Συνάντηση αποφοίτων συμμαθητών Γενικού Λυκείου Θήρας σχολικής περιόδου 1978 - 1979 μετά από 40 χρόνια στην ταβέρνα Πύργος της Σαντορίνης 31.8.2019

Όσο περνούν τα χρόνια, συχνά σκεφτόμαστε πως ο χρόνος μοιάζει να περνά όλο και πιο γρήγορα συγκριτικά με το παρελθόν και οι μέρες να καλπάζουν ξέφρενα η μία μετά την άλλη σε γρήγορους ρυθμούς έτσι ώστε πολλές φορές να μη τις αισθανόμαστε χρονολογικά, όπως επίσης και οι εβδομάδες, οι μήνες, αλλά και τα συνεχή χρόνια, όπου διαμορφώνουν την βιολογική εικόνα του ανθρώπου.
Με αποτέλεσμα να έχουμε την αίσθηση πλέον πως

«Να σέβεστε πάντα το παιδί όταν κάνει λάθος».Ο δεκάλογος της Μαρίας Μοντεσόρι για την ανατροφή

 Μέθοδος Μοντεσσόρι δεν είναι μια απλή θεωρία. 
Είναι απόρροια της εμπειρίας που απέκτησε η μεγάλη Iταλίδα γιατρός και παιδαγωγός, παρατηρώντας και δουλεύοντας με χιλιάδες παιδιά σε όλο το κόσμο.
Αξίζει να μάθουμε λίγα πράγματα για την σημαντική αυτή φυσιογνωμία, η οποία κατόρθωσε δύσκολα πράγματα για μια γυναίκα την εποχή εκείνη, αλλά και για την επιτυχία της μεθόδου της που αναστάτωσε τον παιδαγωγικό κόσμο διεθνώς. 

Τα παιδιά που μεγάλωσαν με στερήσεις έμαθαν να εκτιμούν

Δώρα, δώρα, δώρα. Κι αυτό που αναρωτιέμαι συνεχώς, είναι τι κερδίζει ένα παιδί από όλο αυτό. 
Ποιος ο λόγος που τους χαρίζουμε ένα σωρό άχρηστα αντικείμενα; 
Παιχνίδια που πολύ πιθανόν να παίξουν μία μόνο φορά, είτε επειδή θα γίνουν χίλια κομμάτια σε λίγες μόνο μέρες είτε επειδή θα τα βαρεθούν μόλις πάρουν στα χέρια τους το επόμενο. 
Δεν ξέρω πραγματικά τι τους προσφέρουν,

Το μυστικό της Νίκης & ο κανόνας των εσωρούχων

Άλλο ένα παραμυθάκι έχουν στη διάθεσή τους οι γονείς για να διδάξουν στα παιδάκια - εν προκειμένω στα κοριτσάκια - τον κανόνα των εσωρούχων, ποιά δηλαδή μέρη του σώματός τους μπορεί να αγγίζει ένας έγνωστος για να τα προφυλλάξουν από τους κακόβουλους και τους παιδεραστές.

 Η ιδέα έχει ξεκινήσει από καμπάνια του Συμβουλίου της Ευρώπης για την σεξουαλικη κακοποίηση, που με ένα σύντομο παραμυθάκι, που κυκλοφορεί τόσο σε pdf μορφη για εκτύπωση αλλά και μέσω you tube,

Η Ακαδημία είναι το «ωραιότερο νεοκλασσικό κτήριο του κόσμου»

Έχει λάβει τον τίτλο του «ωραιότερου νεοκλασσικού του κόσμου» και βρίσκεται στην Αθήνα. Η Ακαδημία Αθηνών, η οποία πρόσφατα ανακαινίστηκε ταξιδεύει σε όλο τον κόσμο μέσα από συλλογικό τόμο που περιγράφει βήμα-βήμα την υποδειγματική ανακαίνιση του εμβληματικού κτηρίου του Θεόφιλου Χάνσεν που δωρήθηκε στην ελληνική πρωτεύουσα από τον

Εγγραφές στο Σχολείο Δεύτερης Ευκαιρίας

Από το Σχολείο Δεύτερης Ευκαιρίας ανακοινώνεται ότι οι εγγραφές για το σχολικό Έτος 2016 - 2017 έχουν ξεκινήσει και θα διαρκέσουν μέχρι 30-10-16.

Το ΣΔΕ λειτουργεί στο νομό μας με έδρα τη Σύρο και τμήματα στα νησιά Νάξο και Θήρα. 
Το Σχολείο Δεύτερης Ευκαιρίας: 
Απευθύνεται μόνο σε ενήλικες που δεν έχουν ολοκληρώσει την εννιάχρονη υποχρεωτική

Εορτασμός 25ης Μαρτίου στο Γυμνάσιο Μεσαριάς της Σαντορίνης 24.3.2016

 Στη σχολική γιορτή του Γυμνασίου της Μεσαριάς Θήρας, για την επανάσταση της  25η Μαρτίου του 1821, φέτος παρουσιάστηκε μια όμορφη και αρκετά έξυπνη θεατρική παράσταση από την Μαθητική και Εκπαιδευτική Κοινότητα του νέου σχολικού συγκροτήματος, αφήνοντας το κοινό με αρκετά ερωτηματικά εν σχέση από την εποχή εκείνη, και την τρέχουσα καθημερινότητά μας.
Πραγματικά η συγκεκριμένη εκδήλωση, ημέρα τιμής και μνήμης για την ιστορική μας επέτειο που έλαβε

Ευγένιος Τριβιζάς: «Θεωρώ το ελληνικό σχολειό βαρετό και εχθρό της δημιουργικότητας»

Ευγένιος για μεγάλους… Ο Ευγένιος Τριβιζάς γεννήθηκε στην Αθήνα στις 8 Σεπτεμβρίου του 1946. Με σπουδές σε Ελλάδα και Αγγλία, είναι κάτοχος πτυχίουων Νομικής και Οικονομικών. Ασκεί το επάγγελμα του δικηγόρου και από το 1978 ο διδάκτωρ, πλέον, Τριβιζάς, είναι καθηγητής Εγκληματολογίας και Συγκριτικού Ποινικού Δικαίου στο πανεπιστήμιο του Ρέντινγκ στην Αγγλία.
Έχει διδάξει σε αρκετά ακόμη πανεπιστήμια της Αγγλίας, ενώ για πέντε χρόνια υπήρξε καθηγητής Εγκληματολογίας στο Πάντειο Πανεπιστήμιο Αθηνών.

Πώς μαθαίνουν οι Ιάπωνες μαθητές να σέβονται το σχολείο τους

Το υποχρεωτικό μάθημα Soji No Jikan. 
Στην Ιαπωνία υπάρχει ένα μάθημα που όλα τα παιδιά Δημοτικών και Γυμνασίων είναι υποχρεωμένα να παρακολουθήσουν: το Soji No Jikan.  
Το Soji No Jikan δηλ.  “Η ώρα της καθαριότητας“, είναι ένα διάστημα 15 λεπτών  στο οποίο οι μαθητές καθαρίζουν τις αίθουσες διδασκαλίας. 
Και να πώς έχει το πρόγαμμα: αφού οι μαθητές φάνε το γεύμα τους, έχουν 30 λεπτά ελεύθερα για να παίξουν. Όταν τελειώσει αυτός ο χρόνος ακούγεται μία

Είναι επίσημο: ΤΕΛΟΣ η μελέτη στο σπίτι για τους μαθητές του δημοτικού

Τα παιδιά θα διαβάζουν στο σχολείο μαζί με τους δασκάλους τους.
 Το είπε και το έκανε το υπουργείο Παιδείας, το οποίο βάζει τέλος στην μελέτη στο σπίτι για τους μαθητές του δημοτικού!
Σύμφωνα, λοιπόν, με την υπουργική απόφαση, την οποία υπέγραψε ο υπουργός Ανδρέας Λοβέρδος σε όλα τα ολοήμερα

Οι 58 συνολικά Επιτυχόντες Μαθητές της Σαντορίνης, στην Τριτοβάθμια Εκπαίδευση σε ΑΕΙ & ΤΕΙ

Από το Γενικό Λύκειο Θήρας
1. Στην κατηγορία του 90%, έδωσαν εξετάσεις 55 μαθητές και εισήχθησαν 38, από τους οποίους οι 34 σε ΑΕΙ και οι 14 σε ΤΕΙ (ποσοστό επιτυχίας 69,1%). 
Τα ονόματα είναι διαθέσιμα εδώ
2. Στην κατηγορία του 10%, σε σύνολο 6 υποψηφίων, εισήχθησαν 3 σε ΑΕΙ και 1 σε ΤΕΙ.

Δύο Ελληνίδες έφηβες «αστέρια» στη Μελβούρνη! Αμάντα Νταβαρίνου και Τζίνα Γκαχτίδη!

Η Αμάντα Νταβαρίνου και η Τζίνα Γκαχτίδη μετανάστευσαν πρόσφατα στην Αυστραλία, μαζί με τις οικογένειές τους, και όχι μόνο προσαρμόστηκαν αμέσως, αλλά μέσα σε λίγους μήνες κατάφεραν να διακριθούν, εντυπωσιάζοντας τους πάντες με τις υψηλές τους επιδόσεις και τον δυναμισμό τους. 
 «Τζίνα και Αμάντα». Θα μπορούσε να είναι τίτλος ταινίας. Πρόκειται, όμως, για δύο 17χρονες Ελληνίδες, που έχουν μεταναστεύσει οικογενειακώς στην Αυστραλία,

Ο Mαθητής που άφησε άφωνο το ελληνικό διαδίκτυο!

Μαθητής της Α” Λυκείου αποτυπώνει μέσα σε 600 λέξεις όλη τη θλιβερή αλήθεια που βιώνουν οι άνθρωποι της ηλικίας τους και περιγράφει την άθλια κατάσταση που βιώνει καθημερινά η Ελλάδα.

Μάλιστα στο κείμενο που έγραψε επισυνάπτει τους βαθμούς του (από τη Γ” γυμνασίου) προκειμένου να δείξει ότι δεν είναι ένας ακόμα τεμπέλης που θέλει να χάσει μάθημα επαναστατώντας…

Διαβάστε την επιστολή:

Αναζήτηση επιτυχόντων εισαγωγής σε ΑΕΙ και ΤΕΙ 2012

Αναζήτηση Επιτυχόντων στην Τριτοβάθμια Εκπαίδευση 2012

Αναζήτηση Επιτυχόντων Aλλοδαπών - Aλλογενών στην Τριτοβάθμια Εκπαίδευση 2012

Αναζήτηση Βαθμολογίας Πανελληνίων Εξετάσεων Γενικού Λυκείου 2012

Έλληνας μαθητής, πρώτος σε παγκόσμιο διαγωνισμό έκθεσης

Ο Μάριος Χατζηδήμου, μαθητής της Β' Γυμνασίου που ζει στα Γιαννιτσά, έκανε περήφανη τη χώρα μας στο διεθνή διαγωνισμό της Παγκόσμιας Ταχυδρομικής Ένωσης (UPU) με την έκθεση που έγραψε για τους Ολυμπιακούς Αγώνες.
Το θέμα του φετινού διαγωνισμού ήταν «Γράψτε μια επιστολή σε έναν αθλητή ή μια μορφή του αθλητισμού που θαυμάζετε, για να εξηγήσετε τι σημαίνουν

Η υπερ-εκπαίδευση βλάπτει ψυχικά τα παιδιά

Η ενασχόληση των παιδιών με πολλές διαφορετικές δραστηριότητες ακόμα και αν δεν είναι συμβατές με την ηλικία τους, έχει σαν αποτέλεσμα μια επίπλαστη ωριμότητα που τελικά τα αφήνει ακάλυπτα συναισθηματικά στη μετέπειτα ζωή τους.

Κι ενώ οι γονείς βιάζονται να δουν τα παιδιά τους μεγάλα, έστω και μέσα από διαδικασίες που τελικά τα καθηλώνουν σε διαρκή ανωριμότητα, από την άλλη, προσπαθούν, ώστε αυτά να μη

Ερώτηση Γ. Βρούτση για το Γυμνάσιο Μεσαριάς

07.02.11

Ερώτηση προς την Υπουργό παιδείας για το Γυμνάσιο της Μεσαριάς κατέθεσε σήμερα στην Βουλή ο Βουλευτής της Νέας Δημοκρατίας κ. Βρούτσης. Στην ερώτησή του ο κ. Βρούτσης αναφέρει τα παρακάτω :Την 1η Οκτωβρίου του 2008, ο Ο.Σ.Κ. ανταποκρινόμενος στο αίτημα της εκπαιδευτικής κοινότητας αλλά και των κατοίκων της Θήρας, προχώρησε στην έγκριση σύναψης Προγραμματικής Σύμβασης με τη Νομαρχία Κυκλάδων για την κατασκευή Γυμνασίου στη Μεσαριά Θήρας. Πρόκειται για έργο πνοής, συνολικού προϋπολογισμού 4,95 εκατ. €, το οποίο αφορά τον ευαίσθητο χώρο της παιδείας στη νησιωτική Ελλάδα και αναμένεται να βελτιώσει την ποιότητα της εκπαίδευσης και παράλληλα να λύσει το μεγάλο στεγαστικό πρόβλημα της δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης που αντιμετωπίζει η Θήρα.  Δυστυχώς, παρά το γεγονός ότι εδώ και 2,5 χρόνια το έργο έχει δημοπρατηθεί ενώ οι πόροι για την κατασκευή του έχουν διασφαλιστεί, παρατηρούνται αδικαιολόγητες καθυστερήσεις στην εκτέλεση του. Γεγονός, που έχει προκαλέσει την εύλογη ανησυχία και τις έντονες αντιδράσεις των κατοίκων και των αρμόδιων φορέων του νησιού, οι οποίοι βλέπουν την πολιτεία να ολιγωρεί και να κωφεύει στις συνεχόμενες εκκλήσεις τους για την τύχη του Γυμνασίου. Επειδή, οι πόροι για την κατασκευή του έργου έχουν διασφαλιστεί εδώ και καιρό.  Επειδή, οι μαθητές του νησιού δικαιούνται ένα σύγχρονο σχολείο και ίσες ευκαιρίες. Επειδή, οι μαθητές του Νομού, δεν πρέπει ν’ αντιμετωπίζονται από το αρμόδιο υπουργείο ως πολίτες Β΄ κατηγορίας. Επειδή, η άσκηση της νησιωτικής πολιτικής δεν μπορεί να γίνεται μόνο με διακήρυξη προθέσεων.       ΕΡΩΤΩΝΤΑΙ ΟΙ ΥΠΟΥΡΓΟΙ  1.   Ποιοι είναι οι πραγματικοί λόγοι στους οποίους οφείλεται η καθυστέρηση των εργασιών ολοκλήρωσης του Γυμνασίου Μεσαριάς ;  2.   Ποιο είναι το ακριβές χρονοδιάγραμμα για την κατασκευή και ολοκλήρωση του έργου ;  3.   Ποια είναι η επίσημη στάση του υπουργείου, απέναντι στις δικαιολογημένες διαμαρτυρίες των κατοίκων του νησιού, για την ανισότητα ευκαιριών που αντιμετωπίζουν. 4.     Ο Ερωτών Βουλευτής  Ιωάννης Βρούτσης Βουλευτής Κυκλάδων

ΑΠΟΚΑΛΥΠΤΙΚΟ!!!!ΤΕΛΟΣ Η ΔΩΡΕΑΝ ΠΑΙΔΕΙΑ ΑΠΟ ΤΟ 2012!!!!

Θα πληρώνουν οι μαθητές τα σχολικά βιβλία.

Σημεία των καιρών.... Ο παππούς Γεώργιος Παπανδρέου είχε επί πρωθυπουργίας του καθιερώσει τη δωρεάν παιδεία, ο εγγονός Γεώργιος Παπανδρέου θα την καταργήσει.
Από το 2012 οι μαθητές σε όλες ανεξαιρέτως τις βαθμίδες της εκπαίδευσης θα....πληρώνουν οι ίδιοι το κόστος των σχολικών βιβλίων. Κι αν ακούτε τίποτε περίεργους θορύβους, το πιθανότερο είναι να .....τρίζουν τα κόκαλα του παππού.

Πηγή  Το Παρόν

http://forza-grecia.pblogs.gr/2010/12/apokalyptiko-telos-h-dwrean-paideia-apo-to-2012.html

Τα «Ριζομπερδέματα» Σχεδίασαν κόμικς για να διδάξουν Μαθηματικά

Θεαματικά αποτελέσματα είχε η μετατροπή
των τετραγωνικών ριζών
σε ιστορία με σκίτσα σε μια τάξη Γυμνασίου
που οι μαθητές είχαν δυσκολίες στην κατανόηση
Μέσα από το γέλιο άρχισαν να μαθαίνουν

Μικρά θαύματα κάνουν μέσα στις δημόσιες σχολικές τάξεις φωτισμένοι εκπαιδευτικοί, οι οποίοι εξακολουθούν ν αντιμετωπίζουν τη δουλειά τους ως λειτούργημα. Εκπαιδευτικοί που δεν συμπεριφέρονται απαξιωτικά στους μαθητές που δεν «παίρνουν» τα γράμματα, αλλά αναζητούν τρόπους να τους βοηθήσουν ακόμη και να αναδείξουν τα ταλέντα τους.

Τα παραδείγματα είναι πάρα πολλά σε όλο το φάσμα της δημόσιας εκπαίδευσης. Μια τέτοια χαρακτηριστική περίπτωση αποτελούν δύο καθηγητές από το Γυμνάσιο Πλατανιά Χανίων, οι οποίοι, προκειμένου να αντιμετωπίσουν την περίπτωση ενός αδιάφορου μαθητή και μιας ολόκληρης τάξης που στα Μαθηματικά δεν μπορούσε να καταλάβει το κεφάλαιο για τις τετραγωνικές ρίζες, αποφάσισαν με φαντασία και μεράκι να πάρουν την κατάσταση στα χέρια τους με εξαιρετικά θεαματικά αποτελέσματα.

«Είχαμε στην Α Γυμνασίου έναν μαθητή τελείως αδιάφορο, ο οποίος συνεχώς ζωγράφιζε πάνω στο θρανίο του. Επίσης είχαμε πρόβλημα και με ολόκληρη τάξη, στα Μαθηματικά, η οποία στο κεφάλαιο για την τετραγωνική ρίζα δεν συμμετείχε, ούτε καταλάβαινε τη διδασκαλία.
Με πρωτοβουλία της καθηγήτριας Μαθηματικών αποφασίσαμε και προτείναμε στα παιδιά να κάνουμε την τετραγωνική ρίζα μια ιστορία... κόμικς», λέει στο «Έθνος» ο καθηγητής Πληροφορικής του σχολείου, κ. Βασίλης Παπαστάμος.

Ποιο ήταν το αποτέλεσμα; «Ο μαθητής που δεν πρόσεχε έκανε τα σκίτσα και διαπιστώσαμε ότι είχε μεγάλο ταλέντο, ενώ ολόκληρη η τάξη άρχισε να κατανοεί το μάθημα, να δείχνει ενδιαφέρον και να διασκεδάζει», υπογραμμίζει η καθηγήτρια Μαθηματικών, κ. Μαρία Γαλανή, που είχε και την ιδέα για το κόμικς.

Από τότε το κόμικς με τον τίτλο «Ριζομπερδέματα» ταξιδεύει και σε άλλα σχολεία της περιοχής, πάντα με τα ίδια θετικά αποτελέσματα για τους μαθητές.

«Η δημιουργία του κόμικς άλλαξε την αδιάφορη στάση ενός μαθητή προς το σχολείο, έγινε πιο θετικός και προσπαθούσε να συμμετέχει όσο μπορούσε. Καταφέραμε δηλαδή να τον αξιοποιήσουμε δημιουργικά, διότι πιστεύουμε ότι η διδασκαλία πρέπει να προσαρμόζεται πλέον στις ανάγκες της τάξης.

Ο σημερινός μαθητής είναι διαφορετικός από αυτόν της περασμένης εικοσαετίας και διαρκώς πρέπει να εφευρίσκουμε νέους τρόπους διδασκαλίας. Αυτό κάναμε και εμείς, και όχι κάτι φοβερό», καταλήγει ο κ. Παπαστάμος.

Οι συγκεκριμένοι καθηγητές αλλά και δεκάδες ακόμη εκπαιδευτικοί από σχολεία σε ολόκληρη τη χώρα είχαν τη συνδρομή της Μορφωτικής και Αναπτυξιακής Πρωτοβουλίας, για την οποία συμπράττουν 8 κοινωφελή ιδρύματα με τη συνεργασία του υπουργείου Παιδείας, εφαρμόζοντας το πρόγραμμα Δίκτυο Σχολικής Καινοτομίας (www.protovoulia.org).

Το πρόγραμμα
Όπως τονίζει στο «Έθνος» ο κ. Διονύσης Καστής, διευθυντής έργου της Μορφωτικής και Αναπτυξιακής Πρωτοβουλίας, «το πρόγραμμα αυτό είναι το πιο σημαντικό από αυτά που υποστηρίζει η πρωτοβουλία και εστιάζει στην πρωτοβάθμια και γυμνασιακή εκπαίδευση.

Σκοπός του είναι -συμπληρώνοντας τις προτεραιότητες που θέτει το ΥΠΕΠΘ- να ενισχύσει κατ αρχάς το έργο των εκπαιδευτικών, προσφέροντάς τους επιμορφωτική στήριξη, ώστε και παιδαγωγικά και οργανωτικά να μπορέσουν να υιοθετήσουν σύγχρονες μορφές μάθησης στο ελληνικό σχολείο, ώστε αυτό ν ανταποκριθεί στις νέες προκλήσεις της εκπαίδευσης. 
Είναι η δεύτερη χρονιά που εφαρμόζεται και σταδιακά επεκτείνεται. Πέραν των σχολείων που προστίθενται κάθε χρονιά, είναι ανοιχτό και σε όποιον εκπαιδευτικό ενδιαφέρεται να το παρακολουθήσει στο Διαδίκτυο».

Η ΙΔΕΑ ΚΑΙ Η ΥΛΟΠΟΙΗΣΗ ΤΗΣ
Μαθητής σχεδίασε τα σκίτσα

Στο Γυμνάσιο Πλατανιά Χανίων δύο καθηγητές, η Μαρία Γαλανή (καθηγήτρια Μαθηματικών) και ο Βασίλης Παπαστάμος (καθηγητής Πληροφορικής), αποφάσισαν να προχωρήσουν μαζί με τα παιδιά και να δημιουργήσουν ένα έντυπο κόμικς, προκειμένου να διδάξουν τις «τετραγωνικές ρίζες».

Ετσι ένας μαθητής που «έπιανε» το χέρι του σχεδίασε το κόμικς και οι υπόλοιποι μαθητές έγραψαν το σενάριο και τον κατηύθυναν στη δημιουργία του. Όλα τα παιδιά δούλευαν εκτός του ωραρίου λειτουργίας της πρωινής ζώνης του σχολείου. 
Όταν τα σκίτσα ετοιμάστηκαν, ο καθηγητής της Πληροφορικής καθοδήγησε τους μαθητές να τα ψηφιοποιήσουν και να τα χρωματίσουν με χρήση του λογισμικού ζωγραφικής, να προσθέσουν το κείμενο και να κάνουν τη σελιδοποίηση του τελικού εντύπου.

ΠΑΡΕΜΒΑΣΗ
Μαρία Γαλανή, καθηγήτρια Μαθηματικών

Μέσα από το γέλιο άρχισαν να μαθαίνουν

Η δημιουργία του κόμικς λειτούργησε πολύ καλά. Τα θέμα των τετραγωνικών ριζών είχε φοβίσει τους μαθητές στην αρχή της Γ Γυμνασίου, δεν είχαν καταλάβει πολλά πράγματα, είχαν φοβηθεί και έτρεφαν απέχθεια για το μάθημα αυτό. Μετά όμως άρχισαν να μαθαίνουν πιο γρήγορα, γιατί είχαν μπροστά τους κάτι αστείο, που τους προκαλούσε γέλιο, και έτσι έγιναν πιο θετικά.

Πιστεύω ότι μια τέτοια τακτική θα απέδιδε και σε άλλα κεφάλαια των Μαθηματικών αλλά και σε άλλα μαθήματα. 
Τα σημερινά παιδιά νιώθουν βομβαρδισμένα μέσα στο σχολείο, τους ζητάμε να μάθουν πολλά, περισσότερα απ όσα αντέχουν. Αυτό τους δημιουργεί πρόβλημα και έτσι σταματούν να μας παρακολουθούν.

Ο πιο καλός ο μαθητής ήμουν εγώ στην τάξη...

Tο σχολείο είναι ένας από τους πιο σημαντικούς σταθμούς στη ζωή κάθε ανθρώπου, αλλά ακόμα σημαντικότερος φαίνεται και είναι όταν διανύει κάποιος τη σχολική ηλικία. Ακόμη και για τον πιο «αδιάφορο» μαθητή είναι επώδυνο να μην τα καταφέρνει, να έχει αποτυχίες, να μην μπορεί να προσαρμοστεί στο σχολικό περιβάλλον. Υπάρχει, όμως, η «συνταγή της επιτυχίας» που κάνει τον καλό μαθητή, είναι εύχρηστη και χωρίς παρενέργειες;

O πιο καλός ο μαθητής...

Τι σημαίνει καλός μαθητής; Πολύ απλό, θα έλεγαν οι περισσότεροι. Είναι ο μαθητής που είναι επιμελής, συνεπής στις σχολικές του υποχρεώσεις, δεν έχει ο ίδιος και δεν δημιουργεί προβλήματα στο σχολείο, στους δασκάλους και στους συμμαθητές του και, γενικά, παίρνει καλούς βαθμούς και δεν δυσκολεύεται ιδιαίτερα στις εξετάσεις. Όλα αυτά είναι σωστά και κατανοητά, δεν παύουν όμως να αποδίδουν μια αρκετά στατική εικόνα αυτού που ονομάζουμε «καλό μαθητή», αγνοώντας έτσι τους δύο βασικότερους παράγοντες που διαμορφώνουν, ο καθένας με τον τρόπο του, την έννοια αυτή: Τα παιδιά, τους ίδιους δηλαδή τους μαθητές από τη μία και τους γονείς από την άλλη.

Τι συμβαίνει «εδώ και τώρα»

Δεν μπορούμε όμως να αγνοήσουμε ότι, όταν μιλάμε για καλούς μαθητές, μιλάμε για παιδιά και συγκεκριμένα για παιδιά ηλικίας από 6 έως 18 ετών. Αυτά τα δώδεκα χρόνια της σχολικής σταδιοδρομίας είναι χρόνια διαρκούς και πολύ ραγδαίας ανάπτυξης, χρόνια συνεχόμενων αλλαγών στην προσωπικότητα, το συναισθηματικό κόσμο, το γνωστικό επίπεδο, τις αντιδράσεις, τη συμπεριφορά του κάθε παιδιού. Αυτές όλες οι αλλαγές, οι έντονες και συνήθως αναπάντεχες μεταπτώσεις στον τρόπο που κάθε παιδί βιώνει τον κόσμο γύρω του και μέσα του, δεν είναι απλώς μικρά, δευτερεύοντα μικροπροβληματάκια που πρέπει να ξεπεραστούν το γρηγορότερο για να συνεχίσει το παιδί να είναι λειτουργικό και αποτελεσματικό στις μαθητικές του υποχρεώσεις, αλλά είναι το «εδώ και τώρα», η καθημερινή, ζωντανή και συχνά πολύ δύσκολη πραγματικότητά τους.

«Επενδύοντας» στα παιδιά

Από την άλλη μεριά, έχουμε τους γονείς. Είναι αυτοί που έχουν τις προσδοκίες, τα όνειρα που -όσο στεγνό και άχαρο κι αν ακούγεται- έχουν «επενδύσει» με πολλούς τρόπους στο παιδί ή στα παιδιά τους και περιμένουν και μέσα από τις επιδόσεις του στο σχολείο (αν όχι κυρίως μέσα από αυτές), να «ανταμειφθούν», να δουν τις προσπάθειές τους να καρποφορούν. Για τους γονείς, το «καλός μαθητής» είναι συχνά πολύ προσωπική υπόθεση. Καταρχήν, είναι η αγνή χαρά και ικανοποίηση να βλέπουν το παιδί τους να τα καταφέρνει και να μη δυσκολεύεται. Eίναι όμως και πολλά άλλα: είναι η προσωπική τους επιβεβαίωση ότι τα έχουν καταφέρει καλά ως γονείς. Είναι μια -πολλές φορές αβάσιμη- ανακούφιση ότι το παιδί τους εξασφαλίζει ένα -σύμφωνα με τα κριτήριά τους- καλό μέλλον. Είναι, ακόμη, «ξόρκι» για τις δικές τους κακοτυχίες ή αποτυχίες («Εσύ θα καταφέρεις αυτό που δεν κατάφερα εγώ»), «τρόπαιο» σε ανταγωνιστικά παιχνίδια με άλλους, «τροφή» για τη ματαιοδοξία τους.

Oι καλοί βαθμοί και η κατάθλιψη

O καλός μαθητής, λοιπόν, είναι αυτός που ξεπερνά ακάθεκτος όλες τις δυσκολίες και τις μεταπτώσεις της ηλικίας του και συνεχίζει να «φέρνει καλούς βαθμούς», εκπληρώνοντας έτσι τις προσδοκίες των γονιών του.  
Υπάρχουν παιδιά που το καταφέρνουν. Γιατί έτσι είναι φτιαγμένα, γιατί στάθηκαν σε μερικά πράγματα τυχερά, γιατί είχαν πάντα την κατάλληλη στήριξη. 
Υπάρχουν όμως και άλλα που δεν τα καταφέρνουν, που το να είναι πάντα καλοί μαθητές κάποια μέρα το πληρώνουν αρκετά ακριβά. Λέει η μητέρα του Γιώργου, που είναι 14 ετών: «Το ότι ήταν καλός μαθητής ήταν για μας απόδειξη ότι όλα πάνε καλά. Είχαμε μπερδέψει το παιδί Γιώργο με το μαθητή. Το ότι δεν πήγαινε σινεμά ή βόλτα με τους φίλους του, ότι είχε απομονωθεί, δεν μας απασχολούσε ιδιαίτερα, γιατί λέγαμε ότι αν είχε προβλήματα, θα έπεφταν και οι σχολικές του επιδόσεις. Πόσο έξω μπορεί να πέφτει κανείς ως γονιός... Όταν άρχισαν οι εφιάλτες και ο παιδοψυχολόγος μάς μίλησε για κατάθλιψη, τότε δυστυχώς το καταλάβαμε».

Διάβασμα και τεμπελιά

Ίσως λοιπόν είναι απαραίτητο να αναθεωρήσουμε κάπως τις αντιλήψεις περί καλών μαθητών και να τις προσαρμόσουμε στο κάθε παιδί ξεχωριστά. Καλός μαθητής είναι αυτός που τα καταφέρνει στο σχολείο και στα μαθήματα, αλλά όχι σε βάρος της προσωπικής του ευτυχίας. Όταν δηλαδή υπάρχει ισορροπία ανάμεσα στις σχολικές επιδόσεις και στην ευχαρίστηση, στο παιχνίδι, στην παρέα με συνομηλίκους, στην τεμπελιά και στο χασομέρι, απαραίτητο συστατικό, ιδιαίτερα της εφηβικής ηλικίας. Είναι όχι μόνο άχρηστο, αλλά και πολύ επικίνδυνο να είναι κάποιος πρώτος μαθητής και μια μέρα να αναγκαστεί να «εγκαταλείψει» επειδή «κάηκε το σύστημα». Καλός μαθητής είναι κι αυτός που οι επιδόσεις του δεν είναι πάντα οι ίδιες, αλλά μπορεί να πέφτουν όταν κάτι σοβαρό τον απασχολεί, χωρίς αυτό να σημαίνει ότι ήρθε η συντέλεια του κόσμου, ούτε για τους γονείς του και, κατά συνέπεια, ούτε για τον ίδιο. Καλός μαθητής είναι κι αυτός που είναι καλός σε ορισμένα μαθήματα και σε άλλα λιγότερο. Καλός μαθητής είναι επίσης και εκείνος που παίρνει μέτριους βαθμούς και είναι ευχαριστημένος, έχει ενδιαφέροντα πράγματα που αγαπάει και προσπαθεί γι’ αυτά, έστω κι εξωσχολικά. Ίσως πρέπει να γίνουμε λίγο πιο γενναιόδωροι με τον τίτλο του καλού μαθητή και να τον διευρύνουμε.

Καλός είναι μόνο ο πρώτος;

Καλός μαθητής είναι μόνο ο πρώτος μαθητής ή αυτός που είναι ανάμεσα στους πρώτους; 
Δυστυχώς, εμείς οι γονείς, σπρωγμένοι εν μέρει από τις προσωπικές μας φιλοδοξίες και εν μέρει από το σχολικό σύστημα, τείνουμε να παίρνουμε ως βασικότερο κριτήριο αξιολόγησης του καλού μαθητή τις μελλοντικές πιθανότητες που έχει (όπως τις έχουμε εκτιμήσει βέβαια οι ίδιοι χρόνια πριν) να πάει καλά στις εκάστοτε Πανελλήνιες και να μπει σε μια «καλή σχολή». Ίσως, όμως, να είναι προτιμότερο, για το καλό των παιδιών κυρίως, να αξιολογούμε τις σχολικές τους επιδόσεις την κάθε στιγμή (χωρίς να αλληθωρίζουμε προς το μέλλον), σύμφωνα με τις προσπάθειες που καταβάλλουν, τις δυσκολίες που αντιμετωπίζουν και τις υπόλοιπες «επιδόσεις» σε άλλους τομείς της ζωής τους.

Η καλύτερη «συνταγή»

Μιλώντας λοιπόν γι’ αυτό τον πιο «διευρυμένο» καλό μαθητή, μπορούμε να δούμε τι χρειάζεται και τι μπορεί να βοηθήσει ένα παιδί να τα πηγαίνει καλά στο σχολείο. Η ενθάρρυνση για την αυτονομία. Το σχολείο είναι δουλειά του παιδιού. Μια σχολική σταδιοδρομία που αρχίζει με τη λογική: «΄Έχουμε να κάνουμε μαθήματα» και με συνεχείς παραινέσεις των γονιών στο παιδί για να μελετήσει, μπαίνει σε κακές βάσεις. Η αυτονομία μαθαίνεται σιγά-σιγά, πριν και μετά την αρχή του σχολείου, όταν οι γονείς εμπιστεύονται τα παιδιά τους και τα ενθαρρύνουν να κάνουν πράγματα μόνα τους, να συμμετέχουν ανάλογα με την ηλικία τους σε δουλειές του σπιτιού, να έχουν φίλους και να διαχειρίζονται τις σχέσεις τους. Η αναγνώριση και η εκτίμηση αυτού που προσπαθεί ένα παιδί είναι κάτι το οποίο χρειάζεται μεγάλη γενναιοδωρία εκ μέρους των γονιών και, ίσως, κάτι παραπάνω. Πρέπει να είναι όσο πιο ειλικρινείς γίνεται. Ένα καθήκον των γονιών είναι να αναγνωρίσουν μέσα τους και να μετριάσουν, όσο γίνεται, την τελειομανία και την υπέρμετρη φιλοδοξία τους σε σχέση με τα παιδιά τους, γιατί δεν υπάρχει το τέλειο παιδί, όπως δεν υπάρχουν οι τέλειοι γονείς. Σχετικά με τα μαθήματα του σχολείου, αυτό σημαίνει ότι πρέπει να εμπιστευτούμε το παιδί ότι θα βρει το δικό του ρυθμό και τρόπο, ενώ ας έχουμε υπόψη ότι όσο περισσότερη πίεση ασκούμε, τόσο λιγότερες είναι οι πιθανότητες να συμβεί αυτό.

Η βοήθεια στην οργάνωση της δουλειάς

Αυτό φυσικά δεν είναι εύκολο, γιατί η ανησυχία των γονιών βάζει σε δοκιμασία την υπομονή τους. Επειδή, όμως, οι φωνές και ο θυμός τελικά δεν έχουν κανένα θετικό αποτέλεσμα, έχει πιο ουσιαστική σημασία το να βοηθήσουν το παιδί τους να βρει τρόπους να είναι πιο συστηματικό. Να βρει πού του αρέσει να διαβάζει, ποια ώρα, να μην το αφήνουν περισσότερο από ένα ορισμένο χρονικό διάστημα, ανάλογο της ηλικίας του (π.χ. όχι παραπάνω από μισή με μία ώρα στην πρώτη τάξη, μία με μιάμιση στη δευτέρα και στην τρίτη κ.ο.κ.), να κοιτάει πρώτα τι έχει και μετά να αρχίζει, να κάνει μικρά ενδιάμεσα διαλείμματα, να εναλλάσσει γραπτές με προφορικές ασκήσεις, για να μένει συγκεντρωμένο. Όλα αυτά έχουν μεγάλη σημασία και πολλά παιδιά πελαγώνουν γιατί δεν μπορούν να οργανώσουν τη μελέτη τους και όχι τόσο γιατί δυσκολεύονται με το περιεχόμενο.

Τα παιδιά χρειάζονται τη στήριξη των γονιών

Προσοχή όμως: Όχι για να τους υπενθυμίζουν συνέχεια ότι έχουν κι άλλα μαθήματα, ότι δεν τα πήγαν αρκετά καλά στην τελευταία ορθογραφία ή στο τεστ και για να τα κρατάνε καθισμένα 4 ώρες στην καρέκλα μέχρι να τελειώσουν τη μελέτη τους. Χρειάζονται τους γονείς για βοήθεια σε ό,τι δεν καταλαβαίνουν και δυσκολεύονται. Για να έχουν κάποιον που θα τα ακούσει, όταν έστω και μικροπροβληματάκια με τη συμμαθήτρια, τη δασκάλα, το γυμναστή, τον καλύτερο φίλο, τον καθηγητή της Χημείας τούς προκαλούν ανησυχία, ένταση, λύπη.

Μην μπερδεύετε το μαθητή με το παιδί

O ρόλος των γονιών είναι να μη συγχέουν το μαθητή με το παιδί και να δίνουν στο παιδί τους να καταλαβαίνει ότι μια αποτυχία στο σχολείο δεν σημαίνει γι’ αυτούς ότι απογοητεύονται ή ότι κλονίζεται η αγάπη τους γι’ αυτό. Αυτό μπορεί πολλοί γονείς να το θεωρούν αυτονόητο («Αλίμονο, εγώ το παιδί μου το αγαπάω ό,τι κι αν κάνει, ό,τι μαθητής κι αν είναι»), πολύ συχνά, όμως, του δίνουν άλλα μηνύματα. Με την πρόθεση να του δείξουν ότι «πρέπει να το πάρει στα σοβαρά», το τιμωρούν, το μαλώνουν ή δείχνουν μόνο τη δυσαρέσκεια και την απογοήτευσή τους, χωρίς να προσπαθήσουν καν να το καταλάβουν και να το βοηθήσουν. Για να ξεπεράσουν όμως τις δυσκολίες τους, τα παιδιά χρειάζονται ανθρώπους που ενδιαφέρονται να ακούσουν και να καταλάβουν. Με τον τρόπο αυτό, μαθαίνουν να ζητούν βοήθεια όταν τη χρειάζονται και να μην εγκαταλείπουν όταν κάτι δεν πάει καλά. Χρειάζονται γονείς που καταλαβαίνουν ότι πραγματικά καλός μαθητής είναι μόνο αυτός που είναι καλά και στην υπόλοιπη ζωή του.