ΟΧΙ ΣΤΟ ΟΝΟΜΑ ΤΩΝ ΑΓΏΝΩΝ ΜΑΣ! ΟΧΙ ΣΤΟ ΟΝΟΜΑ ΜΑΣ!
ΔΙΑΜΑΡΤΥΡΙΑ ΣΤΟ ΣΗΜΕΙΟ ΤΗΣ ΔΟΛΟΦΟΝΙΑΣ ΤΩΝ ΤΡΙΩΝ ΑΘΩΩΝ ΕΡΓΑΖΟΜΕΝΩΝ
Η 5η Μαϊου θα μείνει στην ιστορία, αφ’ ενός ως η μέρα μιας απ’ τις μεγαλύτερες και πιο οργισμένες απεργιακές διαδηλώσεις της Μεταπολίτευσης, και, αφ’ετέρου, ως η μέρα που ο εμπρησμός μιας τράπεζας κόστισε τη ζωή τριών αθώων ανθρώπων.
Βρεθήκαμε στη διαδήλωση της 5ης Μαϊου και θα συνεχίσουμε να αγωνιζόμαστε μέχρι να φύγει το ΔΝΤ και να αποσυρθούν τα αντικοινωνικά μέτρα της κυβέρνσης. Όμως δεν έχουμε και δεν θέλουμε να έχουμε καμία απολύτως σχέση με τους αυτουργούς αυτής της δολοφονικής ενέργειας. Και για όσους έχουν στοιχειώδεις γνώσεις, ούτε αυτοί θέλουν να έχουν σχέση με το μαζικό και οργανωμένο κίνημα, το οποίο πολλές φορές έχει πέσει θύμα της φυσικής βίας και εξουσιομανίας τους.
Όχι στο όνομά μας!
Γνωρίζουμε καλά ότι η κυβέρνηση, οι υποστηρικτές της (από τα ΜΜΕ ως την ακροδεξιά), καθώς και ανερχόμενοι επιχειρηματίες-Σωτήρες, όπως ο ιδιοκτήτης της τράπεζας, σκέφτονται πιο ψυχρά από εμάς: αυτό αποδεικνύουν οι δηλώσεις τους, με τις οποίες προσπάθησαν να ενοχοποιήσουν τους 250.000 διαδηλωτές ως περίπου συναυτουργούς.
Γνωρίζουμε ότι η διεύθυνση της τράπεζας φέρει ευθύνες για το θάνατο των τριών εργαζομένων, τόσο γιατί τους υποχρέωσε να δουλεύουν την ημέρα της απεργίας, όσο και γιατί δεν φρόντισε, όπως καταγγέλλουν συνάδελφοί τους, για τα στοιχειώδη μέτρα πυρασφάλειας.
Γνωρίζουμε ότι η δολοφονική ενέργεια που κόστισε τη ζωή τριών ανθρώπων, θα χρησιμοποιηθεί για να νομιμοποιηθούν μέσα στην κοινωνία τα πιο αντικοινωνικά μέτρα που λήφθηκαν ποτέ από ελληνική κυβέρνηση μετά το 1974.
Τίποτα, όμως, απ’όλα τα παραπάνω δεν αρκεί για να μετριάσει τη θλίψη μας για την απώλεια και την οργή μας για τη δολοφονική ενέργεια εναντίον των τριών εργαζόμενων. Δεν μπορεί να υπάρξει μια καλύτερη κοινωνία, ούτε με τυφλές εγκληματικές ενέργειες, ούτε αν αυτοί που αγωνίζονται δεν έχουν χώρο και χρόνο να πενθούν στο όνομα του αγώνα.
Την Τρίτη 11 Μαϊου, στις 7μμ, ανταποκρινόμαστε στο κάλεσμα των πρωτοβάθμιων σωμματείων. Συγκεντρωνόμαστε στο σημείο της δολοφονίας για να διαμαρτυρηθούμε για το χαμό των τριών συμπολιτών μας. Ας είμαστε όλες και όλοι εκεί μ’ένα κερί, με ένα πλακάτ ή ένα πανώ ή απλώς με τη θλίψη και το θυμό μας. Στη συνέχεια πορευόμαστε προς την Βουλή.
“…σ' αυτή τη χρονική συγκυρία, με τα πολλά προβλήματα και τις απειλές που αντιμετωπίζει η Κυπριακή Δημοκρατία, δεν θα έπρεπε να εμπλακεί η Κύπρος…”
Οι «εχθροί του λαού» την περίοδο της σταλινικής ηγεσίας εργάστηκαν σε περίπου 476 συμπλέγματα στρατοπέδων (και στις χιλιάδες των μονάδων τους) σε όλη τη Σοβιετική Ένωση αποτελώντας έναν εξαιρετικά μεγάλο στρατό αναγκαστικής και φθηνής εργασίας σε ορυχεία, δάση, δημόσια έργα,, εργοστάσια, σιδηροδρόμους και λιμάνια.
