Καλή βδομάδα με λίγο γέλιο

Πέντε τα ξημερώματα, ο σύζυγος σηκώνεται στις μύτες των ποδιών του για να μη ξυπνήσει τη γυναίκα του.

Μαζεύει τις μπότες, τις πετονιές του, τα δολώματα και τα καλάμια του, τα φορτώνει στο αμάξι και φεύγει για την μαρίνα.

Μόλις ανοίγεται λίγο με τη βάρκα του, πιάνει μια φοβερή βροχή. Τσατισμένος, αποφασίζει να γυρίσει πίσω.

Μουσκεμα από τη βροχή, βγάζει σιγά σιγά τα ρούχα του, πάει στο υπνοδωμάτιο και μπαίνει μαλακά στο κρεβάτι. Αγκαλιάζει απαλά τη γυναίκα του από πίσω και της ψιθυρίζει στ' αυτί:

"Γίνεται χαλασμός Κυρίου έξω. Βρέχει καρεκλοπόδαρα!"

Κι αυτή του απαντάει μισοκοιμισμένη:

"Πωπώ ... όσο σκέφτομαι κι αυτόν το μαλάκα που πήγε πάλι για ψάρεμα..."

Ποιός...(μπιπ μπιπ).. τις εκλογές; Ας γελάσουμε με κάτι άλλο

Ο ληστής μπαίνει στην τράπεζα, περιμένει στην ουρά κι όταν έρχεται η σειρά του βγάζει ένα πιστόλι και λέει σον ταμία να του γεμίσει την τσάντα. Ο ταμίας υπακούει αλλά παρ' όλα αυτά ο ληστής τον πυροβολεί. Μετά γυρίζει στον επόμενο της ου ράς.
-Είδες τίποτα;
-Εεεε... κάτι είδα...
Τον πυροβολεί κι αυτόν και ρωτάει τον επόμενο
-Εσύ είδες τίποτα;
-Μμμμ...λίγα πράγματα...
Τον πυροβολεί κι εκείνον και ρωτάει τον τρίτο
-Εσύ;
Εκείνος του ψιθυρίζει στ' αυτί
-Εγώ δεν είδα τίποτα, αλλά...η γυναίκα μου τα είδε όλα!

Δε μου λες ρε Μήτσο.... (ανέκδοτο)

Δε μου λες ρε Μήτσο, άμα πηδήξω τη γυναίκα σου τι θα είμαστε; Σύγαμβροι; Μπατζανάκια; Τι θα είμαστε;
Ξέρω 'γω; Μάλλον πάτσι θα είμαστε...

Ανέκδοτο (πολύ σύντομο)

- Ρε Μήτσο, η γυναίκα σου φωνάζει όταν κάνει σεξ;
- Αν φωνάζει λέει; Απ' το καφενείο την ακούω ....

Τι κάνεις τώρα; Δείτε το...

Το ξεσήκωσα από τον θανάσΗμος και εκτός από το οτι το βρήκα ευφυέστατο, βρίσκω να ταιριάζει στην κυβερνητική πολιτική.

Γελάστε λίγο... (ανέκδοτο)

Συναντιουνται τυχαία δυο παλιοί φίλοι και πίνουν μαζί καφέ. Η κουβέντα σε λίγο πάει στα παιδιά τους.
-Έχεις μια κόρη αν θυμάμαι καλά…
-Ναι, ναι, όπως κι εσύ ε; Τι κάνει;
-Κοίταξε, γνώρισε ένα παιδί από τη Λάρισα, πρώτης τάξεως νέος, αρραβωνιάστηκαν, στον αρραβώνα έγινε ένα γλέντι που να στα λέω… νταούλια ζουρνάδες, χαμός. Βέβαια στη συνέχεια κάπου χάλασε το πράγμα, χωρίσανε…
-Συμβαίνουν αυτά…
-Ναι βέβαια, αλλά στη συνέχεια γνώρισε ένα παλληκάρι από τα Γιάννενα, πολύ καλό παιδί και αρραβωνιάστηκαν. Εκεί να δεις γλέντι, κλαρίνα, σούβλες, διακόσια άτομα καλεσμένοι, ξημερωθήκαμε…
-Μπράβο!
-Κάτι συνέβη όμως, κάπου δεν τα βρήκανε, χωρίσανε…
-Αμάν βρε παιδί μου…κρίμα..
-Δε βαριέσαι, γνώρισε ένα άλλο παιδί από τη Λήμνο, έρωτας μεγάλος, αρραβωνιάστηκαν, στο γλέντι βούλιαξε το νησί, αλλά πάλι μάλωσαν σε λίγο καιρό και χώρισαν, δεν ήταν τυχερό… η δικιά σου τι κάνει;
-Να σου πω…κι εμάς πουτάνα είναι, αλλά δεν το γλεντάμε τόσο!

Καλό μήνα με ανεκδοτάκι

Δυό γριές η Ευτυχία και η Μελπομένη, με προχωρημένο αλτσχάιμερ και οι δύο, επισκέπτονται μια φίλη τους την Δωροθέα που είναι στην ίδια κατάσταση μ’ αυτές.
-Να κάνω ένα καφεδάκι, προτείνει η Δωροθέα
Πίνουν τον καφέ και σε λίγο η Δωροθέα λέει
-Τι λέτε για ένα καφεδάκι;
Ξαναπίνουν καφέ και μετά από λίγο λέει η Δωροθέα
-Δεν πίνουμε ένα καφέ βρε κορίτσια;
Περνάει η ώρα και οι δύο γριές σηκώνονται να φύγουν.
Στο δρόμο λέει η μία
-Αμάν, αυτή η Δωροθέα, τόση ώρα στο σπίτι της ούτε ένα καφέ δεν μας έκανε!
-Ουφ κι εσύ, που την θυμήθηκες την Δωροθέα; απαντάει η άλλη.

Ας ξεκινήσει η εβδομάδα με λίγο γέλιο (ανέκδοτο)

"Ο Λένιν στη Ζυρίχη"

Ένας τύπος που είναι φανατικός με τον Λένιν τη ζωή και το έργο του, μαθαίνει μέσω του ίντερνετ ότι μια ξεπεσμένη αριστοκράτισσα πουλάει έναν πίνακα ζωγραφικής με θέμα «ο Λένιν στη Ζυρίχη». Επειδή καμιά πηγή δεν ανέφερε ότι ο Λένιν επισκέφθηκε κάποτε τη Ζυρίχη, και ενδεχόμενη ύπαρξη τέτοιου ντοκουμέντου θα άλλαζε την ιστορία, φεύγει αμέσως και πηγαίνει να βρεί την κόμισσα. Την επισκέπτεται σ’ ένα παλιό διαμέρισμα στο Παρίσι και ζητάει να δεί τον πίνακα. Η γηραιά κυρία με σερνάμενα βήματα τον οδηγεί στο σαλόνι και σταματά μπροστά σ’ ένα καβαλέτο καλυμμένο μ’ ένα ριχτάρι.

Με αργές κινήσεις τραβάει το ριχτάρι.
Ο πίνακας παρουσιάζει ένα ζευγάρι γυμνό σε ερωτική περίπτυξη.
-Τι είναι αυτό; ρωτάει έκπληκτος ο επισκέπτης.
-Αυτός, λέει ψιθυριστά η κυρία, είναι ο σωφέρ του Λένιν, κι αυτή είναι η γυναίκα του Λένιν.
-Και ο Λένιν που είναι;
-Ο Λένιν; στη Ζυρίχη!

Ας αρχίσει η εβδομάδα μ' ένα ανέκδοτο

Ο καθηγητής φυσικής των αερίων εξετάζει στα προφορικά τους φοιτητές του, οι οποίοι μπαίνουν ένας ένας και εξέρχονται όλοι βρίζοντας… «τον μαλάκα…τον πούστη…τον καριόλη…».
Η ερώτηση που κάνει είναι η ίδια σε όλους.
Είσαι στο κουπέ ενός τρένου που διασχίζει τον θεσσαλικό κάμπο. Είναι Αύγουστος, η εξωτερική θερμοκρασία είναι 43,5ο C, η ταχύτητα του τρένου είναι 95χλμ/ώρα, κλιματισμός δεν υπάρχει και η ατμόσφαιρα στο κουπέ είναι αποπνικτική. Τι κάνεις;»

Η αυθόρμητη απάντηση όλων είναι «ανοίγω το παράθυρο» και τότε ο καθηγητής χαμογελώντας σαρκαστικά, κάνει την ερώτηση που σκοτώνει.

«Ποια η ποσότητα του αέρα που μπαίνει στο κουπέ ανά sec λαμβάνοντας υπ’ όψη ότι ο όγκος του κουπέ είναι 6,5 κυβικά μέτρα;»
Τελευταίος μπαίνει ο ήρωας της ιστορίας μας, ακούει την ερώτηση και απαντάει «βγάζω το σακάκι μου».
-Δεν αρκεί, λέει ο καθηγητής
-Βγάζω και το πουκάμισό μου

-Δεν αλλάζει τίποτα, επιμένει ο καθηγητής.
-Βγάζω και το παντελόνι μου, συνεχίζει απαθώς ο φοιτητής.
-Η κατάσταση εξακολουθεί αφόρητη…
-Βγάζω και το…
-Ξέχασα να σου πω, τον κόβει εκνευρισμένος ο καθηγητής, ότι στο κουπέ βρίσκεται κι ένας μαύρος που σε κοιτάει περίεργα…
Ο φοιτητής τον κοιτάει για λίγο, και μετά σκύβοντας προς το μέρος του, λέει

-Προτιμώ να με γαμήσει ο μαύρος, παρά να ανοίξω το παράθυρο…κατάλαβες;

Καιρό είχα να σας δώσω ένα ΑΝΕΚΔΟΤΟ

Ζευγάρι νιόπαντρο από διαφορετικό χωριό ο καθένας, συζητάνε το πρωί μετά την πρώτη νύχτα του γάμου.
Ο άνδρας λέει
Κοίτα να δείς πως έχουν τα πράγματα εδώ στο χωριό μου.
Δευτέρα βράδυ, έχουμε συνάντηση στα γραφεία της ομάδας και αναλύουμε τον αγώνα της Κυριακής. Άμα αργήσω πέσε κοιμήσου
Τρίτη βράδυ έχουμε συνάντηση στον συνεταιρισμό. Άμα αργήσω πέσε κοιμήσου
Τετάρτη βράδυ μαζευόμαστε στο καφενείο να το ρίξουμε λίγο έξω. Άμα αργήσω πέσε κοιμήσου
Πέμπτη βράδυ έχουμε συμβούλιο δημοτικού διαμερίσματος, Άμα αργήσω πέσε κοιμήσου
Παρασκευή βράδυ παίζουμε χαρτιά στο καφενείο. Άμα αργήσω πέσε κοιμήσου.
Σάββατο συζητάμε για τον αγώνα της επομένης. Άμα αργήσω πέσε κοιμήσου.
Κυριακή έχουμε αγώνα συνήθως γυρνάω νωρίς... θα τα λέμε...
Κατάλαβες;
Κατάλαβα λέει η γυναίκα. Άκου πως έχουν τα πράγματα στο δικό μου χωριό.
Τρίτη Πέμπτη Σάββατο, γαμιόμαστε, είστε δεν είστε σπίτι

Ας γελάσουμε λίγο... (ανέκδοτο)

Ο άντρας διαβάζει την εφημερίδα του στο σαλόνι και ξαφνικά μπαίνει η γυναίκα του και χωρίς άλλη λέξη του αστράφτει μια σφαλιάρα.
-Τρελλάθηκες; ρωτάει ξαφνιασμένος, γιατί με χτυπάς;
-Τι σημαίνει αυτό το χαρτάκι που βρήκα στην τσέπη σου και γράφει ΜΑΡΙΛΟΥ; ρωτάει ημιέξαλλη αυτή.
-Βρε γυναίκα, θυμάσαι που πήγα τις προάλλες στον ιππόδρομο; Μαριλού είναι το όνομα του αλόγου που είχα παίξει…
-Πω-πω, με συγχωρείς, ώρες-ώρες και γω δεν καταλαβαίνω πώς γίνομαι τόσο ζηλιάρα. Ελπίζω να μην σε πόνεσα πολύ.

Μετά από 3 μέρες το ίδιο σκηνικό. Ο άντρας να διαβάζει αμέριμνος την εφημερίδα του στην πολυθρόνα και η γυναίκα του ρίχνει μια δυνατή με το τηγάνι στο κεφάλι.
-Τι έπαθες πάλι μωρή τρελλή;
-Θυμάσαι το άλογο που έπαιξες; Σε ζητάει στο τηλέφωνο.....

Ανέκδοτο με φοβερό δίδαγμα.

Κάποτε στον Άγιο Πέτρο στο Βατικανό, εργαζόταν ο Τζώρτζιο σαν καντηλανάφτης έχοντας βέβαια και τα καθήκοντα του επιστάτη. Εργαζόταν εκεί από πολύ νέος. Μια μέρα ο νέος εφημέριος του ναού του έδωσε μια μεγάλη λίστα ονομάτων που θα παραβρισκόταν σε μια επίσημη δοξολογία, και του ζήτησε να ετοιμάσει καρτελάκια για να τοποθετηθούν στα καθίσματα. Ο Τζώρτζιο όμως ήταν αγράμματος και το είπε στον εφημέριο, ο οποίος τον απέλυσε. Περίλυπος ο Τζώρτζιο περιφερόταν στην πλατεία του Βατικανού και παρά την απελπισία του, πρόσεξε ότι δεν υπήρχε πουθενά περίπτερο ή κατάστημα που να πουλάει τσιγάρα. Με την αποζημίωση από την απόλυση άνοιξε σε λίγες μέρες μια ταμπακερία η οποία από την πρώτη μέρα πήγε πολύ καλά. Σύντομα το μαγαζί διέθετε όλα τα είδη καπνιστού, πούρα εισαγωγής, καπνό για πίπες και στριφτά τσιγάρα, αναπτήρες, πουροκόφτες και φυσικά τσιγάρα. Η μεγάλη επιτυχία τον οδήγησε να ανοίξει κι άλλα τέτοια μαγαζιά σ’ όλη τη Ρώμη, οι παραγγελίες γινόταν πιά για μεγάλες ποσότητες και κάποια μέρα δέχθηκε την επίσκεψη Ολλανδών μεγαλεμπόρων που ήθελαν να προωθήσουν τα προϊόντα τους. Αφού έκλεισε η συμφωνία, οι Ολλανδοί τον ρώτησαν τι ακριβώς είχε σπουδάσει. Χωρίς να διστάσει ο Τζώρτζιο απάντησε ότι ήταν αγράμματος.
-Αγράμματος; ρώτησε έκπληκτος ένας τους, δηλαδή αν ξέρατε γράμματα τι θα είσαστε τώρα;
-Καντηλανάφτης στον Άγιο Πέτρο!

Ας γελάσουμε λίγο με ΠΑΟΚτσήδικο ανέκδοτο

Το αναδημοσιεύω από το φρόκαλο στο i-apantisi

Δυό Παοκτσήδες συναντούν στον δρόμο ένα φίλο τους.

Ρε συ Γιώργο, του λένε, πού χάθηκες τόσο καιρό;

Ε να, είχα δουλειές...

Δουλειές είχες και πρίν, αλλά τώρα ούτε από τον Σύνδεσμο περνάς. Τί συμβαίνει;

Ξέρετε ρε παιδιά....να....είμαι ερωτευμένος

Ερωτευμένος;!;! Καλά, και οι εκδρομές που κάναμε στα εκτός έδρας, η Τούμπα, τα συνθήματα, τα ντου, η Παοκάρα μας, πάνε όλα αυτά;;

Άστα ρε παιδιά, είμαι πολύ ερωτευμένος, έχω γίνει άλλος άνθρωπος, βλέπω ηλιοβασίλευμα και ριγώ, μυρίζω λουλούδι και κλαίω....

Σώπα ρε μεγάλε, τόσο;;;

Σας λέω άλλος άνθρωπος, να φανταστείτε, γράφω και ποιήματα

Ποιήματα;!;!;!

Ναι ποιήματα, ακούστε το τελευταίο

"Το πρόσωπό σου είναι σαν κρίνο

από τα μάτια σου το δάκρυ πίνω

όλη η φύση ανθίζει για μας

γαμιέται ο θρύλος κι ο Πειραιάς!"

Καλημέρα με ένα ΑΝΕΚΔΟΤΟ...(γιατρέ μου)

Ο παππούς, που νοσηλεύεται με βαρύ εγκεφαλικό στο νοσοκομείο, πεθαίνει και οι υπεύθυνοι ειδοποιούν τους δικούς του που ζούν στη Χαλκιδική. Αυτοί ειδοποιούν το γραφείο τελετών, το οποίο στέλνει κλειστό φορτηγάκι να μεταφέρει τον αποβιώσαντα στο σπίτι του. Είναι νύχτα, ο οδηγός είναι νυσταγμένος, έχει πιεί και κάτι τσίπουρα, γίνονται και έργα στο δρόμο, οπότε σε μια καλή λακούβα και έναν αδέξιο χειρισμό, η πίσω πόρτα του αυτοκινήτου ανοίγει και ο παππούς βρίσκεται στο δρόμο. Σε λίγο περνάει άλλο αυτοκίνητο χτυπάει το πεσμένο σώμα, ο οδηγός κατεβαίνει πανικόβλητος βλέπει τον νεκρό «ρε το μαλάκα νυχτιάτικα στη μέση του δρόμου…» κοιτάζει τριγύρω να σιγουρευτεί ότι δεν υπάρχει ψυχή, και σέρνει το πτώμα στην άκρη του δρόμου και το αφήνει να κυλήσει στην πλαγιά. Μπαίνει στο αυτοκίνητο και φεύγει, ενώ το πτώμα κατρακυλάει ανάμεσα σε δέντρα και θάμνους. Κυνηγός έχει στήσει καρτέρι για αγριογούρουνα, ακούει το θόρυβο από κλαδια και χόρτα που έσπαζαν «οπα, έρχεται επιτέλους» και μόλις διακρίνει και το θηρίο να έρχεται προς το μέρος του, του ρίχνει δυο μπαταριές. Όλο χαρά σκύβει πάνω του και… μένει άφωνος «πωπω ρε πούστη μου την πούτσισα…» μετά «σώπα ρε που θα πάω φυλακή γιατί εσύ ήθελες νυχτερινές βόλτες στο δάσος» τραβάει το πτώμα στην άκρη της πλαγιάς και το πετάει στη θάλασσα «οι μαλακίες πληρώνονται φίλε» και φεύγει.
Ψαροντουφεκάς ακούει τον παφλασμό, γυρίζει προς το μέρος του και μόλις προλαβαίνει να εξαπολύσει το καμάκι του στον σκοτεινό όγκο που τον πλησίαζε «τι ροφάκλα είναι αυτή» πρόλαβε να σκεφτεί πριν δεί τι είχε χτυπήσει.
Αυτός δεν ήταν σαν τους προηγούμενους, τράβηξε το θύμα του στην ακτή, το φόρτωσε στο τζιπ του κι έτρεξε όσο γρηγορότερα μπορούσε στο νοσοκομείο και περίμενε με αγωνία έξω από το χειρουργείο, ώσπου βγήκε ένας γιατρός και του είπε πως «Λυπάμαι, δέκα λεπτά νωρίτερα αν τον φέρνατε, θα τον σώζαμε»

Ανέκδοτο με ηθικό (;) δίδαγμα.

Ο χειμώνας ήρθε και ο μέρμηγκας καθισμένος μπροστά στο τζάκι ικανοποιημένος από το γεύμα που μόλις τελείωσε απολαμβάνει ένα τσιγάρο ενώ η κυρά του μαζεύει το τραπέζι.
Χτυπάει η πόρτα και στο άνοιγμά της είναι ο τζίτζικας, αγκαλιά με δυό γκομενάρες. Φοράνε γούνες και οι τρείς και πίσω τους φαίνεται ένα πολυτελές αυτοκίνητο.
–Τι γίνεται ρε μέρμηγκα, πως πάει; ρωτάει ο τζίτζικας χωρίς να βγάλει το Μόντε Κρίστο πούρο του από το στόμα.
–Καλά, δόξα τον Θεό, ψελίζει ο μέρμηγκας.
-Δε μου λες, έρχεσαι μαζί μου για σκι με τα κορίτσια; Ρωτάει ο τζίτζικας κλείνοντας πονηρά το μάτι. Ο μέρμηγκας κοιτάζει προς το εσωτερικό του σπιτιού τη γυναίκα του που πλέκει και γυρίζει προς τον τζίτζικα.
–Μπα, δεν μπορώ φίλε…
-Έλα ρε μαλάκα, θα περάσουμε καλά σου λέω… έχω κλείσει ένα σαλέ τρέλα, σάουνες, τζακούζια, θερμαινόμενες πισίνες…επιμένει ο τζίτζικας.
-Όχι, δε γίνεται…σ’ ευχαριστώ πάντως.
-Καλααααααά….. εσύ χάνεις πάντως.
Ο μέρμηγκας κλείνει την πόρτα, σκέφτεται, την ξανανοίγει και φωνάζει στον τζίτζικα που έμπαινε στο αυτοκίνητο:-
« Και πού ‘σαι τζίτζικα, άμα δεις πουθενά τον Αίσωπο, πες του ότι είναι πολύ μαλάκας.

Ανέκδοτο. "η γκόμενα που ήθελε να κλάσει"

Η κούκλα είναι στο μπάνιο και ρίχνει τις τελευταίες πινελιές στο μακιγιάζ της. Είναι πανευτυχής – πρώτο ραντεβού με τον κύριο ΤΕΛΕΙΟ – θα σκάσουν όλες οι «φίλες» της, πλούσιος όμορφος κλπ. Ικανοποιημένη με την εικόνα της στον καθρέφτη, ακούει το κουδούνι της εξώπορτας και τρέχει ν’ ανοίξει. Την ώρα που το χέρι της πηγαίνει στο πόμολο, της έρχεται ΝΑ ΚΛΑΣΕΙ! Πάει να πεί «ένα λεπτό» αλλά είναι αργά, το χέρι σχεδόν μηχανικά έχει στρέψει το πόμολο και η πόρτα ανοίγει. Σφίγγεται απελπισμένα καθώς στο άνοιγμα της πόρτας είναι εκείνος! Της χαμογελάει, την φιλάει απαλά στο μάγουλο, «έτοιμη;» ρωτάει. Αυτή νεύει καταφατικά, φοβάται ότι κάποια στιγμή θα γίνει η καταστροφή, το καταλαβαίνει ότι θα είναι μια ιδιαίτερα βροντώδης κλανιά, και σκέφτεται, σκέφτεται πως θα απαλλαγεί έστω για λίγο από την παρουσία του. Στο ασανσέρ κοντεύει να λιγοθυμίσει από την αγωνία, και μεταξύ 2ου και 1ου ορόφου της έρχεται «φλας» η λύση.
Μόλις της ανοίξει την πόρτα του Καγιέν και μπεί μέσα θα κλάσει, κι ώσπου να κάνει αυτός το γύρο του αυτοκινήτου για να μπεί, αυτή θα έχει ανοίξει το παράθυρο θα κουνήσει τη φουστα της κάνοντας αέρα, θα γίνει κι ένα ρευματάκι όταν ανοίξει κι αυτός την πόρτα του, ναι, ναι έτσι θα γίνει… και έτσι γίνεται. Η κλανιά είναι όντως βροντώδης και απαισίως δύσοσμη. Αυτή αφού κάνει αστραπιαία ότι είχε σχεδιάσει, προσεύχεται να διαλυθεί έγκαιρα η μυρωδιά.
Αυτός μπαίνει στο αυτοκίνητο, της χαμογελάει, της χαϊδεύει τα μαλλιά και δείχνοντας το πίσω κάθισμα της λέει: «Αγάπη, να σου συστήσω τον Αλέξη και την Βίκυ»

Θα μπορούσε να είναι ανέκδοτο, αν δεν ήταν πιθανό να έχει δόση αλήθειας

Ο Μπους επισκέπτεται ένα νηπιαγωγείο και αρχίζει να μιλάει στα παιδάκια για το πόσο μεγάλη είναι η Αμερική, για το πόσο δημοκρατική και σπουδαία... χώρα είναι και για το πώς υπερασπίζεται όλο τον κόσμο, για την τρομοκρατία και για το πώς τελικά θα μας σώσει από
όλους τους τρομοκράτες. Αφού λοιπόν τελειώνει μετά από κάνα μισάωρο, λέει στα παιδάκια να κάνουν ότι ερώτηση θέλουν. Σηκώνει το χέρι του ο μικρός Jack, ο πρόεδρος του χαμογελάει και ο Jack αρχίζει: - Έχω 3 ερωτήσεις κ. πρόεδρε:
1. Πώς είναι δυνατόν να είστε πρόεδρος αφού πήρατε λιγότερες ψήφους
από τον αντίπαλό σας στις εκλογές;
2. Συμφωνείτε πως η βόμβα στη Χιροσίμα ήταν η μεγαλύτερη τρομοκρατική
πράξη της ιστορίας;
3. Είναι αλήθεια ότι θέλετε να βομβαρδίσετε το Ιράκ χωρίς καμία
απόδειξη μόνο και μόνο για τα πετρέλαια;
Ο Bush χλωμιάζει, κομπιάζει και πάνω στην ώρα χτυπάει το κουδούνι και
βγαίνουν τα παιδιά διάλειμμα. Όταν επιστρέφουν λοιπόν, ο πρόεδρος
ξαναλέει στα παιδιά να κάνουν ότι ερώτηση θέλουν. Σηκώνει το χέρι του
ο μικρός Danny , ο πρόεδρος του χαμογελάει και ο Danny αρχίζει:
- Κύριε πρόεδρε έχω 5 ερωτήσεις:
1. Πώς είναι δυνατόν να είστε πρόεδρος αφού πήρατε λιγότερες ψήφους
από τον αντίπαλό σας στις εκλογές;
2. Συμφωνείτε πως η βόμβα στη Χιροσίμα ήταν η μεγαλύτερη τρομοκρατική
πράξη της ιστορίας;
3. Είναι αλήθεια ότι θέλετε να βομβαρδίσετε το Ιράκ χωρίς καμία
απόδειξη μόνο και μόνο για τα πετρέλαια;
4. Γιατί σήμερα το κουδούνι χτύπησε 20 λεπτά νωρίτερα;
5. Πού είναι ο Jack ;

Καιρός για ανέκδοτο.... Συνέδριο φεμινιστριών

Παγκόσμιο συνέδριο φεμινιστριών με θέμα "Αλλαγή της συμπεριφοράς των ανδρών" καταλήγει σε ομόφωνη απόφαση να απαιτηθεί αυστηρά από τους άντρες να συμμετέχουν στις δουλειές του σπιτιού και τα αποτελέσματα να κοινοποιούνται σε κεντρικό υπολογιστή για επεξεργασία και λήψη περαιτέρω αποφάσεων.

Αναφορά Γερμανίδας. Εγώ ένα πρωί του είπα: "Κοίτα Χανς, αν θέλεις να τα πάμε καλά, θα αναλάβεις το σκούπισμα και το ξεσκόνισμα, γιατί εγώ δεν πρόκειται να ξαναασχοληθώ". Για μια εβδομάδα δεν είδα τίποτα, δύο εβδομάδες τίποτα, την τρίτη μπαίνω στο σπίτι και λάμπουν τα πάντα. Φιλενάδες το σύστημα έπιασε!

Αναφορά Αγγλίδας. Ένα μεσημέρι του είπα: "Μπιλ από σήμερα θα πλένεις τα πιάτα και θα συμαζεύεις το τραπέζι, συνεννοηθήκαμε;" Μια εβδομάδα δεν είδα τίποτα, δεύτερη εβδομάδα τίποτα, τα πιάτα στίβα στο νεροχύτη, την τρίτη, όλα πλυμένα και τακτοποιημένα. Έπιασε κορίτσια!

Αναφορά Ελληνίδας. Ένα βράδυ που βλέπαμε τηλεόραση του είπα: "Μήτσο, έχω να σου πώ οτι από αύριο θα στρώνεις εσύ το κρεββάτι κάθε πρωί". Μια εβδομάδα δεν είδα τίποτα, δεύτερη τίποτα, την τρίτη άρχισα να βλέπω λίγο από το αριστερό μάτι...

Κι ακόμα ένα με μπαρ...

Ο πελάτης απολαμβάνει το ποτό του στον πάγκο και κάποια στιγμή λέει στον μπάρμαν.

-Τι πέναλτυ έδωσε χθές...

-Αθλητικά στο μαγαζί απαγορεύονται, τον κόβει ο μπάρμαν. Σε λίγο ο πελάτης ξαναμιλάει.

-Θέλω να δω τι θα κάνει η κυβέρνηση με...

-Φίλε πολιτικά στο μαγαζί δεν επιτρέπονται, ξαναπετιέται ο μπάρμαν.

-Κι αυτοί της ΓΣΕΕ δεν έχουν το θεό τους όμως...επιμένει ο πελάτης

-Ούτε συνδικαλιστικά, αγριεύει ο μπάρμαν.

-Καλά, καλά, τον ηρεμεί ο πελάτης, σεξουαλικά επιτρέπονται;

-Σεξουαλικά βεβαίως, χαμογελάει ο μπάρμαν.

-Τότε... αντε και γαμήσου!

Τρία σύντομα ανέκδοτα με μπαρ

Νο 1
Ο πελάτης μπαίνει στο μπαρ, κάθεται στο σκαμπό και λέει στο μπάρμαν.
-Σε παρακαλώ, ένα τζίν χωρίς φλούδα λεμόνι...
-Λυπάμαι, χωρίς φλούδα λεμόνι δεν έχω...αν θέλετε χωρίς φλούδα πορτοκάλι...

Νο 2
Αγριεμένος πελάτης λέει στον μπάρμαν
-Βάλε ένα ουίσκυ μη σε γαμήσω...
-Να σου βάλω μια φασολάδα να μου κλάσεις τ' αρχίδια;

Νο 3
Ψιλοσουρωμένος πελάτης λέει στον μπάρμαν
-Φιλαράκο βάλε ένα ουίσκυ πριν αρχίσουμε...
Το κατεβάζει μονορούφι και λέει στον μπάρμαν
-Φιλαράκο πριν αρχίσουμε, βάλε ακόμα ένα..
-Δε μου λες, ρωτάει ο μπάρμαν, λεφτά έχεις;
-Νάτααα, αρχίσαμεεεε....