De ballerinarok, dus.

De ingrediënten van afgelopen weekend: koud weer, een zieke dochter en een ballerinarok die nog op de afwerkstapel lag.   Die bleek na de eerste pasbeurt te smal, en moest toen plaats ruimen voor een kroon die al eerder af moest zijn.  En hoe troost je een zieke dochter beter dan met een cadeautje?  Een ballerinarok terwijl ze fan is van dit schepsel, dat kan niet mis gaan.  Toch?

Geïnspireerd op deze tutorial van Emma en Mona.  Maar dan met fronsen in plaats van met plooitjes.  En met vier lagen gordijnstof om het geheel extra "pofferig" te maken.  En redelijk eenvoudig versierd met bloemen en wat biais.  Ik geniet namelijk nog van het feit dat ik het nu nog min of meer voor het zeggen  heb op vestimentair gebied, en dochterlief nog niet zeurt om knalroze tutu's met alle mogelijke glittereffecten tegelijk.

De reacties van Dora varieerden gisteren van "ooooh, bloemes" over "mama maakt met naamasjien" tot "nee, niet leuk".  Maar hij heeft het toch al een volledige aflevering van Angelina uitgehouden rond haar poep.

De tijd die ik in haar verjaardagskroon stak was omgekeerd evenredig met de tijd dat ze hem op haar hoofd droeg.  Als dat met dit rokje ook zo zit, mag het nog wel een tijdje in haar verkleedkoffer blijven liggen...

Samenloop van omstandigheden

Mijn schoonouders hebben nieuwe glasgordijnen gekocht.  En, zoals dat blijkbaar gaat als men nieuwe glasgordijnen op maat laat maken, ze kregen de overschot mee naar huis.  Veel overschot.  En omdat die ten huize Schoonouders toch maar nutteloos zou liggen wezen, kreeg ik op mijn beurt de glasgordijnen  mee naar huis.  Goed  om later een prinsessenkleed te maken voor Dora, bijvoorbeeld.
Nu wil het toeval dat de bijna-tweejarige dame hier in huis verzot is op deze muis*.  Waarom dat dat nu persé een muis moet zijn is mij een raadsel.  Maar goed, ze is in al haar muizigheid inspirerend genoeg voor Dora om zichzelf een "Alina Ballina" te wanen.
Die samenloop van omstandigheden zorgde voor een creatieve opwelling van mijnentwege.  Geïnspireerd op deze tutorial, maar dan met rimpels in plaats van met plooien en met vier lagen stof in plaats van met één laag stof een een voering.

Iets wat ik gisteren al vol trots had willen laten zien.  Want dit ging van de eerste keer juist, zonder één speld te gebruiken.  Jippie!

Maar toen ik het na Dora's dutje al eens wilde showen (voordat ik de versiering aan zou brengen en van de strook een rok zou maken) bleek het te smal.  Straf, want Dora's taille meet exact twee centimeter minder dan de omtrek van de rok.  Begrijpe wie begrijpen kan...

En toch won de fierheid het van het gebrek aan rekentalent en laat ik u nu al een onaffe rok zien.  Voordat men zou denken dat ik in een hol verscholen zit.  Of zwanger ben.  Of alletwee tegelijk.

* Ja, Angelina heeft een roze rok, ja.  Maar men kan bezwaarlijk van een schoonmoeder verwachten dat ze roze glasgordijnen koopt,  nietwaar?

Op een dag...

... toen ik mijn naaimachine had, en al twee applicaties op een t-shirt had gestikt, bedacht ik mij: "Ik kan naaien!"  En ook: "Dora heeft een luchtige slaapzak nodig, voor in de zomer".  De combinatie van die twee bedenkingen leidde mij naar de stoffenwinkel om twee lappen stof en twee ritsen te kopen.  En daarna bedacht ik mij nog een hele tijd "dat dat toch niet zo moeilijk kon zijn, een slaapzak maken."  En "dat ik dat wel eens zou doen, als ik eens tijd had om de contouren van Dora's slaapzak over te tekenen".

En toen zag ik deze handleiding om een plooirokje te maken (wellicht het bekendste plooirokje van handwerkend Vlaanderen en omstreken).  En daar had ik precies meer goesting in dan om een slaapzak te maken.  Dus maakte ik van een reep stof-voor-de-slaapzak een plooirokje voor Dora.  Ik denk dat ons moemoe nogal ogen getrokken heeft toen ik aan het raden was hoe ik die stof nu mooi recht moest meten en knippen.  Ze lachte zich zeker een breuk toen ze zag hoe ik de rits vaststikte.  En de biais heb ik weer zitten driegen, omdat ik toen nog niet helemaal wist hoe het juist moest.  Maar ik ben toch content van het resultaat...

Ondertussen weigert juffrouw Dora nog steeds te slapen zonder slaapzak, en wordt het in haar kamertje toch wel érg warm voor een dikke slaapzak.  Dus terwijl Dora (onder het wakende oog van Meneer Schaar) vlak voor bedtijd de schutting beklom om de kinderen van de buren te begluren tekende ik haar slaapzak over op patroonpapier, en maakte een luchtige zomerslaapzak.

Vol met beginnersfouten, maar dat mag want ik ben een beginner (ik vraag mij af of er een termijn staat op het gebruiken van de status "beginner").  Maar hé, ik mag toch best trots zijn op mijn egenbedachte oplossing om de rits bovenaan wat af te schermen

En dat gat-omdat-de-opening-voor-de-rits-te-ver-geknipt-was ziet ook niemand meer.

Ach, ik denk dat ik die status toch nog een tijdje ga aanhouden.  Ons moemoe kan er maar plezier van hebben.