ΒΕΝΕΖΟΥΕΛΑ: Οι “Boligarchs”. Δίπλα στον λαό που λιμοκτονεί, τα κλαμπ των πλουσίων αριστερών με τους αστακούς και το γκολφ

Daily Mail / ΚΟ

Οι πάμπλουτοι της Βενεζουέλας απολαμβάνουν πλούσια πάρτι και γκουρμέ κουζίνα, ενώ οι άνθρωποι της μεσαίας τάξης αναγκάζονται να σαρώσουν τα πάντα για να βρουν τρόφιμα, καθώς καταρρέει η οικονομία της σοσιαλιστικής χώρας.

Στο πλούσιο Country Club του Καράκας, όπου το κόστος των μελών κοστίζει £ 77.000, δηλαδή 458 φορές το μέσο όρο του μισθού της Βενεζουέλας - γυναίκες με πανάκριβα φορέματα απολαμβάνουν ένα συμπόσιο βοείου κρέατος και αστακού, που ακολουθείται από μια πολύχρωμη ποικιλία από πουτίγκες.

Εν τω μεταξύ, στην παραγκούπολη Petare λίγα μίλια μακριά, μια πόλη με 370.000 Βενεζουελάνους, οι απλοί άνθρωποι της μεσαίας τάξης περιφέρονται στους βρωμερούς σωρούς σκουπιδιών ψάχνοντας για σάπια φύλλα λάχανου, αφυδατωμένα μοσχολέμονα και αποκόμματα δυσώδους κρέατος.

«Αυτοί οι πλούσιοι άνθρωποι είναι κλέφτες. Αυτοί οι κολλητοί της κυβέρνησης έκλεψαν τα χρήματα της χώρας», λέει η Vanessa, 36 ετών, που κερδίζει £ 14 το μήνα σε μια εταιρία με ηλεκτρικά.

«Δεν θέλουν να αλλάξει τίποτα, αλλιώς θα χάσουν τον υψηλό τους life style.

«Ο Τσάβες προσποιούταν ότι ήταν μεγάλος σοσιαλιστής, αλλά ήταν πλούσιος ο ίδιος. Ήταν ένας υποκριτής. Ήταν ένας γ*****ς ψεύτης. Η κληρονομιά του είναι άνθρωποι σαν εμένα που αναζητούν τροφή στα σκουπίδια».

Στις τρώγλες της Petare, η 27χρονη Μαρία, μια μητέρα τριών παιδιών, κάθεται σε ένα σωρό από σκουπίδια ψάχνοντας για τρόφιμα.

«Έρχομαι στο σωρό με τα σκουπίδια κάθε φορά που έχω λεφτά για το λεωφορείο», λέει. «Παίρνω περισσότερα εδώ από ό, τι θα έπαιρνα με τον κατώτατο μισθό. Τα χρήματά μας έχουν γίνει άνευ αξίας».

«Ο σύζυγός μου είναι οξυγονοκολλητής και δεν βγάζει αρκετά για να ζήσει», είπε η Μαρία. «Πρέπει να περιμένω στην ουρά για ώρες για τρόφιμα, και συχνά δεν παίρνω τίποτα».

Η 39χρονη Carmen, μητέρα οκτώ παιδιών, προσθέτει: «Δεν θέλω να είμαι εδώ σκάβοντας στα σκουπίδια. Νιώθω αποπνικτικά, δεν μπορώ να αναπνεύσω. Νιώθω σαν να πνίγομαι. Αλλά ο σύζυγός μου είναι άρρωστος και πεινάμε».

Ο 12χρονος γιος της, Julio, βοηθά τη μητέρα του στο ψάξιμο των σκουπιδιών μετά το σχολείο.

Δεν είναι μόνο τα τρόφιμα που λείπουν. Στο νοσοκομείο Ελ Algodonal στο Antímano, η Νταϊάνα, έχει στην αγκαλιά της το πέντε μηνών μωρό της, που έχει οξεία βρογχίτιδα και άσθμα εδώ και οκτώ ημέρες.

Το νοσοκομείο δεν είναι σε θέση να παρέχει φάρμακα, τρόφιμα ή ακόμα και χαρτί τουαλέτας.

«Το μωρό μου χρειάζεται αντιβιοτικά και φάρμακα για το άσθμα, αλλά έχω πάει σε 10 φαρμακεία και κανείς δεν έχει τίποτα», είπε.

Αυτός ήταν ένας κόσμος πέρα από το Country Club, όπου σερβιτόροι ντυμένοι στα λευκά σερβίρουν κοκτέιλ και καναπεδάκια και οι άνδρες ασκούνται στο γήπεδο του γκολφ με φόντο τις φτωχές συνοικίες της πόλης.

«Δεν είναι ότι δεν ενδιαφερόμαστε για τους φτωχούς ανθρώπους. Έχουμε δώσει πολλά σε φιλανθρωπικούς σκοπούς», λέει ένας παίκτης του γκολφ. «Πρέπει όμως να σταματήσουμε να περνάμε καλά μόνο και μόνο επειδή η χώρα καίγεται;»

Το Κλαμπ είναι ένα μόνο από ένα δίκτυο αποκλειστικών εγκαταστάσεων που συχνάζουν άτομα της υψηλής κοινωνίας της Βενεζουέλας.

Γύρω από το Καράκας και μόνο υπάρχει το Lagunita Country Club, το οποίο έχει κέντρο ιππασίας και αμφιθέατρο όπερας και κοστίζει £ 50.000 η εγγραφή, το Valle Ariba Golf Club, το οποίο χρεώνει £ 47.000 και το Carenero Yacht Club, με χώρο στάθμευσης για σκάφη και τζετ σκι.

Οι σοσιαλιστές κυβερνήτες της Βενεζουέλας εδώ και καιρό ήταν σε διαμάχη με αυτό το σύμβολο του καπιταλισμού, αλλά πίσω από τα παρασκήνια, Σοσιαλιστές και Boligarchs – ονομάζονται έτσι επειδή τον πλούτο τον απέκτησαν μέσω των συνδέσεών τους με την Μπολιβαριανή Σοσιαλιστική κυβέρνηση – οι σχέσεις τους είναι στενές.

Ο Diego Salazar, φιλοκυβερνητικός επιχειρηματίας, ο οποίος είχε εμπλακεί σε ένα σκάνδαλο διαφθοράς πετρελαίου το περασμένο έτος, είναι μέλος του Κλαμπ και ο Alejandro Andrade, διαβόητος υπουργός Οικονομικών του Τσάβες ο οποίος ταξίδεψε με ένα ιδιωτικό τζετ £ 7 εκατομμυρίων, παρακολουθεί τα show του.

Ο πρώην Αμερικανός πρέσβης, C Allen Stewart - εκπρόσωπος μιας χώρας τόσο μισητής από τον Τσάβες - πέθανε από καρδιακή προσβολή στο γήπεδο του γκολφ.

Φωτο: Στην αγροτική πόλη Tacarigua de Mamporal, ένας αδύνατος σκύλος στα πρόθυρα της λιμοκτονίας.

Μέσα στο club: το κλιματιζόμενο Penguin Bar με δερμάτινες πολυθρόνες, εκλεκτά ουίσκι και πούρα και το εστιατόριο, το οποίο πωλεί μπουκάλια σαμπάνιας με £ 300.

Ένας παίκτης του γκολφ είπε στην MailOnline ότι πολλά μέλη αυτών των σωματείων δεν έχουν καμία σχέση με τη διαφθορά ή την κυβέρνηση, αλλά είναι απλά πλούσιοι διπλωμάτες ή επιχειρηματίες που κερδίζουν σε ξένο νόμισμα.

Αλλά οι απλοί άνθρωποι δεν βλέπουν τα πράγματα με αυτόν τον τρόπο. «Δεν θέλω οι πλούσιοι να υποφέρουν, αλλά κατέστρεψαν τη χώρα μας», λέει ο Francisco Lopez, 66 ετών, διαχειριστής σε μια τράπεζα, καθώς παρακολουθεί τους ανθρώπους να ψάχνουν στα σκουπίδια.

Τα ράφια των σούπερ μάρκετ σε όλη τη χώρα είναι άδεια, παρά τις προσπάθειες της κυβέρνησης να αναγκάσουν τους καταστηματάρχες να τα βάλουν όλα επάνω στα ράφια.

Μερικοί απελπισμένοι καταφεύγουν σε παζάρια στα social media για να συντηρήσουν τις οικογένειές τους, ανταλλάσσοντας τα πάντα, από αλεύρι και πάνες για συνταγογραφούμενα φάρμακα.

Οι πλουσιότεροι εξακολουθούν να είναι σε θέση να προμηθεύονται τα καλύτερα αγαθά στην ακμάζουσα μαύρη αγορά της Βενεζουέλας, όπου τα εμπορεύματα πωλούνται πολλές φορές στην αρχική τους τιμή.

Οι μαυραγορίτες γνωστοί ως μυρμήγκια, ή «Bachaqueros» - ονομάζονται έτσι από τα φορτία που μπορούν να φέρουν στις πλάτες τους – τα οποία πωλούν σε πολύ διογκωμένες τιμές.
Μια εκτίμηση δείχνει ότι ένας στους τέσσερις κατοίκους της Βενεζουέλας συμπληρώνει το εισόδημά τους με αυτόν τον τρόπο.

«Ακόμα κι αν οι άνθρωποι είναι φτωχοί, ποτέ δεν τους κάνω έκπτωση», λέει η μαυραγορίτης Christabell, 24 ετών από το διαμέρισμά της στην κορυφή του λόφου στο Ελ Junquito του Καράκας. 

«Ξέρω ότι ακούγεται σαν να είμαι ένα απαίσιο άτομο, αλλά δούλεψα σκληρά για να πάρω αυτά τα αγαθά. Αν αρχίσω να ξοδεύω τα προς το ζην μου, θα μείνω απένταρη. Οι άνθρωποι λένε ότι παίζω με την πείνα του λαού, αλλά τι γίνεται με την δική μου πείνα;»

Το τρέχον στοκ - το οποίο αγόρασε από έναν γνωστό της μέσα από ένα σούπερ μάρκετ - της κόστισε £ 7, είπε, και εκείνη θα το πουλήσει για £ 35, μια αύξηση 400 τοις εκατό.
Το κέρδος, £ 28, είναι το διπλάσιο του μέσου μηνιαίου μισθού στη Βενεζουέλα.

«Αναρωτιέμαι συχνά αν αυτό που κάνω είναι σωστό και πάντα απαντώ ότι είναι λάθος», είπε. «Αλλά η κυβέρνηση μας έχει εξαναγκάσει σε αυτό, και τα πράγματα γίνονται όλο και χειρότερα. Είναι σαν ένα κλοιός  που στενεύει όλο και περισσότερο γύρω μας κάθε μέρα».

Μαζί με την οικονομική κατάρρευση έχει έρθει μια αύξηση των βίαιων εγκλημάτων. Στο Καράκας το ποσοστό δολοφονιών είναι το υψηλότερο στον κόσμο, κερδίζοντας το παρατσούκλι «η πιο επικίνδυνη πόλη στη Γη». Σε πολλά τμήματα της πρωτεύουσας, και σε άλλα μέρη της χώρας, επικρατεί η αναρχία.

Η πολιτική του Τσάβες του εξοπλισμού των πολιτοφυλακών και των «collectivos» για την υπεράσπιση της σοσιαλιστικής επανάστασης οδήγησε στο να καταστεί η Βενεζουέλα η πιο οπλισμένη χώρα στον κόσμο, με ένα όπλο για κάθε δύο πολίτες.
Οι άνθρωποι ζουν με τον συνεχή φόβο των ληστών και των απαγωγέων, και πολλά μέλη της μεσαίας τάξης φεύγουν για την Κολομβία ή τις Ηνωμένες Πολιτείες.

Μπροστά σε αυτές τις δυσκολίες, ακόμη και οι πιο φανατικοί υποστηρικτές της κυβέρνησης - οι λεγόμενοι «Chavistas» - αρχίζουν να έχουν τις αμφιβολίες τους.

Ο Marlene Gaspar, 44 ετών, φρουρός ασφαλείας του νοσοκομείου, είναι μέλος μιας φιλοκυβερνητικής πολιτοφυλακής που έχει αναπτυχθεί για να διατηρηθεί η τάξη στις ουρές για τα τρόφιμα. Αλλά είναι τόσο εξασθενημένος από την πείνα, που δεν μπορεί πλέον να παρακολουθεί την εβδομαδιαία παραστρατιωτική εκπαίδευση.

«Ο Τσάβες υποτίθεται θα άλλαζε τα πράγματα, αλλά αυτό δεν συνέβη. Αντ’ αυτού οι πλούσιοι άνθρωποι έχουν πολλά χρήματα και φανταχτερά αυτοκίνητα, και όλοι οι άλλοι λιμοκτονούν.

«Η καρδιά μου είναι βαριά. Αισθάνομαι εξαπατημένος. Το σοσιαλιστικό μας όνειρο καταρρέει».

ΚΟΚΚΙΝΟΣ ΟΥΡΑΝΟΣ / Πηγή 

Νέα Παγκόσμια Τάξη εναντίον Βενεζουέλας

Του Matthew Heimbach (TradYouth ) / ΚΟ

Ένα από τα πράγματα που πραγματικά με πειράζει είναι όταν εθνικιστές αρνούνται να υποστηρίξουν άλλους εθνικιστές* γιατί κάποιο άλλο κίνημα θα μπορούσε να βρίσκεται σε ένα διαφορετικό μέρος του πολιτικού φάσματος σε σχέση με την οικονομία ή κάποια κοινωνική πολιτική. Η παγκόσμια συμμαχία κατά του διεθνισμού περιλαμβάνει μια ευρεία ποικιλία θρησκευτικών παραδόσεων, εθνοτήτων και πολιτιστικών αξιών. Αν η Ορθόδοξη Ρωσία, το Σιιτικό Ιράν, η κοσμική Συρία, και η αθεϊστική Κίνα μπορούν να συνεργαστούν σε ένα οικονομικό, στρατιωτικό και πολιτικό μπλοκ ενάντια στον Σιωνισμό και τις δυνάμεις της Νέας Παγκόσμιας Τάξης, όλοι οι εθνικιστές θα πρέπει να βρουν τρόπους για να βάλουν στην άκρη τις διαφορές και να σταθούν ενωμένοι ενάντια στις δυνάμεις του νεο-αποικιακού παγκόσμιου καπιταλισμού.

Η Επανάσταση της Βενεζουέλας υπήρξε στόχος της Αμερικής, από τότε που ξεκίνησε. Προηγουμένως, όταν ο Τσάβες ήταν στην εξουσία, οι ΗΠΑ στην πραγματικότητα χρηματοδοτούσαν ομάδες για να γίνει πραξικόπημα. Αυτό προσωρινά δούλεψε. Οι ΗΠΑ προσπάθησαν να καταστρέψουν τη Βενεζουέλα και την Σοσιαλιστική Επανάστασή της, όπως ακριβώς έχουν δοκιμάσει να το κάνουν στην Κούβα εδώ και δεκαετίες. Η κυβέρνηση των Ηνωμένων Πολιτειών δεν είναι ούτε Αριστερή, ούτε Δεξιά. Είναι Παγκοσμιοποιητική (globalist). Οι καπιταλιστές της Νέας Υόρκης χρηματοδότησαν τους Μπολσεβίκους στη Ρωσία με εκατομμύρια δολάρια και ατελείωτα φιλικά δημοσιεύματα στον Τύπο γιατί πίσω από μία φαινομενική ιδεολογία, οι Εβραίοι ολιγάρχες και οι «εθνικοί» συνεργάτες τους επιλέγουν πάντα την παγκοσμιοποίηση πάνω από τα υποτιθέμενα δόγματά τους και τις παρουσιαζόμενες φιλοσοφίες τους.

«Ελευθερωτής της Λιβύης, Θα μείνει στην ιστορία ως ένας μεγάλος μαχητής, ένας  επαναστάτης και ένας μάρτυρας». - Hugo Τσάβες για το θάνατο του συνταγματάρχη Καντάφι.

Όπως ακριβώς και στο παρελθόν, η αφοσίωση των Δυτικών ολιγαρχών εξαρτάται καθαρά από ποια κυβέρνηση, κίνηση, ή καθεστώς θα ταιριάξει καλύτερα στη διαδικασία διάλυσης της εθνικής, εθνοτικής και θρησκευτικής ταυτότητας. Οι ΗΠΑ θα υποστηρίξουν τους υποτιθέμενους "φασίστες" στην Ουκρανία αν αγωνίζονται για λογαριασμό των Εβραίων ολιγαρχών και του ΝΑΤΟ και στη συνέχεια το θα το γυρίσουν από την άλλη για να υποστηρίξουν ριζοσπαστικές ομάδες της Αριστεράς στη Ρωσία, και όλα αυτά με την πρόθεση να προωθήσουν τον διχασμό στα έθνη και να τα ‘ανοίξουν’ προς την εξουσία και την επιρροή της globalist ατζέντας τους.

Οι Ηνωμένες Πολιτείες εγκατέλειψαν την φιλο-Λευκή Νότια Αφρική και την Ροδεσία, αφού αυτό κατέστη πολιτικά σκόπιμο, αλλά επίσης εργάστηκαν στη συνέχεια για να υπονομεύσουν και να ανατρέψουν την Σοσιαλιστική Επανάσταση του Κάστρο στην Κούβα, όλα αυτά επειδή αυτές οι κυβερνήσεις, ανεξάρτητα αν ευθυγραμμίζονται οι απόψεις τους στην πολιτική ή την οικονομία - αντιστάθηκαν στο κάλεσμα για ανεξέλεγκτο καπιταλισμό και έλεγχο (των χωρών τους) από πολυεθνικούς οργανισμούς και Εβραίους τραπεζίτες.

Στα μάτια των ελίτ, κάθε έθνος που θέλει να αγωνιστεί για τον δικό του συμφέρον πρέπει να συνθλιβεί. Από τον Σαντάμ στο Ιράκ μέχρι τον συνταγματάρχη Καντάφι στη Λιβύη και τα τύμπανα του πολέμου να χτυπάνε συνεχώς απέναντι στο Ιράν, η εθνική κυριαρχία ήταν ο εχθρός των ελεγχόμενων από τους Σιωνιστές Ηνωμένων Πολιτειών και ως εκ τούτου οποιαδήποτε χώρα με την οποία οι Ηνωμένες Πολιτείες είναι εναντίον, τις περισσότερες φορές, είναι σύμμαχος στον δικό μας μεγαλύτερο αγώνα.

Η Βενεζουέλα είναι αριστερή και σοσιαλιστική , αλλά είναι αντι-παγκοσμιοποιητική. Αν συναντιόμουν ποτέ με τον Ούγκο Τσάβες και μιλούσαμε για θέματα πίστης, εθνικής ταυτότητας, και οικονομίας θα είχαμε πιθανότατα άγριες συζητήσεις. Αλλά θα βρίσκαμε κοινό έδαφος, στην αντίθεσή μας στην παγκοσμιοποίηση και τον αμερικανικό ιμπεριαλισμό. Ο αμερικάνικος ιμπεριαλισμός δεν ήταν ποτέ υπέρ των συμφερόντων του αμερικανικού λαού, αλλά ήθελε μόνο να χρησιμοποιήσει το αίμα μας και τα χρήματά μας για προωθήσει τα συμφέροντας της παγκοσμιοποίησης.

Όπως ο Τσάβες τόνισε «Ο μεγάλος καταστροφέας του κόσμου, και η μεγαλύτερη απειλή ... εκπροσωπείται από τον ιμπεριαλισμό των ΗΠΑ». Αυτό δεν θα πρέπει να εκληφθεί ως ενέργειες του αμερικάνικου λαού, αλλά της προδοτικής του κυβέρνησης που εδώ και δεκαετίες ελέγχει και χειραγωγεί τις κυβερνήσεις και τις οικονομίες της Λατινικής Αμερικής, ενάντια στα συμφέροντα του λαού μας και των λαών της Λατινικής Αμερικής.

Ο Τσάβες κατανόησε ότι ο αμερικάνικος ιμπεριαλισμός ήταν πραγματικά εβραϊκός ιμπεριαλισμός. Σε ένα διάγγελμά του τα Χριστούγεννα το 2005 δήλωσε «Οι απόγονοι εκείνων που σταύρωσαν τον Χριστό ... έχουν γίνει κύριοι του πλούτου του κόσμου, μια μειοψηφία έχει γίνει κύριος του χρυσού του κόσμου, του ασημιού, των ορυκτού πλούτου, του νερού, των πλούσιων εδαφών, της βενζίνης, του πλούτου και έχει συγκεντρώσει τα πλούτη σε ένα μικρό αριθμό χεριών».

Ο Τσάβες είχε επίσης εκτεταμένες σχέσεις με την Χεζμπολάχ στον Λίβανο, είχε προχωρήσει σε οικονομικές συμφωνίες με το Ιράν, και στην πραγματικότητα χρησιμοποιούσε την αστυνομία του για να ψάξει εβραϊκές συναγωγές και σχολεία πολλές φορές για αντι-επαναστατικές δραστηριότητες. Ο Τσάβες επέτρεπε σε κρατικά κιόσκια να πουλάνε αντίγραφα των Πρωτοκόλλων των Σοφών της Σιών και ένας Εβραίος δημοσιογράφος παραπονέθηκε το 2010, όταν η εκστρατεία του Τσάβες εξέθετε την εβραϊκή καταγωγή του πολιτικού του αντιπάλου και το είχε κάνει θέμα της εκστρατείας του, ανέφερε ότι η Βενεζουέλα είχε «επίσημα επικυρώσει τον Αντισημιτισμό».

Στη Βενεζουέλα,

    «ένας Εβραίος βουλευτής δέχτηκε επίθεση δημοσίως από τον πρόεδρο του Γραφείου της Πολιτείας Μιράντα (μέλος του στενού κύκλου του Τσάβες), με τον ισχυρισμό ότι οι Εβραίοι είχαν σκοτώσει τον Ιησού Χριστό και έτσι τους άξιζε να σφαχτούν από τον Χίτλερ. Λίγο μετά από αυτό, το μηνιαίο ενημερωτικό δελτίο για Docencia Participativa, εκπαιδευτικό ινστιτούτο που συνδέεται με την κυβέρνηση, άρχισε να δημοσιεύει γελοιογραφίες με γκροτέσκες στερεοτυπικές καρικατούρες Εβραίων, με τις περισσότεροι από αυτές να κατηγορούν την παγκόσμια εβραϊκή κοινότητα, ότι έχει ατζέντα για παγκόσμια κυριαρχία».

Οι αριστεροί σοσιαλιστές της Λατινικής Αμερικής κατανοούν καλύτερα από ό, τι το αμερικανικό κοινό ότι οι κυβερνήσεις της Δύσης ελέγχονται από Εβραίους τραπεζίτες και Εβραίους ολιγάρχες. Δεν πρέπει να συγχέουμε τα αντιαμερικανικά σχόλια και συναισθήματα ότι είναι εις βάρος του αμερικανικού λαού. Αντίθετα, είναι ενάντια στους κυβερνήτες της Αμερικής, που ωθούν μια ιμπεριαλιστική ατζέντα σε κάθε έθνος στον πλανήτη.

Οι Εβραίοι χρησιμοποιούν τον αμερικανικό λαό για την προώθηση της ατζέντας τους, και οι εθνικιστές της Λατινικής Αμερικής δικαίως αντιτίθενται σε αυτήν την υποστηριζόμενη από εβραίους εισβολή στις κυβερνήσεις και τις οικονομίες της περιοχής τους. Ενώ ούτε ο Τσάβες, ούτε οι σύμμαχοί του στη Λατινική Αμερική είναι εθνικοσοσιαλιστές, όπως η Χεζμπολάχ στο Λίβανο ή οι Μπααθιστές στη Συρία, ούτε καταλογίζονται στα δόγματα της Ιρανικής Ισλαμικής Επανάστασης, οι δύο πλευρές ήταν σε θέση να κοιτάξουν πέρα ​​από την πολιτική ιδεολογία και τη θρησκεία για να σχηματίσουν συμμαχίες εναντίον της Λερναίας Ύδρας της παγκοσμιοποίησης που απειλούσε και τις δύο περιοχές.

Η Σοσιαλιστική Επανάσταση του Ούγκο Τσάβες στη Βενεζουέλα θέτει τις ανάγκες του λαού του πρώτα. Μόλις η Αμερική και άλλες χώρες τους είπαν να ιδιωτικοποιήσουν την οικονομία τους, προκειμένου να έχουν οι πολυεθνικές εταιρείες πρόσβαση σε μια νέα αγορά, ο Τσάβες απάντησε «Η ιδιωτικοποίηση είναι ένα νεοφιλελεύθερο και ιμπεριαλιστικό σχέδιο. Η υγεία δεν μπορεί να ιδιωτικοποιηθεί, επειδή είναι ένα θεμελιώδες ανθρώπινο δικαίωμα, ούτε μπορεί η εκπαίδευση, ούτε το νερό, το ηλεκτρικό ρεύμα και άλλες δημόσιες υπηρεσίες. Δεν μπορούν να παραδοθούν στο ιδιωτικό κεφάλαιο που αρνείται από τους ανθρώπους τα δικαιώματά τους».

Η άποψή του ήταν εκείνη που πρέπει να έχει μια κυβέρνηση που έχει καθήκον να προστατεύει τον λαό της από όλους τους εχθρούς, ξένους και εγχώριους. Υπό την ηγεσία του Τσάβες, η υγειονομική περίθαλψη αυξήθηκε, η παιδεία αυξήθηκε, η φτώχεια μειώθηκε, και οι δαπάνες για υποδομές ανέβηκαν. Τα κέρδη από το πετρέλαιο της Βενεζουέλας δεν αποστέλλονταν σε μετόχους σε εταιρείες ή στις τσέπες των παγκοσμιοποιητών, πήγαιναν για να σηκώσουν το λαό της Βενεζουέλας και για να ανοικοδομήσουν το έθνος.

Ο Ούγκο Τσάβες με τον πρώην Ιρανό ηγέτη Μαχμούντ Αχμαντινετζάντ

Ο Τσάβες επίσης εργαζόταν, ενώ ήταν πρόεδρος, για να πετύχει μια οικονομική και πολιτική ένωση των χωρών της Λατινικής Αμερικής για να προωθηθεί η αυτάρκεια και οι συμμαχίες προκειμένου να σταθούν ενάντια στον δυτικό ιμπεριαλισμό. Η διαδικασία αυτή απέβλεπε στο να ενώσει τα διάφορα εθνικιστικά κινήματα σε μια δύναμη που θα μπορούσε να υπερασπιστεί καλύτερα τα οικονομικά και πολιτικά συμφέροντα της περιοχής.

Πολλές από τις πολιτικές του Τσάβες οι Αμερικάνοι Λευκοί εθνικιστές θα υποστήριζαν. Ο Τσάβες δηλώσει το 2007 : «Δεν θα χρειάζεται πλέον να πάμε στην Ουάσινγκτον, ούτε στο ΔΝΤ, ούτε στην Παγκόσμια Τράπεζα, σε κανέναν», όταν πήρε το έθνος του από την Παγκόσμια Τράπεζα και το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο. Για την Επανάσταση του Τσάβες μία από τις πρώτες προτεραιότητες ήταν η αφαίρεση κάθε επίδρασης που έχουν στο έθνος οι παγκοσμιοποιητές τραπεζίτες.

Όσοι είναι κατά της παγκοσμιοποίησης είναι οι σύμμαχοί μας, όχι εχθροί μας. Η παγκοσμιοποίηση είναι μια απειλή για όλους μας. Αν μια λύση προερχόμενη από την αριστερά δουλεύει καλά για μια ορισμένη εθνοτική κοινότητα ή πολιτισμό, θα πρέπει να τους δοθεί η δυνατότητα να την προωθήσουν εφ’ όσον παραμένει εντός των συνόρων τους. Με την παγκοσμιοποίηση, όλοι μας χάνουμε την ικανότητα να διαχειριζόμαστε τις δικές μας υποθέσεις. Ο Τσάβες άνοιξε την πόρτα για άλλους εθνικιστές αριστερούς ηγέτες, όπως ο Ραφαέλ Κορέα στον Ισημερινό, ο Έβο Μοράλες στη Βολιβία, και ο Daniel Ortega στη Νικαράγουα για την προώθηση της ενότητας μεταξύ των εθνών τους, για να παρέχουν ένα καλύτερο βιοτικό επίπεδο για τους φτωχούς, να αφαιρεθεί η βιομηχανία και οι φυσικοί πόροι από πολυεθνικές εταιρείες μέσω εθνικοποίησης, και να σταθούν ενάντια στον αμερικάνικο ιμπεριαλισμό.

Ο Τσάβες ωστόσο, όπως και κάθε ηγέτης δεν ήταν τέλειος. Η διαφθορά επέτρεψε ένα μεγάλο ποσό των εσόδων από το πετρέλαιο να πάει στις τσέπες των γραφειοκρατών, αντί να πάει για την ανάπτυξη του έθνους και την βοήθεια στους φτωχούς. Επίσης, ως Χριστιανός, λυπάμαι για τη σχέση του Τσάβες με τον Χριστιανισμό που πολλές φορές ήταν συγκρουσιακή. Πιστεύω πάντως, ότι είναι πιο σημαντικό να τον δούμε ως μια δύναμη που στέκεται ενάντια στις δυτικές κυβερνήσεις που είχαν χώσει την μύτη τους στην περιοχή, ανατρέποντας αμέτρητες κυβερνήσεις και λεηλατώντας την περιοχή για να ωφεληθούν οι Εβραίοι ελίτ και τα «εθνικά» σκυλάκια τους.

Οι συνεχείς αναφορές του Τσάβες στη «δημοκρατία»,προσωπικά μου είναι ανυπόφορες, αλλά η «δημοκρατία» για την Λατινική Αμερική σημαίνει να επιτρέπεται ο λαός να ελέγχει τη μοίρα του, και όχι τα ξένα συμφέροντα. Επίσης οι καταγγελίες του «φασισμού» από τον Τσάβες θα πρέπει να κατανοηθούν με τον ίδιο τρόπο που οι ανατολικοευρωπαίοι χρησιμοποιούν τη φράση, όχι ως όρο κατά της ιδεολογίας του φασισμού, αλλά της εισβολής του δυτικού ιμπεριαλισμού στη γη τους.

Λόγω της αντίθεσης του Ούγκο Τσάβες στις πολυεθνικές εταιρείες και τις διεθνείς τράπεζες, το σύστημα εργάστηκε στο να τιμωρήσει αυτόν και τη Βενεζουέλα. Όταν το Bloomberg τον κατήγγειλε επειδή αρνήθηκε να ξεπουλήσει το έθνος και το λαό του σε ατελείωτη δουλεία χρέους, το βλέπω αυτό ως μία σημαντική, αλλά επώδυνη, απόφαση που ένας εθνικιστής ηγέτης πρέπει να κάνει. Πώς μπορεί κάποιος να ορίσει την τιμή για την αυτονομία και το μέλλον του λαού του;

Η τρέχουσα πολιτική και οικονομική κατάσταση στη Βενεζουέλα είναι αυτή που γρήγορα ξετυλίγεται. Αυτό το ξήλωμα στη Βενεζουέλα άρχισε όταν ο Τσάβες πέθανε, αφήνοντας ένα κενό εξουσίας και την επανάσταση στη μνήμη, όχι στην πραγματική πολιτική ζωή. Η αντιπολίτευση που υποστηρίζεται από τη Δύση έσπευσε να δράσει. Δεν έκανε μόνο η επανάσταση να πεθάνει μαζί με τον ηγέτη της, αλλά η Βενεζουέλα ήταν το έθνος που επλήγη περισσότερο από την κατακόρυφη πτώση των τιμών του πετρελαίου.

Οι νεο-φιλελεύθεροι οικονομολόγοι θριαμβολογούν για τον τρέχον χάος στη Βενεζουέλα ως απόδειξη ότι ο σοσιαλισμός είναι καταδικασμένος. Κάθε έθνος που εξαρτάται σε μεγάλο βαθμό από τα έσοδα του πετρελαίου είναι σε κρίση αυτή τη στιγμή, ανεξάρτητα από τις επικρατούσες οικονομικές αρχές του. Αν μη τι άλλο, το γεγονός ότι η απώλεια των εσόδων του κρατικού πετρελαίου πλήττει τους λαούς τόσο έντονα αποδεικνύει ότι η σοσιαλιστική οικονομία πράγματι επένδυσε την μερίδα του λέοντος του πλούτου των φυσικών πόρων στο λαό όλο αυτό το διάστημα.

Ο Ομπάμα χαρακτήρισε τη Βενεζουέλα «απειλή για την ασφάλεια των Ηνωμένων Πολιτειών» και «απειλή» για την αμερικάνικη εξωτερική πολιτική. Ομάδες της αντιπολίτευσης έχουν λάβει χρηματικά ποσά από τη Δύση για να υποστηρίξουν προσπάθειές για να ανατραπεί η κληρονομιά της Επανάστασης του Τσάβες. Η Independent ανέφερε πως «Το 2002, ο τότε Πρόεδρος Ούγκο Τσάβες εκδιώχθηκε για σύντομο χρονικό διάστημα με πραξικόπημα από τους αντιπάλους που υποστηρίζονταν από τις ΗΠΑ. Η Ουάσιγκτον συνέχισε να διοχετεύει εκατοντάδες χιλιάδες δολάρια στους επικριτές του».

Αυτά τα χρήματα από την Ουάσιγκτον έχουν χρησιμοποιηθεί για να στηρίξουν τις ομάδες της αντιπολίτευσης και να προσπαθήσουν να κατεβάσουν τον Τσάβες και τώρα τον διάδοχό του, Πρόεδρο Nicolas Maduro.

Οι παγκοσμιοποιητές θέλουν να καταστρέψουν κάθε κυβέρνηση, κάθε καθεστώς, και κάθε κίνηση που θα μπορούσε να μιλήσει υπέρ του λαού του, αντί να υποκύπτει στα συμφέροντα των διεθνιστών. Αυτό που συμβαίνει τώρα στη Βενεζουέλα η οποία περιγράφεται από τον σημερινό Πρόεδρο ως "απόπειρα πραξικοπήματος" που υποστηρίζεται από την Ουάσιγκτον, είναι απλά μια άλλη απόπειρα «έγχρωμης επανάστασης», όπως συνέβη στη Μέση Ανατολή και την Ανατολική Ευρώπη κατά την τελευταία δεκαετία.

Ο δημοσιογράφος James Petras (Venezuela Analysis) επεσήμανε ότι,

    «Η κατηγορία του Ομπάμα ότι η Βενεζουέλα αποτελεί απειλή για την αμερικανική εξωτερική πολιτική είναι μια κατηγορία που απευθύνεται σε όλες τις κυβερνήσεις που έχουν επιλέξει ελεύθερα να εγκαταλείψουν τις οργανώσεις με επίκεντρο τις ΗΠΑ και που απορρίπτουν την ηγεμονία των ΗΠΑ. Με άλλα λόγια, αυτό που προκαλεί την οργή του Ομπάμα και παρακινεί τις επιθετικές απειλές του προς τη Βενεζουέλα είναι που η πολιτική ηγεσία του Καράκας αμφισβητεί την ιμπεριαλιστική εξωτερική πολιτική των ΗΠΑ. Η Βενεζουέλα δεν έχει στρατιωτικές βάσεις στην υπόλοιπη Λατινική Αμερική ούτε έχει εισβάλει, ή καταλάβει εδάφη ή υποστηρίξει στρατιωτικά πραξικοπήματα σε άλλες χώρες της Λατινικής Αμερικής - όπως ο Ομπάμα και οι προκάτοχοί του έχουν κάνει. Η Βενεζουέλα καταδίκασε την αμερικάνικη εισβολή της Αϊτής, τα υποστηριζόμενα από τις ΗΠΑ στρατιωτικά πραξικοπήματα στην Ονδούρα (2009), την Βενεζουέλα (2002, 2014, 2015), την Βολιβία (2008) και το Εκουαδόρ (2010). Σαφώς, το διάταγμα «έκτακτης ανάγκης» του Ομπάμα και οι κυρώσεις εναντίον της Βενεζουέλας κατευθύνονται στη διατήρηση της αδιαμφισβήτητης αμερικανικής αυτοκρατορικής κυριαρχίας στη Λατινική Αμερική και τον εξευτελισμό της ανεξάρτητης, δημοκρατικής εξωτερικής πολιτικής της Βενεζουέλας».

Το ‘National Interest’, ένα think tank εξωτερικής πολιτικής που δημιουργήθηκε από τον "νονό του νεο-συντηρητισμού" τον εβραϊκής καταγωγής Irving Kristol έγραψε ότι «οι Ηνωμένες Πολιτείες θα πρέπει προκλητικά και χωρίς καμία απολογία να σταθούν  με τη δημοκρατική αντιπολίτευση» και να «σταθούν με εκείνους που θα συμβάλουν  να επιστρέψει η Βενεζουέλα από την άβυσσο». Οι Εβραίοι στην Ουάσιγκτον και το Σύστημα τόσο στην αριστερά όσο και στην δεξιά ζητούν την πτώση της Επανάστασης του Τσάβες και την παροχή απεριόριστης υποστήριξης στην «δημοκρατική αντιπολίτευση».

Η πολιτική των ΗΠΑ στη Βενεζουέλα είναι μια σκόπιμη συνωμοσία της CIA και των παγκοσμιοποιητών εναντίον μιας χώρας που έχει στραφεί κατά των πολιτικών της Νέας Τάξης Πραγμάτων. Αριστερή ή όχι, αξίζει την υποστήριξή μας περισσότερο από αυτές τις προσωπικότητες της αντιπολίτευσης που θέλουν «η Βενεζουέλα να ανοίξει», λέξη που μεταφράζεται να επιτραπεί η λεηλασία των πόρων και του λαού από τις πολυεθνικές εταιρείες και τις τράπεζες και, στη συνέχεια, να μετατραπεί αυτό το έθνος σε ένα ακόμα προπύργιο της παγκοσμιοποίησης, αποδυναμώνοντας και τα άλλα εθνικιστικά κινήματα στη Λατινική Αμερική.

Κάθε έθνος που πέφτει στα χέρια των παγκοσμιοποιητών γίνεται άλλη μία βάση από όπου θα επιτεθούν εναντίον γειτονικών χωρών. Αν η μάχη του 21ου αιώνα είναι εθνικισμός vs παγκοσμιοποίηση, εγώ θα σταθώ περήφανα δίπλα σε μη-λευκούς, ακόμα και αριστερούς εθνικιστές παρά σε ένα αυτοαποκαλούμενο "εθνικιστή" που υποστηρίζει την ηγεμονία και την ατζέντα της παγκοσμιοποίησης.

* Ο Matthew Heimbach είναι Αμερικάνος, φιλο-Νότιος, Λευκός αποσχιστής και Χριστιανός Ορθόδοξος (!) στο θρήσκευμα. Tα media τον έχουν αποκαλέσει «το νέο πρόσωπο του μίσους», ενώ το Αλ Τζαζίρα τον βάπτισε «μικρό Φύρερ»! Η λέξη «εθνικιστής» για αριστερούς, είναι θεωρώ αδόκιμη. Προφανώς, εννοεί «πατριώτης». Στην Λατινική Αμερική ο πατριωτισμός δεν είναι ενοχοποιημένος από τους αριστερούς. Το αντίθετο μάλιστα. Η εθνική σημαία βρίσκεται σε μεγάλη εκτίμηση και θυμάμαι το πάθος με το οποίο ψέλνουν κάθε φορά τον εθνικό τους ύμνο οι παίκτες των εθνικών ομάδων των χωρών της Νοτίου Αμερικής. Τέλος πάντων, από όσα έχω καταλάβει, καμία σχέση, η εκεί αριστερά, με το επικίνδυνο νεοταξικό ανθελληνικό υποτακτικό εμετικό τσίρκο της αριστεράς στην Ελλάδα. Επίσης, όσον αφορά τις χειραγωγούμενες από τους σιωνιστές ΗΠΑ, ο ιμπεριαλισμός της U.S.A. έχει μακρά ιστορία, και υπήρχε πριν τον Σιωνισμό. Τα θέλει δηλαδή και ο… πισινός της Ουάσινγκτον. Εάν κέρδιζε τον «εμφύλιο» ο Νότος, σαφώς, τα πράγματα θα ήταν διαφορετικά.     

Ενδιαφέρον άρθρο: Λατινική Αμερική: Το καταφύγιο για την επιβίωση της Λευκής Φυλής; Και το δεύτερο μέρος.

ΚΟΚΚΙΝΟΣ ΟΥΡΑΝΟΣ / Πηγή

Ο «Μεσσιανικός ραβίνος» που έχει γοητεύσει τους Αμερικάνους με τον "προφητικό" του λόγο

O Jonathan Cahn είναι ένας Μεσσιανικός Ιουδαίος Ραβίνος, «βιβλικός δάσκαλος» και πάστορας που τα τελευταία χρόνια απέκτησε μεγάλη δημοσιότητα στις ΗΠΑ, κλήθηκε στο Καπιτώλιο στην Ουάσινγκτον, προβάλλεται από τα τηλεοπτικά κανάλια, θαυμάζεται από τους ευαγγελικούς/πεντηκοστιανούς χριστιανούς και παρουσιάζεται κάτι ως «προφήτης» των τελευταίων ημερών.

Ο ραβίνος Cahn, που έλαβε μέρος σε μια εκδήλωση kosher συντηρητικών με την ονομασία «Ουάσιγκτον: Ένας άνθρωπος της προσευχής, 2014» που παρουσίασαν ο Mike Huckabee και η Michelle Bachmann, δήλωσε ότι η Αμερική έχει χάσει το «χαμόγελο του ουρανού», καθώς δεν λαμβάνει υπόψη τα πρότυπα του Θεού για την ηθική.

Καταγγέλλοντας την ηθική κατάπτωση της Αμερικής και μιλώντας εναντίον των αμβλώσεων, της αφαίρεσης της προσευχής από τα σχολεία και της νομιμοποίησης του «γάμου» των ομοφυλόφιλων, ο Cahn έχει καταφέρει να γίνει «είδωλο» στους κύκλους των συντηρητικών χριστιανών.

Ο Cahn, ο οποίος ισχυρίζεται ότι προέρχεται από την φυλή του Λευί (την φυλή των ιερέων), απέκτησε τεράστια φήμη αρχικά με το best seller βιβλίο του “The Harbinger” («Ο Προάγγελος»), το οποίο έκανε τρελές πωλήσεις κι έγινε νο 1 χριστιανικό βιβλίο της χρονιάς το 2012 και στο οποίο ανακατεύει τις Ηνωμένες Πολιτείες και τις επιθέσεις της 11ης Σεπτεμβρίου, με τον αρχαίο Ισραήλ και την καταστροφή του βασιλείου του Ισραήλ. Ειδικότερα βλέπει το χωρίο Ησαΐας 9:10 ως «προφητική προειδοποίηση» προς τις Ηνωμένες Πολιτείες. Το 201 κυκλοφόρησε το βιβλίο του “The Mystery of the Shemitah” (Το Μυστήριο της Shemitah).

Το χωρίο Ησαΐας 9:10 που επικαλείται ο Cahn λέει: «οι πλίνθοι έπεσον, πλην ημείς θέλομεν κτίσει με πελεκητάς πέτρας· αι συκομορέαι εκόπησαν, πλην ημείς θέλομεν αλλάξει αυτάς εις κέδρους». Τα λόγια αυτά θεωρούνται «παρηγορητικά» και «προφητικά» μετά την καταστροφή της 11^η Σεπτεμβρίου, καθώς «ο αμερικάνικος λαός θα ανακάμψει και θα σταθεί ισχυρός», όπως είπε ο ηγέτης της πλειοψηφίας στη γερουσία Τοm Daschle. Το ζήτημα είναι ότι τα λόγια αυτά, όπως αναφέρει στο προηγούμενο χωρίο ο Ησαΐας, ειπώθηκαν από τον ιουδαϊκό λαό (Εφραΐμ και Σαμάρεια) «υπερηφάνως και με έπαρσιν καρδίας»!! 

Ο Cahn συνδέει το παραπάνω χωρίο με μία συκομορέα που υπήρχε μπροστά από το επισκοπικό παρεκκλήσι του Αγίου Παύλου στο Ground Zero στη Νέα Υόρκη και καταστράφηκε και δύο χρόνια μετά τα γεγονότα της 11^ης Σεπτεμβρίου, στις 29 Νοεμβρίου του 2003, ένα πραγματικό δέντρο φυτεύτηκε στη θέση του. Αυτό το δέντρο ήταν ένα έλατο ύψους 21 ποδιών και ονομάστηκε «το δέντρο της ελπίδας». Αυτό το δέντρο δεν υφίσταται πλέον, καθώς πέθανε, το ξερίζωσαν και δεν αντικαταστάθηκε.

Ο Cahn είναι ο επικεφαλής της μεσσιανικής συνάθροισης με το όνομα “Beth Israel” στο Νιού Τζέρσεϊ. Οι Μεσσιανικοί Ιουδαίοι δεν δέχονται την ονομασία «χριστιανοί», καθώς υποστηρίζουν ότι αποτελούν τμήμα του Ιουδαϊσμού, με την διαφορά ότι πιστεύουν στον «Μεσσία Γιεσούα».Το θρησκευτικό αυτό κίνημα ξεκίνησε την δεκαετία του 1960 στις ΗΠΑ και άρχισε να εξαπλώνεται μεταξύ των εκεί Εβραίων. Σήμερα υπολογίζεται ότι υπάρχουν πάνω από 500.000 Μεσσιανικοί Ιουδαίοι, εκ των οποίων 15.000 με 20.000 ζουν στο Ισραήλ. Οι υπόλοιποι Ιουδαίοι τους αντιμετωπίζουν με μεγάλη καχυποψία, αλλά και αποστροφή θεωρώντας ότι είναι συγκαλυμμένοι χριστιανοί που προσπαθούν να προσηλυτίσουν Ιουδαίους στην χριστιανική πίστη (βλ. περισσότερα εδώ). 

Η σύναξη είχε πρώτα έδρα το Garfield του New Jersey και από το 2008 μεταφέρθηκε στο Wayne του New Jersey. Η άφιξή της σύναξης των Μεσσιανικών του Cahn στο Wayne αντιμετωπίστηκε με καχυποψία από τους τοπικούς Ιουδαίους θρησκευτικούς ηγέτες καθώς ο «μεσσιανισμός έχει καταδικαστεί από τον ιουδαϊκά κλήρο ως μανδύας για τους μισσιονάριους του χριστιανισμού». Ο Cahn πάντως έσπευσε να καθησυχάσει τους συμπατριώτες του Ιουδαίους, δηλώνοντας στους δημοσιογράφους ότι «το εκκλησίασμα δεν έχει καμία πρόθεση να “στοχεύσει” στην εβραϊκή κοινότητα. Ωστόσο, όλοι είναι ευπρόσδεκτοι». Με λίγα λόγια οι Εβραίοι για τον Cahn δεν χρειάζεται να «ευαγγελιστούν», να ακούσουν για τον Κύριο Ιησού Χριστό και να πιστέψουν σε Αυτόν. Μια «πολιτική» που ακολουθούν αρκετοί θιασώτες του λεγόμενου χριστιανικού Σιωνισμού (όπως ο Τεξανός mega- πάστορας Hagee - δες εδώ, εδώ κι εδώ).

Ο Cahn στις ομιλίες του, στις οποίες συχνά εμφανίζεται με την χαρακτηριστική  φορεσιά του Ιουδαίου ραβίνου, προσδίδοντας ένα μυστήριο, δεν διστάζει να επικαλείται την Καμπάλα (ιουδαϊκός μυστικισμός) και τα βιβλία της για να στηρίξει τις θεωρίες του! Στο παρακάτω βίντεο μιλάει για το Zohar, ένα ιουδαϊκό καβαλιστικό βιβλίο που αποδίδεται στον ραβίνο Simon ben Yochi που έζησε κοντά στο τέλος του 1^ου αιώνα, αν και σύγχρονοι κριτικοί θεωρούν ότι είναι μια συλλογή του 13ου αιώνα. 

Η Καμπάλα είναι ένα είδος απόκρυφης Θεοσοφίας ή παραδοσιακής ερμηνείας των Γραφών μεταξύ των Ιουδαίων λογίων και ορισμένων Γνωστικών.... Υποθέτει ότι κάθε μικρή λέξη, αριθμός και προφορά των Γραφών περιέχει ένα κρυμμένο νόημα. και διδάσκει τις μεθόδους «ερμηνείας» για την εξακρίβωση αυτών των απόκρυφων νοημάτων. Οι αποκρυφιστές Καββαλιστές λένε ότι προλέγουν γεγονότα.

Ο Cahn δίνει δικές του ερμηνείες σε χωρία της Βίβλου, εγκρίνοντας τον μυστικιστικό συμβολισμό και επαινώντας τις μυστικιστικές παραδόσεις της Καμπάλα.

Ένα βίντεο στο οποίο αντικρούει τον ραβίνο Cahn ο μαχητικός αντισιωνιστής πάστορας Steven Anderson (Ένα από τα επιχειρήματά του: Ο Χριστός είπε στους μαθητές "υμείς δε μη κληθήτε ραββί" Ματθ. 23:8):

Ας δούμε πως τον παρουσιάζει γνωστή αμερικάνικη χριστιανική σιωνιστική ιστοσελίδα:

Έδωσε την εναρκτήρια ομιλία στο Προεδρικό Εναρκτήριο Πρωινό Προσευχής το 2013. Πρόσφατα προσκλήθηκε να μιλήσει στα Ηνωμένα Έθνη, εξ ονόματος των διωκόμενων χριστιανών. Τώρα, περισσότεροι από 7 εκατομμύρια άνθρωποι έχουν δει την τελευταία ομιλία του στο Καπιτώλιο.

Γεννημένος στη φυλή του Λευί, την γραμμή του Ααρών, των ιερέων της Βίβλου, ο ραβίνος Jonathan Cahn, βγήκε από την σχετική αφάνεια τα τελευταία χρόνια, καθώς τα βιβλία του “The Harbinger” και “The Mystery of the Shemitah” έγινε best-seller των New York Times με περισσότερα από 2 εκατομμύρια αντίτυπα. Και τα δύο αποκαλύπτουν μια αρχαία μορφή Κρίσης που τώρα εκτυλίσσεται γρήγορα στην Αμερική και τον κόσμο.

«Πιστεύω ότι έχω κληθεί να σημάνω συναγερμό, για να φέρω στο προσκήνιο ένα μήνυμα προειδοποίησης», λέει ο Cahn, που είναι ανώτερος ραβίνος στο Beth Israel Jerusalem Center στο Wayne του Νιου Τζέρσεϋ. «Αυτό έχω κληθεί να κάνω για αυτόν τον καιρό. Από εκεί και πέρα, έχω κληθεί να καλέσω τον αρχαίο μου λαό να επιστρέψει στο Μεσσία και την εκκλησία να επιστρέψει στις βιβλικές της ρίζες και στο πεπρωμένο της».

Ο Hubie Synn, ένας λογιστής New Jersey γνωστός για το προφητικό του χάρισμα, ο οποίος βρέθηκε με τον Cahn σε ένα αεροδρόμιο και έπαιξε καθοριστικό ρόλο στην έκδοση του “The Harbinger”, λέει, «Είναι πραγματικά εκπληκτική, η πλατφόρμα που του έδωσε ο Θεός με ένα τόσο γρήγορο τρόπο».

«Όταν ο Θεός έχει ένα λόγο για κάποιον ή για έναν λαό, πάντα βρίσκει έναν τρόπο να το προβάλλει και μπορεί να μην το κάνει με τους παραδοσιακούς τρόπους», λέει ο Synn. «Στο The Harbinger, (ο Θεός) είχε ένα μήνυμα για την Αμερική. Διαδόθηκε πολύ γρήγορα σε μεγάλη κλίμακα, που δεν νομίζω ότι κανείς το περίμενε ποτέ. Μπορείτε να δείτε το χέρι του Θεού να εργάζεται μέσω του The Harbinger. Ακόμη και πολλοί κυβερνητικοί αξιωματούχοι έχουν διαβάσει το βιβλίο».

Γεννημένος σε μια μεταρρυθμισμένη ιουδαϊκή οικογένεια, οι γονείς της μητέρας του Cahn διέφυγαν τις διώξεις στην Ρωσία και του πατέρα τις διώξεις στην χιτλερική Γερμανία. Συναντήθηκαν στην Αμερική και ενώ παράλληλα συνέχιζαν το διδακτορικό τους στη χημεία, παντρεύτηκαν και έκαναν  τρία παιδιά. 

Μεγαλωμένος σε συναγωγή, ο Cahn άκουγε τις θεωρίες για το μεγάλο λαό της Βίβλου (Ισραήλ) – και αναρωτήθηκε γιατί ο Θεός είχε μιλήσει με τόση σαφήνεια στον εβραϊκό λαό στην αρχαιότητα, "αλλά έμενε σιωπηλός για 2000 χρόνια". Στην έβδομη τάξη, έγινε φίλος με ένα αγόρι το οποίο του μίλησε για τον Ιησού, αλλά διαφώνησε μαζί του και έγινε «άθεος». Μετά από μια έρευνα που τον οδήγησε στον αποκρυφισμό, τα ΟΥΦΟ και τον Νοστράδαμο, ο Cahn ανακάλυψε το βιβλίο του Hal Lindsey “The Late Great Planet Earth”, που έγινε best-seller την δεκαετία του ‘70 για το προφητείες σχετικά με τις Έσχατες Ημέρες (βλ. εδώ).

Ενώ ο ίδιος εξακολουθούσε να ζει όπως και πριν, παίζοντας σε ένα ροκ συγκρότημα, άρχισε να λέει σε όλους για τις προφητείες. Τελικά, έκανε μια συμφωνία με το Θεό ότι εάν θα του χορηγήσου μακροζωία θα δεχόταν τον Κύριο πριν πεθάνει. Όχι μετά από πολύ καιρό, παραλίγο να πεθάνει δύο φορές, συμπεριλαμβανομένου ενός περιστατικού στο οποίο ένα τρένο διέλυσε το αυτοκίνητό του, αλλά με κάποιο τρόπο επιβίωσε χωρίς ούτε μια γρατσουνιά.

Σε ηλικία 20 ετών, πήγε σε ένα βουνό, γονάτισε σε μια πέτρινη πλάκα και αφιέρωσε τη ζωή του στο να ακολουθήσει τον Θεό παρακάτω. Αργότερα, έμαθε ότι η πέτρινη πλάκα ήταν ένας βωμός στο διάβολο, μια ανακάλυψη που «εμφανίστηκε προφητικά, καθώς αργότερα (ο Cahn) θα καλείτο να πάει στα έθνη, και πολλές φορές να ανέβει βουνά αφιερωμένα στον εχθρό (διάβολο) για να βοηθήσει να έρθει η πνευματική επανάσταση»."

Μετά από αρκετές προφητικές συναντήσεις, ο Cahn οδηγήθηκε να συνεργαστεί με αυτούς που έχουν ανάγκη, να πλησιάσει τους άστεγους, και να απασχοληθεί με παιδιά με ειδικές ανάγκες. Ίδρυσε επίσης την Beth Israel. Σύντομα, το εκκλησίασμα διπλασιάστηκε και τριπλασιάστηκε σε μέγεθος και είναι σήμερα το μεγαλύτερο Μεσσιανικό εκκλησίασμα στην Αμερική.

Σήμερα, τα βιβλία του έχουν διαβαστεί από μέλη του Κογκρέσου, ηγέτες στη Wall Street, έχουν παραδοθεί στο Καπιτώλιο και έχουν αναφερθεί και εγκριθεί από  προεδρικούς υποψηφίους. 

Εδώ βίντεο με ομιλία του. Κάπου προς το τέλος, δοξάζει το κράτος του Ισραήλ, μέσα σε αποθέωση από το κοινό... Όσο για την προσευχή, αυτή επικεντρώνεται γύρω από τον Θεό (Πατέρα).

Ο Cahn στο δεύτερο βιβλίο του, λέει ότι επίκειται η λήξη του έτους Shemitah (Σεμιτάχ) στις 13 Σεπτεμβρίου 2015, όπου θα έρθει «κρίση» επάνω στις ΗΠΑ μέσα από την οικονομική κατάρρευση και για αυτό καλεί τους Αμερικάνους να εισέλθουν «σε μια περίοδο εθνικής προσευχής και μετάνοιας».

Υποτίθεται ότι σε κάθε Σεμιτάχ (σαββατικό έτος = έτος αγρανάπαυσης, σύμφωνα με τον Μωσαϊκό νόμο) λαμβάνουν χώρα «κρίσεις» επάνω στην Αμερική (εδώ την συνδέει με το Ιρσαήλ). Το προηγούμενο Σεμιτάχ το 2008 κατέρρευσε το χρηματιστήριο της Αμερικής. Το 2001 στο Σεμιτάχ έπεσαν οι Δίδυμοι Πύργοι.

Ιδού σχετικό βίντεο:

Ο Cahn «προειδοποίησε» επίσης ότι συχνά πριν από την κρίση προηγείται η «βεβήλωση» που είναι ήδη παρούσα στην αμερικανική κοινωνία. Καλεί τους Χριστιανούς να προετοιμαστούν για τις διώξεις που θα έρθουν και να ετοιμαστούν να μείνουν πιστοί στον Θεό στην περίοδο της διαμάχης στην οποία δεν θα υπάρχουν «γκρίζες ζώνες» ή μέση λύση.

Στο “The Harbinger”, ο Cahn έγραψε για το «δέντρο της ελπίδας», ένα έλατο ή κέδρος που στη Βίβλο συμβολίζει τη δύναμη ενός έθνους, το οποίο φυτεύτηκε στο Ground Zero στη Νέα Υόρκη μετά από την 11^η Σεπτεμβρίου, αλλά μαράθηκε και πέθανε. Τελικά ξεριζώθηκε το Πάσχα του 2014. Αυτό για τον Cahn είναι ένας «προάγγελος», ένα θεϊκό σημείο ότι έρχεται κρίση.

Αλλά ένας ακόμα πιο κρίσιμος «προάγγελος» για την Αμερική είναι η σχέση της με το Ισραήλ, λέει ο Cahn.

«Οι σχέσεις μεταξύ της Αμερικής και του Ισραήλ βρίσκονται στο χειρότερο σημείο τους. Αυτό είναι ένα επικίνδυνο σημάδι για την Αμερική. Η Αμερική πιέζει τώρα για μια συμφωνία (για το πυρηνικό πρόγραμμα της Τεχεράνης), που το Ισραήλ λέει ότι θα θέσει σε κίνδυνο το Ισραήλ. Αυτό είναι επίσης δυσοίωνο», δήλωσε ο Cahn.

Η αμερικάνικη Γερουσία έχει προθεσμία να εγκρίνει την πυρηνική συμφωνία με το Ιράν μέχρι το τέλος του Σεπτεμβρίου. Ο πρωθυπουργός του Ισραήλ, Μπενιαμίν Νετανιάχου χαρακτήρισε τη συμφωνία «ιστορικό λάθος για τον κόσμο».

ΚΟ: Το θέμα έχει ενδιαφέρον. We will keep an eye on this guy…. 

ΚΟΚΚΙΝΟΣ ΟΥΡΑΝΟΣ / Πηγές: εδώ, εδώ, εδώ, εδώ, εδώ κι εδώ