Λοιπόν θα το πω και θα το ξαναπώ μέχρι να μαλλιάσει η γλώσσα μου! Άλλο να βλέπεις μια μπάντα στο peak της καριέρας της και άλλο μια μπάντα, με περγαμηνές μεν από ένα ένδοξο παρελθόν, αλλά κοντά στη σύνταξη δε. Το πάθος που κουβαλάνε οι The Devil's Blood σ' αυτή την περίοδο της καριέρας τους, σε συνδυασμό με την (δικαιολογημένη) αναγνώριση της δισκογραφικής τους αξίας, έκαναν την μπάντα καυτό συναυλιακό χαρτί. Σούπερ ντούπερ καινούργιος δίσκος που μας τσουρούφλισε τον εγκέφαλο, μπόλικη πείνα για live "αυτής" της φάσης... με την ανακοίνωση της ημερομηνίας άρχισε και η αντίστροφη μέτρηση...
Έφτασε λοιπόν η ώρα να το ζήσουμε κι αυτό, και δεν μπήκε τυχαία η λέξη "ζήσουμε". Το θεατρικό κομμάτι μιας εμφάνισης, αλλά και γενικότερα η πετυχημένη αναπαραγωγή της ατμόσφαιρας της μουσικής μιας μπάντας, είναι για μένα το μεγαλύτερο ατού μιας πετυχημένης συναυλίας. Και εδώ έχουμε ΑΡΙΣΤΑ 10... Ναι ρε! γιατί σ'αυτό το live δεν πάω να δω τον Τάκη τον "αφάνα" και την παρέα του, που τα πείναμε προχθες στο μπαρ "το ναυάγιο", να τα σπάσουμε παρέα! Πάω για να μπω έστω για λίγο σε έναν άλλο κόσμο, λίγο πιο μαγικό και ονειρικό και λιγότερο μίζερο από αυτον που τρώω στην μάπα κάθε μέρα! Θεοί και οι Sodom και οι Εntombed, για σούπερ εκτόνωση, αλλά εδώ μιλάμε για άλλο πράμα. Όποιος το 'πιασε το ΄πιασε. Δεν ήθελα εξ'αρχής "γκουντναϊτ άθενς γιου αρ δε μπεστ" και τέτοια και δεν τα είδα! Όπως και encore και "κατσε να παίξουμε τα μικρά κομμάτια μη βαρεθεί ο κόσμος" κτλ. Σχεδόν δυο ώρες πέτσα με απ'όλα.
Ακούραστος ο Selim να παίζει κάνοντας headbanging σε όλη τη διάρκεια του σετ και η "mouth of satan" τραγουδίστρια να παλεύει (και να τα καταφέρνει) να ακουστεί ανάμεσα σε 3 κιθάρες. Αξιοπρεπέστατος ο ήχος, χάραξε αμέσως στα πρόσωπα μας το χαμόγελο της "μαλάκα πιο πορωτικό από το δίσκο" έκφρασης και επιβεβαίωσε οτι η συναυλία αυτή είναι απλά γαμάτο heavy metal. Τίποτ' άλλο. Όπως θα στο κέρναγε σε άλλες εποχές ο King Diamond, γαρνιρισμενό με μπόλικη ατμοσφαιρική σατανίλα ή οι Maiden σε πιο fantasy περιτύλιγμα. Οccult rock my ass... Αυτό είναι το νέο heavy metal κύριοι. Έτσι ακριβώς. Γκέγκε; Πάμε παρακάτω...
Kαραπορωτικό πρώτο μισό με "wings of gloria", "the thousandfold epicentre", "the fire burning" και "house of 10.000 voices" να αποδίδονται με την ακρίβεια χιλιοπροβαρισμένης μπάντας και εμάς να φωνάζουμε σαν πιτσιρίκια "I call your naaaame... DEVIIIIL!". E ρε και που να το περίμενα οτι θα φωνάζω σα χάλβας σε metal live εν έτη 2012 με άφθονο air guitar συνοδεία...
Έπειτα κάμποσα "παλιά" με έκπληξούλα διασκευή "the four horsemen" (ολόκληρο παρακαλώ) από τους δικούς μας Aphrodite's Child, 20λεπτο "αντιεμπορικό" jamming με καπακωτό "Voodoo Dust" και "Madness of Serpents" και κλείσιμο με "christ or cocaine"...
Άντε τράβα για δουλειά εσύ την επόμενη και να σε ρωτάει η κάθε κότα "εσύ πως πέρασες το σαββατοκύριακο;; γιατί είσαι βραχνιασμένος καλέ;" και εσυ να γελάς κατω από τα μουστάκια σου και να λες "τίποτα μωρέ κλασσικά σπίτι, απλά κρύωσα λιγο στο μηχανάκι...". Μουαχαχαχα!
PLAYLIST:
Unending Singularity
On The Wings Of Gloria
River of Gold
Fire Burning
The Thousandfold Epicentre
House Of Ten Thousand Voices
The Time Of No Time
Evermore
Rake Your Nails Across The Firmament
Come Reap
The Four Horsemen/The Heavens Cry Out for the Devil's Blood
Cruel Lover
Die The Death
Voodoo Dust
The Madness Of Serpents
Christ Or Cocaine
PS. Support μπάντες δεν είδαμε, γιατί με 5 ευρώ τη μπύρα, προσπαθούσαμε να γεμίσουμε το τεπόζιτο από το σπίτι, σαν κροκόδειλοι, μπας και δεν φαμε 50 μέσα στο live. Sorry παίδες nothing personal.