«Background» [Από το blog “Φεγγαραγκαλιές”]

Πριν από τέσσερεις ημέρες, στις 18.4.2012, στο blog “Φεγγαραγκαλιές” , διαβάσαμε αυτό:

Background

            Θέλω να σου πω πως κάποια πράγματα είναι πολύ πιο απλά από ότι φανταζόμαστε.

Τι ακριβώς εννοώ;

            Για να έχεις το ροζ,  θα πρέπει πρώτα να το δημιουργήσεις.  Αυτό που λέμε να κάνεις περιβάλλον.  Το προσωπικό σου Backround.

            Για να είναι κάτι γλυκό,  θα πρέπει να έχεις σκορπίσει αρκετή ζάχαρη,  για να είναι κάτι φωτεινό,  θα πρέπει να έχεις διαλέξει την πιο ηλιόλουστη γωνιά σου.

            Για να είναι ατμοσφαιρικό,  θα πρέπει να το έχεις ξύσει,  να το έχεις τρίψει, να το έχεις βάψει και να το έχεις φωτίσει για να έρθει στα μέτρα σου.

            Το λέω,  γιατί συνήθως ψάχνεις το φως στη βροχή,  το χρώμα στο σκοτάδι,  την αγάπη μέσα στον ανταγωνισμό και το μίσος.  Δεν είναι έτσι;

           

Πρόσεξε μόνο,  μη μπεις στον πειρασμό του προσποιητού και του ψεύτικου.  Θα σε διαλύσουν!

ΠΗΓΗ:

http://metofeggariagalia.blogspot.com/2012/04/backround.html

«Η αλήθεια, το ψέμα και οι μύθοι» [Από το blog “Radicalistic”]

Πριν από τρεις ημέρες, στις 2.10.2011, στο blog “Radicalistic” της/του Raslowbap, διαβάσαμε αυτό:

Η αλήθεια, το ψέμα και οι μύθοι

Μπερδεύεσαι μεταξύ αλήθειας και ψέματος.
Αναμασάς τα λόγια άλλων, μα δεν είναι δικά σου.

Βαθιά μέσα σου το ξέρεις κι ας μην το παραδέχεσαι.

Για αυτό κι η αλήθεια που τόσο υμνείς

με το που βγαίνει απ’ το στόμα σου γίνεται ψέμα.

Είναι ψέμα γιατί την μπέρδεψες, μπορεί και να την λέρωσες,

με την άγνοια και την πλάνη που μας χωρίζουν.

Και είναι η πλάνη αυτή κι η άγνοια που σε κάνουν

μην αντιλαμβάνεσαι την αλήθεια που κρύβεται

στ’ απλά, υποσυνείδητα και καθημερινά σου ψέματα.

Άκου με εμένα. Κάτι ξέρω... έπαθα και έμαθα.

Κι ας μην είμαι πια, ακροβάτης ανάμεσα στις δύο έννοιες

που σε περιπαίζουν και σε κινούν σαν μαριονέτα.

Άκου με εμένα, κι ας στέκομαι μακριά

από γλυκανάλατες αλήθειες κι από βαθυστόχαστα ψέματα.

Ζω στους μύθους μου και βλέπω καθαρά.

ΠΗΓΗ:

http://raslowbap.blogspot.com/2011/10/blog-post.html

«Τι είναι αληθινό και τι είναι ψεύτικο;» [Από το blog “ Spiritual Harmony ”]

Στις 11.5.2009, στο blog “Spiritual Harmony / Πνευματική Αρμονία” της Βασιλικής, διαβάσαμε αυτό:

Τι είναι αληθινό και τι είναι ψεύτικο;

Τι είναι αυτό που καθορίζει τί είναι αληθινό και τί ψεύτικο;

Ο Lawrence LeShan, στο κλασικό του βιβλίο "Πραγματικότητες: Η Αναζήτηση για το Πλήρες Ανθρώπινο Ον" γράφει: "Μια πραγματικότητα είναι αληθινή για σένα, όταν δρας μέσα στους δικούς της όρους. Όλα τα υπόλοιπα είναι απλώς κουβέντες. Είναι έγκυρη πραγματικότητα όταν, χρησιμοποιώντας την, μπορείς να επιτύχεις τους στόχους που είναι αποδεκτοί σ΄ αυτή. Η κοινή λογική ορίζει κάθε πραγματικότητα και σε τελική ανάλυση αποφασίζει για την εγκυρότητά της".

Η δήλωση του LeShan αντανακλά μια ανακάλυψη που έγινε από μια ομάδα επιστημόνων που πειραματιζόντουσαν με μωρά.

Ανακάλυψαν πως τις μοναδικές φορές που τα μωρά ξαφνιάζονταν ήταν όταν συνέβαινε κάτι σ' αυτά που καταστρατηγούσε την κοινή λογική.

Αυτή η ανακάλυψη θεμελίωσε το ότι ένας βαθμός αντιληπτικής προκατάληψης αποτελεί μέρος της γενετικής μας προδιάθεσης, μια προδιάθεση που ενισχύεται από τις ποικίλες ικανότητές μας και από τον εγκέφαλό μας.

Εξαρτόμαστε από την ερμηνεία που δίνουμε για τη ζωή και αποδεχόμαστε τις προκαταλήψεις αυτής της αντίληψης.

Μέσα από την καθημερινή ύπαρξή μας αναγνωρίζουμε μόνο ότι είμαστε προετοιμασμένοι από πριν να δούμε.

Επειδή δεν είμαστε προετοιμασμένοι να δούμε μέσα από τις ψευδαισθήσεις της αντίληψης, αποδεχόμαστε αυτό που αντιλαμβανόμαστε ως μια πλήρη αλήθεια για το τι υπάρχει.

Η πραγματικότητα, στην στενότερη έννοιά της, είναι ένα προϊόν που το δημιουργούμε εμείς οι ίδιοι και διατηρείται από τη δική μας αντίληψη.

Το ζήτημα της πραγματικότητας μπορεί ωστόσο να μας ξεγελάσει.

Οι εναλλακτικές πραγματικότητες και άλλες διαστάσεις δόνησης αγνοούνται ή παρακάμπτονται πολύ συχνά γιατί δεν είμαστε ενήμεροι ότι αγνοούμε ή ότι παρακάμπτουμε οτιδήποτε.

Αποδεχόμαστε ότι αντιλαμβανόμαστε και φαίνεται παράλογο αν όχι αδύνατο να πράξουμε αλλιώς.

Αλλά αυτό το σφικτό πλέγμα της φυσικής αντιληπτικής προκατάληψης (κάποιες φορές αναφέρεται ως περιβαλλοντική ακεραιότητα) μπορεί να είναι βασισμένο μόνο σε υποθέσεις που προέρχονται από ατομικά συστήματα πιστεύω παρά σε γενετική προδιάθεση.

Με άλλα λόγια, είναι πιθανό να αποτελεί περισσότερο μια προτίμηση παρά μια προκατάληψη.

Η περιοχή του συστήματος εγκέφαλος-νους που διεκπεραιώνει το φιλτράρισμα είναι ο δικτυωτός σχηματισμός, μια μικρή μάζα από στενά πακεταρισμένα νευρικά κύτταρα που βρίσκονται στον κεντρικό πυρήνα του εγκεφαλικού στελέχους, κάτω από το μεταιχμιακό εγκεφαλικό σύστημα.

Αυτό που οδηγεί το φιλτράρισμα όμως, είναι η αντιληπτική μας προτίμηση και όχι αναγκαστικά οι γενετικά καθορισμένες αντιληπτικές προτιμήσεις μας.

Αυτό συμβαίνει επειδή αναμειγνύουμε επίκτητες τάσεις με φυσικές αντιληπτικές δεξιότητες.

Επιτρέπουμε στους αγαπημένους μας, στα σχολεία μας, στις εργασίες μας, στους συντρόφους μας, στην κοινωνία μας, στις κυβερνήσεις μας, χωρίς να συμπεριλάβουμε τις δικές μας διαισθήσεις αναφορικά με το τι νομίζουμε ότι αντιλαμβανόμαστε, να καθορίσουν και να ερμηνεύσουν τη ζωή μας.

Το επιτρέπουμε αυτό επειδή είναι θεμελιωδώς ευκολότερο, πιο πρακτικό και λιγότερο επικίνδυνο, το να αποδεχτούμε παρά να αρνηθούμε τις προκαταλήψεις αμοιβαία αποδεχόμενων πεποιθήσεων.

Η κοινωνία χρωστάει την ύπαρξή της σ' αυτήν την τάση που έχουν οι άνθρωποι να αποδέχονται την άποψη της κοινής γνώμης ως προσωπική τους αλήθεια.

ΠΗΓΗ:

http://truthseeker-vasiliki.blogspot.com/2009/05/blog-post_11.html