Του Παναγιώτη Αντωνόπουλου
Με άγριους καιρούς, δύσκολες ώρες, λίγο φαί, πολύ μπάσταρδο αέρα γεμάτο φούμαρα από ψεύτες πολιτικούς για ευ ζην και με στουρναρίσες μεταρρυθμίσεις κυλάει η ζωή μας στην επαρχία. Και σκας τόσο από την εγκατάλειψη που νιώθεις στο πετσί σου, που και την πρασινάδα τη βλέπεις σαν πρόκα, τα σγουρά περσέμολα και τους βασιλικούς φυλλαράκια ανόητα. Καταντά χτηνωδία να βλέπεις τους αχινούς να γδύνονται στο χείλος του κύματος, τα αυτάκια των ανθών να τινάζουν τη γύρη τους, το φεγγάρι στον ουρανό να κουρντίζει το ρολόι του αγγέλου και το πρωινό να μεγαλώνει τη χλόη.