Greece, the True Experience

Ξεκίνησε ήδη από το Δεκέμβριο η διαφημιστική καμπάνια του Υπουργείου Τουριστικής Ανάπτυξης για το 2008. Μετά το Live your Μyth του 2005 και το Explore your Senses του 2007 σειρά έχει το Greece, The True Experience. Κατά τον αρμόδιο υπουργό η εκστρατεία αυτή στοχεύει στην ανάδειξη νέων αξόνων τουριστικής πολιτικής, πέραν της παραδοσιακής εικόνας που εκπέμπουμε προς τα έξω.

Το βάρος πράγματι πέφτει σε θεματικές όπως ο θαλάσσιος τουρισμός, ο περιηγητικός τουρισμός, ο τουρισμός υπαίθρου, ο τουρισμός υγείας και ευεξίας, ο συνεδριακός τουρισμός, ο τουρισμός πολυτελείας και ο τουρισμός πόλεων. Target group αυτή τη φορά η δημιουργική τάξη (creative class), η οποία βέβαια έχει και ιδιαίτερα αυξημένες απαιτήσεις.

Για να είμαι ειλικρινής η αισθητική της φετινής καμπάνιας δε με άφησε ενθουσιασμένο. Η πρώτη εντύπωση ήταν πως έμοιαζε επικίνδυνα με διαφήμιση της Cosmote, καθώς στις αφίσες και τα θεματικά βιντεάκια βλέπει κανείς επιμελώς ατημέλητους νέους να χαίρονται τα νιάτα και την ανεμελιά τους μέσα σε ένα φορτικά στυλιζαρισμένο περιβάλλον. Η υποψία μου επιβεβαιώθηκε μόλις διαπίστωσα πως η ανάδοχος ASHLEY & HOLMES πέρα από τον ΕΟΤ έχει αναλάβει χρόνια τώρα και τα σποτάκια της Cosmote.

Δεν είμαι πάντως διαφημιστής και δε μπορώ να εκτιμήσω την απήχηση της συγκεκριμένης καμπάνιας στις στοχούμενες χώρες. Σημασία έχει που γίνεται μια οργανωμένη προσπάθεια και μάλιστα έγκαιρα. Πέραν τούτου οφείλουμε όλοι, με τα όποια διαθέσιμα μέσα ο καθένας, να γίνουμε φορείς του μηνύματος και να το αναπαράγουμε κατά το μέγιστο στην αγορά του εξωτερικού.

Αν θέλουμε ν’ αυγατίσει και όχι να μας πλακώσει, έχουμε κάθε συμφέρον να παινέψουμε το σπίτι μας. Ο τουρισμός αποτελεί τη μοναδική βαριά βιομηχανία της Ελλάδας και η στήριξη του είναι υπόθεση όχι μόνο ενός υπουργείου, αλλά του κάθε Έλληνα πολίτη. Πρωταρχικά στο στάδιο διαφήμισης και μετέπειτα στο στάδιο υποδοχής και φιλοξενίας. Το "Greece: the True Experience" αποτελεί μια καλή αρχή και είναι στο χέρι μας να γνωρίσει μία ακόμα καλύτερη συνέχεια.

C'Est Ca La France

Το να κυκλοφορήσει μια τέτοια αφίσα σε όλους τους δρόμους και σταθμούς Μetro του Παρισίου ήταν απλά πολύ μεγάλη πρόκληση για να μείνει αναπάντητη. Το γάντι σήκωσε άγνωστος γκραφφιτάς, βάζοντας τα πράγματα γρήγορα στην θέση τους. Έδειξε ίσως με αυτόν τον τρόπο πως η κόντρα δε βρίσκεται μόνο στην επιστροφή των επιδοτήσεων και στην αναπροσαρμογή του δημοσίου ελλείμματος. Η κόντρα παραμένει ζωντανή ακόμη και στους δρόμους.

Oktoberfest Mania

"Salve pater patriae!

Bibas princeps optime!"

Παίδες, μη μασάτε με το Oktoberfest. Ο παράδεισος του μεθυσμένου τουρίστα είναι. Το Μόναχο είναι πραγματικά η πρωτεύουσα του ζύθου, όμως το να την επισκεφθείς αυτή την εποχή μόνο και μόνο για το πανηγυρι μου φαντάζει περισσότερο πράξη τουριστικής βλακείας:

Τα πάντα δουλεύουν αυτή την εποχή στα όρια, οι τιμές της μπύρας στο λιβάδι είναι τραβηγμένες απ’ τα μαλλιά και οι σεκιουριτάδες στις σκηνές των ζυθοποιείων σου συμπεριφέρονται σαν μεθυσμένο ζώο (που μπορεί και να είσαι). Κατά τα λοιπά, πέρα από την παρέλαση των βαρελιών που περνάει μέσα από την πόλη την πρώτη Κυριακή και είναι εντυπωσιακή, το Oktoberfest δεν είναι τίποτα παραπάνω από ένα μεγάλο λούνα παρκ.

Το Canis Libertatis σας προτείνει: Ελάτε με Aegean μια βδομάδα μετά που θα έχουν ηρεμήσει τα πράγματα και θα την έχουν κάνει αμερικάνοι και ιάπωνες. Αρχίστε την ημέρα σας με μία επίσκεψη στον Αγγλικό Κήπο και τις πινακοθήκες, συνεχίστε το απογευματάκι με έναν αγώνα της Bayern στο Allianz Arena και το βράδυ καταλήξτε στην κρυμμένη και παραδοσιακή μπυραρία Zum Dürnbräu, όπου και μπορείτε να απολαύσετε μία - κατ' ελάχιστον - μοναστηριακή Triumphator με βαυαρέζικο κότσι (Schweinshaxen) και σπιτική πατατοσαλάτα.


Παντοτινά δικός σας,
Manolis Chocklis

Η Ελλάδα κάτω από επίθεση τουριστικών καρτέλ (...και καλά)

Για τρίτη φορά έλαβα με chain mail μία θεωρία συνωμοσίας διατυπωμένη στο Athens Indymedia. Ως τώρα είχα ακούσει μπαρούφες και μπαρούφες. Αυτή η τελευταία όμως με έβγαλε από τα ρούχα μου.

Με τίτλο “Η Ελλάδα κάτω από επίθεση τουριστικών καρτέλ” το άρθρο που επιμένει να επανεμφανίζεται στο mailbox σχετίζει άμεσα τις πρόσφατες καταστροφικές πυρκαγιές με την κατασκευή της Ιονίας Οδού και την τουριστική εκμετάλλευση της Δυτικής Πελοποννήσου.

Η θεωρεία αυτή, αντιπαρερχόμενη το σύνολο των λοιπών υποθέσεων ως μυθεύματα που πείθουν μόνο τους έλληνες του εξωτερικού (τα χαζοαμερικανάκια!) προσπαθεί να μας κάνει να πιστέψουμε πως η όλη καταστροφή υπήρξε μια σκοτεινή συνομωσία πολυεθνικών κατασκευαστικών και τουριστικών trusts τουλάχιστον με την ανοχή αν όχι συνέργια του ΥΠΕΧΩΔΕ.

Οι δυνάμεις του κακού μάλιστα βρίσκουν και πρόσωπο στον αρχικακό εφοπλιστή Βασίλη Κωνσταντακόπουλο, στον απόλυτο μεγιστάνα του σκότους και πρόεδρο της Hochtief Hans-Peter Keitel όπως και σε – ποιους άλλους; - τους Βρετανούς και Αμερικάνους. Κυβέρνηση και αντιπολίτευση συνεργάστηκαν αγαστά στην επερχόμενη καταστροφή ενώ την γραμμή υπέρ κατασκευής γηπέδων γκολφ έδωσε το μίσθαρνο όργανο της παγκοσμιοποίησης, ο Παγκόσμιος Οργανισμός Τουρισμού (UNWTO).

Κυρίως όμως είναι η τραβηγμένη από τα μαλλιά αντιστοιχία που επιχειρείται με την καταστροφή της γερμανικής κατοχής και τους ναζί αυτό που με χαλάει. Και μου προξενεί έκπληξη το πόσο εύπεπτα πλασάρεται ακόμα και σε σκεπτόμενους αναγνώστες που τυχαίνει να γνωρίζω. Οι γερμανοί ξανάρχονται λοιπόν...

Τα όσα λογικά επιχειρήματα και γεγονότα επικαλείται το άρθρο χειραγωγούνται και συνδέονται με τέτοιο τρόπο ώστε να περάσει μία πολύ συγκεκριμένη γραμμή απαξίωσης του κρατούντος μοντέλου τουριστικής ανάπτυξης. Όπως κατάλαβα η προσπάθεια δεν επικεντρώνεται τόσο στο να βρεθούν οι αίτιοι της καταστροφής όσο στο να ασκηθεί προπαγάνδα εις βάρος του ξένου κεφαλαίου και όλων αυτών που δεν το στέλνουν από κει που ήρθε. Οι όποιες πρωτοβουλίες περιφερειακής ανάπτυξης του παρελθόντος θεωρούνται ως προπομπός των πυρκαγιών την στιγμή που αποσιωπάται το εξής λογικό: Τουριστική στρατηγική πολυεθνικών trusts δεν είναι δυνατόν να αποτελεί η στρατηγική της καμμένης γης:

Κανένας υγειώς σκεπτόμενος επενδυτής δεν θα πάει να χτίσει το ξενοδοχειακό του συγκρότημα στα αποκαϊδια πολύ απλά διότι κανένας τουρίστας δεν επιθυμεί να κάνει τις διακοπές του σε ένα έρημο σεληνιακό τοπίο. Αντιθέτως, οι τουριστικές εταιρίες χρόνια τώρα αποτελούν μοχλό ανάπτυξης και συνάμα μηχανισμό προστασίας του φυσικού πλούτου κάθε χώρας υποδοχέα μέσω προγραμμάτων οικοτουρισμού, ήπιας εκμετάλλευσης του περιβάλλοντος και σεβασμού της ιδιαιτερότητας του τόπου. Κι αυτό ακριβώς διότι είναι η ιδιαιτερότητα που δίνει προστιθέμενη αξία στον προορισμό διακοπών.

Όποιος πιστεύει το αντίθετο είμαι πραγματικά περίεργος να μάθω την δική του προσωπική αντίληψη περί περιφερειακής ανάπτυξης τόσο πριν όσο και μετά τις πυρκαγιές. Τα ευρωαμερικάνικα καρτέλ εποφθαλμιώντας τον δασικό μας πλούτο τον έκαψαν και μας ερήμωσαν προκειμένου να χτίσουν στα καμμένα μας δάση και να φέρουν χαζοτουρίστες να τα απολαύσουν ενώ ακόμα καπνίζουν. Ο πληγείς λαός τώρα τι πρέπει να κάνει; Όπως υποδεικνύει το άρθρο οφείλει να αρνηθεί κάθε είδος άμεσων ξένων επενδύσεων, να ψηφίσει αριστερά και να ψοφήσει στα καμμένα. Φτωχός πλην τίμιος.

Κουδουνάκι χτυπάει στη Σαμαριά!

Samaria National Park: For whom the bell tolls?

Ο πρόσφατος θάνατος Λιθουανού πεζοπόρου στην Αγία Ρουμέλη Σφακίων, λίγη ώρα μετά την έξοδό του από το φαράγγι της Σαμαριάς ήρθε να καταδείξει με τον πλέον εκκωφαντικό τρόπο αφενός την εγκληματική αδιαφορία του κρατικού μηχανισμού στα προβλήματα της κρητικής υπαίθρου και αφετέρου την αδυναμία χάραξης βιώσιμης τουριστικής πολιτικής, παρά τις κατά καιρούς διθυραμβικές εξαγγελίες.

Η ανεπάρκεια εκφράστηκε αυτή τη φορά στο χωριό Αγία Ρουμέλη, στην έξοδο του εθνικού δρυμού της Σαμαριάς. Για όσους δεν έχουν βρεθεί τόσο νότια, η Αγιά Ρουμέλη είναι ένα χωριό πάνω στο Λυβικό Πέλαγος, στην έξοδο του φαραγγιού της Σαμαριάς, αποκομμένο από οδικό δίκτυο, αλλά με αριθμό επισκεπτών 150.000 ετησίως (στοιχεία ΕΟΤ)! Οι κάτοικοι του βιοποριστικά ασχολούνται κυρίως με τον τουρισμό, τη γεωργία και την αλιεία και κατά πως φαίνεται στους ώμους τους έχει πέσει η διαχείριση ενός ζωτικής σημασίας για τον τόπο τουριστικού προορισμού.

Παρά τον φόρτο επισκεψιμότητας, την κεφαλαιώδη σημασία του Εθνικού Δρυμού στη διατήρηση του φυτικού και ζωικού μας πλούτου (Κρικρί, κρητικός αγριόγατος, κρητικές ορχιδέες κτλ) και την συνολική προβολή του τόπου μέσω ενός τόσο ισχυρού πόλου έλξης, ο κρατικός φορέας εμφανίζονται ως ο μεγάλος Απών: Τα εισπρακτικά έσοδα από την αξιοποίηση είναι καταφανώς δυσανάλογα με τα κεφάλαια που επενδύονται στην ορθή λειτουργεία του Δρυμού, καθώς κατευθύνονται απευθείας στο Υπουργείο Αγροτικής Ανάπτυξης χωρίς να υπάρχει η στοιχειώδης ανταπόδοση και μέριμνα για τα πολύ χοντρά και φλέγοντα προβλήματα!

Πριν από δύο μήνες οι κάτοικοι της Αγίας Ρουμέλης, σε μία έξυπνη κίνηση πολιτικού ακτιβισμού, ξεκίνησαν στις 4 το πρωί απο το χωριό τους, ταξίδεψαν με καΐκι προς την Σούγια στα νότια της Κρήτης και από εκεί με αυτοκινητα διένυσαν 50χλμ ορεινού δρόμου για να φτάσουν στην είσοδο του φαραγγιού. Εκεί δεν επέτρεψαν την κοπή του εισιτηρίου των 5 ευρώ για τους επισκέπτες που έμπαιναν μέσα στο φαράγγι, επιτρέποντας δωρεάν είσοδο!
Αναλογιζόμενοι πως ο δρυμός δέχεται κατά μέσο όρο 600 επισκέπτες, τα έσοδα που για μια μέρα στερήθηκε ο οργανισμός διαχείρισης προσέγγισαν το ποσό που απαιτείται για την πρόσληψη αγροτικού ιατρού!

Βασικά αιτήματα των κατοίκων είναι:

• Η μόνιμη και διαρκής παρουσία γιατρού τόσο στον οικισμό της Αγίας Ρουμέλης, όσο και στο φαράγγι της Σαμαριάς.
• Έγκαιρο άνοιγμα του φαραγγιού της Σαμαριάς. (Κάθε χρόνο το άνοιγμα ενός από τους μεγαλύτερους Εθνικούς Δρυμούς, πραγματοποιείται με καθυστέρηση 2-3 εβδομάδων από την προγραμματισμένη ημερομηνία και κατόπιν εντόνων πιέσεων των κατοίκων και του δασαρχείου).
• Εγκατάταση πυρασφάλειας στο φαράγγι της Σαμαριάς, ώστε να μπορεί να αντιμετωπιστεί έγκαιρα περίπτωση πυρκαγιάς.
• Επέκταση και επισκευή των προβλήτων ώστε να μπορούν να δένουν ταυτόχρονα τα δύο πλοία, βάρκες και φουσκωτά.
  
  

Παρόλο που οι ετήσιοι πόροι από την αξιοποίηση του Εθνικού Δρυμού Λευκών Ορέων υπεραρκούν (περί τα 300.000€) , τα παραπάνω αιτήματα παραμένουν χρόνια τώρα απραγματοποίητα, σε ένα παιχνίδι αποποίησης και μετάθεσης ευθυνών. Δράση και έμπρακτες πρωτοβουλίες πρέπει να αναληφθούν άμεσα! Συγκεκριμένα, απαιτείται άμεση εκπόνηση σχεδίου διαχείρησης και διάσωσης επισκεπτών, αναθεώρηση του καταστατικού του Φορέα Διαχείρισης του Δρυμού με ταυτόχρονη διασαφήνιση των αρμοδιοτήτων του Υπουργείου Αγροτικής Ανάπτυξης (να το αναλάβουν κανονικά ή να το εκχωρήσουν στην Περιφέρεια - ΥΠΕΣ), όπως και θεσμική και οικονομική στήριξη του αειφόρου τρόπου συντήρησης και λειτουργίας του δρυμού μέσω εθνικών και κοινοτικών πόρων.

Όταν θα βλέπουμε το φαράγγι να γίνεται παρανάλωμα ή όταν αρχίσουν να ασχολούνται με τους θανάτους τουριστών τα ξένα ΜΜΕ, θα τρέχουμε και δε θα φτάνουμε. Και παρότι κάτι τέτοιο είναι απευκτέο, φοβάμαι πως είναι απαραίτητο προκειμένου να αρχίσουν ορισμένοι καρεκλοκένταυροι και τοπικοί πολιτικάντηδες να αισθάνονται άβολα στην καρέκλα τους. Μόνο που τότε η ζημιά θα έχει πια γίνει και το κόστος θα είναι τεράστιο!