*3 μέρες μετά την αλλαγή Διοίκησης και 1 μέρα μετά το ΟΑΚΑ
Ένας ακόμα πρόεδρος του μεγάλου αυτού συλλόγου έφυγε με τρόπο ανάξιο της προσφοράς του. Ο Θόδωρος Ζαγοράκης ήταν ένα ακόμα θύμα του «ο ΠΑΟΚ ανήκει στο λαό του». Μια αντίληψη πέρα για πέρα λανθασμένη που η εφαρμογή της οδηγεί σε νοσηρές καταστάσεις. Ο ΠΑΟΚ ΔΕΝ ανήκει στο λαό του, το αντίθετο μάλιστα, ο λαός του ανήκει. Δεν γίνεται να ανήκει σε κανέναν γιατί αλλιώς δεν μπορεί να ισχύει το «ο ΠΑΟΚ πάνω απ’ όλα». Ο σύλλογος δεν ανήκει σε κανέναν, πολύ περισσότερο δεν ανήκει στην θλιβερή μειοψηφία που όταν διαφωνεί με οτιδήποτε, βιαιοπραγεί κατά εκείνου που λέει ότι αγαπάει. Δεν ανήκει σε Συνδέσμους* που έχοντας ένα καταστατικό που περιγράφει τους λόγους ύπαρξής τους και μια σφραγίδα υπαγορεύουν, απαιτούν, πολεμούν, τιμωρούν παραβιάζοντας το ίδιο το καταστατικό τους και χωρίς κανείς να γνωρίζει πόσους εκπροσωπούν και με ποιο τρόπο παίρνονται οι αποφάσεις τους. Δεν ανήκει στη μεγάλη πλειοψηφία όσων πηγαίνουν στην Τούμπα και φεύγουν χαρούμενοι ή λυπημένοι. Δεν ανήκει σε ΜΜΕ και δημοσιογράφους που δημιουργούν κλίμα ανάλογα με τις συμπάθειές τους η/και τα συμφέροντά τους. Δεν ανήκει ούτε σε όσους τον διοικούν. Δεν ανήκε ούτε στον μέγιστο Γιώργο Παντελάκη ούτε στον Νικηφόρο Τσαρπανά. Και οι δυό τους δήλωναν «υπηρέτες του ΠΑΟΚ» και ο μεν πρώτος εκδιώχθηκε με αλητείες και κατάπτυστες συνωμοτικές διαδικασίες όντας ο πρόεδρος που δημιούργησε την ομάδα μοντέλο για την οποία μιλούσε όλη η Ελλάδα, ο δε δεύτερος υπηρέτησε τον Σύλλογο για όλη του τη ζωή και όταν πέθανε του άφησε και την όποια περιουσία του. Ο Θ. Ζαγοράκης με την προτροπή δύο κυρίως Συνδέσμων «μπες μπροστά εσύ κι εμείς θα είμαστε μαζί σου», πήρε έναν ανυπόληπτο ΠΑΟΚ και μέσα σε τεσσεράμισι χρόνια τον ανόρθωσε τον έβαλε ξανά στο προσκήνιο, τον έκανε ανταγωνιστικό. Έφτασε μια ανάσα από τον τίτλο του πρωταθλητή, ανάσα που του ‘κοψε ένας άθλιος διαιτητής, η ομάδα μεγαλούργησε στις Ευρωπαϊκές διοργανώσεις, δημιούργησε ένα προπονητικό κέντρο που ήταν όνειρο δεκαετιών, υποστήριξε την ανάδειξη νέων από τα τμήματα υποδομής, έβαλε σε τάξη το οικονομικό χάος. Κατηγορήθηκε για το ότι δεν κατάφερε να εξαλείψει τα χρέη, ότι επανέφερε τον Σαλπιγγίδη και ότι πούλησε τον Βιερίνια και άφησε τον Κοντρέρας και τον Βιτόλο να φύγουν. Η γενικότερη οικονομική κατάσταση της χώρας δεν κρίθηκε από τους κατηγόρους του ικανή δικαιολογία. «Που πήγαν 80 εκατομμύρια;» φώναζαν αφήνοντας άθλια υπονοούμενα, αμφισβητώντας χωρίς στοιχεία τις εκθέσεις ορκωτών λογιστών. Το τελευταίο επιχείρημα ήταν ότι δεν βρήκε επενδυτή, λες και εύκολα κάποιος θα έβαζε σήμερα τα λεφτά του γινόμενος συγχρόνως έρμαιο των απαιτήσεων και των γνωστών αντιδράσεων εκείνης της συγκεκριμένης μικρής μερίδας της κερκίδας, συμπεριφορών που κόστιζαν κάθε χρόνο σε πρόστιμα μία τουλάχιστον καλή μεταγραφή ή ένα ακριβό συμβόλαιο ποδοσφαιριστή.
Ο Ζήσης Βρύζας είναι ικανός, ανιδιοτελής και ΠΑΟΚτσής και εύχομαι να πετύχει, φοβάμαι όμως ότι με τέτοιες νοοτροπίες θα έρθει και η δική του σειρά.
Δεν είναι μόνο η άλωση της Πόλης που έκανε τον Δικέφαλο του ΠΑΟΚ να έχει μαζεμένα τα φτερά του.
*Εκφράζω την ικανοποίησή μου για την σοβαρότητα και την υπευθυνότητα της ανακοίνωσης της «Θύρας 4» σχετικά με την αποχώρηση του Θ. Ζαγοράκη.
Ένας ακόμα πρόεδρος του μεγάλου αυτού συλλόγου έφυγε με τρόπο ανάξιο της προσφοράς του. Ο Θόδωρος Ζαγοράκης ήταν ένα ακόμα θύμα του «ο ΠΑΟΚ ανήκει στο λαό του». Μια αντίληψη πέρα για πέρα λανθασμένη που η εφαρμογή της οδηγεί σε νοσηρές καταστάσεις. Ο ΠΑΟΚ ΔΕΝ ανήκει στο λαό του, το αντίθετο μάλιστα, ο λαός του ανήκει. Δεν γίνεται να ανήκει σε κανέναν γιατί αλλιώς δεν μπορεί να ισχύει το «ο ΠΑΟΚ πάνω απ’ όλα». Ο σύλλογος δεν ανήκει σε κανέναν, πολύ περισσότερο δεν ανήκει στην θλιβερή μειοψηφία που όταν διαφωνεί με οτιδήποτε, βιαιοπραγεί κατά εκείνου που λέει ότι αγαπάει. Δεν ανήκει σε Συνδέσμους* που έχοντας ένα καταστατικό που περιγράφει τους λόγους ύπαρξής τους και μια σφραγίδα υπαγορεύουν, απαιτούν, πολεμούν, τιμωρούν παραβιάζοντας το ίδιο το καταστατικό τους και χωρίς κανείς να γνωρίζει πόσους εκπροσωπούν και με ποιο τρόπο παίρνονται οι αποφάσεις τους. Δεν ανήκει στη μεγάλη πλειοψηφία όσων πηγαίνουν στην Τούμπα και φεύγουν χαρούμενοι ή λυπημένοι. Δεν ανήκει σε ΜΜΕ και δημοσιογράφους που δημιουργούν κλίμα ανάλογα με τις συμπάθειές τους η/και τα συμφέροντά τους. Δεν ανήκει ούτε σε όσους τον διοικούν. Δεν ανήκε ούτε στον μέγιστο Γιώργο Παντελάκη ούτε στον Νικηφόρο Τσαρπανά. Και οι δυό τους δήλωναν «υπηρέτες του ΠΑΟΚ» και ο μεν πρώτος εκδιώχθηκε με αλητείες και κατάπτυστες συνωμοτικές διαδικασίες όντας ο πρόεδρος που δημιούργησε την ομάδα μοντέλο για την οποία μιλούσε όλη η Ελλάδα, ο δε δεύτερος υπηρέτησε τον Σύλλογο για όλη του τη ζωή και όταν πέθανε του άφησε και την όποια περιουσία του. Ο Θ. Ζαγοράκης με την προτροπή δύο κυρίως Συνδέσμων «μπες μπροστά εσύ κι εμείς θα είμαστε μαζί σου», πήρε έναν ανυπόληπτο ΠΑΟΚ και μέσα σε τεσσεράμισι χρόνια τον ανόρθωσε τον έβαλε ξανά στο προσκήνιο, τον έκανε ανταγωνιστικό. Έφτασε μια ανάσα από τον τίτλο του πρωταθλητή, ανάσα που του ‘κοψε ένας άθλιος διαιτητής, η ομάδα μεγαλούργησε στις Ευρωπαϊκές διοργανώσεις, δημιούργησε ένα προπονητικό κέντρο που ήταν όνειρο δεκαετιών, υποστήριξε την ανάδειξη νέων από τα τμήματα υποδομής, έβαλε σε τάξη το οικονομικό χάος. Κατηγορήθηκε για το ότι δεν κατάφερε να εξαλείψει τα χρέη, ότι επανέφερε τον Σαλπιγγίδη και ότι πούλησε τον Βιερίνια και άφησε τον Κοντρέρας και τον Βιτόλο να φύγουν. Η γενικότερη οικονομική κατάσταση της χώρας δεν κρίθηκε από τους κατηγόρους του ικανή δικαιολογία. «Που πήγαν 80 εκατομμύρια;» φώναζαν αφήνοντας άθλια υπονοούμενα, αμφισβητώντας χωρίς στοιχεία τις εκθέσεις ορκωτών λογιστών. Το τελευταίο επιχείρημα ήταν ότι δεν βρήκε επενδυτή, λες και εύκολα κάποιος θα έβαζε σήμερα τα λεφτά του γινόμενος συγχρόνως έρμαιο των απαιτήσεων και των γνωστών αντιδράσεων εκείνης της συγκεκριμένης μικρής μερίδας της κερκίδας, συμπεριφορών που κόστιζαν κάθε χρόνο σε πρόστιμα μία τουλάχιστον καλή μεταγραφή ή ένα ακριβό συμβόλαιο ποδοσφαιριστή.
Ο Ζήσης Βρύζας είναι ικανός, ανιδιοτελής και ΠΑΟΚτσής και εύχομαι να πετύχει, φοβάμαι όμως ότι με τέτοιες νοοτροπίες θα έρθει και η δική του σειρά.
Δεν είναι μόνο η άλωση της Πόλης που έκανε τον Δικέφαλο του ΠΑΟΚ να έχει μαζεμένα τα φτερά του.
*Εκφράζω την ικανοποίησή μου για την σοβαρότητα και την υπευθυνότητα της ανακοίνωσης της «Θύρας 4» σχετικά με την αποχώρηση του Θ. Ζαγοράκη.
