ZOmERs
Dat is echt hét enige mogelijke woord om de voorbije dagen te beschrijven.
Het leek wel of we van de ene dag op de andere van de herfst in de zomer terechtkwamen.
Héérlijk was het. Ik was met geen stokken het huis in te krijgen.
Heel veel tijd buiten gespendeerd in de tuin, zoveel tijd als maar mogelijk was eigenlijk.
Zaaaaalig vond ik het.
De akeleien die zo lang op zich lieten wachten dit jaar
haalden hun achterstand ruimschoots in.
Heel wat bloemen zijn intussen uitgebloeid.
Merkten jullie ook de vele witte pluisjes
die rondvlogen en overal bleven aanplakken,
bijvoorbeeld aan de stelen van de akeleien?
Dit was echt een 'ontdekking'.
Helemaal vescholen achter de forsythia
stond deze akelei
die elders in de tuin (nog) niet voorkomt.
Deze beauty, vind ik toch, staat voorlopig in een potteke op het terras
tot het een meer uit de kluiten gewassen plant geworden is.
Na al die jaren heb ik ondervonden dat het de enige manier is
om planten over te houden in onze tuin.
De plantjes in kleine potjes uit het tuincentrum, zijn gewoon te petieterig om
onmiddellijk uitgeplant te worden, hoe goed het plantgat ook voorbereid wordt.
Het is het eerste bloemetje van
'Geum Chiloense Mrs J Bradshaw'.
En wat verder, ook in pot, een eerste Anemoon,
van de knolletjes die ik een tijdje geleden in een pot stopte,
ter vervanging van die die ik in de herfst pootte en allemaal bevroren.
Het spinnetje dat net zijn draad uitwierp,
is een leuke bijkomstigheid
die ik pas zag toen ik de foto op de computer bekeek.
Wat vind ik deze anemonen toch mooi.
Even van heel dichtbij.
Deze Allium is dan weer de enige overlevende van zes.
Hij was zo slim niet al in januari zijn kopje boven te steken
en omdat de bol er ook nogal goed uitzag, hield ik die toch bij
in een apart potteke in een hoekske van het terras en wonderwel
kwam die gezond en wel tevoorschijn.
Een best serieus exemplaar van een Allium is dit,
in een eigenlijk nogal klein potteke,
maar het is wat het is.
Doet me een beetje aan een cactus denken, deze Allium.
De bladeren zijn nu al gelig aan de toppen dus niet mooi.
Het gaat hem helemaal om de bloem zelf
en om de mooie zaaddoos die er achteraf zou moeten komen.
We zullen zien...
En dan....
Tadaaaaaaaa....
De allereerste ROOS ooit in onze tuin,
of beter, ook al in een pot op het terras.
Ja, het begint hier weer vol te raken ;-)
De naam van de roos ontglipt me even.
Ik kan wel zeggen dat de kleurschakeringen ongelooflijk zijn
en dat ze er nog veel mooier uitziet dan op de foto,
al moet ik toegeven dat ik ze liever zie wanneer ze nog niet
helemaal in bloei is zoals op de eerste foto.
En o ja, ze ruikt ook nog eens lekker.
Ook de hosta's spreiden hun bladeren
in en over hun pot,
hun nog gave, nog niet door slakken ontdekte,
bladeren.
Dit is het zo'n beetje voor de update over de tuin.
De keuken..... daar waren we minder te vinden ;-)
Er werden vooral slaatjes en veel fruit verorberd
en eindelijk kon nog eens ge-bbq'd worden.
Aan bakken wilde ik niet eens denken.
Al werd er toch lekkere confituur gemaakt
van, weliswaar gekochte, kleine aardbeitjes.
En lekker dat die is.
Mmmmmmmmm.
Groetjes,
Marian
PS Vandaag (31 mei) even opgezocht en de naam van de roos is deze post is
'Munstead Wood'
Vroeg ik me natuurlijk af of Munstead Wood ergens een bestaand bos of zo was.
Blijkt het de naam te zijn van de tuin van Gertrude Jekyll in Surrey
waar ze aan haar vele tuinboeken werkte.
Leuk weetje.
'Munstead Wood'
Vroeg ik me natuurlijk af of Munstead Wood ergens een bestaand bos of zo was.
Blijkt het de naam te zijn van de tuin van Gertrude Jekyll in Surrey
waar ze aan haar vele tuinboeken werkte.
Leuk weetje.
