αφού δεν το 'πε το τραγούδι ο μπακιρτζής
το είπα εγώ να μη μου μείνει στο συρτάρι
στη ζήση αυτή να ζεις θα πει να επιζείς
είναι ισόβια - κι ο θεός δεν δίνει χάρη
το είπα εγώ να μη μου μείνει στο συρτάρι
στη ζήση αυτή να ζεις θα πει να επιζείς
είναι ισόβια - κι ο θεός δεν δίνει χάρη
Είπες· θα πάγω σ' άλλη γη. Μα, πού να πας;
Δεν θα 'χει Τάσο εκεί, μονάχα Τζέημς και Τζώννυ.
Και θα διψάσεις, θα 'χει τρύπα ο μαστραπάς.
Θα 'σαι το γιόμα που τη νύχτα του μουτζώνει.
Σ' αυτόν τον τόπο, που όλο λες πως θες να πας,
θα είσαι η Γκούφυ, να ξεχάσεις πια τη Γκόλφω.
Κάθε σου φίλος θα 'ναι ντίτζιταλ λαπάς
κι ίσως, μην το γελάς, θαυμάζει τον Αδόλφο.
Κι όταν γυρίσεις απ' τον τόπο που θα πας,
και μες στους δρόμους θα ρωτάς για κάποιον Τάσο,
σκάψε καλύτερα το χώμα που πατάς·
εκεί θα μ' έχουν βάλει για να ξαποστάσω.