Πριν από τρεις εβδομάδες, στις 28.9.2010, στο blog “Rodia Mixer”, διαβάσαμε αυτό:
H κάρτα έ-έ-έρχεται!
Δεδομένου ότι το χρήμα έχει χάσει την αξία του και είναι χρήσιμο μονάχα ως αποδεικτικό στοιχείο ανταλλαγών, στοιχείο με σχετική σταθερότητα επειδή δεν είναι π.χ. σαν τις μετοχές που είναι εξαιρετικά ασταθείς, φτάνω στο συμπέρασμα ότι το χρήμα στο εγγύς μέλλον θα χρησιμοποιείται κυρίως ως αποδεικτικό της αξίας του κατέχοντος αυτό, οπότε, δεν θα είναι πλέον αναγκαίο ούτε καν να κυκλοφορεί όπως το γνωρίζουμε, σε οποιαδήποτε μορφή. Τέλος τα νομίσματα, χάρτινα και μεταλλικά. Τέλος οι αμοιβές σε χρήμα ρευστό. Μόνο άϋλο χρήμα σε κάρτες. Θέλεις π.χ. υδραυλικό; Το ερώτημα δεν θα τίθεται έτσι, θα είναι «δικαιούσαι να έχεις υπηρεσίες υδραυλικού;», δηλαδή, «ποιος είσαι εσύ που θέλεις υδραυλικό; τι χαρτιά έχεις; ποια θέση κατέχεις; πόσο αξίζεις;», με δυο λόγια, ποια είναι η δική σου ανταλλακτική αξία στην αγορά;
Παρέχεις υπηρεσίες, εργάζεσαι; Τόσα σου αναλογούν να ξοδέψεις το χρόνο για να διατηρήσεις τη θέση που κατέχεις. Θέλεις να καλυτερέψεις τη θέση σου; Πάρε κι άλλα χαρτιά, μπες και σε άλλα κυκλώματα. Θέλεις κι άλλη κάρτα εξόδων/κατανάλωσης; Ελα να μου πλένεις τις σκάλες στη Τράπεζά μου και θα σου δώσω -αν θέλω. Η μετάβαση σε ένα κόσμο απανθρωπισμού είναι εφιαλτική. Ο άνθρωπος εξελίσσεται σε άνθρωπο εμπόρευμα, άνθρωπο μοχλό, άνθρωπο πράγμα, ούτε καν μηχανή. Μηχανές υπάρχουν και περισσεύουν. Ο άνθρωπος δεν αξίζει τίποτα. Ούτε να σκέφτεται χρειάζεται, σκέφτονται οι άλλοι γι αυτόν, οι λίγοι, οι ελάχιστοι, ο ένας. Η μηχανή που θα ξεκούραζε τον άνθρωπο, τον καταβροχθίζει τώρα. Το κορμί του είναι ένα εμπόρευμα κοστολογούμενο καθημερινά, όπως και το μυαλό του. Πόσο παράγεις; Πόσο σκέφτεσαι; Τόσο δικαιούσαι να ξοδεύεις. Η μάχη είναι δύσκολη, ο πόλεμος έχει αρχίσει.
__________________________________
ΣΗΜ.1. Την Τρίτη, 12 Ιανουαρίου 2010, εγραφα κατι που σκεφτομουν εδω και κατι χρονακια, αλλα που σημερα αποδεικνυεται προφητικο: «Ο άνθρωπος ως αξία», απο όπου μετέφερα το σημερινό κείμενο του ποστ.
ΣΗΜ.2. Την Πέμπτη, 4 Μαρτίου 2010, επανέλαβα στο περίπου με άλλη διατυπωση: Το χρήμα πνέει τα λοίσθια
ΣΗΜ.3 Μα καλα, υπαρχει κάποιος που δεν εβλεπε αυτο που χειμαρρωδώς ερχοταν;
ΠΗΓΗ:
http://rodiat7.blogspot.com/2010/09/blog-post_3407.html
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου