Kiedy już postanowiłam wszystko pochować(robótki mam na myśli), trzeba było dokończyć pozaczynane prace i tak powstały:
1. Zasłony z tego materiału:
Jeszcze zbliżenie na wzór:
Kolor tych ciemniejszych gałązek to coś na kształt ciemniejszej oliwki, natomiast spodni materiał to bardzo delikatny żółty.
W pokoju, wczesnym rankiem, kiedy słońce świeci prosto w nasze okna, wyglądają jak na załączonym obrazku:
Kocham taką poświatę w pokoju. Dość niedawno zmieniłam ciemne, bordowe zasłony zimowe na te właśnie. Artur przyszedł z pracy i nawet on zauważył, że jest świetnie. Przedłużające się chłody, ponure deszczowe dni i ciężkie zasłony, wszystko to sprawiało, że czuliśmy się przytłoczeni. W zimie jak najbardziej pasują, bo wtedy mam wrażenie, że bordowy kolor ociepla pomieszczenie. Teraz włąśnie ten jasny dodaje uroku zwykłemu pokoikowi.
2. Torebka wydziergana do kompletu z etolą:
Węzły salomona, na górze włóczka trawkowa, ściągana sznureczkiem zakończonym koralikami.
Tutaj miało być widać te koraliki, ale ponieważ koncepcja jest taka, aby jak najmniej rzucały się w oczy, trudno je uchwycić na zdjęciach.
3. Spinki, a w zasadzie ozdobne szpilki:
Białe różyczki dostałam gotowe, dokleiłam je tylko do szpilek.
Pozostałe kwiatki szydełkowałam z kordonków, dodając w trakcie koraliki.
Powstało najwięcej niebieskich... hmm czy to mój ulubiony kolor?
Na próbę zrobiłam i białe i nie wykluczam, że może jeszcze udziergam ich więcej w samochodzie.
Oczywiście różowe, ale tylko kilka. Zaplątał się też jakiś jeden żółty, a możliwe, że powstaną inne, kiedy wyszperam - kiedyś - ciekawe kolory kordonków.
Tak na zakończenie dodam, że wciąż ćwiczę z Chodakowską i przeszedł mi ból kręgosłupa - odcinka szyjnego i tego między łopatkami. Formę mam juz zdecydowanie lepszą. Nawet robie pompki i to nie te "damskie":)
