ΓΙΩΡΓΟΣ ΚΟΖΙΑΣ Τι αιώνα κάνει έξω;

ΓΙΩΡΓΟΣ ΚΟΖΙΑΣ 

Τι αιώνα κάνει έξω; 

Περισπωμένη 2025

Ο Γιώργος Κοζίας ολοκληρώνει την ποιητική τριλογία που ξεκίνησε με το μαχητικό Πολεμώντας υπό σκιάν... (2017), συνεχίστηκε με τον «θαρραλέα αιρετικό» Εξάγγελο (2021) και κορυφώνεται με τη συλλογή Τι Αιώνα κάνει έξω; Τριάντα ένα νέα ποιήματα ενός προεπαναστατικού και συνάμα προφητικού ύφους για τον αιώνα που διανύουμε. 

Καλογιάννο, Καλογιάννο 

σπλαχνίσου τον άνθρωπο που τραυλίζει στον αιώνα του! 

Ποίηση αντίστασης, ποίηση αφύπνισης, ποίηση που δεν αντανακλά μόνο την πραγματικότητα, αλλά με δεξιοτεχνία την μεγεθύνει. Εμπύρετος λόγος, επικός και εμπρηστικός ταυτόχρονα, με ξεσπάσματα λεπτότητας, από την αρχή ως το γοερό και ένδοξο τέλος του. Η ποιητική μιας οργισμένης μελαγχολίας σε νέα δοκιμή.

ΠΟΙΗΜΑΤΑ ΤΟΥ ΓΙΩΡΓΟΥ ΚΟΖΙΑ ΣΤΑ ΙΣΠΑΝΙΚΑ

YORGOS KOZÍAS 

Ποιήματα του Γιώργου Κοζία έχουν μεταφραστεί και ανθολογηθεί στα αγγλικά, γαλλικά, γερμανικά, ισπανικά, πολωνικά και αραβικά. 

Παραθέτουμε στη συνέχεια πέντε ποιήματά του στα ισπανικά, τα οποία μετέφρασε ο Χοσέ Αντόνιο Μορένο Χουράδο, σε συνεργασία με τον έλληνα Jorge Vayanos (Stelios Karayanis).

 

"Όλοι έχουμε ανάγκη τα επτά θανάσιμα αμαρτήματα"

Πίνακας του Ιερώνυμου Μπος, «Τα Επτά Θανάσιμα Αμαρτήματα και τα Τέσσερα Τελευταία Αγαθά»

Του Παναγιώτη Αντ. Ανδριόπουλου

Ο Μάνος Χατζιδάκις μου έμαθε Τα επτά θανάσιμα αμαρτήματα, ήτοι το δημοφιλές «τραγουδισμένο μπαλέτο» (ballet chanté) των Κουρτ Βάιλ και Μπέρτολτ Μπρεχτ.

Ο Μπρέχτ με το κείμενό του εδώ εννοούσε –και ψιλοκορόιδευε– την ηθική μιας φαύλης μεσαίας τάξης, άρα πρόκειται για Τα επτά θανάσιμα αμαρτήματα των μικροαστών. 

Η υπόθεση είναι γνωστή: δύο αδελφές, η Αννα Ι και η Αννα ΙΙ, ταξιδεύουν σε επτά πόλεις των ΗΠΑ προκειμένου να συγκεντρώσουν χρήματα ώστε η οικογένειά τους να αποκτήσει ένα σπίτι στις όχθες του Μισισιπή. Η πρώτη παίζει τον ρόλο του «πωλητή», του ιμπρεσάριου, η δεύτερη αποτελεί το «αντικείμενο» προς πώληση. Σε κάθε μία από τις πόλεις, οι αδελφές έρχονται αντιμέτωπες με ένα θανάσιμο αμάρτημα. Το ποιητικό κείμενο είναι σατιρικό: το σημαντικό ηθικό ζήτημα τίθεται καθώς η Αννα ΙΙ φέρεται ενάντια στο «σωστό» μόνον όταν ΔΕΝ διαπράττει ένα από τα θανάσιμα αμαρτήματα. Η άρνησή της, για παράδειγμα, να εργαστεί σε καμπαρέ ερμηνεύεται ως Αλαζονεία, ενώ η επιθυμία της να προτιμήσει τον άνθρωπο που αγαπά έναντι του πλούσιου θαυμαστή της εκλαμβάνεται ως Λαγνεία.

Όταν προ ετών είδα τα Επτά θανάσιμα αμαρτήματα, στη Στέγη Γραμμάτων και Τεχνών (Ίδρυμα Ωνάση), από την Ομάδα ύψιλον, σε σκηνοθεσία και χορογραφία Αγγελικής Στελλάτου και μουσική του Σταύρου Γασπαράτου, διαπίστωσα πόσο προκλητικό είναι το θέμα αυτό. Η Α. Στελλάτου μας έδωσε μια άρτια παράσταση, που συνδύαζε χορό, βίντεο (εκπληκτικό σε μερικές σκηνές) και ζωντανή μουσική, αλλά χωρίς να μπει στο ...μεδούλι της αμαρτίας. Να διερευνήσει την γοητεία της, να αντιληφθεί την επίδρασή της στον μικροαστικό κόσμο μας, να μας δώσει, εντέλει, μια πλέρια αμαρτωλή διάσταση, από την οποία θα πήγαζε η κάθαρση.

Η πιο διαδεδομένη λίστα των 7 θανασίμων είναι: αλαζονεία, ζηλοφθονία, οργή, οκνηρία, απληστία, λαιμαργία, λαγνεία. 

Τα επτά θανάσιμα αμαρτήματα έχουν τον δικό τους ρόλο στη σημερινή κοινωνία και έχει ενδιαφέρον πώς ερμηνεύονται από τη σύγχρονη εξελικτική ψυχολογία. Διάσημοι ξένοι ψυχολόγοι εντοπίζουν επτά θανάσιμα αμαρτήματα της σύγχρονης εποχής: «Ευσεβής» αλήθεια, iPhonοφιλία, Ναρκισσιστική μυωπία, Δικαιωματισμός, Τηλεφωνομανία, Υπερχρέωση, Ξενοφοβία.

Αναζητείται, λοιπόν, χορογράφος και συνθέτης για το σύγχρονο ...αμαρτωλό μπαλέτο, που αφορά όλους μας.

Επί του παρόντος με καλύπτει το ποίημα του Γιώργου Κοζία: 

ΤΑ ΕΠΤΑ ΘΑΝΑΣΙΜΑ ΑΜΑΡΤΗΜΑΤΑ 

Στο όνειρό του αντίκρισε τον Σοπενχάουερ. 

-Πρόσεξε, του φώναξε, 

με κυνηγούν επτά αντιπρόσωποι των νόμων. 

Κραδαίνουν αόρατα ραβδιά. 

-Ησύχασε, τον παρότρυνε εκείνος, 

όλοι έχουμε ανάγκη 

τα επτά θανάσιμα αμαρτήματα. 

Κόσμος χωρίς ταξιδιώτες, Γιώργος Κοζίας, Στιγμή, 2007 

ΜΕ ΤΟΝ ΠΟΙΗΤΗ ΓΙΩΡΓΟ ΚΟΖΙΑ ΣΤΟ ΚΕΝΤΡΟ ΤΗΣ ΑΘΗΝΑΣ

Την Τετάρτη 19 Ιουνίου 2024, το απόγευμα, στη συνάντηση της Λέσχης Ανάγνωσης «Στεριανή ζάλη», στο βιβλιοπωλείο Μονόκλ, στο κέντρο της Αθήνας (Φειδίου 11), έγινε μια σοβαρή και ουσιαστική κουβέντα για την ποιητική συλλογή του Γιώργου Κοζία «Εξάγγελος» (εκδόσεις Περισπωμένη 2021). 

Τα μέλη της Λέσχης – συντονιστής ο Αντώνης Τσόκος - ήταν καλά διαβασμένα και έκαναν καίριες και εύστοχες παρατηρήσεις πάνω στην ποίηση του Γιώργου Κοζία, ο οποίος ήταν παρών και διαλέχθηκε επί της ουσίας με τους …υποψιασμένους αναγνώστες. 

Η ποίηση του Γ. Κοζία μας ενδιαφέρει γιατί ακριβώς είναι στέρεη, δύσκολη, δεν έχει σχέση με φτηνούς αισθηματισμούς ή ατάκες. Έχει αρχιτεκτονική, πνοή, ορμή. Όμως, ίσταται πάντοτε ενώπιον μας προς ανακάλυψιν. Δεν είναι δεδομένη ούτε αυτονόητη. Γιατί, όπως θα ‘λεγε κι ο Ρεμπώ «Το χέρι που βαστά την πέννα είναι ισάξιο αυτού που κρατά τ’ αλέτρι».

Φωτογραφίες: Ιδιωτική Οδός

Γιώργος Κοζίας: ΤΟ ΔΕΡΜΑΤΑΔΙΚΟ

Βυρσοδεψείο στο Μαρόκο 

Γιώργος Κοζίας: ΤΟ ΔΕΡΜΑΤΑΔΙΚΟ 

(ένα Μπρεχτικό παράδοξο) 

Η ελευθερία είναι σαν ένα μουλαρίσιο τομάρι 

ΑΡΙΑΝ ΜΝΟΥΣΚΙΝ 

Σ’ αυτόν τον κόσμο που ιστόρησε ο γέρο Ευριπίδης 

κτίστης δραμάτων και ταβερνιάρης λέξεων 

Στον κόσμο που γδέρνει, κηδεύει και στενάζει 

όλο χοντρές κι ανάπηρες δημοκρατίες 

και κοιλαράδες ερωτύλους 

Χλευάζοντας έστησα το μουλαρίσιο τομάρι 

Έμβλημα κρατερό 

στους ναούς, στις πλατείες και στα πορνεία 

Και το τραγουδάω στίχο, στίχο 

και το τεμαχίζω μερίδα την μερίδα 

Γένος αχόρταγο, άγριο γένος των ανθρώπων 

Πού χάθηκαν οι γενναίοι ταμπάκηδες 

με τους ωραίους τρόπους; 

Σπορά του γδάρτη, του μακελάρη 

του αποκεφαλιστή, του ερημωμένου 

Βλέπω τυφλούς ανθρώπους 

στο Πουργατόριο να σέρνουν την τιμή τους 

Και έθνη της ηδονής και της κλεψύδρας 

στο Μέγα Κόφτη να ουρλιάζουν: 

- Σαν τα φύλλα της Βίβλου, Κύριε 

το μέσα μας έξω το γυρίζεις! 

Κι ακούγεται του πίθηκου ο τροχός 

Δέρμα για πορτοφόλια 

για αμπαζούρ, για άλμπουμ 

Δέρμα της σκύλας του Μπούχενβαλντ 

δέρμα εργατικό, 

δέρμα του σκλάβου δέρμα παραφροσύνης 

Πέτα καταραμένο Τίποτα, πέτα 

Εγκαταλείπω την ΣΑΡΚΑ! 

Φτωχός θεατρίνος, που 

με απληστία σπαράζει την Μοίρα 

πάνω στου ρόλου του το γερασμένο πετσί 

Γδάρε το μάτι που επιθυμεί 

γδάρε το κεφάλι που κρέμεται 

γδάρε τα βλέφαρα που νεύουν 

γδάρε τα χείλη που ρωτούν 

γδάρε τις μπούκλες που παγιδεύουν 

Κι όταν κερδίσεις τον έπαινο 

με την χρυσή σαγή, το αμάραντο στεφάνι 

Πέτα καταραμένο πανανθρώπινο Τίποτα, πέτα! 

Θα ‘ρθει μια μέρα, μια ουράνια μέρα 

ΘΑ ’ΡΘΕΙ ΜΙΑ ΜΕΡΑ ΜΕ ΛΑΜΨΗ ΚΑΙ ΦΩΤΙΑ. 

(Ανέκδοτο) Αύγουστος - Οκτώβριος ΄21

ΤΟ ΓΛΩΣΣΑΡΙΟ ΤΩΝ ΑΝΘΕΩΝ ΤΟΥ ΝΙΚΟΥ ΕΓΓΟΝΟΠΟΥΛΟΥ ΚΑΙ ΤΟΥ ΓΙΩΡΓΟΥ ΚΟΖΙΑ

Το Γλωσσάριο των Ανθέων
Ανθολογία Ποιημάτων για Λουλούδια
εν Ανθηρώ Έλληνι Λόγω
Επιμέλεια έκδοσης: Δώρα Μέντη, Εκδόσεις «Πικραμένος», 2018

Η ΚΑΡΔΙΑ ΚΥΝΗΓΑΕΙ ΕΝΤΕΛΒΑΪΣ 
Πέρασε ὁ ἄνθρωπος
ποὺ πουλοῦσε τὸ Αἰώνιο Λουλούδι.
Κοίταξε τὸ ἀπέραντο πλῆθος,
ἄνδρες, γυναῖκες, παιδιά,
ἐργάτες ὑπαλλήλους, κερδοσκόπους...

Πῶς τὴν μεγάλη, τὴν θορυβώδη
συνάθροιση νὰ ἐξηγήσει
μὲ βλέμμα ταπεινοῦ πραγματευτῆ;

Ἕνα ἀγόρι φιλοῦσε ἕνα κορίτσι.
Γιατὶ μόνη ἡ καρδιὰ δὲν μποροῦσε.
Γιατὶ ἔρημη ἡ καρδιά μας κυνηγάει.

Πέρασε πάλι αὐτὸς ποὺ διαλαλοῦσε:
«Ἐντελβάις, τὸ Αἰώνιο Λουλούδι».
Κοίταξε τὶς σιλουέτες τῶν ἀνθρώπων.

Τὸ κορίτσι φιλοῦσε τώρα τὸ ἀγόρι.
Τὰ πάντα καὶ τίποτα ποθοῦσε.
Τὸ Ἐντελβάις, τὸ Αἰώνιο Λουλούδι ἀναζητοῦσε.

*ΟΠΟΥ ΗΝ ΚΗΠΟΣ, Γιώργος Κοζίας, «Η καρδιά κυνηγάει εντελβάις» σελ. 202

Νίκου Εγγονόπουλου, «Το γλωσσάριο των ανθέων» 

την ποίησιν ή την δόξα; 
την ποίηση 
το βαλάντιο ή την ζωή; 
τη ζωή 
Χριστόν ή Βαραββάν; 
Χριστόν 
την Γαλάτειαν ή μιαν καλύβην; 
την Γαλάτεια 
την Τέχνη ή τον θάνατο; 
την Τέχνη 
τον πόλεμο ή την ειρήνη; 
την ειρήνη 

την Ηρώ ή τον Λέανδρο; 
την Ηρώ 
την σάρκα ή τα οστά; 
την σάρκα 
τη γυναίκα ή τον άνδρα; 
τη γυναίκα 
το σχέδιον ή το χρώμα; 
το χρώμα 
την αγάπη ή την αδιαφορία; 
την αγάπη 
το μίσος ή την αδιαφορία; 
το μίσος 
τον πόλεμο ή την ειρήνη; 
τον πόλεμο 

νυν ή αεί; 
αεί 
αυτόν ή άλλον; 
αυτόν 
εσένα ή άλλον; 
εσένα 
το άλφα ή το ω μέγα; 
το άλφα 
την εκκίνηση ή την άφιξη; 
την εκκίνηση 
την χαράν ή την λύπην; 
την χαρά 
την λύπην ή την ανίαν; 
την λύπη 
τον άνθρωπο ή τον πόθο; 
τον πόθο 
τον πόλεμο ή την ειρήνη; 
την ειρήνη 

ν΄ αγαπιέσαι ή ν΄ αγαπάς; 
ν΄ αγαπώ 
Από τη συλλογή Έλευσις (1948)

ΓΙΩΡΓΟΣ ΚΟΖΙΑΣ: Η ΠΑΝΑΓΙΑ ΤΩΝ ΡΕΥΜΑΤΩΝ

Η ΠΑΝΑΓΙΑ ΤΩΝ ΡΕΥΜΑΤΩΝ {..} 

Μια φαλκονέρα το 

ανθρώπινο 

αντίκρυ στον 

Καβομαλιά 

στην Παναγιά των 

ρευμάτων 

Αν δεν αποδώσεις 

τιμή και αμαρτία 

τι γράφει, τι ξεγράφει, 

ποτέ δεν θα το 

μάθεις{…} 

-Από το ποίημα FALCONERIA, Εξάγγελος, Γιώργος Κοζίας, Περισπωμένη 2021

Γιώργος Κοζίας: ΒΑΡΚΑΡΟΛΑ (Ανέκδοτο)

Γιώργος Κοζίας: ΒΑΡΚΑΡΟΛΑ 

(σχεδίασμα) 

Όπου κι αν ταξιδέψεις 

σάπια εποχή και τιποτένια 

Παράξενος κόσμος ψάχνει, ψάχνει 

ενοικιαζόμενα στην Ανάφη 

και βρίσκεται εξόριστος στην Τροία 

Είμαστε παγιδευμένοι, σου λέω, 

μας χτίκιασαν στα ναυπηγεία… 

Σκουριασμένες λαμαρίνες, ενθύμια 

της άμμου, πέτρες για το κακό μάτι 

Ωραία Ελένη, αυτό τo σκοτωμένο καλοκαίρι 

βάλε μαύρες πέρλες, σφίξε με 

κι αγκάλιασε με 

Χόρεψε μαζί μου από Ανία 

Το γαμήλιο πάρτι το λένε ΑΓ ΩΝΙΑ 

Ξέμπαρκος κόσμος, ελπίζει, μάταια ελπίζει 

στο ίδιο μουράγιο ανάστροφα γυρίζει 

Τα πλοία, τα πλοία θα μας αφανίσουν 

Είμαστε περαστικοί, σου λέω, ανίατα 

περαστικοί… Ας πάμε 

λοιπόν ψυχή μου, ας πάμε πάλι κάπου 

κι ας είναι στο Πριγκιπάτο του Θανάτου 

Να λάμψουμε ή να χαθούμε 

κορμιά και νιάτα σαν αστραπή! 

                                         Ιούλιος 2022 

(Ανέκδοτο)

ΓΙΩΡΓΟΣ ΚΟΖΙΑΣ ΣΤΑ ΠΟΛΩΝΙΚΑ ΚΑΙ ΚΡΙΤΙΚΕΣ ΓΙΑ ΤΟΝ "ΕΞΑΓΓΕΛΟ"

Η ποίηση του Γιώργου Κοζία "ανθεί και φέρει κι άλλο".

Πρόσφατα δημοσιεύθηκαν ποιήματά του μεταφρασμένα στα πολωνικά ενώ εξαιρετικές κριτικές γράφονται για την τελευταία ποιητική συλλογή του "Εξάγγελος". 

Παραθέτουμε εδώ τα ποιήματά του στα πολωνικά και αποσπάσματα από κριτικές για τον "Εξάγγελο". 

Nawiązanie do pułkownika Kurza

Giorgos Kozias

Nawiązanie do pułkownika Kurza

Najodleglejszy w głębi postój ciała
balast, tragarze
tłum z cierniowymi koronami
łomot bębna co obwieszcza

Ziemia Kanaan
Ziemia Małp
Ziemia Osadników
Ziemia Nikogo

Zgroza wyszła na zewnątrz i nas szuka
A my w obcym świecie
kuglarze
ze martwymi kwiatami w klapach
w tanich kapeluszach Przeznaczenia
by odegrać Apokalipsę Jana

Ach, pułkowniku
kto nas uratuje?
Mija gniew Boży
z nożem rzeźnickim
mija i kasta handlarzy
macicę perłową i kość słoniową dla Hadesu zbiera.

Jasnowidzący

Giorgos Kozias

Jasnowidzący

Gdy dnia pewnego w ogrodzie Troi
słońce zanika, gwiazd, księżyca lśnienie
niknie, duch odchodzi
upada i ciało
a my nowych miłości pożądamy
podczas gdy ciało Hektora martwe się wyłania

Gdy pewnego dnia
dziś jutrem się nie staje
Koń trojański
cię obwarowuje, drewniany czyni cię starym

I podobne do losu, który cię tak ciągnie
wokół twoich lat
zburzone mury

-innej już Troi nie zobaczysz
innego królewskiego ciała już nie utulisz –

Nowa szlachetna krew przechodzi, obca i jasnowidząca.

Pan nie ratuje tych, którzy spadają

Giorgos Kozias

Pan nie ratuje tych, którzy spadają

Krawczyk z Ulm próbował swoich skrzydeł
lecz wiatr na Dunajem nie porwał go daleko

W Ulm, na placu przed ratuszem
krawczyk próbuje swoich skrzydeł
i spada na ciało martwego żołnierza
co wraca do ojczyzny

Do Ulm doleciała kula
to moja kula, czy twoja kula?
W Ulm feldmarszałek Śmierć
wrzeszczy do rzeźników:
-Zawrzyjcie pokój, idioci!

W Ulm Upadek jest naszym towarzyszem
Samoobłuda oblubienicą
O żałobne niebo, w Ulm
Pan nie ratuje tych, którzy spadają.

Giorgos Kozias

Γιώργος Κοζίας – Giorgos Kozias urodził się w Patras w 1958 roku.

Studiował bibliotekoznawstwo i kulturę europejską. Debiutował w 1983 na łamach czasopism literackich (“Το Δέντρο” i “Ευθύνη”). Jego wiersze były tłumaczone na język angielski, francuski, hiszpański, niemiecki i arabski a twórczość prezentowana na licznych festiwalach poetyckich (Athens Concert Hall “Poetry and Music” January 2009, Patras International Festival “Let the bugs not devour us” 2013, Thessalian Poetry Festival 2018, Patras World Poetry Festival 2022). Cykl wierszy z tomu „Świat bez podróżników” oprawił muzyką Thanos Mikroutsikos.

Jest autorem siedmiu tomów poetyckich:

Ζωολογικός κήπος – Ogród zoologiczny, (Στιγμή, 1989),

Ο μάρτυρας που δεν υπήρξε – Świadek, który nie istniał (Στιγμή, 1995),

Πεδίον ρίψεων – Pole rzutów (Στιγμή, 2001),

Κόσμος χωρίς ταξιδιώτες – Świat bez podróżników (Στιγμή, 2007),

41ος Παράλληλος – Równoleżnik 41, (Στιγμή, 2012),

Πολεμώντας υπό σκιάν… Ελεγεία και σάτιρες – Wojna w cieniu… Elegia i satyry, (Περισπωμένη, 2017), Εξάγγελος – Posłaniec, (Περισπωμένη, 2021)

ΕΓΡΑΨΑΝ ΓΙΑ ΤΟΝ "ΕΞΑΓΓΕΛΟ":

{…}ένα βιβλίο το οποίο συνιστά, πέραν πάσης αμφιβολίας, την ωριμότερη και την ευτυχέστερη δουλειά του Κοζία{…}

~ΒΑΓΓΕΛΗΣ ΧΑΤΖΗΒΑΣΙΛΕΙΟΥ, περιοδικό ΕΝΤΕΥΚΤΗΡΙΟ τεύχος 124

Ο Κοζίας γράφει με μια προοπτική, αυτή της αλλαγής και της απαλλαγής του κόσμου από όλα όσα τον στοιχειώνουν και καθιστούν την ανθρώπινη ύπαρξη έρμαιο των ίδιων της των επιλογών.

~ΕΥΣΤΑΘΙΑ ΔΗΜΟΥ, περιοδικό «ΤΟ ΚΟΡΑΛΛΙ» τεύχος 31/32

Η ποίηση του Γιώργου Κοζία ηχεί ως παιάνας συναισθηματικής εφόρμησης, έχει κάτι το αφυπνιστικό, το επαναστατικό{…}

~ΝΙΚΟΛΕΤΤΑ – ΚΑΤΣΙΔΗΜΑ ΛΑΓΙΟΥ, περιοδικό ΠΕΡΙ ΟΥ

{…}Ο Γιώργος Κοζίας στο σύνολο του έργου του και ειδικά στη συγκεκριμένη συλλογή μάχεται το ανυποψίαστο και όσους «δεν γνώριζαν»{…}

~ΜΙΝΑ ΠΕΤΡΟΠΟΥΛΟΥ, περιοδικό ΦΡΕΑΡ

{…}Η ποίηση του Κοζία είναι μια ποιητική σπουδή στο ανθρώπινο δράμα, ιδωμένο στις δυο κορυφώσεις του, την ιστορική-κοινωνική και την υπαρξιακή-μεταφυσική. {...} είναι αληθινή ποίηση, δίχως εκπτώσεις, συμβιβασμούς και αλαζονείες{…}

~ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ ΧΑΤΖΗΜΩΥΣΙΑΔΗΣ, περιοδικό Fractal

{…}Ο Κοζίας οικοδομεί το δικό του ξεχωριστό ύφος {...} με βλέμμα κριτικό απέναντι στις δυνάμεις του εκφασισμού της κοινωνίας{…}

~ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΣ ΚΟΡΔΑΣ, περιοδικό "Νέα Ευθύνη" τεύχος 52-53

{…{έβδομη ποιητική συλλογή του Γιώργου Κοζία …μια από τις πιο ολοκληρωμένες πρόσφατες ποιητικές καταθέσεις.

~ ΔΙΩΝΗ ΔΗΜΗΤΡΙΑΔΟΥ, περιοδικό Οδός Πανός τεύχος 192

{…}ο Γιώργος Κοζίας καταφέρνει με ποιητική μαεστρία να δείξει τη ματαιότητα των ανθρώπινων έργων, όταν αυτά έρχονται αντιμέτωπα με την ανυπέρβλητη εξουσία του θανάτου{…}

~ΓΙΑΝΝΗΣ ΔΗΜΟΓΙΑΝΝΗΣ, περιοδικό «Αναγνώστης»

{…}ο Γιώργος Κοζίας με την έβδομη του ποιητική συλλογή Εξάγγελος εμφανίζεται ώριμος και κατασταλαγμένος…Στοχαστικός, προκλητικός και εκφραστικά τολμηρός, δραματοποιεί τις σκέψεις και τα συναισθήματά του, δημιουργώντας έτσι μιαν επιφανειακά ειρωνική, κατά βάθος, όμως τραγική περσόνα{….}

~ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ ΝΙΚΟΛΑΪΔΗΣ, culturebook.gr

Δείτε τις αναρτήσεις της Ιδιωτικής Οδού για τον Γιώργο Κοζία ΕΔΩ. 

Γιώργος Κοζίας: ΤΑ ΜΥΣΤΗΡΙΑ

Γιώργος Κοζίας: ΤΑ ΜΥΣΤΗΡΙΑ 

Ήταν θάλασσα. Κι ήταν τα πλεούμενα. 

Από όλα τα πλωτά κάποιο με μαύρη 

ούγια, ένα ροζάριο και μια χρυσή καδένα. 

Δυο νεαροί ναύκληροι είχαν βγει στη στεριά. 

Πυροβολούσαν. 

Τα παγωμένα νερά θα σας περικυκλώσουν. 

Ψιθύρισα. Βλέπω για σας ένα βίαιο τέλος. 

Θα κινδυνέψετε από τη μαύρη ούγια το 

ροζάριο και τη χρυσή καδένα. Η μέρα 

πέρασε μέσα σε φόβους. 

Το βράδυ είδα στημένες ενέδρες. Ένας 

άγγελος με δέλτον έκανε έρευνες και 

συλλήψεις. Βγαίναν καματερά με σπασμούς 

και νεκρολούλουδα. Ο άγγελος κόλλησε 

πάνω μου. Εγώ τον αποστράφηκα. 

~ Από την ποιητική συλλογή "Ζωολογικός κήπος", Στιγμή 1989 

~Εικόνα: Sweet Movie, Dušan Makavejev, 1974

ΓΙΩΡΓΟΣ ΚΟΖΙΑΣ: ΩΡΑΙΑ ΕΠΟΧΗ ΣΤΟΝ ΠΑΓΕΤΩΝΑ

 Φωτό: Θόδωρος Αγγελόπουλος, Ο Θίασος 1974-’75 (Διακρίνονται: Εύα Κοταμανίδου, Νίνα Παπαζαφειροπούλου, Βαγγέλης Καζάν, Αλίκη Γεωργούλη, Μαρία Βασιλείου και ο Γιάννης Φύριος)

ΩΡΑΙΑ ΕΠΟΧΗ ΣΤΟΝ ΠΑΓΕΤΩΝΑ 

Κι ὅλο πέφτει χιόνι, λουλούδια 

τῆς βυσσινιᾶς, σάβανα λευκά 

γιὰ βασίλισσες, γιὰ παιδιά. 

Ἄλλος παγώνει στὴν Κολιμὰ 

κι ἄλλος φλέγεται κάτω 

ἀπὸ τὸν Ἥλιο τοῦ Σατανᾶ. 

Μὲς στὶς καρδοῦλες 

δώδεκα μῆνες βαρυχειμωνιά, 

τὰ ρέστα, μικρὸ καλοκαιράκι. 

Κι ὅλο πέφτει χιόνι 

στοὺς κήπους, στὶς αὐλές, 

νέα κορμιὰ γιὰ τοὺς ἐμπόρους, 

μαῦρα κορμιὰ γιὰ τὸν ἀφέντη. 

Κυρίες, κύριοι 

Γδυθεῖτε, ἀπὸ τὸ μέσα ψύχος 

Κανένα ροῦχο δὲν σᾶς ζεσταίνει. 

Κυλῆστε ὡραῖα ἕλκηθρα 

στὴν χιονοθύελλα τῆς ἀγάπης μου. 

- Γιώργος Κοζίας, Πολεμώντας υπό σκιάν... Ελεγεία και σάτιρες, Περισπωμένη, 2017 

Γιώργος Κοζίας: HOTEL DE LA GLORIA

Γιώργος Κοζίας: HOTEL DE LA GLORIA 

Ελάτε… Δεν είναι μακριά! 

Ελάτε πιο γυμνοί στο Τίποτε 

με την ομορφιά 

ελάτε, νύμφες και νυμφίοι 

από την ξεχασμένη Ταρούσα 

όρθιοι σαν λεύκες, σαν αέρινες σημύδες 

Τα λάγνα μάτια, τα χάδια 

τα ερωτικά καλέσματα 

της ηδονής τα ανεξίτηλα σημάδια 

Ελάτε σ’ αυτό το ταπεινό ξενοδοχείο 

έξω από τα πέτρινα τείχη 

«GLORIA, μακρινή και μόνη» 

στην πρόσοψη θα γράφει 

Ελάτε περήφανα τα φύλα 

μισό αγόρι, μισό κορίτσι της αγάπης 

κι η Φύση αν γελάσει 

μην ρωτήσετε την καμαριέρα 

Σιωπή: Τι θα πει HOTEL Νεκρών; 

Κανείς δεν θα απαντήσει 

Σφιχτά αγκαλιαστείτε στο βραδινό κενό 

Ελάτε πιο κοντά στο Τρυφερόν και φιληθείτε. 

- «Εξάγγελος», Εκδόσεις Περισπωμένη, 2021 

- Φωτό: Επάγγελμα Ρεπόρτερ (1975), Michelangelo Antonioni

ΓΙΑ ΤΟΝ "ΕΞΑΓΓΕΛΟ" ΤΟΥ ΓΙΩΡΓΟΥ ΚΟΖΙΑ

«Εξάγγελος» — το τελευταίο ποιητικό βιβλίο του Γιώργου Κοζία (Περισπωμένη, 2021). 

Ένα ποιητικό μανιφέστο από τις ρίζες του ανθρώπινου είδους μέχρι το εγερτήριο άσμα της ελευθερίας 

- Η Διώνη Δημητριάδου γράφει για τον "Εξάγγελο" στο περιοδικό Οδός Πανός, τχ. 192.

Απόσπασμα: {…} Στην έβδομη ποιητική συλλογή του Γιώργου Κοζία ο Εξάγγελος Ποιητής έρχεται να αναγγείλει (ποιητική αδεία) όσα αλλιώς θα παραμείνουν αφανή{…} Μέσα από τα ποιήματα προβάλλει η τραγικότητα της ύπαρξης, ακόμη τραγικότερα επιδεινούμενη από την αστοχία των πράξεων του ανθρώπου{…} Η γλώσσα προσεκτικά επιλεγμένη, ώστε να προκαλεί δίσημες και πολύσημες ερμηνευτικές προσεγγίσεις. Μια από τις πιο ολοκληρωμένες πρόσφατες ποιητικές καταθέσεις. 

- «Στα ποιήματα του Κοζία συνεχώς συμφύρονται και διασταυρώνονται χρόνοι, τόποι, πρόσωπα, ονόματα και συμβάντα— να επισημάνω την ιδιαίτερη αξία και σημασία που έχει σ’ αυτή την ποίηση ο αιφνίδιος λόγος. Για τον Κοζία η κειμενική απόλαυση δεν σημαίνει την εγκατάλειψη του αναγνώστη στη μαγεία αυτής της σύνθεσης, αλλά τη γνωσιακή του ενεργοποίηση. Τη διαύγεια.» [Αλέξης Ζήρας] 

- «O Γιώργος Κοζίας με την έβδομή του ποιητική συλλογή Εξάγγελος εμφανίζεται ώριμος και κατασταλαγμένος. Στοχαστικός, προκλητικός και εκφραστικά τολμηρός, δραματοποιεί τις σκέψεις και τα συναισθήματά του, δημιουργώντας έτσι μιαν επιφανειακά ειρωνική, κατά βάθος, όμως τραγική περσόνα». [Παναγιώτης Νικολαΐδης]

[Στον Καύκασο το φως] 

Ποιος θα με άκουγε αν ούρλιαζα 

στο φτερούγισμα των αγγέλων; 

Κανένας δεν ακούει μήτε ο Ζούκερμπεργκ 

ο μέγας προσωπάρχης 

Τις μέρες που φυσάει παραφροσύνη 

κανένας θεός στη μάχη 

κανένας ήρωας στον θρίαμβο 

και κραταιός τραγουδιστής πάλι κανένας 

Oι μούσες βουβές, οι χορευτές νεκροί 

Ω, δεν αλλάζει ο ρυθμός 

           αυτού του κούφιου κόσμου 

Πού πας, ψυχή μου, με τέτοια ανθρωπότητα; 

Ψάξε πουλάκι σε κλαρί 

         βρες μιαν αγάπη δροσερή 

                 μίλα τη γλώσσα των βουνών 

Στον Καύκασο του τρελό-Χαίλντερλιν το Φως. 

[Γιώργος Κοζίας, Εξάγγελος]

ΣΗΜΕΡΑ Ο "ΕΞΑΓΓΕΛΟΣ" ΤΟΥ ΓΙΩΡΓΟΥ ΚΟΖΙΑ ΣΤΟ ΑΙΘΡΙΟ ΤΟΥ ΠΑΛΑΙΟΥ ΝΟΣΟΚΟΜΕΙΟΥ ΠΑΤΡΩΝ

Ω, δεν αλλάζει ο ρυθμός 

    αυτού του κούφιου κόσμου 

Που πας ψυχή μου με τέτοια ανθρωπότητα; 

ΣΗΜΕΡΑ ΠΕΜΠΤΗ, 22 ΙΟΥΛΙΟΥ 2021

Στις 9 το βράδυ στο Αίθριο του Παλαιού Νοσοκομείου Πατρών, παρουσίαση της νέας ποιητικής συλλογής του Γιώργου Κοζία. 

Για τον Εξάγγελο θα μιλήσει η Μίνα Πετροπούλου, φιλόλογος, Δρ. Κοινωνιολογίας, ενώ ποιήματα θα διαβάσει ο ηθοποιός και σκηνοθέτης Περικλής Μουστάκης.

Στα 38 ποιήματα της συλλογής συνυπάρχουν σύγχρονες νέκυιες, περιπλανήσεις στη διεστραμμένη φύση, αναπαραστάσεις ιστορικής μνήμης, φυλές δόξας, γένη επιτάφια και περιοδεύοντα κύτταρα, ο εφήμερος παράδεισος του όντος ως θρυμματισμένη κόλαση αναδύεται μέσα από μια πανσπερμία ύφους και εικόνων. 

Χαίρε πουλαράκι, χαίρε καλπασμέ 

Χαίρε άγριο άτι πολεμικό 

Χαίρε της νιότης κόκκινο ιππικό 

Χαίρε η Ελευθερία στου μέλλοντος τις στέπες.

Δείτε εδώ όλες τις αναρτήσεις της Ιδιωτικής Οδού για τον Γιώργο Κοζία. 

ΓΙΩΡΓΟΣ ΚΟΖΙΑΣ: ΕΞΑΓΓΕΛΟΣ

Paradiso, Paradiso 

στο ώριο περιβολάκι και 

στον απάνω κόσμο χαλαστής είναι ο άνθρωπος.

Η καινούργια ποιητική συλλογή του Γιώργου Κοζία «Εξάγγελος», που κυκλοφορεί από τις Εκδόσεις Περισπωμένη, αναγγέλλει:

το Κατακτημένο, το Πεινασμένο

το Εκπορνευμένο

το Όσιο, το Τρομερό, το Ηγεμονικό

…………………………………

τη Σιωπή, την Άγνοια, τη Σκιά

την Εξέγερση, την Μανία

την Κατεδάφιση, την Άβυσσο

Μια τοιχογραφία αντιθέσεων για την ανθρώπινη ύπαρξη με ποιήματα μεταφυσικής αγωνίας και αναρχικής ελευθερίας:

Τι αγρυπνάει και τι εξεγείρεται

Τι λογχοφόρο αγγελοκρούει

Τι ίπταται και κουδουνίζει

Στα 38 ποιήματα της συλλογής συνυπάρχουν σύγχρονες νέκυιες, περιπλανήσεις στη διεστραμμένη φύση, αναπαραστάσεις ιστορικής μνήμης, φυλές δόξας, γένη επιτάφια και περιοδεύοντα κύτταρα, ο εφήμερος παράδεισος του όντος ως θρυμματισμένη κόλαση αναδύεται μέσα από μια πανσπερμία ύφους και εικόνων:

Ποιος ψάχνει το μοναχικό του αστέρι

Βέγα, Ηριδανό, Αυγερινό να κατοικήσει;

Που γάμος και γιορτή και σχόλη

στο άγνωστο που ξεγυμνώνει

το Είναι από το Τίποτα

το Τώρα από το Παντοτινό…

«Εξάγγελος» ένα ανθρωπολογικό ποιητικό μανιφέστο, ένα μεταπαουντικό λογοτεχνικό εγχείρημα από τις Εκδόσεις Περισπωμένη: 

Τίποτα δεν διαρκεί στις μικροσυνοικίες του θανάτου 

Γκάζι, Κεραμεικός, Θησείον 

κι ο Λαπαθιώτης σκόνη, μια ξεχασμένη πόρνη 

εν τόπω φωτεινώ, εν τόπω χλοερώ, εν τόπω αναψύξεως.

Ο Ελαφοκυνηγός

Χτύπα τα κρόταλα
Δαυίδ, χτύπα τις γκρανκάσες
και εικοσιένα αιώνες
τερατόμορφου ύπνου να ξυπνήσουν
πάλι συναθροισμένο
θα έρθει το σκοτάδι σαν το θεριό
με την σάλπιγγα της Κρίσης
και με χάχανα φριχτά θα μας δικάσει

Στόχοι είμαστε Κύριε
κι αστόχαστη η Τύχη μας περνά
Ανδρείκελα είμαστε Κύριε, κούκλες
στο διεθνές σκοπευτήριο της Τάξης

Χτύπα τα κρόταλα
Δαυίδ, χτύπα τις γκρανκάσες
κι αλύπητοι οι ήλιοι να αναγγείλουν
Το Κυνήγι της Ψυχής με Τόξο
στον κάμπο της πικρής Μαρέμμα
στους βάλτους των ανθρώπων
Δεν έχει εδώ άγιαν Όψη, θηρευτή μου

Η ζωή είναι μια αγρύπνια, Κύριε
ή ζήσ’ την ή παράτα την στις ερημιές
σαν ελαφίνα κι ο Ελαφοκυνηγός ας την σπαράξει.

Σπασμένο Ρέκβιεμ

Φτερόποδη η ζωή κι εμείς λαχανιασμένοι
μέσ’ στις ρωγμές του ύπνου
Είμαστε όλοι το ξέφτισμα του μύθου
για ενός λεπτού τιμή
για ένα άφες ημίν, για λίγο τράτο

Και ο θλιμμένος άγγελος
-τι θάμβος και τι πάθος –
το επιτύμβιο στολίζει κατά κράτος

Που να σαπίζει ο Κόμμοδος
και που ο Πετρώνιος Μάξιμος;

Σε ανύπαρχτο βασίλειο
μια κεφαλή γελάει σαρδόνια, πικρά
σαν τον κομμένο ροδανθό
μέσα σε κρύσταλλο Μουράνο

Δεν είναι καιρός για Ρέκβιεμ, αδελφέ
προς τι τα τύμπανα, προς τι οι δοξασίες;

Την μέθοδο δεν μάθαμε, μήτε γαλήνη βρήκαμε
Σαν καλαμιές λυγίζουμε
σαν τα σπαρτά καιγόμαστε, ψελλίζοντας τω Αγνώστω.

HOTEL DE LA GLORIA

Ελάτε… Δεν είναι μακριά!
Ελάτε πιο γυμνοί στο Τίποτε
με την ομορφιά
ελάτε νύμφες και νυμφίοι
από την ξεχασμένη Ταρούσα
όρθιοι σαν λεύκες, σαν αέρινες σημύδες

Τα λάγνα μάτια, τα χάδια
τα ερωτικά καλέσματα
της ηδονής τα ανεξίτηλα σημάδια
Ελάτε σ’ αυτό το ταπεινό ξενοδοχείο
έξω από τα πέτρινα τείχη

«G L O R I A, μακρινή και μόνη»
στην πρόσοψη θα γράφει

Ελάτε περήφανα τα φύλα
μισό αγόρι, μισό κορίτσι της αγάπης
κι η Φύση αν γελάσει
μην ρωτήστε την καμαριέρα
Σιωπή: Τι θα πει HOTEL Νεκρών;

Κανείς δεν θα απαντήσει
Σφιχτά αγκαλιαστείτε στο βραδινό κενό
Ελάτε πιο κοντά στο Τρυφερόν και φιληθείτε.

ΚΟΖΙΑΣ - ΕΞΑΓΓΕΛΟΣ by Panagiotis Andriopoulos on Scribd

Ο Γιώργος Κοζίας γεννήθηκε στην Πάτρα. Σπούδασε βιβλιοθηκονομία και Ευρωπαϊκό Πολιτισμό. Εργάστηκε στον χώρο του ημερήσιου και περιοδικού Τύπου. Πρωτοδημοσίευσε στα περιοδικά «Το Δέντρο» και «Ευθύνη» το 1983. Έχει εκδώσει τις ποιητικές συλλογές: Ζωολογικός κήπος (Στιγμή, 1989), Ο μάρτυρας που δεν υπήρξε (Στιγμή, 1995), Πεδίον ρίψεων (Στιγμή, 2001), Κόσμος χωρίς ταξιδιώτες (Στιγμή, 2007), 41ος Παράλληλος (Στιγμή, 2012), Πολεμώντας υπό σκιάν... Ελεγεία και σάτιρες (Περισπωμένη, 2017). Ποιήματά του έχουν μεταφραστεί και ανθολογηθεί στα αγγλικά, γαλλικά, ισπανικά και αραβικά. Επίσης, ποιήματά του έχει μελοποιήσει ο Θάνος Μικρούτσικος, Έργα για φλάουτο, IVONA GLINKA, αφήγηση: Δημήτρης Παπανικολάου, Legend Classics, 2007 και Πέντε κείμενα μετά μουσικής: Η γη τσακισμένο καράβι, ποίηση Γιώργος Κοζίας, William Blake, Αγγελική Καθαρίου-Νέλλη Σεμιτέκολο, Ένας κόσμος χωρίς ταξιδιώτες (Γαβριηλίδης, 2013).

ΘΑΝΟΣ ΜΙΚΡΟΥΤΣΙΚΟΣ - ΓΙΩΡΓΟΣ ΚΟΖΙΑΣ: ΜΙΑ ΣΧΕΣΗ ΔΙΑΛΟΓΙΚΗΣ ΕΠΙΝΟΗΣΗΣ

Θάνος Μικρούτσικος και Γιώργος Κοζίας στη συναυλία του Ιανουαρίου 2009
στο Μέγαρο Μουσικής (φωτό: Ιδιωτική Οδός)

Του Παναγιώτη Αντ. Ανδριόπουλου 

Τον Ιανουάριο του 2009 στο Μέγαρο Μουσικής Αθηνών πραγματοποιήθηκε μια ιδιαίτερη συναυλία με φωνητικά και πιανιστικά έργα του Θάνου Μικρούτσικου. 

Ανάμεσα στα μελοποιημένα που παρουσιάστηκαν, ήταν  και «Η γη τσακισμένο καράβι» (2008) σε ποίηση του Πατρινού Γιώργου Κοζία με παρεμβολές στίχων του Γουίλιαμ Μπλέικ (πρώτη εκτέλεση). Ήταν το τελευταίο έργο της συναυλίας. Ένας κύκλος εννέα τραγουδιών για φωνή και πιάνο, που τραγούδησε η Αγγελική Καθαρίου με τη σπουδαία Νέλλη Σεμιτέκολο στο πιάνο. 

Η Ιδιωτική Οδός είχε καλύψει εκείνη τη συναυλία και στην σχετική ανάρτηση γράφαμε:  

"Η μέτζο σοπράνο Αγγελική Καθαρίου έδωσε τον καλύτερό της εαυτό, ανταποκρινόμενη στο αίσθημα, αλλά και την δύσκολη σε πολλά σημεία παρτιτούρα του συνθέτη. Το έργο είχε μια έκδηλη μουσικότητα, κλιμάκωση και κορύφωση που κρατούσε αμείωτη την ένταση και την διαλεκτική μουσικής και ποίησης. Νομίζω ότι ο Γ. Κοζίας ευτύχησε γιατί ο Θάνος Μικρούτσικος ήταν σε κάλλιστη μελοποιητική στιγμή. Το έργο αφιέρωσε ο συνθέτης στην πρόωρα θανούσα συγγραφέα Μελίνα Καρακώστα". 

Σχεδόν τέσσερα χρόνια μετά, το έργο αυτό, όπως κι ένα ακόμα του Γ. Κοζία, "Ένας κόσμος χωρίς ταξιδιώτες" (2007), σε μουσική Θ. Μικρούτσικου πάντα, εκδόθηκαν από τον Γαβριηλίδη ως ένα βιβλίο CD του Μικρούτσικου με τίτλο "Πέντε κείμενα μετά μουσικής" (2013). 

Η Αγγελική Καθαρίου και η Νέλλη Σεμιτέκολο ερμηνεύουν, όπως και στη συναυλία, το "Η γη τσακισμένο καράβι", ενώ στο άλλο έργο η σπουδαία Πολωνέζα Ιβόνα Γκλίνκα παίζει φλάουτο και αφηγητής είναι ο Δημήτρης Παπανικολάου.  

Το βιβλίο περιέχει πέντε κείμενα του Θάνου Μικρούτσικου. Οι τίτλοι τους ενδεικτικοί του θεματικού ενδιαφέροντος αλλά και της ευαισθησίας που αποπνέουν. 

-Συγγνώμη κύριε Ντεμπυσσύ (1992) 

-Γράμμα στην αγαπημένη μου (1999) 

-Πως η "Πρώτη Μάρτη" έγινε "Πρω-Μαρ" ή Τι έπαιζε ο Alpha εκείνο το βράδυ ή Συζητώντας με την γιαγιά μου (2000) 

-Δεν δύναμαι να ανταποκριθώ εις την πρόσκλησή σας διότι έχω να καθαρίσω το κλαρινέτο μου (2005) 

-Μια νύχτα που άλλαξε τις ζωές μας (2011)  

Μετά τα κείμενα του Θ. Μικρούτσικου ακολουθεί το κεφάλαιο "Μετά μουσικής", με πρόλογο του συνθέτη. Στη συνέχεια: ένα κατατοπιστικό κείμενο για τα έργα του μουσικοκριτικού Γιώργου Μονεμβασίτη, τα δύο ποιητικά έργα που ακούγονται μελοποιημένα και τα βιογραφικά των συντελεστών. 

Στον πρόλογο του βιβλίου ο Θάνος Μικρούτσικος γράφει: 

"Θέλω να ευχαριστήσω από καρδιάς τον Γιώργο Κοζία για τα εξαιρετικά ποιήματα που μου εμπιστεύτηκε και τα οποία, σε συνδυασμό με τους στίχους του ιδιοφυούς William Blake με ώθησαν να δημιουργήσω το έργο "Η γη τσακισμένο καράβι". Σε αυτό το έργο, όπως και στο έργο "Ένας κόσμος χωρίς ταξιδιώτες", προσπάθησα να προσεγγίσω την ουσία των πραγμάτων δίχως να έχω στο μυαλό μου καμία εκ των προτέρων φόρμα. Ό,τι απαιτούσε το κείμενο, ό,τι απαιτούσουν οι φράσεις, οι λέξεις, τα πρόσωπα, οι εικόνες, τα σύμβολα του ποιητή. Είμαι ευτυχής και για έναν ακόμη λόγο. Ό,τι ήθελα να πω το απέδωσαν με τον καλύτερο τρόπο η Αγγελική Καθαρίου, τραγουδίστρια ανοιχτών οριζόντων και πάντα έτοιμη να αναμετρηθεί με ό,τι είναι ουσιαστικό νέο, η Νέλλη Σεμιτέκολο, που εδώ και σαράντα χρόνια είναι συνεχώς στην πρώτη γραμμή και στην οποία η ελληνική σύγχρονη μουσική οφείλει πολλά, η Ivona Glinka, απίστευτη φλαουτίστρια σε όλα τα επίπεδα, και ο Δημήτρης Παπανικολάου που στο στόμα του οι λέξεις αποκτούν με απόλυτη φυσικότητα το ακριβές βάρος που έχουν".

Μια έκδοση - ταξίδι στην ακριβή μελοποιημένη ποίηση. Με δυο Πατρινούς πρωταγωνιστές!

Όμως, θυμόμαστε, επίσης, ότι στο Κάστρο της Πάτρας το βράδυ της Πέμπτης 8 Αυγούστου 2013, ο Θάνος Μικρούτσικος έδωσε μια ξεχωριστή συναυλία όπου στο πρώτο μέρος η σπουδαία Νέλλη Σεμιτέκολο στο πιάνο και η μέτζο σοπράνο Αγγελική Καθαρίου ερμήνευσαν το έργο «H Γη τσακισμένο καράβι» του συνθέτη σε ποίηση του Γ. Κοζία, με παρεμβολές στίχων του ...δαιμονικού Μπλέηκ. 

Σε συνέντευξή του στον Σπύρο Αραβανή ο Γιώργος Κοζίας είπε για την συγκεκριμένη μελοποίηση:  

"Ο Θάνος Μικρούτσικος ισχυρίζεται ότι το κείμενο επιβάλλει τη μουσική που έχει ανάγκη. Πριν το πάρεις στα χέρια σου όμως είναι η μουσική που σε αναγκάζει να το ανακαλύψεις. Το διπλό αυτό κλειδί ή τα άπειρα κλειδιά της ανάγνωσης, χρειάζονται τον κατάλληλο κλειδούχο, διαφορετικά οι γραμμές μπλέκονται, δεν φθάνεις ποτέ στον σταθμό. Ο Θάνος μελοποιώντας με λόγιο τρόπο τα ποιήματα μου σεβάστηκε την ιδιαιτερότητα και την αυτονομία τους. Τα «έντυσε» με μελωδική θεατρικότητα. Η μουσική του Μικρούτσικου προσέφερε μια αίσθηση διαλογικής επινόησης από νότες εξεγερμένες, που δημιουργούν μια συνοπτική μελωδική γεωγραφία με έντονα μινιμαλιστικά και πρωτοποριακά στοιχεία. Η καλλιτεχνική μας σχέση θεωρώ ότι είναι εκρηκτική, υπερβαίνει το εφήμερο!"

 

Θάνος ΜΙΚΡΟΥΤΣΙΚΟΣ : 

"Η επινόηση" από τον κύκλο "Η γη τσακισμένο καράβι" σε ποίηση Γιώργου ΚΟΖΙΑ με παρεμβολές στίχων του William BLAKE. 

Ζωντανή ηχογράφηση από την πρώτη παρουσίαση του κύκλου στο ΜΕΓΑΡΟ Μουσικής Αθηνών: Θάνος ΜΙΚΡΟΥΤΣΙΚΟΣ - Αγγελική ΚΑΘΑΡΙΟΥ - Νέλλη ΣΕΜΙΤΕΚΟΛΟ. 

Γιώργος Κοζίας: ΜΠΑΛΛΑΝΤΑ ΤΩΝ ΕΞΟΦΛΗΜΕΝΩΝ

Νεκρά κορμιά μαρτιάτικα άνθη 

πάτησαν τη σκάλα

αλυχτούνε άπιστοι αλυχτούνε πιστοί 

ο χειριστής κούρδισε τις καρδιές 

κλέφτης καίει το λιβάνι 

τραπεζίτης χρυσώνει το φεγγάρι 

η σοροκάδα πνίγει τα παιδιά της 

να ξυπόλητη ψυχή να λιμασμένη 

η μαργαρίτα πεθαίνει 

η νερατζούλα θάβεται 

ω Κύριλλε αγγελιαφόρε 

θάνατος σ’ όποιον δεν κρατάει κερί. 

-Γ. Κοζίας, Ο μάρτυρας που δεν υπήρξε, Αθήνα, Στιγμή 1995