Ο ΛΑΪΚΙΣΜΟΣ

Άρθρο του Eugenio Orso
Μετάφραση: Ιωάννης Αυξεντίου

 

Η λέξη 'λαϊκισμός', στις ημέρες μας, είναι μία πολιτικά ορθή έκφραση που αντιστοιχεί σε μία απαγόρευση, ένα πραγματικό ταμπού αποκλειόμενο από την πολιτική συζήτηση, που μαζί με τα άλλα πολιτικά ορθά ταμπού, εμποδίζει την κριτική σκέψη και καταπνιγεί εν τη γενέσει οποιαδήποτε αντίθεση στην υφιστάμενη εξουσία.

Οι διανοούμενοι, όλοι ΄φιλελεύθεροι-ελευθεριακοί΄, σημαιοφόροι της κυρίαρχης σκέψης, που κατηγορούν συχνά για λαϊκισμό όποιον αντιτίθεται στην χρηματιστική–κεφαλαιοκρατική κυριαρχία, ανακαλούν με αυτή την έκφραση τα φαντάσματα της ιστορίας του πρώτου μισού του 20ου αιώνα. Στην πραγματικότητα, εάν τοποθετήσουμε ορθά τον λαϊκισμό σε μία ακριβή ιστορική διάσταση, αυτός ήταν μόνον έναν κίνημα για την χειραφέτηση πολλών εκατομμυρίων φτωχών αγροτών που κατοικούσαν στη Ρωσική ύπαιθρο τον 19ο αιώνα. Άλλο πράγμα λοιπόν η δημαγωγία, άλλο ο ουτοπισμός και εντελώς άλλο ο λαϊκισμός. Δεν πρέπει να συγχέουμε αυτές τις τρεις έννοιες. Ο λαϊκισμός οριζόταν ως: «Η αφοσίωση στο λαό που η διανόηση αισθάνεται ότι πρέπει να εκδηλώσει με τις δραστηριότητές της [...] από την αίσθηση ότι έχει ένα χρέος να εκπληρώσει σε  αυτούς που κερδίζουν το ψωμί τους με τα χέρια τους, βάζοντας την κουλτούρα της και τη γνώση της [...] στην υπηρεσία της χειραφέτησης και της ευημερίας του λαού».

Η ΕΥΡΩΠΑΙΚΗ ΕΝΩΣΗ ΓΕΝΝΗΜΕΝΗ ΑΠΟ ΤΗΝ CIA

Οι αμερικανικές μυστικές υπηρεσίες χρηματοδότησαν τους ευρωπαίους αρχηγούς.Ενδείξεις και για την δημιουργία του ευρώ. Τα ντοκουμέντα που ανακαλύφθηκαν από τον Joshua Paul, ερευνητή  στο  Georgetown  University. 

Άρθρο του Giuseppe De Lorenzo                      

Μετάφραση: Θεόδωρος Λάσκαρης

Πριν λίγες ημέρες κυκλοφόρησε η είδηση σύμφωνα με την οποία, οι αμερικανικές μυστικές υπηρεσίες έθεσαν υπό την προσοχή τους τα κόμματα που ονειρεύονται την διάλυση της ευρωπαϊκής ένωσης. Πιο συγκεκριμένα, η CIA διεξάγει έρευνες όσον αφορά την Λέγκα του Βορρά (Ιταλία), το Εθνικό Μέτωπο της Μαρίν Λε Πεν (Γαλλία) και τα άλλα αντι-ευρωπαϊκά κόμματα σε όλη την Ευρώπη. Μία κίνηση κατά κάποιο τρόπο αποσταθεροποιητική της ισορροπίας της ευρωπαϊκής δημοκρατίας, αφού-οποιοδήποτε και εάν είναι το πολιτικό τους πρόγραμμα –αυτά τα κόμματα έχουν σε κάθε περίπτωση το δικαίωμα να υπάρχουν.