Το τρίτο στεφάνι

Πασίγνωστο μυθιστόρημα του Κώστα Ταχτσή,πολυπρόσωπο,μια απεικόνιση της ελληνικής κοινωνίας.
Τα γεγονότα διαδραματίζονται κυρίως την εποχή του μεσοπόλεμου και της κατοχής και οι κύριοι πρωταγωνιστές είναι δυο γυναίκες:Η Εκάβη και η Νίνα,που μέσα από τις προσωπικές τους ιστορίες μας περιγράφουν την εποχή.
Το έργο έχει πολλά αυτοβιογραφικά στοιχεία,ο ίδιος δε ο συγγραφέας είχε αποκαλύψει ότι ο χαρακτήρας της Εκάβης Λόγγου βασίζεται απόλυτα στη γιαγιά του,που τον μεγάλωσε.
Η πρώτη επαφή μου με το έργο ήταν ραδιοφωνική,με απόδοση των χαρακτήρων από τη Ρένα Βλαχοπούλου(Νίνα) και τη Σμαρώ Στεφανίδου(Εκάβη).Πολύ αργότερα αγόρασα το βιβλίο και πραγματικά απόλαυσα την αφήγηση χωρίς διακοπή.Σήμερα κυκλοφορεί με διαφορετικό εξώφυλλο και από διαφορετικό εκδοτικό οίκο.
Και βέβαια παρακολούθησα τη σειρά στην τηλεόραση και κατα καιρούς ανοίγω και πάλι το βιβλίο για μια νέα ανάγνωση.

Έλειψα για μια εβδομάδα,ανειλημμένες υποχρεώσεις,μα χάρηκα πολύ,γιατί μου δόθηκε η ευκαιρία να παρακολουθήσω την παράσταση στο "Παλλάς".
Αφηγηματική η μορφή με λίγα,αφαιρετικά σκηνικά και με καλούς ηθοποιούς να ερμηνεύουν τους χαρακτήρες.
Διάβασα κάποιες κριτικές όχι και τόσο θετικές για την επίπεδη απόδοση του βιβλίου.Προσωπικά μου άρεσε πολύ,για μια ακόμη φορά ήταν σαν να ζούσα και πάλι στον κόσμο της αφήγησης του συγγραφέα,αφού μέσα σε μια παράσταση δόθηκε όλο το εύρος του βιβλίου.Η διάρκεια μεγάλη,4 ώρες ,αλλά όταν κάτι σ΄αρέσει ούτε που καταλαβαίνεις πώς περνούν.
Η διανομή των ρόλων πολύ καλή με εξαιρετικές τη Φιλαρέτη Κομνηνού σαν Νίνα και τη Νένα Μεντή σαν Εκάβη.
Ιδιαίτερα μου άρεσε ο Γιάννης Στάνκολγου,που έδωσε μια πολύ καλή ερμηνεία στο ρόλο του Δημήτρη,γιου της Εκάβης.