Kleurenseut

Ik geef het toe, ik ben een seut als het op kleuren aankomt. Niet dat ik me enkel in zwarte gewaden hul of dat Dora steeds ton sur ton op straat verschijnt.  Wat dat betreft, lukt het me nog aardig om wat kleur te voorzien.  Maar laat mij iets maken, en ik sla tilt.  Laat mij stoffen combineren, en ik zet het op een getwijfel.  Ik vind mezelf al een hele durver als ik zelf een paspelbandje in een kleedje verzin.

Maar gisteren zou ik alle registers opentrekken.  Want sinds de krokusvakantie hebben wij hier een kleuter in huis.

(u ziet: aan kleur geen gebrek)
Ze begon een beetje argwanend aan haar avontuur, vooral toen ze tijdens de wandeling naar school op dag drie doorhad dat het menens was, en dat ze vanaf nu "elke dag" naar school moest.  Maar ze gaat graag, en je zou zelfs kunnen vermoeden dat ze het bijna spijtig vindt dat de school morgen voor even gedaan is.
Dus verdient juf Githa een bedankje.  Ik maakte al eerder een vlaggenlijn voor Eliott (hoewel daar geen fotografische bewijzen van zijn), en dat viel reuze mee.  Dus toen ik bij Oon zag dat zij vlaggenlijnen maakte voor de juffen dacht ik "dan ik ook!".
Eindelijk een reden om eens goed zot te doen, en om eens kleuren en prints te combineren die ik anders zelfs nog niet naast elkaar in de kast zou leggen.  Dat ik het daar benauwd van kreeg, dat kon net zo goed aan het weer liggen, nietwaar?
Dora en ik maakten er een sweatshop van

Alleen jammer dat het weer niet wilde meewerken.  Een paar bliksemschichten niet te na gesproken kreeg ik niet genoeg licht binnen voor een goeie foto...