Αλέκος Σακελλάριος.... Αλλοίμονο στους νέους...

Κοντού: Ζηλεύεις, αγοράκι μου;
Χορν:  Ακούς εκεί, να ζηλέψω, εγώ, τον Αγησίλαο!  Βρε, εγώ είμαι νέος!  Άκουσες τι είπες;  Αγοράκι μου.  Αυτόν πώς θα τον έλεγες;  Γεροξουράκι μου;
Κοντού:  Αντρέα, άσε τις σαχλαμάρες.
Χορν: Άσε που μπορεί και να μην έρθει κιόλας.
Κοντού: Γιατί να μην έρθει;
Χορν:  Γιατί ακόμα κι αν έρθει εδώ στις σκάλες που δεν ανεβαίνει αυτοκίνητο, τόνε βλέπω να σωριάζεται κάτω, με την γλώσσα έξω, σαν κουτσομούρα.  Έχεις δει, πώς ανεβαίνω τις σκάλες εγώ;  Πριτ - πριτ, πριτ-πριτ, σαν κατσικάκι.
Κοντού: Μμμ, κρυάδες.
Χορν:Άκου, λέει, να ζηλέψω τον Αγησίλαο!  Να ζηλέψει η Άνοιξη, την βαρυχειμωνιά!
Αλέκος Σακελλάριος, από την ταινία:  "Αλλοίμονο στους Νέους."

.................................................................

Τα καημένα, τα νειάτα... ονειρεύονται... (Για όσους γνωρίζουν την υπόθεση... )

Lamprini

Σόλων... και τέλος...

Μηδένα προ του τέλους μακάριζε! 

Σόλων 

από την ΣΙΩΠΗ ΤΩΝ ΑΓΓΕΛΩΝ, facebook

..............................................

Συνήθως, βιαζόμαστε να βγάλουμε συμπεράσματα... πριν το τέλος... Αα.... μακρυά νυχτώνουμε! 

Lamprini

Φρήντριχ Νίτσε... και δυσκολίες...

Aπό τότε που κουράστηκα να ψάχνω, έμαθα να βρίσκω. 

Κι από τότε που ο άνεμος μου εναντιώθηκε, έμαθα να σαλπάρω με όλους τους ανέμους.

Φρήντριχ Νίτσε

Ωραία τα λέει ο φιλόσοφος, Νίτσε....  Ή αλλιώς όπως το έχω ακούσει στην Κω: "Το ζόρι βγάζει λάδι!"

Lamprini

Γιόχαν Βόλγκανγκ Φον Γκαίτε... και άνθρωπος...

Ο άνθρωπος ακούει, μόνον, αυτά που καταλαβαίνει.

Johann Wolfgang von Goethe

............................................................................................

Kαι λέω κι εγώ, γιατί δεν με ακούνε!!!... Xαχα...

Lamprini

Xarvey Mackay... και χρόνος...

O χρόνος είναι δωρεάν, 

αλλά είναι ανεκτίμητος. 

Δεν σου ανήκει, αλλά μπορείς να τον χρησιμοποιήσεις.

Δεν μπορείς να τον αποταμιεύσεις, αλλά μπορείς να τον ξοδέψεις.

Και από την στιγμή που τον χάσεις, δεν μπορείς να τον πάρεις πίσω.

Xarvey Mackay

 

........................................................................................

 

Δεν μπορείς να πάρεις πίσω τον χρόνο... 

 

Lamprini

 

 

Άγγελος Σικελιανός... Ομπρός!

Ομπρός! 

Βοηθάτε, να σηκώσουμε τον ήλιο πάνω από την Ελλάδα! 

Ομπρός! 

Βοηθάτε, να σηκώσουμε τον ήλιο πάνω από τον κόσμο! 

Άγγελος Σικελιανός

........................................................................

Ομπρός!!!!...  Αρκετά!!!... 

Lamprini

Aλκυόνη Παπαδάκη... και Άνοιξη...

Πολύ απλά σε χρειάζομαι...

Δεν μπορώ να κουβαλήσω μόνη μου την άνοιξη.... 

Αλκυόνη Παπαδάκη

..............................................................................

Ακριβώς, η Άνοιξη θέλει και συντροφιά... 

Lamprini

Δημήτριος Βερναρδάκης... και η αλήθεια...

ΠΗΓΗ!!  http://www.sansimera.gr/quotes/categories/9

 

Δημήτριος Βερναρδάκης

Η αλήθεια μοιάζει με το φάρμακο, που είναι πικρό, 

μα τόσο σωτήριο για τον οργανισμό.

Δημήτριος Βερναρδάκης

.....................................................

Δύσκολο να καταπιείς το φάρμακο... 

ειδικά  αν είναι πικρό!!... 

Lamprini

Γιάννης Τσίγκρας... και... θα μου απλώνεις τα χέρια...

ΠΗΓΗ!!!   Γιάννης Τσίγκρας

Τα χέρια... 

ΚΑΙ ΘΑ ΜΟΥ ΑΠΛΩΝΕΙΣ ΤΑ ΧΕΡΙΑ

Σου γράφω άλλη μιαν επιστολή,
για να σου πω ότι
τούτη η Άνοιξη, θα'ρθει,για μένα, χωρίς χελιδόνια,
αγριοβιολέτες και λυπημένα χαμόγελα των κλόουν.
Τον ακκορντεονίστα που σoυ γέμιζε τα μαλλιά με νότες
δε θα τον σχολιάσουμε μαζί.
Ούτε θα σου ξαδιαβάσω τα ποιήματά μου-
αυτές τις νυχτοπεταλούδες, γύρω από τα φώτα.

Όμως θα βλεπόμαστε στα όνειρά μου,
γι αυτό είμαι σίγουρος,
θα φυσάει ένας νοτιάς βαρύς
και συ θα μου απλώνεις τα χέρια.

....................................................

Ο Γιάννης, αγαπητός φεις φίλος!!!  Καλή επιτυχία!!!

Lamprini

Γιώργης Παυλόπουλος... και η ποίηση...

ΠΗΓΗ!!!   https://www.facebook.com/244551598911355/photos/a.244565168909998.67868.244551598911355/951913728175135/?type=1&theater

Η ποίηση... είναι... 

''Η Ποίηση είναι μια πόρτα ανοιχτή.
Πολλοί κοιτάζουν μέσα, χωρίς να βλέπουν
τίποτα, και προσπερνούνε. Όμως, μερικοί
κάτι βλέπουν, το μάτι τους αρπάζει κάτι,
και μαγεμένοι πηγαίνουνε να μπουν.
Η πόρτα, τότε, κλείνει. Χτυπάνε, μα κανείς
δεν τους ανοίγει. Ψάχνουνε για το κλειδί.
Κανείς δεν ξέρει ποιος το έχει. Ακόμη
και τη ζωή τους, κάποτε, χαλάνε μάταια
γυρεύοντας το μυστικό να την ανοίξουν.
Φτιάχνουν αντικλείδια. Προσπαθούν.
Η πόρτα δεν ανοίγει πια. Δεν άνοιξε ποτέ
για όσους μπόρεσαν να ιδούν στο βάθος.
Ίσως, τα ποιήματα που γράφτηκαν,
από τότε που υπάρχει ο κόσμος,
είναι μια ατέλειωτη αρμαθιά αντικλείδια
για να ανοίξουμε την πόρτα της Ποίησης.

Μα η Ποίηση είναι μια πόρτα ανοιχτή.''


Τα αντικλείδια - ΓΙΩΡΓΗΣ ΠΑΥΛΟΠΟΥΛΟΣ

.......................................................................................

Επίσης... για μένα... η ποίηση... είναι... ένα όνειρο... μπορείς να ονειρεύεσαι με αυτήν... Τόσο απλά...

Lamprini

Ρήγας Φερραίος... όποιος ελεύθερα συλλογάται...

Όποιος ελεύθερα συλλογάται, 

συλλογάται καλά.

Ρήγας Βελεστινλής

.............................................................

Μεγάλο το αγαθό της ελευθερίας... 

Lamprini

Ρήγας Βελεστινλής... Ξυπνήστε, ραγιάδες!...

Ρήγας Βελεστινλής ή Φερραίος

Ξυπνήστε, ραγιάδες!...

Όταν η Διοίκηση βιάζει, αθετεί, καταφρονά το δίκιο του λαού και δεν εισακούη τα παράπονά του, 

το να κάμη τότε ο λαός ή κάθε μέρος του λαού Επανάστασιν, να αρπάζη τα άρματα και να τιμωρήσει τους τυράννους του, είναι το πλέον ιερόν από όλα τα δίκαιά του και το πλέον απαραίτητο από όλα τα χρέη του.

Επαναστατική Προκηρυξη του Ρήγα Φερραίου...

...................................................................................

Τι γίνεται, όταν ο λαός δεν επαναστατεί;....

Χρόνια πολλά!! 

Lamprini

Θοδωρής Κολοκοτρώνης... και οι τρελλοί...

 Θοδωρής Κολοκοτρώνης...

Ο κόσμος μας έλεγε τρελλούς.
Ημείς αν δεν είμεθα τρελλοί, δεν εκάναμεν την επανάσταση,
διατί ηθέλαμε συλλογισθεί πρώτον δια πολεμοφόδια, καβαλλαρία μας, πυροβολικό μας,
ηθέλαμεν λογαριάσει τη δύναμη την ιδικήν μας και την τουρκική δύναμη.
Τώρα οπού τελειώσαμε με καλό τον πόλεμό μας, μακαριζόμεθα, επαιν;oμεθα.
Αν δεν ευτυχούσαμε, ηθέλαμε τρώγει κατάρες, αναθέματα...
Θοδωρής Κολοκοτρώνης...

.............................................................

Πάντα έτσι είναι...  όπως μας τα λέει, ο Γέρος του Μωρηά!...
Χρόνια πολλά!!!

Lamprini

Θοδωρής Κολοκοτρώνης! Χρόνια πολλά!!!

Είσ' Έλληνας;

Τι προσκυνάς

Σηκώσου απάνω! 

Εμείς και στους θεούς

Ορθοί μιλούμε...

 Θοδωρής Κολοκοτρώνης

.........................................................

Μόνον ο Κολοκοτρώνης θα το έλεγε αυτό!!

Lamprini

Ο λόγος του Κολοκοτρώνη στην Πνύκα...

ΠΗΓΗ!!!   http://www.sansimera.gr/articles/565

Θοδωρής Κολοκοτρώνης... 

πίνακας του Θεόφιλου... 

Παιδιά μου!
Εις τον τόπο τούτο, οπού εγώ πατώ σήμερα, επατούσαν και εδημηγορούσαν τον παλαιό καιρό άνδρες σοφοί, και άνδρες με τους οποίους δεν είμαι άξιος να συγκριθώ και ούτε να φθάσω τα ίχνη των. Εγώ επιθυμούσα να σας ιδώ, παιδιά μου, εις την μεγάλη δόξα των προπατόρων μας, και έρχομαι να σας ειπώ, όσα εις τον καιρό του αγώνος και προ αυτού και ύστερα απ' αυτόν ο ίδιος επαρατήρησα, και απ' αυτά να κάμωμε συμπερασμούς και δια την μέλλουσαν ευτυχίαν σας, μολονότι ο Θεός μόνος ηξεύρει τα μέλλοντα. Και δια τους παλαιούς Έλληνας, οποίας γνώσεις είχαν και ποία δόξα και τιμήν έχαιραν κοντά εις τα άλλα έθνη του καιρού των, οποίους ήρωας, στρατηγούς, πολιτικούς είχαν, δια ταύτα σας λέγουν καθ' ημέραν οι διδάσκαλοί σας και οι πεπαιδευμένοι μας. Εγώ δεν είμαι αρκετός. Σας λέγω μόνον πως ήταν σοφοί, και από εδώ επήραν και εδανείσθησαν τα άλλα έθνη την σοφίαν των.
Εις τον τόπον, τον οποίον κατοικούμε, εκατοικούσαν οι παλαιοί Έλληνες, από τους οποίους και ημείς καταγόμεθα και ελάβαμε το όνομα τούτο. Αυτοί διέφεραν από ημάς εις την θρησκείαν, διότι επροσκυνούσαν τες πέτρες και τα ξύλα. Αφού ύστερα ήλθε στον κόσμο ο Χριστός, οι λαοί όλοι επίστευσαν εις το Ευαγγέλιό του, και έπαυσαν να λατρεύουν τα είδωλα. Δεν επήρε μαζί του ούτε σοφούς ούτε προκομμένους, αλλ' απλούς ανθρώπους, χωρικούς καί ψαράδες, και με τη βοήθεια του Αγίου Πνεύματος έμαθαν όλες τες γλώσσες του κόσμου, οι οποίοι, μολονότι όπου και αν έβρισκαν εναντιότητες και οι βασιλείς και οι τύραννοι τους κατέτρεχαν, δεν ημπόρεσε κανένας να τους κάμη τίποτα. Αυτοί εστερέωσαν την πίστιν.
Οι παλαιοί Έλληνες, οι πρόγονοί μας, έπεσαν εις την διχόνοια και ετρώγονταν μεταξύ τους, και έτσι έλαβαν καιρό πρώτα οι Ρωμαίοι, έπειτα άλλοι βάρβαροι καί τους υπόταξαν. Ύστερα ήλθαν οι Μουσουλμάνοι και έκαμαν ό,τι ημπορούσαν, δια να αλλάξη ο λαός την πίστιν του. Έκοψαν γλώσσες εις πολλούς ανθρώπους, αλλ' εστάθη αδύνατο να το κατορθώσουν. Τον ένα έκοπταν, ο άλλος το σταυρό του έκαμε. Σαν είδε τούτο ο σουλτάνος, διόρισε ένα βιτσερέ [αντιβασιλέα], έναν πατριάρχη, καί του έδωσε την εξουσία της εκκλησίας. Αυτός και ο λοιπός κλήρος έκαμαν ό,τι τους έλεγε ο σουλτάνος. Ύστερον έγιναν οι κοτζαμπάσηδες [προεστοί] εις όλα τα μέρη. Η τρίτη τάξη, οι έμποροι και οι προκομμένοι, το καλύτερο μέρος των πολιτών, μην υποφέρνοντες τον ζυγό έφευγαν, και οι γραμματισμένοι επήραν και έφευγαν από την Ελλάδα, την πατρίδα των, και έτσι ο λαός, όστις στερημένος από τα μέσα της προκοπής, εκατήντησεν εις αθλίαν κατάσταση, και αυτή αύξαινε κάθε ήμερα χειρότερα· διότι, αν ευρίσκετο μεταξύ του λαού κανείς με ολίγην μάθηση, τον ελάμβανε ο κλήρος, όστις έχαιρε προνόμια, ή εσύρετο από τον έμπορο της Ευρώπης ως βοηθός του ή εγίνετο γραμματικός του προεστού. Και μερικοί μην υποφέροντες την τυραννίαν του Τούρκου και βλέποντας τες δόξες και τες ηδονές οπού ανελάμβαναν αυτοί, άφηναν την πίστη τους και εγίνοντο Μουσουλμάνοι. Καί τοιουτοτρόπως κάθε ήμερα ο λαός ελίγνευε καί επτώχαινε.
Εις αυτήν την δυστυχισμένη κατάσταση μερικοί από τους φυγάδες γραμματισμένους εμετάφραζαν και έστελναν εις την Ελλάδα βιβλία, και εις αυτούς πρέπει να χρωστούμε ευγνωμοσύνη, διότι ευθύς οπού κανένας άνθρωπος από το λαό εμάνθανε τα κοινά γράμματα, εδιάβαζεν αυτά τα βιβλία και έβλεπε ποίους είχαμε προγόνους, τι έκαμεν ο Θεμιστοκλής, ο Αριστείδης και άλλοι πολλοί παλαιοί μας, και εβλέπαμε και εις ποίαν κατάσταση ευρισκόμεθα τότε. Όθεν μας ήλθεν εις το νου να τους μιμηθούμε και να γίνουμε ευτυχέστεροι. Και έτσι έγινε και επροόδευσεν η Εταιρεία.
Όταν αποφασίσαμε να κάμωμε την Επανάσταση, δεν εσυλλογισθήκαμε ούτε πόσοι είμεθα ούτε πως δεν έχομε άρματα ούτε ότι οι Τούρκοι εβαστούσαν τα κάστρα και τας πόλεις ούτε κανένας φρόνιμος μας είπε «πού πάτε εδώ να πολεμήσετε με σιταροκάραβα βατσέλα», αλλά ως μία βροχή έπεσε εις όλους μας η επιθυμία της ελευθερίας μας, και όλοι, και ο κλήρος μας και οι προεστοί και οι καπεταναίοι και οι πεπαιδευμένοι και οι έμποροι, μικροί και μεγάλοι, όλοι εσυμφωνήσαμε εις αυτό το σκοπό και εκάμαμε την Επανάσταση.
Εις τον πρώτο χρόνο της Επαναστάσεως είχαμε μεγάλη ομόνοια και όλοι ετρέχαμε σύμφωνοι. Ο ένας επήγεν εις τον πόλεμο, ο αδελφός του έφερνε ξύλα, η γυναίκα του εζύμωνε, το παιδί του εκουβαλούσε ψωμί και μπαρουτόβολα εις το στρατόπεδον και εάν αυτή η ομόνοια εβαστούσε ακόμη δύο χρόνους, ηθέλαμε κυριεύσει και την Θεσσαλία και την Μακεδονία, και ίσως εφθάναμε και έως την Κωνσταντινούπολη. Τόσον τρομάξαμε τους Τούρκους, οπού άκουγαν Έλληνα και έφευγαν χίλια μίλια μακρά. Εκατόν Έλληνες έβαζαν πέντε χιλιάδες εμπρός, και ένα καράβι μιαν άρμάδα. Άλλά δεν εβάσταξε!
Ήλθαν μερικοί και ηθέλησαν να γένουν μπαρμπέρηδες εις του κασίδη το κεφάλι. Μας πονούσε το μπαρμπέρισμά τους. Μα τι να κάμομε; Είχαμε και αυτουνών την ανάγκη. Από τότε ήρχισεν η διχόνοια και εχάθη η πρώτη προθυμία και ομόνοια. Και όταν έλεγες τον Κώστα να δώσει χρήματα διά τας ανάγκας του έθνους ή να υπάγει εις τον πόλεμο, τούτος επρόβαλλε τον Γιάννη. Και μ' αυτόν τον τρόπο κανείς δεν ήθελε ούτε να συνδράμει ούτε να πολεμήσει. Και τούτο εγίνετο, επειδή δεν είχαμε ένα αρχηγό και μίαν κεφαλή. Άλλά ένας έμπαινε πρόεδρος έξι μήνες, εσηκώνετο ο άλλος και τον έριχνε και εκάθετο αυτός άλλους τόσους, και έτσι ο ένας ήθελε τούτο και ο άλλος το άλλο. Ισως όλοι ηθέλαμε το καλό, πλην καθένας κατά την γνώμη του. Όταν προστάζουνε πολλοί, ποτέ το σπίτι δεν χτίζεται ούτε τελειώνει. Ο ένας λέγει ότι η πόρτα πρέπει να βλέπει εις το ανατολικό μέρος, ο άλλος εις το αντικρινό και ο άλλος εις τον Βορέα, σαν να ήτον το σπίτι εις τον αραμπά και να γυρίζει, καθώς λέγει ο καθένας. Με τούτο τον τρόπο δεν κτίζεται ποτέ το σπίτι, αλλά πρέπει να είναι ένας αρχιτέκτων, οπού να προστάζει πως θα γενεί. Παρομοίως και ημείς εχρειαζόμεθα έναν αρχηγό και έναν αρχιτέκτονα, όστις να προστάζει και οι άλλοι να υπακούουν και να ακολουθούν. Αλλ' επειδή είμεθα εις τέτοια κατάσταση, εξ αιτίας της διχόνοιας, μας έπεσε η Τουρκιά επάνω μας και κοντέψαμε να χαθούμε, και εις τους στερνούς επτά χρόνους δεν κατορθώσαμε μεγάλα πράγματα.
Εις αυτή την κατάσταση έρχεται ο βασιλεύς, τα πράγματα ησυχάζουν και το εμπόριο και ή γεωργία και οι τέχνες αρχίζουν να προοδεύουν και μάλιστα ή παιδεία. Αυτή η μάθησις θα μας αυξήσει και θα μας ευτυχήσει. Αλλά διά να αυξήσομεν, χρειάζεται και η στερέωσις της πολιτείας μας, η όποία γίνεται με την καλλιέργεια και με την υποστήριξη του Θρόνου. Ο βασιλεύς μας είναι νέος και συμμορφώνεται με τον τόπο μας, δεν είναι προσωρινός, αλλ' η βασιλεία του είναι διαδοχική και θα περάσει εις τα παιδιά των παιδιών του, και με αυτόν κι εσείς και τα παιδιά σας θα ζήσετε. Πρέπει να φυλάξετε την πίστη σας και να την στερεώσετε, διότι, όταν επιάσαμε τα άρματα είπαμε πρώτα υπέρ πίστεως και έπειτα υπέρ πατρίδος. Όλα τα έθνη του κόσμου έχουν και φυλάττουν μια Θρησκεία. Και αυτοί, οι Εβραίοι, οι όποίοι κατατρέχοντο και μισούντο και από όλα τα έθνη, μένουν σταθεροί εις την πίστη τους.
Εγώ, παιδιά μου, κατά κακή μου τύχη, εξ αιτίας των περιστάσεων, έμεινα αγράμματος και δια τούτο σας ζητώ συγχώρηση, διότι δεν ομιλώ καθώς οι δάσκαλοι σας. Σας είπα όσα ο ίδιος είδα, ήκουσα και εγνώρισα, δια να ωφεληθήτε από τα απερασμένα και από τα κακά αποτελέσματα της διχονοίας, την οποίαν να αποστρέφεσθε, και να έχετε ομόνοια. Εμάς μη μας τηράτε πλέον. Το έργο μας και ο καιρός μας επέρασε. Και αι ημέραι της γενεάς, η οποία σας άνοιξε το δρόμο, θέλουν μετ' ολίγον περάσει. Την ημέρα της ζωής μας θέλει διαδεχθή η νύκτα του θανάτου μας, καθώς την ημέραν των Αγίων Ασωμάτων θέλει διαδεχθή η νύκτα και η αυριανή ήμερα. Εις εσάς μένει να ισάσετε και να στολίσετε τον τόπο, οπού ημείς ελευθερώσαμε· και, δια να γίνη τούτο, πρέπει να έχετε ως θεμέλια της πολιτείας την ομόνοια, την θρησκεία, την καλλιέργεια του Θρόνου και την φρόνιμον ελευθερία.
Τελειώνω το λόγο μου. Ζήτω ο Βασιλεύς μας Όθων! Ζήτω οι σοφοί διδάσκαλοι! Ζήτω η Ελληνική Νεολαία!

.............................................................................................

Κάποτε που το πρωτοδιαβασα... μου έκανε φοβερή εντύπωση!!!!... Ήρωας !!!  Με ήθος!!! Πίστη!!!!!! 

Lamprini

Τάσος Λειβαδίτης... και καρδιά...

 Σ' αγαπώ! 

Η πιο μεγάλη αρετή του ανθρώπου
είναι να έχει καρδιά
Τ. Λειβαδίτης

......................................................................... 

Λίγες λέξεις, πολλά νοήματα.... 

Lamprini

από φέις... 

Γιώργος Ιωάννου... και τα ταμεία...

ΠΗΓΗ!!! http://www.athensvoice.gr/article/culture/books/%CE%B2%CE%B9%CE%B2%CE%BB%CE%B9%CE%BF/20-%CF%80%CE%BF%CE%B9%CE%B7%CF%84%CE%AD%CF%82-20-%CF%80%CE%BF%CE%B9%CE%AE%CE%BC%CE%B1%CF%84%CE%B114. 

Γιώργος Ιωάννου...

ΤΟ ΜΟΝΟ 

Ανήκω πλέον σ’ όλα τα Ταμεία∙
πληρώνω Φόρο Καθαράς Προσόδου,
Ταμείο Αρωγής, Ταμείο της Προνοίας,
Υγειονομική Περίθαλψη, Έκτακτη Εισφορά,
Μετοχικό Ταμείο, για δυο λόγους,
Ταμείο της Συντάξεως, Ταμείο Ασφαλείας.
Τώρα το μόνο που μπορώ είναι να αρρωστήσω…
 Γιώργος Ιωάννου
.................................................

Δεν το ήξερα αυτό το ποίημα... εδώ το βρήκα, στην πηγή...  Είναι τόσο αληθινό, που τολμώ να προσθέσω... ότι δεν μπορώ να αρρωστήσω!!!...

Lamprini

Μανώλης Αναγνωστάκης... και το περίφημο επιτύμβιο...

ΠΗΓΗ!!! http://www.athensvoice.gr/article/culture/books/%CE%B2%CE%B9%CE%B2%CE%BB%CE%B9%CE%BF/20-%CF%80%CE%BF%CE%B9%CE%B7%CF%84%CE%AD%CF%82-20-%CF%80%CE%BF%CE%B9%CE%AE%CE%BC%CE%B1%CF%84%CE%B1

Μανώλης Αναγνωστάκης...

ΕΠΙΤΥΜΒΙΟΝ

Πέθανες- κι έγινες και συ: ο καλός,
O λαμπρός άνθρωπος, ο οικογενειάρχης, ο πατριώτης.
Tριάντα έξη στέφανα σε συνοδέψανε, τρεις λόγοι
                                                               αντιπροέδρων,
Eφτά ψηφίσματα για τις υπέροχες υπηρεσίες που
                                                                     προσέφερες.

A, ρε Λαυρέντη, εγώ που μόνο τόξερα τι κάθαρμα ήσουν,
Tί κάλπικος παράς, μια ολόκληρη ζωή μέσα στο ψέμα
Kοιμού εν ειρήνη, δεν θα 'ρθώ την ησυχία σου να ταράξω.
(Eγώ, μια ολόκληρη ζωή μες στη σιωπή θα την εξαγοράσω
Πολύ ακριβά κι όχι με τίμημα το θλιβερό σου το σαρκίο.)
Kοιμού εν ειρήνη. Ως ήσουν πάντα στη ζωή: ο καλός,
O λαμπρός άνθρωπος, ο οικογενειάρχης, ο πατριώτης.

Δε θά 'σαι ο πρώτος ούτε δα κι ο τελευταίος.

Μανώλης Αναγνωστάκης... 

...........................................................................................

Μπορώ να γράψω άλλο τόσο γι ' αυτό το ποίημα.  Το είχα δει στο Λύκειο, στο μάθημα της Νεοελληνικής Λογοτεχνίας, και μου έκανε πολύ  μεγάλη εντύπωση!!!!.... 

Lamprini

Y.Γ." A, ρε Λαυρέντη, εγώ που μόνο τόξερα τι κάθαρμα ήσουν!!!!!"... φοβερό!

Γκαίτε... και αστείο...

 

Goethe

Το ταλέντο του ανθρώπου αναπτύσσεται μέσα στην απομόνωση, ο χαρακτήρας του, όμως, διαμορφώνεται μέσα στις τρικυμίες της ζωής. Περισσότερο από ο,τιδήποτε άλλο, ο χαρακτήρας ενός ανθρώπου φαίνεται απ’ αυτό, που θεωρεί αστείο.

 ΓΙΟΧΑΝ ΒΟΛΦΓΚΑΝΓΚ ΦΟΝ ΓΚΑΙΤΕ

............................................................

Αυτό για το ααστείο... δεν το είχα σκεφθεί, αλλά ίσχύει.  Ωραίο!! 

Lamprini

Rumi... και φως...

Δεν το ξέρεις ακόμα;

Είναι το Φως σου που φωτίζει τις λέξεις... 

Ρούμι... 

................................................................. 

Καίρος να το μάθουμε!  Πολύ όμορφη σκέψη! 

Lamprini

Γιάννης Ρίτσος... και η ζωή...

ΠΗΓΗ!!  https://www.facebook.com/262930553830552/photos/a.262931050497169.1073741828.262930553830552/292687360854871/?type=1&theater

Διάπλατα... παράθυρα... 

 Σκέψου η ζωή να τραβάει το δρόμο της,
και συ να λείπεις.
Να ‘ρχονται οι άνοιξες με πολλά διάπλατα
παράθυρα,
και συ να λείπεις...
Γ.Ρίτσος

.........................................................................

Ούτε που να το σκέφτομαι, να λείπω!  

Lamprini

Υ.Γ. Από μία ωραία σελίδα στο φεις...  

Echart Tolle... και φως...

To φως... Κέρκυρα...

Το φως, παραείναι, οδυνηρό

για κάποιον που θέλει

να παραμείνει στο σκοτάδι.

Echart Tolle
 Έκχαρτ Τόλε

.............................................................

Ποιος φοβάται... το σκοτάδι... ;  Πόσο αληθινό αυτό που λέει... 

Lamprini

Αργύρης Εφταλιώτης... και το τραγούδι του αργαλειού...

ΠΗΓΗ!!!   http://www.sarantakos.com/kibwtos/eftaliwths_argaleios.html

  

Τραγούδι του Αργαλειού 

Του Αργύρη Εφταλιώτη

Εδώ σε απαγγελία...

 Αργαλειός αρχαίας εποχής!!!

Τραγούδι τ' αργαλειού

Πέρνα, σαΐτα μου γοργή, με το ψιλό μετάξι,
νάρθει ο καλός μου τη Λαμπρή να βρει χρυσά 

ν' αλλάξει,
  Τάκου τάκου ο αργαλειός μου,
  τάκου κι έρχεται ο καλός μου.

Μαντήλι από το δάκρυσμα δεν τούμεινε στα ξένα.
Αρχοντοπούλες τον ζητούν κι αυτός πονεί 

για μένα.
  Τάκου τάκου στην αυλή μου,
  ώσπου νάρθει το πουλί μου.

Εγώ το φάδι θα γενώ κι εκείνος το στημόνι,
που να μπλεχτεί μες στο πανί και πια 

να μη γλυτώνει.
  Τάκου και σε λίγο φτάνει
  για φιλί και για στεφάνι.

Πέτα, σαΐτα μου γοργή, χτύπα, χρυσό μου χτένι,
η ατέλειωτη Σαρακοστή μερόνυχτο να γένει.
  Τάκου τάκου ο αργαλειός μου,
  τάκου κι έρχεται ο καλός μου.

[Από τη συλλογή Παλιοί σκοποί, 1909]

................................................................


Θυμήθηκα...την γιαγιά μου...

Lamprini

Πλούταρχος.. και καλό παιδί...

 

Παιδί...

Για να γίνει καλό το παιδί τρία πράγματα συντελούν: 

Πρώτον η φύση, 

δεύτερον η εκπαίδευση 

και τρίτον η εξάσκηση.

ΠΛΟΥΤΑΡΧΟΣ 

 .........................................................................

1ον η φύση: τι έχει κληρονομήσει απ' τους γονείς του, και το ίδιο τι κουβαλάει μέσα του... 

2ον εκπαίδευση...: πάντα μπορεί να βελτιωθεί μία άσχημη κατάσταση... 

3ον η εξάσκηση... : ό,τι κι αν λες... αν δεν θέλει... αα... δράμα... 

Lamprini

Λέων Τολστόι... και ... πολλοί στόχοι! ...

 

Στόχοι... παραπάνω από τρεις...

Να έχεις ένα στόχο για όλη σου την ζωή, ένα στόχο για ένα μέρος της ζωής σου 

και ένα στόχο για κάθε χρόνο. 

Ένα στόχο για κάθε μήνα, ένα στόχο για κάθε εβδομάδα, ένα στόχο για κάθε μέρα, 

ένα στόχο για κάθε ώρα και κάθε λεπτό. 

 Και να θυσιάζεις τον μικρότερο στόχο για τον μεγαλύτερο.

Λέων Τολστόι

...................................................

Koυράγιο... και ας αρχίσουμε να βάζουμε ... ΣΤΟΧΟΥΣ!!... 

 Lamprini

(Υ.Γ. απ' το φεις... )...

Ρήγας Φερραίος... και Θούριος!

Ρήγας Φερραίος

Αποσπάσμα απο τον Θούριο:

Ως πότε παλικάρια, θα ζούμε στα στενά,
μονάχοι σα λιοντάρια, στες ράχες στα βουνά;
Κάλλιο είναι μιας ώρας ελεύθερη ζωή,
παρά σαράντα χρόνους, σκλαβιά και φυλακή.

Σπηλιές να κατοικούμε, να βλέπουμε κλαδιά,
να φεύγωμ' απ' τον κόσμο, για την πικρή σκλαβιά;
Κάλλιο είναι μιας ώρας ελεύθερη ζωή,
παρά σαράντα χρόνους, σκλαβιά και φυλακή.

Τι σ' ωφελεί αν ζήσεις, και είσαι στη σκλαβιά;
στοχάσου πως σε ψένουν, καθ' ώραν στην φωτιά.
Βεζύρης, δραγουμάνος, αφέντης κι αν σταθείς
ο τύραννος αδίκως σε κάμνει να χαθείς.

 Νίκος Ξυλούρης - Ο Θούριος του Ρήγα 

.............................

Χρόνια πολλά!!! 

Lamprini

Franz Kafka ... και ύπαρξη...

“If I shall Exist Eternally…

How shall I Exist Tomorrow?...”

Franz Kafka (1883-1924)

Image - © Pernille Nygård

Αν ζω αιωνίως

πώς θα ζήσω αύριο;

Φραντς Κάφκα

φώτο : Πέρνιλλ Νυγκαρντ (αν το γράφω σωστά το όνομα...)...

............................................................................

Aπορίες...

Lamprini

Erma Bombeck... και η... μία λεπτή γραμμή

Image - © Peter Wang

"There is a thin Line that Separates Laughter and Pain…

Comedy and Tragedy, Humor and Hurt…"

Erma Bombeck (1927-1996)

 Υπάρχει μία λεπτή γραμμή που διαχωρίζει το γέλιο και τον πόνο,

την κωμωδία και την τραγωδία,

το χιούμορ και την πληγή

Έρμα Μπόμπεκ

φώτο: Πήτερ Γουάνγκ

.......................................................

Δεν την βλέπω αυτήν την γραμμή... 

 

Lamprini