Πρόσφατα επισκέφθηκα τη Σύρο και πραγματικά εντυπωσιάστηκα από μια λεπτομέρεια που είδα.
Έξω από το κατάλυμα που διέμενα υπήρχαν διαδοχικές σκάλες στα φαρδιά δρομάκια της πόλης, και εκατέρωθεν αυτού, υπήρχαν δυο ράμπες από μπετόν, για να διέρχονται τα οχήματα.
Πρωτίστως ομολογώ ότι η εικόνα αυτή δεν ήταν αρεστή στο επισκέπτη, και ρωτώντας γιατί το έκαναν αυτό, πήρα και την ανάλογη απάντηση.
Ο ιδιοκτήτης του παρακείμενου παλιού ακινήτου που έχρηζε της ανάλογης συντήρησης, πήρε σχετική άδεια από τον Δήμο Σύρου με τις πιο κάτω προϋποθέσεις:
- 1. Γραμμάτιο Εγγυητικής Επιστολής 5.000€ για τυχόν ζημιά που θα δημιουργούσε στο κοινόχρηστο χώρο.
- 2. Για την χρήση του δρόμου, καταβάλει το μηνιαίο ποσό των 300 €.
- 3. Το μπετόν που έβαλε με δική του επιβάρυνση, μετά το πέρα των εργασιών έχει και την ανάλογη επαναφορά του αρχικού χώρου ως είχε αρχικά ο δρόμος.
Πράγματι παρατήρησα ότι πριν ρίξουν το σκυρόδεμα, είχαν βάλει χοντρό νάιλον στο δρόμο έτσι ώστε να ξεκολλήσει εύκολα και χωρίς φυσικά να λερώσει το οδόστρωμά του.
Αυτή είναι η χρήση του δρόμου και η αρχική φωτογραφία το κτίριο που συντηρείται.
Επίσης κάτι ανάλογο είδα σε εξωτερικό ελαιοχρωματισμό κτιρίου που συνόρευε με Δημοτικό δρόμο.
Είχαν βάλει στο δρόμο ρολό χαρτόκουτας, καθ΄ όλο το μήκος του κτιρίου, έτσι ώστε να μη λερώσουν το παραμικρό στο κοινόχρηστο δρόμο.
Θέλω να τους συγχαρώ για την οργάνωσή τους (χωρίς φυσικά να γνωρίζω τον Δήμο τους), αλλά από αυτές τις ιδιαίτερες λεπτομέρειες που έπεσαν στα μάτια του ανυποψίαστου επισκέπτη.
Πράγματι είναι ένα καλό παράδειγμα που θα μπορούσαν να αντιγράψουν κι άλλοι Δήμοι, προκειμένου να έχουμε μια καλύτερη εικόνα από την χρήση ορισμένων ιδιοκτητών που μετά το πέρα των εργασιών τους εγκαταλείπουν τις ωφελούμενες υποχρεώσεις των, και να κυριαρχεί η εικόνα της ερημοποίησης.
