ο κοινός εορτασμός του Πάσχα προϋποθέτει απόφαση όλων των αυτοκέφαλων ορθόδοξων εκκλησιών. 

Ακολουθεί η συνέντευξη με τον αρχιεπίσκοπο Αμερικής: 

Ερ.: Ποια η εκτίμησή σας για τη συνάντηση; 

Απ.: «Παρά το ότι είναι δύσκολο να εκτιμηθούν αμέσως τα ενδεχόμενα αποτελέσματα μιας συναντήσεως αυτού του επιπέδου, εν τούτοις κρίνοντας από την ποιότητα της εξ' απόψεως ανθρωπίνης συμμετοχής, ειλικρινείας και ουσιαστικής συζητήσεως μπορούμε να εκτιμήσουμε ότι θα έχουμε αγαθά αποτελέσματα και μάλιστα πολύ περισσότερα και ουσιαστικότερα από αυτά, τα οποία εκ πρώτης όψεως φαίνονται». 

Ερ.: Ποια είναι τα νέα στοιχεία, που συνεισφέρει στον θεολογικό διάλογο των δύο εκκλησιών; 

Απ.: Tα νέα στοιχεία φαίνεται να είναι αρκετά. Θα μπορούσαμε να επισημάνουμε τα εξής: Πρώτον, λόγω της συναντήσεως υπάρχει ένα κλίμα εγκαρδιότητας στον διάλογο, ο οποίος τώρα έχει χαρακτήρα περισσότερο εγκάρδιο και επομένως έχει δυνατότητα να είναι περισσότερο ειλικρινής. Δεύτερον, είναι το στοιχείο ότι ετέθησαν, ιδίως στις ιδιαίτερες συναντήσεις Οικουμενικού Πατριάρχου- Πάπα, με σαφήνεια ουσιαστικά θέματα. Αυτό οδηγεί αμέσως στο συμπέρασμα ότι η ουσιαστική ανταλλαγή απόψεων, χωρίς φόβο και πάθος, μπορεί να αποβεί πολύ δημιουργική για έναν καρποφόρο διάλογο. Τρίτον, παρά την ειλικρίνεια, τη σαφήνεια και την ευθύτητα των ανταλλαγησών απόψεων, αυτές διατυπώθηκαν χωρίς να χρησιμοποιηθεί γλώσσα εχθρότητας ή αντιπαλότητας οιασδήποτε μορφής. Οι διαφορές ήταν σαφείς, αλλά το στοιχείο ενός συναισθηματισμού ή συναισθηματικού φορτισμού, με κύριο χαρακτηριστικό εχθρότητα ή αντιπαλότητα, ήτο σχεδόν ανύπαρκτο. 

Ερ.: Μπορούμε να αναμένουμε ότι σύντομα θα υπάρξει συμφωνία για κοινό εορτασμό του Πάσχα; 

Απ.: Η απάντηση στο ερώτημα αυτό προϋποθέτει συμμετοχή όλων των Ορθοδόξων Αυτοκεφάλων Εκκλησιών. Ως εκ τούτου είναι πολύ δύσκολο να προβλεφθεί ποια θα είναι η ενδεχομένη στάση, εάν και εφόσον τεθεί θέμα κοινού εορτασμού του Πάσχα. 

Ερ.: Ποια η άποψή σας για τον Πάπα Φραγκίσκο; 

Απ.: Δεν είναι καθόλου εύκολο να μιλήσει κάποιος για τον ηγέτη της Ρωμαιοκαθολικής Εκκλησίας και πολύ περισσότερο δεν μπορεί να μιλήσει, όταν οι ευκαιρίες αμέσου επικοινωνίας είναι περιορισμένες. Με βάση τις εντυπώσεις μου εξ΄αμέσου εμπειρίας από τη συνάντηση των δύο εκκλησιαστικών ηγετών θα μπορούσα να πω ότι ο Πάπας Φραγκίσκος κινήθηκε με άνεση, εγκαρδιότητα και ειλικρίνεια σε όσα είπε και με την όλη του στάση. Πέραν τούτου περισσότερες διατυπώσεις ή χαρακτηρισμοί προϋποθέτουν πολύ ουσιαστικότερη και συνθετότερη γνώμη, η οποία αυτήν τη στιγμή ακόμη δεν υπάρχει. 

Ερ.: Τι θα μείνει ιδιαίτερα στη μνήμη σας από τη συνάντηση των Ιεροσολύμων; 

Απ.: Θα μπορούσα να σημειώσω μια σειρά από πράγματα: 

Α) Η όλη συνάντηση στα διάφορα συνιστώντα στοιχεία της, δηλαδή προσωπικές συνομιλίες Οικουμενικού Πατριάρχη- Πάπα, κοινές επισκέψεις στον Πανάγιο Τάφο, στον Γολγοθά, στον χώρο της Αναλήψεως του Κυρίου, είχαν ένα χαρακτήρα αξιοπρεπείας, αρχοντιάς και εγκαρδιότητας. 

Β) Είναι εντυπωσιακό ότι ο Οικουμενικός Πατριάρχης κινήθηκε με απόλυτη άνεση, με πνεύμα ελευθερίας, όπως και ο Πάπας, το οποίο διευκόλυνε ανταλλαγή απόψεων με ειλικρίνεια και αμοιβαία προσοχή των λεχθέντων υπό ενός εκάστου. 

Γ) Το γεγονός ότι η συνάντηση πραγματοποιήθηκε στα Ιεροσόλυμα στον χώρο, όπου γεννήθηκε, έζησε, κήρυξε, θαυματούργησε, σταυρώθηκε, ανέστη και ανελήφθη ο Θεός ο γενόμενος άνθρωπος. Αυτή η εμπειρία δημιουργούσε ένα κλίμα όντως ανεπανάληπτο, διότι υπήρχε η αίσθηση ότι πατούσαμε στη γη, που πάτησε ο υιός του Θεού, αναπνέαμε τον αέρα που ανέπνευσε, κοιτάζαμε τον ίδιο ουρανό που κοίταζε Εκείνος. Έτσι, τόσο η ανθρώπινη πλευρά (ειλικρίνεια, απλότητα, εγκαρδιότητα), όσο και η πλευρά του ιστορικού χώρου, όπου έγιναν οι συναντήσεις, συνετέλεσε ώστε να υπάρξουν επί μέρους εντυπωσιακά -ο κατάλογος θα μπορούσε να ήταν μακρύς- στοιχεία, αλλά το κύριο είναι πέραν οιουδήποτε συγκεκριμένου ή επί μέρους. Ήταν η αίσθηση της παρουσίας του Θεού «εν μέσω ημών». 

Ακριβώς, λόγω των δεδομένων που περιέγραψα, αισθάνομαι βαθύτατα ευγνώμων προς τον Οικουμενικό μας Πατριάρχη κ. Βαρθολομαίο, διότι μου έκανε τη μεγάλη τιμή να με συμπεριλάβει σε αυτή την ιστορική όντως συνάντηση με τον Πάπα. Μια συνάντηση, η οποία, εκτός του γεγονότος ότι έγινε στον χώρο της σαρκώσεως του Θεού, είχε πολύ έντονη την άμεση και ζωντανή παρουσία του Τριαδικού Θεού. Γι΄αυτό και η ευγνωμοσύνη μου προς τον Θεό και τον Πατριάρχη μας είναι απεριόριστη.

ΤΟ ΧΡΟΝΙΚΟ ΤΗΣ ΠΑΤΡΙΑΡΧΙΚΗΣ ΕΠΙΣΚΕΨΗΣ ΣΤΗΝ ΑΓΙΑ ΓΗ

φωτογραφίες: Gali Tibbon

ΟΙΚΟΥΜΕΝΙΚΟΝ ΠΑΤΡΙΑΡΧΕΙΟΝ 

Ἐκκλησιαστικαί εἰδήσεις 

Ὁ Πατριάρχης εἰς Ἱεροσόλυμα 

Ὡς προανηγγέλθη, ἡ Α. Θ. Παναγιότης, ὁ Οἰκουμενικός Πατριάρχης κ. κ. Βαρθολομαῖος, μετά τῆς συνοδείας Αὐτοῦ, ἀφίχθη τήν Παρασκευήν, 23ην τ.μ. Μαΐου, εἰς Τέλ Ἀβίβ, δι̉ ἰδιωτικῆς πτήσεως, εὐγενῶς προσφερθείσης ὑπό τῆς «Aegean Airlines». Εἰς τό ἀεροδρόμιον «Ben Gurion» ὑπηντήθη ὑπό τῆς Α. Θ. Μ. τοῦ Πατριάρχου Ἱεροσολύμων κ. κ. Θεοφίλου Γ´, περιστοιχιζομένου ὑπό Ἀρχιερέων καί Κληρικῶν τοῦ Πατριαρχείου, τῶν Ἐξοχ. κ. Uzi Landau, Ὑπουργοῦ Τουρισμοῦ τοῦ Ἰσραήλ, κ. Σπυρίδωνος Λαμπρίδου, Πρέσβεως τῆς Ἑλλάδος ἐν Τέλ Ἀβίβ, Ἐντιμ. κ. Γεωργίου Ζαχαριουδάκη, Γεν. Προξένου αὐτῆς ἐν Ἱεροσολύμοις, Ἐξοχ. Mustafa Sarnıç, Πρέσβεως τῆς Τουρκίας, τοῦ Σοφολ. κ. David Rosen, Διευθυντοῦ Θρησκευτικῶν Ὑποθέσεων τοῦ Παγκοσμίου Ἑβραϊκοῦ Συμβουλίου, καί ἄλλων ἐπισήμων. Ἀκολούθως μετέβη ὁδικῶς εἰς Ἱεροσόλυμα καί κατέλυσεν εἰς τό ξενοδοχεῖον «David Citadel». 

Τό ἑσπέρας, ὁ Πατριάρχης καί οἱ σύν Αὐτῷ μετέβησαν πεζῆ ἐκ τῆς Πύλης τῆς Γιάφας εἰς τήν ἕδραν τοῦ Πατριαρχείου ἔνθα ἀνέμενεν Αὐτόν ὁ Μακ. Πατριάρχης Ἱεροσολύμων καί Ἱεράρχαι τῆς Σιωνίτιδος Ἐκκλησίας οἵτινες ὁμοῦ μετέβησαν ἐν πομπῇ εἰς τόν Πανίερον Ναόν τῆς Ἀναστάσεως. Οἱ δύο Πατριάρχαι ἅμα τῇ εἰσόδῳ εἰς τόν Ναόν προσεκύνησαν εἰς τό σημεῖον τῆς Ἀποκαθηλώσεως, ἀκολούθως εἰς τόν Πανάγιον Τάφον καί ὁ Παναγιώτατος προέστη τῆς ἐπί τῇ ἀφίξει Αὐτοῦ ψαλείσης Δοξολογίας, εἰς ἥν παρέστησαν πλεῖστοι Κληρικοί, μοναχοί καί μοναχαί, ἱκανός ἀριθμός προσκυνητῶν καί ὁ Ἐντιμ. κ. Γεώργιος Ζαχαριουδάκης, Γεν. Πρόξενος τῆς Ἑλλάδος ἐν Ἱεροσολύμοις. Μετά τάς μεταξύ τῶν δύο Προκαθημένων ἀνταλλαγείσας προσφωνήσεις, ὁ Παναγιώτατος προσεκύνησεν εἰς τόν Φρικτόν Γολγοθᾶν καί εἰς παραπλήσια παρεκκλήσια καί ἐξεναγήθη εἰς αὐτά ὑπό τοῦ Μακαριωτάτου. 

Μετά ταῦτα, μετέβησαν εἰς τήν αἴθουσαν τοῦ Θρόνου τοῦ Πατριαρχείου ἔνθα ἐδόθη δεξίωσις πρός τιμήν Του καί ἀπήντησεν εἰς τήν ἐγκάρδιον προσφώνησιν τοῦ Μακ. Πατριάρχου Ἱεροσολύμων ὅστις Τόν καλωσώρισε καί αὗθις εἰς τήν Ἁγίαν Πόλιν διά θερμῶν καί φιλοφρόνων ἀδελφικῶν λόγων. 

Τό ἑσπέρας παρεκάθησε μετά τῶν συνοδῶν Αὐτοῦ εἰς δεῖπνον ἐν τῷ ξενοδοχείῳ «American Colony».

Τήν πρωΐαν τοῦ Σαββάτου, 24ης τ. μ., ὁ Πατριάρχης καί οἱ σύν Αὐτῷ μετέβησαν εἰς Βηθλεέμ ἔνθα εἰς τόν ἔμπροσθεν τῆς μεγαλοπρεποῦς Βασιλικῆς τῆς Γεννήσεως τοῦ Κυρίου προαύλιον χῶρον ἔτυχον θερμῆς ὑποδοχῆς ὑπό τοῦ Πανιερ. Ἀρχιεπισκόπου Ἰορδάνου κ. Θεοφυλάκτου, Πατριαρχικοῦ Ἐπιτρόπου Βηθλεέμ, ὅστις καλωσώρισε διά βραχέων λόγων τόν Πατριάρχην. Τήν Α. Θ. Παναγιότητα ὑπεδέχθησαν ἐπίσης ὁ ἱερός κλήρος τῆς περιοχῆς, μοναχοί καί μοναχαί καί πλῆθος πιστῶν, ὁ Ἐξοχ. κ. Ziad Al Bandak, ἐκ μέρους τῆς Παλαιστινιακῆς Ἀρχῆς, ἡ Εὐγεν. κ. Vera Baboun, Δήμαρχος Βηθλεέμ, ὁ Ἐντιμ. κ. Abdel Fatah Hamayel, Νομάρχης, καί ἄλλοι ἐπίσημοι. Μετά τήν προσκύνησιν εἰς τό Σπήλαιον τῆς Γεννήσεως τοῦ Κυρίου καί τήν ἐν αὐτῷ ἀνάγνωσιν σχετικοῦ εὐαγγελικοῦ ἀναγνώσματος προέστη Δοξολογίας, μετά τό πέρας τῆς ὁποίας ἐξεφώνησεν ὁμιλίαν ἑλληνιστί καί ἀγγλιστί πρός τό πολυπληθές ἐκκλησίασμα. 

Ἐν συνεχείᾳ ἐδόθη δεξίωσις εἰς αἴθουσαν τοῦ Ναοῦ, καθ᾽ἥν προσεφώνησε τόν Πατριάρχην ἡ Εὐγεν κ. Δήμαρχος καί ἐξετελέσθη μουσικόν πρόγραμμα ὑπό νέων καί νεανίδων τῆς Ὀρθοδόξου Κοινότητος τῆς Βηθλεέμ. 

Τήν μεσημβρίαν, ὁ Πατριάρχης ηὐλόγησε τό ἐν τῇ κατοικίᾳ τοῦ Ἐντιμ. κ. Γεωργίου Ζαχαριουδάκη, Γεν. Προξένου τῆς Ἑλλάδος ἐν Ἱεροσολύμοις, παρατεθέν γεῦμα, καθ᾽ὅ ἀντηλλάγησαν προπόσεις μεταξύ Αὐτοῦ καί τοῦ ἀμφιτρύονος. 

Τό ἑσπέρας, εἰς παρατεθέν δεῖπνον ὁ Παναγιώτατος ἔσχε τήν εὐκαιρίαν ἵνα ἐπικοινωνήσῃ ἐκ τοῦ σύνεγγυς μετά τῶν ἐξ Ἀμερικῆς ἐλθόντων πιστῶν τέκνων τῆς Μητρός Ἐκκλησίας, μετά τοῦ Αἰδεσιμολ. Πρωτοπρεσβυτέρου τοῦ Θρόνου κ. Ἀλεξάνδρου Καρλούτσου καί τοῦ Ἐντιμολ. κ. Ἀντωνίου Λυμπεράκη, Ἄρχοντος Ἀκτουαρίου, Προέδρου τοῦ Τάγματος τοῦ Ἁγίου Ἀνδρέου τῶν ἐν Ἀμερικῇ Ἀρχόντων Ὀφφικιάλων τοῦ Οἰκουμενικοῦ Πατριαρχείου. 

Τήν Κυριακήν τοῦ Τυφλοῦ, 25ην Μαΐου, ἐτελέσθη ἐν τῷ Πανιέρῳ Ναῷ τῆς Ἀναστάσεως τοῦ Κυρίου, Πατριαρχική Θεία Λειτουργία, καθ᾿ ἥν συνελειτούργησαν ἡ Α. Θ. Παναγιότης, ὁ Οἰκουμενικός Πατριάρχης κ. κ. Βαρθολομαῖος, καί ἡ Α. Θ. Μακαριότης, ὁ Πατριάρχης Ἱεροσολύμων κ. κ. Θεόφιλος Γ´. 

Μετ᾽αὐτῶν συνελειτούργησαν οἱ ἀποτελοῦντες τήν συνοδείαν τοῦ Παναγιωτάτου Ἀρχιερεῖς καί ἐκ τοῦ Πατριαρχείου Ἱεροσολύμων οἱ Σεβ. καί Πανιερ. Ἱεράρχαι Ναζαρέτ κ. Κυριακός, Καπιτωλιάδος κ. Ἡσύχιος, Γεράσων κ. Θεοφάνης, Ἀβήλων κ. Δωρόθεος, Ἰόππης κ. Δαμασκηνός, Κωνσταντίνης κ. Ἀρίσταρχος, Θαβωρίου κ. Μεθόδιος, Σεβαστείας κ. Θεοδόσιος, Λύδδης κ. Δημήτριος, Ἀνθηδῶνος κ. Νεκτάριος καί Πέλλης κ. Φιλούμενος. 

Μετά τήν ἀπόλυσιν τῆς Θείας Λειτουργίας ἡ Α. Θ. Μακαριότης προσεφώνησε τόν Παναγιώτατον Ὅστις ἀντεφώνησε καταλλήλως καί προσέφερεν ἀναμνηστικόν δῶρον εἰς αὐτόν. Μετά τῶν ἐκκλησιασθέντων προσκυνητῶν συμπροσηυχήθη καί ὁ Ἐντιμ. κ. Γεώργιος Ζαχαριουδάκης, Γεν. Πρόξενος τῆς Ἑλλάδος. 

Τήν μεσημβρίαν, ὁ Παναγιώτατος μετά τῶν συνοδῶν Αὐτοῦ παρεκάθησαν εἰς τό ἐν τῷ ξενοδοχείῳ «King David» γεῦμα, παρατεθέν ὑπό τοῦ Σοφολ. Ἀρχιραββίνου κ. David Rosen, Διευθυντοῦ τοῦ Ἀμερικανοεβραϊκοῦ Συμβουλίου διά θρησκευτικά θέματα. 

Τό ἑσπέρας, μετέβη εἰς τήν ἐν Ἱεροσολύμοις ἕδραν τῆς Ἀντιπροσωπείας τοῦ Βατικανοῦ, ἔνθα ἐν χαρμοσύνῳ καί συγκινητικῇ ἀτμοσφαίρᾳ ἐπραγματοποιήθη ἡ πρώτη κατά τό ταξίδιον τοῦτο συνάντησις τοῦ Ἁγιωτάτου Πάπα Ρώμης Φραγκίσκου καί τοῦ Οἰκουμενικοῦ Πατριάρχου Βαρθολομαίου. Μετά τήν κατ᾽ ἰδίαν συνομιλίαν τῶν δύο ἡγετῶν ἐπηκολούθησεν ἡ ὑπογραφή Κοινῆς Δηλώσεως Αὐτῶν πρός τόν κόσμον καί ἀνταλλαγή ἀναμνηστικῶν δώρων. 

Ἀκολούθως, μετέβησαν Οὗτοι κεχωρισμένως εἰς τόν Πανίερον Ναόν τῆς Ἀναστάσεως, ἐν τῷ προαυλίῳ τοῦ ὁποίου συνηντήθησαν καί ἀντήλλαξαν τόν ἀδελφικόν ἀσπασμόν. Ἐν τῇ εἰσόδῳ τοῦ Ναοῦ ὑπεδέχθη Αὐτούς ὁ Μακ. Πατριάρχης Ἱεροσολύμων κ. κ. Θεόφιλος Γ´, καί μετά τήν προσκύνησιν τῆς Ἱερᾶς Ἀποκαθηλώσεως τοῦ Κυρίου, κατηυθύνθησαν εἰς τόν ἔμπροσθεν τοῦ Παναγίου Τάφου χῶρον, ἔνθα ἐπραγματοποιήθη τελετή καθ᾽ἥν ὡμίλησεν ὁ Μακ. Πατριάρχης Ἱεροσολύμων, ἀνεγνώσθησαν ἑλληνιστί καί λατινιστί εὐαγγελικαί περικοπαί τῆς Ἀναστάσεως καί ἐψάλησαν ὕμνοι ὑπό τῆς ὀρθοδόξου καί τῆς ΡΚαθολικῆς χορῳδίας. Εἶτα ὁ Πατριάρχης καί ὁ Πάπας ὡμίλησαν ἀγγλιστί καί ἰταλιστί, ἀντιστοίχως, προσεκύνησαν καί προσηυχήθησαν εἰς τόν Πανάγιον Τάφον καί ἐν τῷ τέλει ηὐλόγησαν ὁμοῦ τούς πιστούς. Κατά τήν τελετήν ταύτην παρέστησαν οἱ συνοδοί τῆς Α. Θ. Παναγιότητος, Ἱεράρχαι τῆς Σιωνίτιδος Ἐκκλησίας, ὁ Πατριάρχης τῶν ἐν Ἱεροσολύμοις Ἀρμενίων κ. Nourhan Manukyan, ὁ Ὁσιολ. κ. Pierbattista Pizzaballa, Κουστωδός τῆς Ἁγίας Γῆς, ἐκπρόσωποι ἄλλων δογμάτων, πλῆθος κληρικῶν καί μοναχῶν, διπλωμάται καί πολυάριθμοι πιστοί. 

Πρό τῆς ἀποχωρήσεως ἐκ τοῦ Ναοῦ ὁ Πάπας καί ὁ Πατριάρχης ἀνῆλθον εἰς τόν Φρικτόν Γολγοθᾶν, ἔνθα προσεκύνησαν. 

Τό ἑσπέρας, παρεκάθησαν μετά τῶν συνοδειῶν Αὐτῶν εἰς ἐπίσημον δεῖπνον παρατεθέν ἐν τῇ ἕδρᾳ τοῦ Λατινικοῦ Πατριαρχείου Ἱεροσολύμων. 

Τήν πρωΐαν τῆς Δευτέρας, 26ης τ.μ., ὁ Παναγιώτατος ἐπεσκέφθη τό Ἰσραηλινόν Μουσεῖον ἔνθα Τόν ὑπεδέχθη ὁ Διευθυντής αὐτοῦ Ἐντιμ. κ. James Snyter, ὅστις καί ἐξενάγησε τόν Πατριάρχην καί τήν συνοδείαν Του εἰς τούς χώρους τῶν ἐκθεμάτων. 

Ἀκολούθως, ἐπεσκέφθη τόν ἀνήκοντα εἰς τόν Ὀργανισμόν «Keren Kayemeth LeIsrael Jewish National Fund» ὑπαίθριον χῶρον «The Grove of Nations», ἔνθα τόν καλωσώρισε διά προσφωνήσεως ὁ Ἐντιμ. κ. Efi Stenzler, Πρόεδρος αὐτοῦ. Ὁ Παναγιώτατος μετά τήν σύντομον ἀπαντητικήν ὁμιλίαν Του, ἐφύτευσεν ἐλαίαν, εἰς ἀνάμνησιν τῆς ἐπισκέψεώς Του. 

Τήν μεσημβρίαν, ἐπεσκέφθη τόν Ἐξοχ. Πρέσβυν κ. Mustafa Sarnıç, Γεν. Πρόξενον τῆς Τουρκίας εἰς Ἱεροσόλυμα, καί παρεκάθησεν εἰς τό ἐν τῇ κατοικίᾳ αὐτοῦ παρατεθέν γεῦμα. 

Τό ἀπόγευμα, μετέβη εἰς τήν ἐπί τοῦ Ὄρους τῶν Ἐλαιῶν Ἱ. Μονήν Μικρᾶς Γαλιλαίας, ἔνθα ἐγένετο ἡ τρίτη κατά σειράν συνάντησίς Του μετά τοῦ Ἁγιωτάτου Πάπα Φραγκίσκου, Ὅστις ἀνταπέδωκεν τοιουτοτρόπως τήν Πατριαρχικήν ἐπίσκεψιν τῆς προτεραίας εἰς τήν ἕδραν τῆς Ἀντιπροσωπείας τοῦ Βατικανοῦ. Ὁ Πατριάρχης ὑπεδέχθη τόν Πάπαν εἰς τήν εἴσοδον τοῦ προαυλίου χώρου τῆς Μονῆς καί ἐβάδισε μετ᾽Αὐτοῦ ἕως τῆς εἰσόδου τῆς ἐκεῖ εὑρισκομένης θερινῆς κατοικίας τοῦ ἑκάστοτε Πατριάρχου Ἱεροσολύμων, ἔνθα ἐχαιρέτισεν Αὐτούς ὁ Μακ. Πατριάρχης κ. Θεόφιλος. Ἐκεῖ, ὁ Πάπας καί ὁ Οἰκουμενικός Πατριάρχης ἔσχον ἰδιαιτέραν συνάντησιν καί συνομιλίαν, μετά τό πέρας τῆς ὁποίας ἐγένοντο αἱ ἑκατέρωθεν συστάσεις τῶν μελῶν τῶν συνοδειῶν Των καί προσφορά ἀναμνηστικῶν δώρων. Ὁ Παναγιώτατος συνώδευσε τόν Πάπαν ἕως τῆς ἐξόδου τῆς Μονῆς. Οὕτως ἔληξε τό ἱστορικόν τοῦτο γεγονός εἰς τόν τόπον, ἔνθα πρό πεντήκοντα ἐτῶν ἐπραγματοποιήθη ἡ ἀνάλογος συνάντησις τῶν ἀοιδίμων Πάπα Παύλου Στ´καί Οἰκουμενικοῦ Πατριάρχου Ἀθηναγόρου. 

Τό ἑσπέρας, ὁ Πατριάρχης ηὐλόγησε τό ἐν τῷ ξενοδοχείῳ «Mamilla» παρατεθέν ὑπό τῶν ἐξ Ἀμερικῆς ἐλθόντων Ἀρχόντων Ὀφφικιάλων τοῦ Οἰκουμενικοῦ Πατριαρχείου δεῖπνον, εὐχαριστήσας αὐτούς διά τήν πολύτιμον συμβολήν των εἰς τήν διοργάνωσιν τοῦ ἱστορικοῦ τούτου ταξιδίου. 

Τήν πρωΐαν τῆς Τρίτης, 27ης Μαΐου, ὁ Πατριάρχης ἐπεσκέφθη μετά τῶν συνοδῶν Αὐτοῦ, τό Μουσεῖον «Yad Vashem», ἀφιερωμένον εἰς τήν μνήμην τῶν θυμάτων τῶν ναζί διά τῆς ἐκθέσεως ἐν αὐτῷ προσωπικῶν των ἀντικειμένων, φωτογραφιῶν, ἠχητικῶν καί τηλεοπτικῶν ντοκουμέντων κ. ἄ., ἐν τῷ ὁποίῳ ἐξεναγήθη, κατέθεσε δάφνινον στέφανον καί ἤναψε φλόγα κατά τήν διάρκειαν τελετῆς εἰς τό μνημεῖον τοῦ Ὁλοκαυτώματος, ὡμίλησε πρός τούς παρευρισκομένους καί ὑπέγραψεν εἰς τό βιβλίον ἐπισκεπτῶν. 

Ἐν συνεχείᾳ, μετέβη εἰς τό Προεδρικόν Μέγαρον, ἐν τῇ εἰσόδω τοῦ ὁποίου Τόν ὑπεδέχθη ὁ Πρόεδρος τοῦ Ἰσραήλ, Ἐξοχ. κ. Simon Peres, ὅστις Τόν ἐξενάγησεν εἰς τά «βιβλικά» ἄνθη καί δένδρα τοῦ κήπου τοῦ Μεγάρου καί εἶτα ἔσχε μετ̉ αὐτοῦ συνομιλίαν περί τήν μίαν ὥραν. 

Τήν μεσημβρίαν, μεταβάς εἰς Ραμάλλαν, συνηντήθη μετά τοῦ Ἐξοχ. κ. Mahmud Abbas, Προέδρου τῆς Παλαιστιανιακῆς Ἀρχῆς, καί συνεργατῶν αὐτοῦ καί ἐν συνεχείᾳ παρεκάθησεν εἰς ἐπίσημον γεῦμα παρατεθέν ὑπ̉ αὐτοῦ πρός τιμήν τοῦ Οἰκουμενικοῦ Πατριάρχου καί τῆς συνοδείας Αὐτοῦ. Κατά τήν συνάντησιν ἀντηλλάγησαν προσφωνήσεις καί δῶρα. 

Τό ἀπόγευμα, αἱ ἐπίσημοι ἐπαφαί τοῦ Παναγιωτάτου ἔληξαν μέ τήν μετά τοῦ Πρωθυπουργοῦ τοῦ Ἰσραήλ, Ἐξοχ. κ. Benjamin Netanyahu, συνάντησιν εἰς τήν Πρωθυπουργίαν. Εἰς τάς ὡς ἄνω ἐπισήμους συναντήσεις συνεζητήθη μεταξύ ἄλλων καί τό ζήτημα τῶν ἐν Μέσῃ Ἀνατολῇ φθινόντων χριστιανικῶν πληθυσμῶν.

Ὁ Πατριάρχης καί οἱ σύν Αὐτῷ ἀνεχώρησαν ἐκ Τέλ Ἀβίβ διά τήν Πόλιν προπεμφθέντες ὑπό τοῦ Σεβ. Μητροπολίτου Καπιτωλιάδος κ. Ἡσυχίου, Γενικοῦ Πατριαρχικοῦ Ἐπιτρόπου, ἐκ μέρους τοῦ Μακ. Πατριάρχου Ἱεροσολύμων, ἀπουσιάζοντος εἰς Ἀμμάν λόγῳ προγραμματισμένης συναντήσεως αὐτοῦ μετά τῆς Α. Μ. τοῦ Βασιλέως τῆς Ἰορδανίας.

Η ΣΥΝΑΝΤΗΣΗ ΤΟΥ ΟΙΚΟΥΜΕΝΙΚΟΥ ΠΑΤΡΙΑΡΧΗ ΜΕ ΤΟΝ ΜΑΧΜΟΥΤ ΑΜΠΑΣ

Newsbeast.gr

Στο Βατικανό θα μεταβούν στις 6 Ιουνίου οι Πρόεδροι του Ισραήλ Σιμόν Πέρες και της Παλαιστινιακής Αρχής Μαχμούτ Αμπάς, όπου θα προσευχηθούν με τον Πάπα Φραγκίσκο για την επίλυση του Μεσανατολικού προβλήματος και την επίτευξη μόνιμης ειρήνης. Οι δύο ηγέτες αποδέχθηκαν σχετική πρόσκληση που τους απηύθυνε την Κυριακή από τη Βηθλεέμ ο Πάπας Φραγκίσκος. 

Την ημερομηνία της συνάντησης στο Βατικανό ανακοίνωσε ο Μαχμούτ Αμπάς, υποδεχόμενος σήμερα στο γραφείο του στη Ραμάλα τον Οικουμενικό Πατριάρχη Βαρθολομαίο. Ο Παλαιστίνιος ηγέτης χαρακτήρισε τιμητική την επίσκεψη του Πατριάρχη στην Παλαιστινιακή Αρχή και δήλωσε ότι αισθάνεται υπερήφανος, αναφέρθηκε δε στη σημασία που είχε η συνάντηση του κ. Βαρθολομαίου με τον Πάπα Φραγκίσκο στα Ιεροσόλυμα και τόνισε ότι επιδοκιμάζει το έργο που επιτελούν για την επίλυση διαφόρων διενέξεων. 

Ο κ. Βαρθολομαίος εξέφρασε μεγάλη ικανοποίηση για την αποδοχή της πρόσκλησης του Πάπα από τους κ.κ. Αμπάς και Πέρες και ευχήθηκε να υπάρξουν θετικά αποτελέσματα από αυτήν τη συνάντηση. «Θα είμαστε μαζί σας, με την προσευχή μας» τόνισε. 

Ο προκαθήμενος της Ορθοδοξίας ενημέρωσε τον κ. Αμπάς για την Κοινή Διακήρυξή του με τον Πάπα Φραγκίσκο και ιδιαίτερα για τις κοινές προσπάθειες για την εξάλειψη του θρησκευτικού φανατισμού, την καταπολέμηση των φυλετικών διακρίσεων, τον σεβασμό της ανθρώπινης ελευθερίας και προσωπικότητας και την προστασία του περιβάλλοντος. 

Επίσης, αναφέρθηκε στις πρωτοβουλίες του Οικουμενικού Πατριαρχείου για συνεννόηση με το Ισλάμ και τον Ιουδαϊσμό και τόνισε ότι στον διεξαγόμενο διάλογο μεταξύ αυτών των θρησκειών δεν συζητούνται μόνο θεολογικά ζητήματα, αλλά και θέματα που απασχολούν τις σημερινές κοινωνίες. Προηγουμένως, ο Οικουμενικός Πατριάρχης είχε επισκεφθεί τον Πρόεδρο του Ισραήλ Σιμόν Πέρες, τον οποίο επίσης συνεχάρη για την αποδοχή της πρόσκλησης του Πάπα.

Ο ΟΙΚΟΥΜΕΝΙΚΟΣ ΠΑΤΡΙΑΡΧΗΣ ΣΥΝΑΝΤΗΘΗΚΕ ΜΕ ΤΟΝ ΙΣΡΑΗΛΙΝΟ ΠΡΟΕΔΡΟ ΣΙΜΟΝ ΠΕΡΕΣ

Photographs courtesy of the Apostolic Pilgrimage Press 

Τελευταία ημέρα της επίσκεψης του Οικουμενικού Πατριάρχου Βαρθολομαίου στο Ισραήλ η σημερινή, και ο Πατριάρχης είχε συνάντηση με τον Πρόεδρο του Ισραήλ Σιμόν Πέρες. 

Ο Ισραηλινός πρόεδρος υποδέχθηκε με εγκαρδιότητα τον Οικουμενικό Πατριάρχη και τη συνοδεία του στην είσοδο του Προεδρικού Μεγάρου.

ΑΠΟ ΤΗΝ ΣΥΝΑΝΤΗΣΗ ΠΑΠΑ ΚΑΙ ΠΑΤΡΙΑΡΧΗ ΣΤΗΝ ΜΙΚΡΗ ΓΑΛΙΛΑΙΑ (ΒΙΝΤΕΟ)

Φωτογραφίες του Dimitrios Panagos και βίντεο από την δεύτερη συνάντηση που είχαν το απόγευμα της Δευτέρας 26 Μαϊου 2014 ο Οικουμενικός Πατριάρχης Βαρθολομαίος και ο Πάπας Φραγκίσκος, στο οίκημα του Πατριαρχείου Ιεροσολύμων που βρίσκεται κοντά στη Μονή της Μικρής Γαλιλαίας στο όρος των Ελαιών. 

Στη συνάντηση παρόντες ήταν ο Αρχιεπίσκοπος Αμερικής Δημήτριος και οι Μητροπολίτες Περγάμου Ιωάννης, Γαλλίας Εμμανουήλ, καθώς επίσης ο Καρδινάλιος, Πιέτρο Παρολίν, ο Καρδινάλιος Κουρτ Κοχ και ο Αποστολικός Νούντσιος στα Ιεροσόλυμα Αρχιεπίσκοπος Τζουζέπε Λαζαρότο.
Δείτε σχετική ανάρτηση εδώ. 

Ο ΟΙΚΟΥΜΕΝΙΚΟΣ ΠΑΤΡΙΑΡΧΗΣ ΣΤΟ ΜΟΥΣΕΙΟ ΟΛΟΚΑΥΤΩΜΑΤΟΣ ΣΤΗΝ ΙΕΡΟΥΣΑΛΗΜ

φωτογραφίες: John Mindala

O Οικουμενικός Πατριάρχης Βαρθολομαίος επισκέφθηκε σήμερα το πρωί το Μουσείο του Ολοκαυτώματος «Γιαντ Βασέμ» στα Ιεροσόλυμα. 
Ο Πατριάρχης Βαρθολομαίος και τα μέλη της πατριαρχικής συνοδείας ξεναγήθηκαν από τον πρόεδρο του Μουσείου Avner Shalev στην Αίθουσα Ονομάτων (Hall of Names), όπου τηρούνται αρχεία για τα θύματα του Ολοκαυτώματος, καθώς και στο Μνημείο των Παιδιών.
Στη συνέχεια σε ειδική τελετή ο Πατριάρχης άναψε την αιώνια φλόγα μνήμης και κατέθεσε στεφάνι στο ειδικά διαμορφωμένο μνημείο του Ολοκαυτώματος.

Ο Πατριάρχης καταδίκασε με τον πλέον κατηγορηματικό τρόπο κάθε μορφή τρομοκρατίας, αντισημιτισμού και ξενοφοβίας και έγραψε στο βιβλίο των επισκεπτών το ακόλουθο μήνυμα:
«Αιωνία η μνήμη των θυμάτων του Ολοκαυτώματος, εκ των οποίων άλλων μεν τα ονόματα γνωρίζουμε, άλλων όχι. Όλων όμως τα ονόματα τα γνωρίζει ο Θεός. Εν ονόματι της πολιτισμένης ανθρωπότητας ζητούμε συγγνώμη για την τραγική απώλεια της ζωής των θυμάτων αυτών και επαναλαμβάνουμε: Ποτέ πλέον!», υπογραμμίζοντας δύο λέξεις: «Ποτέ πλέον».

φωτογραφίες: DIMITRIOS PANAGOS

Ό ΟΙΚΟΥΜΕΝΙΚΟΣ ΠΑΤΡΙΑΡΧΗΣ ΣΤΟ ΑΛΣΟΣ ΤΩΝ ΕΘΝΩΝ ΣΤΗΝ ΙΕΡΟΥΣΑΛΗΜ (ΦΩΤΟ ΚΑΙ ΒΙΝΤΕΟ)

Φωτογραφίες: ANA-MPA/GANP/DIMITRIOS PANAGOS 

Μετά την επίσκεψή του στο Μουσείο του Ισραήλ (Δευτέρα 26-5-2014) ο Οικουμενικός Πατριάρχης Βαρθολομαίος μετέβη στο Άλσος των Εθνών στο Όρος Χερτζλ στην Ιερουσαλήμ, κοντά στο Μουσείο του Ολοκαυτώματος Yad Vashem, όπου φύτεψε συμβολικά ένα δέντρο ελιάς. 

Τον Πατριάρχη Βαρθολομαίο και την πατριαρχική συνοδεία υποδέχθηκε ο πρόεδρος του KKL- Jewish National Fund, Efi Stenzler.