Pythodicvs
Postquam óbsonavit erus et conduxit coquos
tibicinasque hasce apud forum, edixit mihi
ut dispertirem obsonium hic bifariam.
Anthrax
Me quidem hercle, dicam tibi palam, non divides;
5si quo tu totum me ire vis, operam dabo.
Congrio
Bellum et pudicum vero prostibulum popli.
post si quis vellet, te haud non velles dividi.
Pyth.
Atque ego istuc, Anthrax, alio vorsum dixeram,
non istuc quo tu insimulas. sed erus nuptias
10meus hodie faciet.
Pyth.
Vicini huius Euclionis senis e proximo.
ei adeo obsoni hinc iussit dimidium dari,
cocum alterum itidemque alteram tibicinam.
Anthr.
Nempe huc dimidium dicis, dimidium domum?
Anthr.
Quíd? hic non poterat de suo
senex óbsonari filiai nuptiis?
Pyth.
Quid negoti sit rogas?
pumex non aeque est aridus atque hic est senex.
Pyth.
Ita esse ut dixi. tute existuma:
20
* *
suam rem periisse seque eradicarier.
quin divom atque hominum clamat continuo fidem,
de suo tigillo fumus si qua exit foras.
quin cum it dormitum, follem obstringit ob gulam.
Pyth.
Ne quid animae forte amittat dormiens.
Anthr.
Etiamne obturat inferiorem gutturem,
ne quid animai forte amittat dormiens?
Pyth.
Haec mihi te ut tibi med aequom est, credo, credere.
Pyth.
At scin etiam quo modo?
30aquam hercle plorat, cum lavat, profundere.
Anthr.
Censen talentum magnum exorari pote
ab istóc sene ut det, qui fiamus liberi?
Pyth.
Famem hercle utendam si roges, numquam dabit.
quin ipsi pridem tonsor unguis dempserat:
35collegit, omnia abstulit praesegmina.
Anthr.
Edepol mortalem parce parcum praedicas.
Pyth.
Censen vero esse parcum et misere vivere?
pulmentum pridem éi eripuit miluos:
homo ad praetorem plorabundus devenit;
40infit ibi postulare plorans, eiulans,
ut sibi liceret miluom vadarier.
sescenta sunt quae memorem, si sit otium.
sed uter vestrorum est celerior? memora mihi.
Pyth.
Cocum ego, non furem rogo.
Anthr.
Cocus ille nundinalest, in nonum diem
solet ire coctum.
Cong.
Tun, trium litterarum homo,
me vituperas? fur.
Anthr.
Etiam fur, trifurcifer.
