Εμφάνιση αναρτήσεων με ετικέτα θεατρο. Εμφάνιση όλων των αναρτήσεων
Εμφάνιση αναρτήσεων με ετικέτα θεατρο. Εμφάνιση όλων των αναρτήσεων

Δευτέρα 7 Νοεμβρίου 2011

Το τρίτο στεφάνι

Πασίγνωστο μυθιστόρημα του Κώστα Ταχτσή,πολυπρόσωπο,μια απεικόνιση της ελληνικής κοινωνίας.
Τα γεγονότα διαδραματίζονται κυρίως την εποχή του μεσοπόλεμου και της κατοχής και οι κύριοι πρωταγωνιστές είναι δυο γυναίκες:Η Εκάβη και η Νίνα,που μέσα από τις προσωπικές τους ιστορίες μας περιγράφουν την εποχή.
Το έργο έχει πολλά αυτοβιογραφικά στοιχεία,ο ίδιος δε ο συγγραφέας είχε αποκαλύψει ότι ο χαρακτήρας της Εκάβης Λόγγου βασίζεται απόλυτα στη γιαγιά του,που τον μεγάλωσε.
Η πρώτη επαφή μου με το έργο ήταν ραδιοφωνική,με απόδοση των χαρακτήρων από τη Ρένα Βλαχοπούλου(Νίνα) και τη Σμαρώ Στεφανίδου(Εκάβη).Πολύ αργότερα αγόρασα το βιβλίο και πραγματικά απόλαυσα την αφήγηση χωρίς διακοπή.Σήμερα κυκλοφορεί με διαφορετικό εξώφυλλο και από διαφορετικό εκδοτικό οίκο.
Και βέβαια παρακολούθησα τη σειρά στην τηλεόραση και κατα καιρούς ανοίγω και πάλι το βιβλίο για μια νέα ανάγνωση.

Έλειψα για μια εβδομάδα,ανειλημμένες υποχρεώσεις,μα χάρηκα πολύ,γιατί μου δόθηκε η ευκαιρία να παρακολουθήσω την παράσταση στο "Παλλάς".
Αφηγηματική η μορφή με λίγα,αφαιρετικά σκηνικά και με καλούς ηθοποιούς να ερμηνεύουν τους χαρακτήρες.
Διάβασα κάποιες κριτικές όχι και τόσο θετικές για την επίπεδη απόδοση του βιβλίου.Προσωπικά μου άρεσε πολύ,για μια ακόμη φορά ήταν σαν να ζούσα και πάλι στον κόσμο της αφήγησης του συγγραφέα,αφού μέσα σε μια παράσταση δόθηκε όλο το εύρος του βιβλίου.Η διάρκεια μεγάλη,4 ώρες ,αλλά όταν κάτι σ΄αρέσει ούτε που καταλαβαίνεις πώς περνούν.
Η διανομή των ρόλων πολύ καλή με εξαιρετικές τη Φιλαρέτη Κομνηνού σαν Νίνα και τη Νένα Μεντή σαν Εκάβη.
Ιδιαίτερα μου άρεσε ο Γιάννης Στάνκολγου,που έδωσε μια πολύ καλή ερμηνεία στο ρόλο του Δημήτρη,γιου της Εκάβης.

Κυριακή 16 Μαΐου 2010

Mαρινέλλα-Παλλάς

Δύσκολες εποχές,αλλά λένε πώς η φτώχεια θέλει καλοπέραση!Ακολουθώντας αυτή τη φράση οι νεώτερες γυναίκες του χωριού διοργανώνουν τακτικά μια μικρή απόδραση στην Αθήνα,δίνοντάς μας την ευκαιρία να παρακολουθήσουμε μια θεατρική παράσταση,να απολαύσουμε κάποιον τραγουδιστή...Μπορεί οι επιλογές να μην είναι πάντα επιτυχημένες,αλλά σημασία πάνω απ΄όλα έχει η καλή παρέα.
Αυτή τη φορά το πρόγραμμα ήταν το θεατρικό "Μαρινέλλα" στο Παλλάς.
Το έργο διατρέχει τις δεκαετίες ΄50,΄60,΄70,΄80 με κύρια πρόσωπα τρεις γυναίκες:η Ειρήνη από την επαρχία,η Μαρία από την Αθήνα-φανταστικά πρόσωπα-και η Κυριακή(Μαρινέλλα) πραγματικό.Οι ζωές των δυο πρώτων κυλάνε παράλληλα με την καριέρα της τραγουδίστριας.Μια ατάκα των ηθοποιών γίνεται η αφορμή για να πλημμυρίσει η σκηνή από την ερμηνεία των σημαντικότερων τραγουδιστικών σταθμών της καλλιτέχνιδας και να γίνουν εκφραστές των αισθημάτων τους.Σηματοδοτούν τις ζωές της Ερήνης και της Μαρίας.
Τραγούδια,πρόσωπα και ιστορία διαπλέκονται αρμονικά.
Ξεκινώντας το έργο μπορώ να πω ότι δεν ενθουσιάστηκα,τα πολλά χορευτικά δε με εντυπωσίασαν.Εξελισσόμενη η ιστορία αποκτούσε ενδιαφέρον και η φωνή της Μαρινέλλας καθώς και η εκπληκτική,ηλεκτρισμένη ερμηνεία της σε μάγευε.