Εγκαυματίας νεκρός, υπ’ αριθμ. 96, Άγγελος Ήβος

Άγγελος Ήβος (κλικ εδώ για να βρείτε τον ποιητή... στο φέις... ) 

Χθες στις 12:46 μ.μ. ·  (κλικ εδώ, για να διαβάσετε το ποιημα στο φεις) 

Εγκαυματίας νεκρός, υπ’ αριθμ. 96
.
Δεξίλεως του Τισσανίου, εκ Θορικού.
Ιππεύς πεσών στο εικοστό του έτος
εν Κορίνθω.
Δημήτριος του Γρηγορίου, εξ Αγρινίου
Άνδρας απλός, ανώνυμος, πεσών
εις μάτην
ες το Μάτι.
.
Εσώθη αρχικώς,
εκάη στα στερνά
.
Κάποιοι πεθαίνουν για τη δόξα μίας Πόλης.
Κάποιοι αλαφιασμένοι
μην και καεί το σπίτι τους.
.
Άγνωστο πως τη λέγανε τη μάνα του Δεξίλεω.
Λένη, τη μάνα του Δημήτρη.
.
Είχε πολλά λουλούδια η μάνα του,
γαρύφαλλα και νεραγκούλες.
Της έκοψε ο Χάρων
το καλύτερο.
.
Το πήγε, θέλω να πιστεύω,
στον Παράδεισο.
Γιατί κι εκεί
-δεν γίνεται να μην-
θα ξαναβρούμε τα λουλούδια
απ’ την παλιά μας γειτονιά
.
.
Α.Η.


.......................

Εκπληκτικό

Lamprini T.

Εγκαυματίας νεκρός, υπ’ αριθμ. 96, Άγγελος Ήβος

Άγγελος Ήβος (κλικ εδώ για να βρείτε τον ποιητή... στο φέις... ) 

Χθες στις 12:46 μ.μ. ·  (κλικ εδώ, για να διαβάσετε το ποιημα στο φεις) 

Εγκαυματίας νεκρός, υπ’ αριθμ. 96
.
Δεξίλεως του Τισσανίου, εκ Θορικού.
Ιππεύς πεσών στο εικοστό του έτος
εν Κορίνθω.
Δημήτριος του Γρηγορίου, εξ Αγρινίου
Άνδρας απλός, ανώνυμος, πεσών
εις μάτην
ες το Μάτι.
.
Εσώθη αρχικώς,
εκάη στα στερνά
.
Κάποιοι πεθαίνουν για τη δόξα μίας Πόλης.
Κάποιοι αλαφιασμένοι
μην και καεί το σπίτι τους.
.
Άγνωστο πως τη λέγανε τη μάνα του Δεξίλεω.
Λένη, τη μάνα του Δημήτρη.
.
Είχε πολλά λουλούδια η μάνα του,
γαρύφαλλα και νεραγκούλες.
Της έκοψε ο Χάρων
το καλύτερο.
.
Το πήγε, θέλω να πιστεύω,
στον Παράδεισο.
Γιατί κι εκεί
-δεν γίνεται να μην-
θα ξαναβρούμε τα λουλούδια
απ’ την παλιά μας γειτονιά
.
.
Α.Η.


.......................

Εκπληκτικό

Lamprini T.

Σούλα Κοκολογιάννη,‎ Κι αφού κανείς δεν πήρε ,αφιερωμένο στην νέα φίλη του μπλογκ Μαρία Πλατάκη, Καλώς την

το φεγγάρι 

Κι αφού κανείς δεν πήρε την ευθύνη του χαμού
την πήρε όλη το φεγγάρι.
Και μάτωσε..
Από την αγωνία του πατέρα να σώσει τα παιδιά του..
Από την κραυγή της μάνας που βαλε το σώμα της
μπροστά στη φωτιά..
Από το κλάμα του κοριτσιού που έπεφτε απ’ το βράχο
στην αγκαλιά της θάλασσας..
Από το θάρρος της ηλικιωμένης που έσωσε τα εγγονάκια της και γύρισε στο πλευρό του άρρωστου συντρόφου της προτιμώντας να καεί μαζί του..
Μάτωσε κι απ’ τα κλάματα των ζωντανών..
Και βγήκε κατακόκκινο απ’ το αίμα τόσων ανθρώπων
σ’ ένα ουρανό αμίλητο και σταχτί..

ΠΗΓΗ : Σούλα Κοκολογιάννη‎  (κλικ στο όνομα... ) Και η πηγή της φώτο είναι εκεί...

...................

Τα λέει όλα...

Lamprini T.