Τα 10 πιο αγαπημένα μου τραγούδια του Elvis

  1."Blue Moon of Kentucky" – 1954

Ο Elvis, μαζί με τον Scott και τον Bill, παίρνει ένα κλασσικό τραγούδι του φημισμένου μουσικού της bluegrass, Bill Monroe, που γράφτηκε το 1946 και το μετατρέπει σε αυθεντικό άγριο rockabilly. Εξαιρετικός ο Bill Black στο μπάσο.

2. "Baby Let's Play House" - 1954

Το "Baby Let's Play House" είναι ένα δυνατό rockabillyτραγούδι που γράφτηκε από τον Arthur Gunter 1954. OElvis το τραγούδησε το επόμενο έτος στην SunRecords.. Ο Elvis το ξεκινάει διαφορετικά με το  «Oh, baby, baby, baby, baby baby, baby, baby baby, be-be-be-be-be-be baby baby, baby, baby baby baby….».Χαρακτηριστικός και ο στίχος "I'd rather see you dead, little girl, than to be with another man" ..

3. "Heartbreak Hotel" - 1956

To "Heartbreak Hotel" ήταν ο πρώτος No.1 pop δίσκος του Elvis. Το τραγούδι έμεινε νο. 1 για 8 εβδομάδες σταPop Charts του Billboard. Στις 11 Φεβρουαρίου 1956, ο Elvis παρουσίασε το τραγούδι ζωντανά στο τηλεοπτικό πρόγραμμα των Tommy και Jimmy Dorsey και στις 11 και 24 Μαρτίου στο Ed Sullivan Show. Ο αριθμός των τηλεθεατών που παρακολούθησε αυτές τις εκπομπές εκτιμώνται πάνω από 65 εκατομμύρια! Το "Heartbreak Hotel", εκφράζει την θλίψη που υπάρχει μετά το τέλος μιας σχέσης. Λέγεται ότι οι δημιουργοί του επηρεάστηκαν από την ιστορία ενός άγνωστου καλοντυμένου άνδρα που αυτοκτόνησε στο Miami το 1955, αφήνοντας μόνο ένα σημείωμα που έλεγε: "I walka lonely street". Η φωνή του Elvis μοιάζει με γάντι. Εξαιρετικό το πιάνο του Floyd Cramer, ενός από τους «αρχιτέκτονες» του Nashville sound. Το τραγούδι το έπαιξαν καταπληκτικά, χρόνια αργότερα οι Sha-Na-Na.

4. "It Hurts Me" – 1964

Το τραγούδι είναι μια γλυκιά μπαλάντα που γράφτηκε από τον Joy Byers και τον θρυλικό Charles Daniels! ΟElvis το τραγουδάει άλλοτε σχεδόν ψιθυριστά και άλλοτε με μεγάλη δύναμη. To τραγουδάει καταπληκτικά (με βαριά φωνή!) και τέσσερα χρόνια μετά, στο "'68 Comeback Special". 

5. "Stranger In My Own Home Town" – 1969

Ένα εξαιρετικό δυναμικό τραγούδι (ίσως το  πιο αγαπημένο μου) που το έγραψε ο μαύρος τραγουδιστής της rhythm-and-blues Percy Mayfield. Ξεκινάει με μια υπέροχη ορχηστρική εισαγωγή και η καταπληκτική - σχεδόν «ηλεκτρισμένη» - φωνή του Elvis Presley αποδεικνύει πόσο καλός bluesτραγουδιστής ήταν. “I came home with good intentions-about 5 or 6 years ago-I came home with good intentions-about 5 or 6 years ago-but my home town won't accept me-just don't feel welcome here no more…”

6. "Suspicious Minds" -1969

Εδώ έχουμε ένα τραγούδι - σήμα κατατεθέν του Elvis. Το "Suspicious Minds" – που έγραψε ο Mark James - είναι το τραγούδι που όλοι ομολογούν ότι επέστρεψε τον Presley στις μεγάλες επιτυχίες μετά το '68 Comeback Special. Ήταν το δέκατο όγδοο και τελευταίο νούμερο ένα στις Ηνωμένες Πολιτείες. Το τραγούδι περιγράφει μια προβληματική και δυσλειτουργική σχέση που όλα τα σκιάζει η καχυποψία της γυναίκας. Ο ρυθμός είναι καταιγιστικός, η ατμόσφαιρα αποπνικτική και η φωνή του Elvis συγκλονιστική. Στα backing vocals η Donna Thatcher, που υπήρξε και μέλος τωνGrateful Dead.

7. "Promised Land" - 1973

Το "Promised Land" συμπεριλαμβάνεται στον ομώνυμο δίσκο του 1975. Γράφτηκε και τραγουδήθηκε από τον θρυλικό Chuck Berry το 1964, μετά την αποφυλάκισή του! Ο Berry περιγράφει ένα ταξίδι μέσα στην «γη της επαγγελίας» (ΗΠΑ) με αφετηρία το Norfolk της Βιρτζίνια, που καταλήγει μετά από πολλές στάσεις στο Χιούστον και από εκεί στο Λος Άντζελες, τον “παράδεισο”.  Το τραγούδι με την φωνή του Elvis  και την καταπληκτική κιθάρα του  James Burton είναι δυναμικότερο και σαφώς ανώτερο του Berry.

8. "Steamroller Blues" – 1973

Το "Steamroller Blues" είναι ένα δυνατό (αν και κάπως σύντομο) μπλουζ που γράφτηκε από τον James Taylor το 1970. Επικός ο στίχος “I'm a napalm bomb- Guaranteed to blow your mind…”. Ο Elvis Presley το περιέβαλε στο διάσημο live album του“Aloha From Hawaii: Via Satellite”. Αργότερα, την ίδια χρονιά, το κυκλοφόρησε και ως Β΄ πλευρά του "Fool".Το τραγούδι έφτασε στο νο 17 στα αμερικάνικα pop singles charts.

9. "You Gave Me a Mountain" – 1973

Το "You Gave Me a Mountain" είναι ένα τραγούδι του τραγουδιστή της country Marty Robbins («My Woman,My Woman,My Wife») από την δεκαετία του 1960. Αρκεί να ακούσεις τις δύο εκτελέσεις για να καταλάβεις το μεγαλείο της φωνής του Elvis και πως μπορούσε να πάρει ένα "ξένο" τραγούδι και να το αλλάξει πάντα προς το καλύτερο και ανώτερο, να το απογειώσει κυριολεκτικά. Το τραγούδι που είναι ημι-gospel μιλάει για τις δοκιμασίες ενός ανθρώπου από το ξεκίνημα της ζωής του με έσχατη δοκιμασία την εγκατάλειψή του από την γυναίκα του μαζί με τον μοναδικό του γιο. «But this time, Lord you gave me a mountain-A mountain you know I may never climb-It isn't just a hill any longer-You gave me a mountain this time».

10.  "An American Trilogy" – 1973

To "An American Trilogy" που συνέθεσε ο τραγουδοποιός της country, Mickey Newbury, αγαπήθηκε από τον Elvis Presley, και έγινε και αυτό ένα τραγούδι - σήμα κατατεθέν του, που το τραγουδούσε συνεχώς στις συναυλίες του στη δεκαετία του 1970. Στην πραγματικότητα πρόκειται για ένα medley τριών τραγουδιών του 19ου αιώνα: το "Dixie", ένα τραγούδι που έγινε ο ανεπίσημος ύμνος της Συνομοσπονδίας στον λεγόμενο «εμφύλιο», το "All My Trials", που ήταν ένα νανούρισμα των αφροαμερικάνων από τις Μπαχάμες και το "The Battle Hymn of the Republic", ένα ημι-θρησκευτικό τραγούδι που ήταν συνδεδεμένο με τον στρατό της Ένωσης. Ο Presley άρχισε να εκτελεί το τραγούδι σε μια συναυλία του 1972, στο ντοκιμαντέρ “Elvis on Tour” και στo "Elvis—Aloha from Hawaii". 

Για τον Κ. - πηγή

"Mama liked the roses..."

Ίσως κρατήσει λίγο παραπάνω η απουσία άρθρων. Θα δούμε..
                                     ΚΟ

"Unchained Melody"

Τον Ιούνιο του 1977 ο Elvis Presley ήταν σε άθλια κατάσταση. Ήταν μόνο 42 ετών, αλλά η χρόνια κατάχρηση των συνταγογραφούμενων φαρμάκων και οι τρομακτικές διατροφικές του συνήθειες τον είχαν κάνει παραφουσκωμένο και καταθλιπτικό με τον θάνατο να πλησιάζει. Είχε μια διευρυμένη καρδιά, ένα διευρυμένο έντερο, υπέρταση και απίστευτα επώδυνα εντερικά προβλήματα. Κοιμόταν ελάχιστα και κατά πάσα πιθανότητα θα ήταν στο νοσοκομείο, αλλά έπρεπε να συνεχίσει τις συναυλίες καθώς το κοινό που τον λάτρευε, αλλά και τα πολλά χρήματα ήταν εκεί και δεν μπορούσαν  να περιμένουν.

Είχε περάσει πάνω από ένας χρόνος από τότε που ο Elvis είχε κυκλοφορήσει το τελευταίο του άλμπουμ ηχογραφημένο σε στούντιο, και ο συνταγματάρχης Τομ Πάρκερ ήταν αποφασισμένος να φέρει περισσότερο προϊόν Elvis στα ράφια των καταστημάτων. Παρά την φρικτή μορφή του Elvis, ο Parker διοργάνωσε την κινηματογράφησή του από ένα τηλεοπτικό συνεργείο στις 19 Ιουνίου στην Ομάχα της Νεμπράσκα για ένα προγραμματισμένο TV special και ένα live άλμπουμ. Τελικά προβλήθηκε στο κανάλι CBS δύο μήνες μετά τον θάνατο του Elvis.

Δύο ημέρες αργότερα, οι κάμερες τον κατέγραφαν στην Rapid City της Νότιας Ντακότα. Ήταν ένα άλλο θλιμμένο βράδυ με τον Elvis να κάθεται στο πιάνο, στο τελείωμα της συναυλίας και να εκτελεί μια μαγευτική απόδοση του "Unchained Melody", την μεγάλη επιτυχία των Righteous Brothers το 1965 (το κομμάτι δεν ήταν δικό τους). Με τον κιθαρίστα Charlie Hodge να του κρατά το μικρόφωνο, ένας λουσμένος στον ιδρώτα και σκυμμένος πάνω στο πιάνο Elvis άφησε μέσα από την καρδιά του να βγει το τραγούδι. Ναι, το σώμα του είχε φθαρεί, αλλά η φωνή του παρέμεινε τόσο ισχυρή όσο ποτέ. Χωρίς καμία αμφιβολία, είναι η τελευταία μεγάλη στιγμή της καριέρας του.

Η περιοδεία είχε άλλες πέντε παραστάσεις, με την τελευταία στις 26 Ιουνίου στο Market Square Arena στην Ινδιανάπολη της Ιντιάνα. Η παράσταση τελείωσε με το "Can't Help Falling in Love." Λιγότερο από δύο μήνες αργότερα ο Elvis πέθανε.

Ήταν 16 Αυγούστου του 1977.

Διάβασε:

When Elvis faced the final curtain (‘My Way’)

“Elvis has left the building” (but not our hearts)

Elvis Presley, Hilton Hotel, Las Vegas,1976: Το γράμμα μοναξιάς στον Θεό

“But thi stime, Lord you gave me a mountain..”

ΚΟΚΚΙΝΟΣ ΟΥΡΑΝΟΣ

“Promised Land”

Το “Promised Land” είναι ένα από τα καλύτερα τραγούδια του Elvis Presley και περιέχεται στο ομώνυμο άλμπουμ του που ηχογραφήθηκε το Δεκέμβριο του 1973, στα στούντιο Stax Records στο Μέμφις και κυκλοφόρησε στα 40^α γενέθλιά του. Το τραγούδι, που είναι διασκευή του χιτ του Chuck Berry από το 1965, έφτασε στο νο 14 στο Billboard Hot 100 και στα βρετανικά top ten.

Το "Promised Land" είναι γραμμένο πάνω στην μελωδία του "Wabash Cannonball", ενός παραδοσιακού αμερικάνικου τραγουδιού. Στους στίχους, ο τραγουδιστής ("the poor boy") αφηγείται το ταξίδι του από το Norfolk της Virginia προς την "Γη της Επαγγελίας", στο Λος Άντζελες της Καλιφόρνια, αναφέροντας διάφορες πόλεις του αμερικάνικου Southeast που συναντά κατά μήκος του ταξιδιού..

Ο Ελβις ήταν φαν του Chuck Berry και τα συναισθήματα ήταν αμοιβαία.

Ο Elvis παίρνει το κλασσικό μουσικό οδοιπορικό του Chuck Berry και το μετατρέπει σε ένα σούπερ δυναμικό ροκ ταξίδι με την συνοδεία εκπληκτικών ντραμς από τον Ronnie Tutt και κιθάρας από τον James Burton.

ΚΟΚΚΙΝΟΣ ΟΥΡΑΝΟΣ / καλό ταξίδι Κώστα…

“But this time, Lord you gave me a mountain..”

Η τελευταία φωτογραφία του Elvis. 16 Αυγούστου 1977, ώρα 12:28

Στις 21 Μαρτίου 1977 ο Elvis Presley ακυρώνει την συναυλία του στο Μπατόν Ρουζ της Λουιζιάνα και επιστρέφει αεροπορικώς στο Μέμφις. Σύμφωνα με τον προσωπικό του γιατρό, τον ελληνικής καταγωγής δρ Nichopoulos, (του οποίου αφαιρέθηκε οριστικά η άδεια ασκήσεως επαγγέλματος το 1995) έπασχε από κόπωση και λοίμωξη του εντέρου, με γαστρεντερίτιδα. Ο πρώην πρόεδρος Νίξον τηλεφώνησε στο νοσοκομείο για να ρωτήσει για τον Presley.

Τα προβλήματα του Elvis έχουν ενταθεί. Δύο χρόνια πριν, το 1975 γιόρτασε τα τεσσαρακοστά του γενέθλια. Έχει ήδη χωρίσει από τον Οκτώβριο του 1973, με την Πρισίλα και έχει εισαχθεί αρκετές φορές στο νοσοκομείο για τη θεραπεία διαφόρων καταστάσεων οι οποίες ανησυχητικά, γίνονταν όλο και πιο συχνές. Φήμες άρχισαν να κυκλοφορούν σχετικά με το πρόβλημα με το βάρος του. Δεν ήταν ποτέ αδύνατος αλλά τώρα γινόταν χοντρός και για αυτό έπρεπε συχνά να πέφτει σε εξοντωτικές δίαιτες για να είναι πιο ευπαρουσίαστος στις συναυλίες. Τον Αύγουστο του 1975 εισήχθη στο Baptist Hospital, διακόπτοντας το σόου του στο Las Vegas Hilton. Λίγο αργότερα, ο πατέρας του Vernon υπέστη σοβαρή καρδιακή προσβολή.

Ο Έλβις και ο πατερας του Βέρνον

Την Πρωτοχρονιά του 1976, ο Presley έπαιξε μπροστά στο μεγαλύτερο κοινό σε όλη του την καριέρα, πάνω από 60.000 άτομα, σε μια συναυλία στο Πόντιακ του Μίσιγκαν. Λίγο αργότερα επένδυσε σε μια νέα εταιρεία, την Presley Center Courts Inc., για την ανάπτυξη του racquet-ball, ενός αθλήματος που τον ενδιέφερε. Αυτή ήταν η πρώτη φορά που επέτρεψε το όνομά του να χρησιμοποιηθεί για ένα επιχειρηματικό εγχείρημα. Αργότερα την ίδια χρονιά έφυγε από την εταιρεία, η οποία άλλαξε όνομα, αλλά στις αρχές του 1977 μηνύθηκε για 150.000 δολάρια από πρώην συνεργάτες των επιχειρήσεων του. Κατά τη διάρκεια του 1976 οι σωματοφύλακές του Red West, Sonny West και Dave Holder απολύθηκαν από τον Vernon. Ο προσωπικός γραμματέας του Presley, ο Becky Yancey υποστήριξε ότι η αιτία ήταν ο υποτιθέμενος απρόσεκτος χειρισμός των φαν του Presley, που οδήγησε σε αμηχανία και δαπανηρές δίκες. Προς το τέλος του 1976, Elvis συνάντησε την ελκυστική 21χρονη Ginger Alden, η οποία έγινε η σύντροφός του μέχρι το τέλος.

Ο Elvis  και η Ginger Alden

Δύο μήνες μετά την ακύρωση της συναυλίας στο Μπατόν Ρουζ (1977), ο πατέρας του Elvis, Βέρνον και η δεύτερη σύζυγός του Dee, χωρίζουν.

Παρά αυτά τα προβλήματα, μια μεγαλειώδης τηλεοπτική εκπομπή μαγνητοσκοπήθηκε από το CBS τον Ιούνιο του 1977. Ο Elvis είχε προγραμματίσει να εκδώσει ένα άλμπουμ για να συμπέσει με την προβολή της παράστασης, μετά την περιοδεία που έληξε στις 26 Ιουνίου στην Ινδιανάπολη. Η συναυλία στο Market Square Arena της στην Ινδιανάπολης, στις 26 Ιουνίου 1977, μπροστά σε ένα πλήθος 18.000 ατόμων (μπορείτε να την ακούσετε εδώ), έμελε να είναι η τελευταία του.

Οι συναυλίες που έγιναν στην Omaha της Νεμπράσκα στις 19 Ιουνίου και στην Rapid City της Νότιας Ντακότα στις 21 Ιουνίου 1977 κινηματογραφήθηκαν και αποτέλεσαν το υλικό του ‘Elvis In Concert’ που μετέδωσε το CBS στις 3 Οκτωβρίου 1977. Λιγότερο από δύο μήνες πριν, στις 16 Αυγούστου του 1977, η αυλαία είχε πέσει για τον μεγαλύτερο τραγουδιστή που πέρασε ποτέ από αυτόν τον κόσμο.

Μια συναυλία που δεν έγινε ποτέ. 21 Αυγούστου 1977 στο Hartford του Connecticut

Το 8^ο στη σειρά τραγούδι από το άλμπουμ ‘Elvis In Concert’ είναι το "You Gave Me a Mountain".

Ο Elvis με την Βίβλο στη σκηνή!

Το "You Gave Me a Mountain" είναι ένα υπέροχο τραγούδι που έγραψε ένας τραγουδιστής της country, ονόματι Marty Robbins, κατά τη διάρκεια της δεκαετίας του 1960. Το τραγούδι αφηγείται την περιπετειώδη ζωή ενός ανθρώπου που από μικρός γνώρισε δοκιμασίες, (θάνατος της μάνας του, απόρριψη από τον πατέρα του, φυλακή, φτώχεια) που μπόρεσε να ξεπεράσει. Τώρα όμως τον άφησε η γυναίκα του και πήρε μαζί της το παιδί του και αυτό είναι ένα «βουνό» που δεν μπορεί πλέον να ανεβεί. Ο τρόπος που το τραγούδησε ο Elvis είναι συγκλονιστικός και σαφώς απείρως ανώτερος από εκείνο του Robbins, αλλά και του Frankie Laine που το είπε το 1969. Ο Elvis ξεκίνησε να το τραγουδάει το 1972, (συγκεκριμένα στις 26 Ιανουαρίου 1972 στο Las Vegas, σε μια κάπως πιο «ήπια» έκδοση από τις επόμενες), το τραγούδησε το 1973 στη Χονολουλού στη μεγαλειώδη συναυλία “Aloha from Hawaii” που μεταδόθηκε μέσω δορυφόρου σε 1 δισεκατομμύριο κόσμου και συνέχισε να το τραγουδάει στις συναυλίες του μέχρι το τέλος. Πάντοτε το τραγουδούσε με πάθος, χωρίς να κάνει το παραμικρό λάθος και πολλοί υπέθεσαν ότι το τραγούδι αυτό τον εξέφραζε, ειδικά μετά το διαζύγιο με την Πρισίλα. Κάποτε μάλιστα ο Elvis αναγκάστηκε να δηλώσει στο κοινό ότι δεν είχε καμία σχέση με αυτόν και την Πρισίλα. Παρόλα αυτά σε μία συναυλία, τον Σεπτέμβριο του 1974 ο Elvis ένα μέρος του τραγουδιού δεν το τραγουδάει, αλλά στην ουσία το αφηγείται και υψώνει απότομα την φωνή του όταν λέει “She took my reason for living!” (Η γυναίκα μου, μου πήρε τον λόγο για να ζω!»). Λίγο πριν, στο ίδιο σόου, ενώ τραγουδούσε το 'It's Midnight', ο Elvis ακούγεται να λέει, "listen Cilla" («άκου Σίλα!»). Η Σίλα (χαϊδευτικό της Πρισίλα) ήταν παρούσα στο σόου μαζί με την τετράχρονη Λίζα Μαρί...

Lyrics:

Born in the heat of the desert

My mother died giving me life

Deprived of the love of a father

Blamed for the loss of his wife

You know lord Ive been in a prison

For something that I never done

Its been one hill after another

Ive climbed them all one by one

But this time, lord you gave me a mountain

A mountain you know I may never climb

It isn't just a hill any longer

You gave me a mountain this time

My woman got tired of heartaches

Tired of the grief and the strife

So tired of working for nothing

Just tired of being my wife

She took my one ray of sunshine

She took my pride and my joy

She took my reason for living

She took my small baby boy

But this time, lord you gave me a mountain

A mountain you know I may never climb

It isn't just a hill any longer

You gave me a mountain this time

Διάβασε:

“Elvis has left the building” (but not our hearts)

When Elvis faced the final curtain (‘My Way’)

 26 Ιανουαρίου 1972 - Las Vegas

9 Απριλίου 1972 - Hampton Roads,Virginia

14 Ιανουαρίου 1973 - Aloha from Hawaii

2 Σεπτεμβρίου 1974 - Las Vegas

14 Οκτωβρίου 1976 - The Chicago Stadium

1977 - The Final Courtin…

ΚΟΚΚΙΝΟΣ ΟΥΡΑΝΟΣ

Elvis Presley προς Nixon : «Ας σώσουμε την Αμερική από τους χίππις, τους κομουνιστές και τους Beatles»

Η γραφή ήταν δυσανάγνωστη, μια αραχνοειδή γραφή σε επιστολόχαρτο των American Airlines, που γράφτηκε στα 30.000 πόδια και είχε ένα εξαιρετικό αίτημα.

«Αξιότιμε κύριε Πρόεδρε,», άρχισε. «Θα ήθελα να σας συστηθώ. Είμαι ο Elvis Presley και θαυμάζω εσάς και έχω μεγάλο σεβασμό για την κυβέρνησή σας.

Με την συγκινητική ειλικρίνεια ενός νεαρού fan τηλεοπτικής εκπομπής, ο βασιλιάς του Rock 'n' Roll έλεγε ότι ήθελε να βοηθήσει τον Ρίτσαρντ Νίξον σώσει τις ΗΠΑ από τους hippies, τους κομουνιστές και τους Beatles.

Η επιστολή - πέντε σελίδων, γεμάτη υπογραμμίσεις, άστοχα κεφαλαία γράμματα και ‘εκκεντρικές’ πολιτικές απόψεις που αν την έγραφε άλλος θα κατέληφγε στο καλάθι των αχρήστων, οδήγησε σε μία από τις πιο παράξενες συναντήσεις που έλαβαν ποτέ χώρα στο Λευκό Οίκο.

Οι συνθήκες για το ο πώς Presley αποφάσισε να γράψει την επιστολή το Δεκέμβριο του 1970, ήταν οι εξής:

Μόνο λίγες μέρες νωρίτερα στο σπίτι της οικογένειάς του στο Μέμφις του Τενεσί, ο Presley, που ήταν τότε 35 ετών, είχε έρθει αντιμέτωπος με τον πατέρα του, Vernon, και την σύζυγό του, Priscilla, σχετικά με τις πλούσιες δαπάνες του. Εκείνη τη χρονιά, ο Elvis έδωσε στην οικογένειά του και στους φίλους του χριστουγεννιάτικα δώρα συμπεριλαμβανομένων δέκα αυτοκινήτων Mercedes και 32 πιστόλια.

Ένας μουτρωμένος Presley κατευθύνθηκε προς το πλησιέστερο αεροδρόμιο και, μετά από μια σειρά τυχαίων πτήσεων γύρω από τις ΗΠΑ, απογειώθηκε για την Ουάσιγκτον σε μια πτήση από το Λος Άντζελες.

Η αποστολή του, όπως οι στενοί του φίλοι πίστευαν, ήταν να εντοπίσει ένα κρίσιμο κομμάτι που έλειπε από την πολύτιμη συλλογή του με αυθεντικά σήματα αστυνομίας, από αυτά που βλέπουμε στις αμερικανικές ταινίες να επιδεικνύουν οι αστυνομικοί. Του έλειπε, όμως, ένα: το σήμα της Δίωξης Ναρκωτικών Ουσιών της Ουάσιγκτον. Ο Elvis είχε μιλήσει γι’ αυτό ατέλειωτα, και του είχε γίνει έμμονη ιδέα.

Κατά τύχη, ο γερουσιαστής της Καλιφόρνια, Τζορτζ Μέρφι, ταξίδευε στην ίδια πτήση, και όταν ο Presley αποκάλυψε την φιλοδοξία του να πάρει το σήμα, ο γερουσιαστής του πρότεινε να γράψει επιστολή στον Πρόεδρο προσφέροντας τις υπηρεσίες του στον πόλεμο κατά της παράνομης διακίνησης ναρκωτικών. Θα μπορούσε ο Elvis, πρότεινε ο γερουσιαστής, να απευθύνει έκκληση προς τους νεαρούς Αμερικανούς με ένα τρόπο που κανένας γερουσιαστής δεν θα μπορούσε ποτέ.

Ο Presley στρώθηκε κατ’ ευθείαν στη δουλειά.

Παρά τα ήδη σοβαρά προβλήματα με τα συνταγογραφούμενα (από τον ελληνικής καταγωγής γιατρό του δρ Τζορτζ Νικόπουλος) φάρμακα, όπως τα βαρβιτουρικά, τα οποία αργότερα τον «βοήθησαν» να βρει τον θάνατο, ο Elvis είχε εκφράσει δημόσια την ανησυχία του σχετικά με την κατάχρηση ναρκωτικών από τους νέους.

Έτσι με κατακόκκινα μάτια, όπως περιγράφει ο βοηθός του, έγραψε: «Αγαπητέ Κύριε Πρόεδρε,

Μίλησα με τον αντιπρόεδρο Άγνιου στο Παλμ Σπρινγκς πριν τρεις εβδομάδες και εξέφρασα την ανησυχία μου για την πατρίδα μου. Η κουλτούρα των ναρκωτικών, οι χίπις, οι «Σπουδαστές για μια Δημοκρατική Κοινωνία (σ.σ λευκή φοιτητική ένωση που στήριζε τα δικαιώματα των μαύρων), οι «Μαύροι Πάνθηρες» κ.λπ. δεν με θεωρούν εχθρό τους ή όπως λένε «κατεστημένο». Εγώ την λέω Αμερική και την λατρεύω. Έχω μελετήσει σε βάθος τις καταχρήσεις ναρκωτικών και μεθόδους κομμουνιστικής πλύσης εγκεφάλου και είμαι στο σημείο να μπορώ να βοηθήσω την πατρίδα μου..»

«Μπορώ και θα μπορούσα να κάνω περισσότερο καλό αν γινόμουν Ομοσπονδιακός Πράκτορας και να βοηθήσω με τον τρόπο αυτό μέσα από την επικοινωνία μου με ανθρώπους όλων των ηλικιών. Πρώτα απ’ όλα, είμαι ένας διασκεδαστής, αλλά το μόνο που χρειάζομαι είναι τα ομοσπονδιακά διαπιστευτήρια ».

Έδωσε στον Νίξον τον αριθμό του δωματίου του στο Washington Hotel, όπου είπε ότι είχε καταχωρηθεί με το όνομα ‘Jon Burrows’. «Θα είμαι εδώ για όσο χρονικό διάστημα χρειάζεται για να πάρω τα διαπιστευτήρια ενός ομοσπονδιακού πράκτορα», είπε.

Έγραψε ότι θα ήθελε πολύ να μιλήσει για το θέμα με τον Πρόεδρο, αλλά και ότι είχε ένα άλλο αίτημα: ότι το όλο θέμα έπρεπε να «διατηρηθεί πολύ ιδιωτικό».

Ήταν 6.30 το πρωί όταν προσγειώθηκε το αεροπλάνο και η λιμουζίνα τους κατευθύνθηκε στον Λευκό Οίκο. Άφησε το γράμμα στην είσοδο και, πριν το ξενοδοχείο, σταμάτησε στο τμήμα της Δίωξης, όπου ο αρμόδιος διευθυντής αρνήθηκε ρητά να του παραχωρήσει το σήμα.

Εκείνη τη στιγμή, ο βοηθός του Νίξον και φανατικός θαυμαστής του Έλβις διάβαζε το γράμμα που είχε αφήσει νωρίτερα ο Πρίσλεϊ στον Λευκό Οίκο. Ήταν θέμα χρόνου για να πείσει τους ανωτέρους του. Ο Έλβις ενημερώθηκε ότι έγινε δεκτός από τον πρόεδρο Νίξον, το απόγευμα. Γρήγορα, φόρεσε ένα μοβ βελούδινο κοστούμι, μια ζώνη με μία τεράστια χρυσή αγκράφα, πορφυρένια γυαλιά και πήρε και ένα 45άρι Colt… για δώρο στον πρόεδρο. 

«Το ντύσιμο σου είναι κάπως άγριο, δεν είναι γιε μου;» του είπε ο Nixon κοιτώντας την εντυπωσιακή πόρπη της ζώνης του.

«Κύριε Πρόεδρε, εσείς έχετε να κάνετε το δικό σας σόου και εγώ έχω το δικό μου» (‘Mr President, you’ve got your show to run and I’ve got mine,’) απάντησε αμέσως ο Presley.

«Ο Λευκός Οίκος αρχικά του προκάλεσε δέος» θυμάται ο βοηθός του Νίξον, «αλλά προσαρμόστηκε αμέσως». Όταν ο φωτογράφος άρχισε να απαθανατίζει τη στιγμή, Έλβις και Νίξον έσφιξαν τα χέρια. Η συνομιλία τους δεν καταγράφηκε ποτέ διότι το διαβόητο σύστημα ηχογράφησης του προέδρου δεν είχε ακόμα εγκατασταθεί. Αντ’ αυτού κρατούσε σημειώσεις ο βοηθός του. Μεταξύ άλλων, ο Πρίσλεϊ εξέφρασε την άποψη πως οι Μπιτλς προωθούν την αντι-αμερικανική κουλτούρα ενώ ο πρόεδρος του απάντησε πως η χρήση ναρκωτικών προάγει μία κουλτούρα αντίθετη με αυτή της Αμερικής.

Ο Presley πίστευε ότι οι Beatles ήταν μια σημαντική δύναμη του αντιαμερικανισμού. Είπε ότι οι Beatles ήρθαν στη χώρα αυτή, έβγαλαν χρήματα και στη συνέχεια επέστρεψαν στην Αγγλία, όπου προωθούσαν την «αντι-αμερικανική ατζέντα».

Ο Πρόεδρος, είπε ο βοηθός του, «κούνησε το κεφάλι συμφωνώντας», αλλά και φάνηκε να εκφράζει την έκπληξή του με την επίθεση αυτή του Ελβις σε «συνάδελφούς» του μουσικούς.

Όταν ο Elvis έκανε το κρίσιμο ερώτημα, ο Nixon αμέσως απάντησε θετικά και διέταξε να γίνει. Ο Presley ήταν τόσο εκστασιασμένος που έβαλε το χέρι του γύρω από Νίξον και τον αγκάλιασε.

Αξίζει να σημειωθεί ότι, η συνάντηση κρατήθηκε μυστική για ένα χρόνο μετά τη συνάντηση, αλλά η ιστορία ήταν πολύ καλή για να παραμείνει στο σκοτάδι. Η εφημερίδα Washington Post το πήρε χαμπάρι και δημοσίευσε ό, τι γνώριζε από τη συνεδρίαση.

Ιστορικοί της Ροκ έχουν τοποθετήσει τον Elvis στην κορυφή της λίστας των «διάσημων απρόσμενα δεξιών» (‘famous unexpected Right-wingers’).

Παρόλο που ο Έλβις δεν έκανε πολιτικές δηλώσεις, η επανάσταση του Ουγγρικού λαού, το 1956, ενάντια στην σοβιετική κατοχή της χώρας και το κομμουνιστικό καθεστώς ήταν κάτι που τον «έκαιγε». Για αυτό και ζήτησε από τους Αμερικανούς τηλεθεατές να μαζέψουν λεφτά για να στηρίξουν τον Ουγγρικό λαό. Αποτέλεσμα, μέσα σε λίγες ώρες είχαν μαζευτεί 26 εκατομμύρια ελβετικά φράγκα. Εξαιτίας αυτής της υποστήριξης και με αφορμή τα 55 χρόνια από την Ουγγρική εξέγερση, το όνομα του Έλβις θα δοθεί σε μια πλατεία της Βουδαπέστης και θα ονομαστεί μεταθανάτια επίτιμος πολίτης της χώρας.

ΚΟΚΚΙΝΟΣ ΟΥΡΑΝΟΣ / Πηγές: εδώ, εδώ και εδώ