Chandogya Upanishad 7.16-25

Όταν ένας άνθρωπος λέει λόγια αλήθειας, λέει λόγια μεγαλείου: 

μάθε τη φύση της αλήθειας.

Όταν ένας άνθρωπος ξέρει, μπορεί να πει αλήθεια. Αυτός που δεν ξέρει δεν μπορεί να πει αλήθεια:

μάθε τη φύση της γνώσης.

Όταν ένας άνθρωπος σκέφτεται τότε μπορεί να μάθει. Αυτός που δεν σκέφτεται δεν ξέρει: 

μάθε τη φύση της σκέψης.

Όταν ένας άνθρωπος έχει πίστη τότε σκέφτεται. Όποιος δεν έχει πίστη δεν σκέφτεται: 

μάθε τη φύση της πίστης.

Εκεί που υπάρχει πρόοδος κάποιος βλέπει και έχει πίστη. Εκεί που δεν υπάρχει πρόοδος, δεν υπάρχει πίστη:

μάθε τη φύση της προόδου.

Εκεί που υπάρχει δημιουργία, υπάρχει πρόοδος. Εκεί που δεν υπάρχει δημιουργία δεν υπάρχει πρόοδος:

μάθε τη φύση της δημιουργίας.

Εκεί που υπάρχει χαρά υπάρχει δημιουργία. Εκεί που δεν υπάρχει χαρά δεν υπάρχει δημιουργία:

μάθε τη φύση της χαράς.

Εκεί που υπάρχει το Άπειρο εκεί υπάρχει χαρά. Δεν υπάρχει χαρά στο πεπερασμένο. Μόνο στο Άπειρο υπάρχει χαρά: 

μάθε τη φύση του Απείρου.

Εκεί που τίποτα άλλο δεν έχει ιδωθεί, ή ακουστεί ή μαθευτεί, υπάρχει το Άπειρο. Εκεί όπου κάτι άλλο έχει ιδωθεί, ή ακουστεί, ή μαθευτεί, υπάρχει το πεπερασμένο. Το Άπειρο είναι αθάνατο· αλλά το πεπερασμένο είναι θνητό.

"Που στηρίζεται το Άπειρο;" Πάνω στο μεγαλείο του, ή ούτε πάνω στο ίδιο του το μεγαλείο.

Σε αυτό τον κόσμο αποκαλούν μεγαλείο την ιδιοκτησία βοοειδών και αλόγων, ελεφάντων και χρυσού, υπηρετών και γυναικών, γης και σπιτιών. Αλλά εγώ δεν τα αποκαλώ αυτά μεγαλείο, γιατί το ένα πράγμα εξαρτάται από το άλλο.

Αλλά,
το Άπειρο είναι πάνω και κάτω, Βόρεια και Νότια και Ανατολικά και Δυτικά. 
Το Άπειρο είναι όλο το σύμπαν.

Εγώ είμαι πάνω και κάτω, Βόρεια και Νότια και Ανατολικά και Δυτικά. 
Εγώ είμαι όλο το σύμπαν.

Το Άτμαν** είναι πάνω και κάτω, Βόρεια και Νότια και Ανατολικά και Δυτικά. 
Το Άτμαν είναι όλο το σύμπαν.

Αυτός που το βλέπει, το ξέρει και το καταλαβαίνει, αυτός που βρίσκει στο Άτμαν, το Πνεύμα, την αγάπη του και την ευτυχία του και την ενότητα του και την χαρά του, γίνεται Κύριος του εαυτού του. Η ελευθερία του πλέον είναι άπειρη.

Αλλά αυτοί που δε το βλέπουν αυτό, γίνονται οι υπηρέτες άλλων κυρίων και στους κόσμους που περνούν δεν επιτυγχάνουν την απελευθέρωση τους.

Chandogya Upanishad* 7.16-25

* Chandogya Upanishad: Η παλαιότερη από τις Ουπανισάδες. Οι ουπανισάδες είναι αρχαία Ινδικά φιλοσοφικά κείμενα.  Είμαι της άποψης ότι είναι απίστευτης νοημοσύνης -αν και δεν είμαι σίγουρος ότι αυτή είναι η κατάλληλη λέξη.

** Άτμαν: 

- Εν συντομία για εμάς τους Δυτικούς: η ψυχή. ο εαυτός, η ουσία μας.

- Μεταφορικά: ότι είναι η σταγόνα στη θάλασσα. Είναι μέρος του νερού, αλλά και νερό. 

- Φιλοσοφικά: Πανενθεϊσμός (διαφορά με τον πανθεϊσμό)

Όπως σχεδόν πάντα τελευταία, δείτε αν θέλετε ένα ποίημα εδώ (ευχαριστώ, ξέρεις εσύ) και μία ταινία εδώ. 

Ο Γκουρτζίεφ για την Πίστη, Αγάπη και Ελπίδα

Ο "άγνωστος" φιλόσοφος Gurdjieff (με ελληνικές και αρμένικες ρίζες) βασισμένος σε παλαιά φιλοσοφικά και θρησκευτικά βιβλία είχε φτάξει μία θεωρία η οποία προσπαθεί να εξηγήσει το φαινόμενο άνθρωπος και σύμπαν.
Εν ταχίστη συντομία και κινδυνεύοντας να παρεξηγηθώ από τους γνώστες του θέματος, παραδέχεται για τον άνθρωπο, ότι κανένας δεν γνωρίζει τι ακριβώς είμαστε και ότι αντιδρούμε σχεδόν πάντα μηχανικά. Φυσικά δεν είμαστε μηχανές με την ευρύτερη έννοια του όρου άλλα βασισμένος σε μία παραβολή από τα ινδικά φιλοσοφικά βιβλία (αναφορά στο μύθο έχει ήδη γίνει στ'αγγλικά, στην ανάρτηση μου εδώ) υποστήριζε ότι δεν είμαστε ένας αλλά ...τρεις. Έτσι μιλούσε για το σώμα, τα συναισθήματα και το μυαλό. Υποστήριζε δε, με διόλου ευκαταφρόνητα επιχειρήματα, ότι άλλοτε κυβερνάει το σώμα μας, άλλοτε το συναίσθημα και άλλοτε το μυαλό. Το εντυπωσιακό είναι ότι από την στιγμή που το γνωρίζεις αυτό αρχίζεις και το παρατηρείς. Μ' αυτόν τον τρόπο μου χάρισε ο Γκουρτζίεφ, την δυνατότητα αυτοπαρατήρησης. Εγκατέστησε μέσα μου τον Παρατηρητή, ο οποίος βοηθάει τα μέγιστα στην τόσο πολύτιμη εσωτερική "ματιά" και γνώση του Εαυτού.

Βασισμένος σ' αυτή την διάκριση ο Gurdjieff είχε μιλήσει για την πίστη, την αγάπη και την ελπίδα. Το παραθέτω απλούστατα επειδή νομίζω ότι αποτελεί πρώτης τάξεως τροφή για στοχασμό.
Τα σχόλια όπως πάντα δικά σας...

Πίστη στη συνείδηση είναι ελευθερία
Πίστη στο συναίσθημα είναι αδυναμία
Πίστη στο σώμα είναι ηλιθιότητα

Η αγάπη της συνείδησης προκαλεί την ίδια αντίδραση
Η αγάπη του συναισθήματος προκαλεί το αντίθετο
Η αγάπη του σώματος εξαρτάται μόνο από τον τύπο και την πόλωση

Ελπίδα στη συνείδηση είναι δύναμη
Ελπίδα στο συναίσθημα είναι σκλαβιά
Ελπίδα στο σώμα είναι αρρώστια.

(Απόσπασμα από το "Ιστορίες του Βενζεεβούλ στον εγγονό του")

Συμπληρωματικό υλικό:

Γενικά για την ζωή του και την διδασκαλία του μπορείτε να διαβάσετε εδώ. Για τους αγγλομαθείς εδώ και εδώ.

Για αυτούς που προτιμούν το οπτιακουστικό υλικό, το δεύτερο βιβλίο του (και πιο ευκολόπεπτο κατά την άποψη μου) "Συναντήσεις με αξιοσημείωτους ανθρώπους" έγινε ταινία το 1979 από τον διάσημο άγγλο σκηνοθέτη Peter Brook (πιθανότα οπαδό της φιλοσοφίας του). Η ταινία δεν διεκδικεί δάφνες ποιότητας αν και κέρδισε το 1979 την "χρυσή αρκούδα του Βερολίνου" αλλά αξίζει να τη δει κάποιος που θέλει να έρθει σ' επαφή με τις ιδέες και τη ζωή του Gurdjieff. Φυσικά όλοι όσοι ήδη τον γνωρίζουν πρέπει να την δουν. Μπορείτε να την παρακολουθήσετε εδώ ή σε 11 μέρη στο you tube σ'αυτές τις διευθύνσεις: Μέρος 1/11, Μέρος 2/11, Μέρος 3/11, Μέρος 4/11, Μέρος 5/11, Μέρος 6/11, Μέρος 7/11, Μέρος 8/11, Μέρος 9/11, Μέρος 10/11, Μέρος 11/11. Η γλώσσα είναι φυσικά τα αγγλικά.

Παρακολουθήστε και ένα τρίλεπτο (από τα καλύτερα κατά την άποψη μου) της ταινίας.